Door immigratie dreigen autochtone Nederlanders binnen enkele decennia een minderheid in eigen land te worden. Afbeelding bewerkt en/of gegenereerd met AI.
Asielchaos 2025: de prijs die Nederland betaalt
Ondanks de mooie woorden zette 2025 de trend van massa-immigratie voort. Zelfs linkse partijen zeggen de asielstroom te willen inperken. Wat zeggen de feiten?
Nederland beleeft een ongekende asielcrisis
Geert Wilders behaalde eind 2023 een historische verkiezingswinst met 37 zetels. Hij beloofde de asielinstroom fors te beperken – een boodschap gesteund door een overgrote meerderheid van de kiezers: 80% van de Nederlanders wil minder immigratie. Ruim een jaar na de verkiezingen is de asielinstroom niet gedaald maar juist gestegen. Wekelijks ontvangt Nederland zo’n 1.100 nieuwe asielzoekers – bijna twee keer zoveel als begin 2025, zo ongeveer evenveel als Denemarken in een heel jaar. De roep om daadkracht groeide met de dag, maar de beloofde aanpak bleef uit – Nederland beleeft een ongekende asielcrisis.
Woningmarkt kan immigratie niet bijbenen
De gevolgen van de voortdurende instroom zijn overal voelbaar. De woningmarkt kan de groei van de bevolking door immigratie niet bijbenen: in acht jaar tijd kwamen er 587.000 woningen bij, terwijl de bevolking met 862.000 groeide – waarvan 95% door immigratie. Er valt niet tegenop te bouwen; er is inmiddels een achterstand van ruim 12.000 woningen voor statushouders. Statushouders krijgen bovendien vaak voorrang op sociale huur, wat de wachttijd voor jonge Nederlandse starters fors verlengt.
Vele immigranten blijven afhankelijk van uitkering
De druk op de verzorgingsstaat loopt tegelijk op. Sinds 2014 kregen ruim 280.000 asielzoekers een verblijfsvergunning, en heeft na bijna tien jaar slechts 47% van de Syrische statushouders werk als voornaamste inkomen. Vele duizenden blijven aangewezen op uitkeringen; zo is zo’n 60% van de in het buitenland geboren Syrische vrouwen uitkeringsontvanger. Meer instroom betekent meer druk op publieke voorzieningen, die nu vaak al maximaal belast zijn.
Lees ook: Terwijl Nederland minder wil, stijgt de asielinstroom naar 1.100 per week
Immigranten disproportioneel vaak verdacht van misdrijven
Ook de criminaliteit toont een problematische trend: immigranten zijn disproportioneel vaak verdacht van misdrijven. Een tragisch dieptepunt was de brute moord op de 17-jarige Lisa bij Amsterdam, gepleegd door een asielzoeker uit Nigeria. Zulke gebeurtenissen onderstrepen hoe het huidige asielbeleid faalt om harmonie en veiligheid te garanderen. Het zijn feiten die een harde werkelijkheid blootleggen: Nederland blijft een hoge prijs betalen voor de grenzeloze massa-immigratie.
Islamisering, verdringing van cultuur en veiligheid
De demografische werkelijkheid achter deze instroom is eveneens alarmerend. Doordat immigratie de bevolkingsgroei kunstmatig aanjaagt – sinds 2022 komt zelfs 100% van de bevolkingsgroei uit immigratie – dreigen autochtone Nederlanders binnen enkele decennia een minderheid in eigen land te worden. Deze ontwikkeling gaat gepaard met een zichtbare islamisering. Veel immigranten komen immers uit islamitische landen, wat leidt tot parallelle samenlevingen die de gevestigde orde ondermijnen. Europese christelijke tradities en openbare veiligheid komen zo steeds verder en drastischer onder druk te staan.
Toenemend moslimgeweld tegen Europese christenen
Kerstmarkten moeten dit jaar weer zwaarbeveiligd worden met betonblokken – in de Duitse volksmond ‘Merkel-lego’ genoemd – vanwege terroristische dreiging. De angst voor aanslagen is zo reëel dat sommige steden hun kerstmarkt zelfs geheel afgelast hebben. Franse inlichtingendiensten slaan eveneens alarm: ze waarschuwen voor toenemend moslimgeweld tegen christelijke gemeenschappen in Europa. Christelijke symbolen – kerken, religieuze leiders en christelijke vieringen – worden specifiek tot doelwit gemaakt.
Lees ook: Wat betekent het nu werkelijk om Nederlander te zijn?
Islamitische schutters openen vuur op joodse viering bij Bondi Beach
Recente incidenten bevestigen het onheilspellende beeld. In Australië openden twee islamitische schutters het vuur op een joodse Chanoekaviering bij Bondi Beach, waarbij tientallen gewond raakten en 16 doden vielen. Dit alles zijn gevolgen van een decennium van open grenzen. Onze christelijke feestdagen en vrijheden moeten nu beschermd worden met zware middelen, iets wat een generatie geleden onvoorstelbaar was.
Links: van ontkenning naar bevestiging naar stimulatie
Intussen verschuift het linkse verhaal razendsnel. Eerst beweerde men dat er geen massa-immigratie is. Nu wordt ze erkend, maar meteen omgebogen: er moeten juist méér immigranten bij, omdat vergrijzing en arbeidskrapte anders “onbetaalbaar” zouden worden. Overheidsadviseurs zoals de WRR sturen daarbij expliciet aan op arbeidsmigratie uit jonge groeilanden – Nigeria en Indonesië worden zonder schaamte genoemd als ‘demografisch potentieel.’ Dat is geen oplossing, maar een verloochening: een door cultuur en beleid veroorzaakte demografische leegte wordt gevuld met import, waardoor dezelfde druk op wonen, scholen, veiligheid en samenhang alleen maar groter wordt. Het alternatief blijft consequent buiten beeld: herstel van gezinsvorming en geboortecijfers, een economie die weer durft te bouwen op vrijheid, eigendomsrecht, en familie en gemeenschapszin – in plaats van op eindeloze ondermijnende instroom.
Patriottische en christelijke waarden in het geding
De conclusie is onontkoombaar: dit beleid is een aanval op onze beschaving. Jarenlang heeft links-liberale politiek de poorten opengezet, gedreven door een ideologie die eigen land en cultuur verachten. Dezelfde opiniemakers die overlopen van enthousiasme over ‘authentieke’ Afrikaanse en Aziatische culturen, dringen aan op een multiculturele verwatering van de eigen Nederlandse cultuur. Ze verdedigen het ‘eigen karakter’ van vreemde volken, maar behandelen het Westers-christelijke karakter van Nederland als iets dat zichzelf moet wegcijferen. Dit laat zien: de huidige asielpolitiek komt voort uit een diepgewortelde wens van links om onze christelijke beschaving te vernietigen. Massa-immigratie en islamisering zijn geen ongelukken, maar bewuste keuzes die de Nederlandse natie uithollen.
Eigen-volk-laatst-politiek
Terwijl de gewone burger zwoegt en zich aan de wet houdt, zagen we kabinetten die de eigen mensen achterstelden – een eigen-volk-laatst-politiek – die de grenzen openliet en de rekening bij de burger legde. Waarden die Nederland hebben grootgemaakt – van christelijke naastenliefde tot gepaste nationale trots – worden ondermijnd door een kosmopolitisch utopisme. Het resultaat is moreel failliet: een staat die faalt in zijn eerste plicht, namelijk bescherming bieden aan de eigen bevolking en het doorgeven van een leefbare natie aan de volgende generatie.
Lees ook: Over geloof en moed: bijeenkomst in Gouda over christelijk verzet in Nederland
De tijd van wegkijken is voorbij
In plaats van een moedig beleid te voeren dat onze normen en waarden verdedigt, blijft de politieke kaste wegkijken en de problemen vergoelijken. Maar de feiten zijn de feiten. Uiteindelijk is het een morele keuze: blijven we onze Nederlandse en christelijke beschaving prijsgeven, of durven we haar te verdedigen? De tijd van wegkijken is voorbij – verzet is niet alleen gerechtvaardigd maar noodzakelijk om het erfgoed van onze voorouders te bewaren en orde te herstellen.
Op naar een asielstop in 2026?
2025 heeft opnieuw ondubbelzinnig aangetoond dat het zo niet verder kan. Zonder radicale koerswijziging zal 2026 wederom in het teken staan van asielchaos en sluipende ontwrichting. Maar het kán anders. Zo liet Denemarken zien dat een harde koerswijziging wél werkt, door het asielbeleid structureel te verstrengen en de instroom drastisch terug te dringen. Er is herstel mogelijk – een terugkeer naar rede, gezond verstand en het stellen van grenzen. Daarvoor is wilskracht nodig en de moed om te breken met het failliete beleid van weleer. Een volledige asielstop dringt zich op als effectieve noodrem om het tij te keren.
Tot hier en niet verder!
Immigratiestromen van tienduizenden per jaar terugbrengen tot bijna nul is geen onmogelijkheid, maar een kwestie van politieke keuze en ruggengraat. Inmiddels is er brede steun onder de bevolking om de massa-immigratie te stoppen; nu moet de politiek volgen. Laat 2026 het jaar van de ommekeer worden – een jaar waarin we onze grenzen bewaken en onze Nederlandse christelijke beschaving herwaarderen. Tot hier en niet verder!
Laatst bijgewerkt: 17 december 2025 11:55