De bijeenkomst in Gouda toonde een groeiende minderheid die niet vlucht, maar voor Nederland vecht, met moed voor vaderland, maar bovenal met het geloof als eerste motivatie. (bron De Leskamer/BeeldUitzending Youtube)
Over geloof en moed: bijeenkomst in Gouda over christelijk verzet in Nederland
Op een vrijdagavond in Gouda meldden zich duizend mensen voor een leeravond van De Leskamer over geloof in Christus en het voortbestaan van de Nederlandse natie – ondanks file, regen en felle protesten. Campagneleider van Cultuur onder Vuur Hugo Bos was aanwezig en merkt op: Nederland lijkt te ontwaken.
1000 bezoekers bij leeravond De Leskamer over Nederlandse christelijke beschaving
In de aula van Driestar Educatief passen 250 mensen. Op 28 november vulden die plaatsen zich tot de laatste stoel, terwijl nog eens 250 man de avond via livestream in drie collegezalen volgden. Organisator Wilco Boender zag zich genoodzaakt zo'n 400 bezoekers weg te sturen wegens ruimtegebrek. Buiten demonstreerden tientallen pro-abortus- en lhbti-activisten met regenboogvlaggen. Politie en extra beveiligers voorkwamen escalatie. Binnen heerste rust, met gebed en psalmgezang. Sprekers waren apologeet Chris Verhagen, opiniemaker en Telegraaf-journalist Wierd Duk, Afrikaner Jaco Kleynhans en dominee Pieter de Vries. Onder de aanwezigen waren onder andere SGP-Kamerlid Diederik van Dijk, Turning Point Nederland-voorman Daniël van Deutekom en campagneleider van Cultuur onder Vuur Hugo Bos.
Wierd Duk: ‘Zonder open grenzen was Lisa niet vermoord’
In gesprek met Bart Jan Spruyt schetste zelfbenoemd “cultuurchristen” Wierd Duk een somber beeld van Nederland. Volgens Duk bereikt ons land een kantelpunt waarop het verlies permanent wordt als niets verandert, vooral door massa-immigratie en parallelle samenlevingen met islamitische signatuur. ‘Veel nieuwkomers identificeren zich primair met de mondiale islam, “de umma,” en niet met de Nederlandse natie.’ Hij verwees naar de vermoorde Lisa uit Abcoude en stelde dat haar dood “een gevolg van open grenzen” is: zonder open grenzen was die jongeman nooit Nederland binnengekomen en Lisa niet vermoord. Duk ziet een laffe bestuurlijke klasse en media die deze zorgen afdoet als onbetamelijk, waardoor Nederlanders leven in een “Truman Show”: de dagelijkse realiteit ontbreekt in het ‘officiële’ verhaal. Daarom pleit hij voor een “nieuwe conservatieve zuil” met eigen instituties en media, waarin christenen een sleutelrol spelen.
Lees ook: Wat betekent het nu werkelijk om Nederlander te zijn?
Chris Verhagen: ‘De strijd wordt bepaald door vertrouwen op God’
Chris Verhagen plaatste de avond in het licht van de moordaanslag op Charlie Kirk. In een video klonk de wens van Kirk: “Ik wil herinnerd worden om mijn moed voor mijn geloof.” Die moed is geen luxe, maar opdracht: Christus heeft “alle macht in hemel en op aarde” en zendt de Kerk een geestelijke oorlog in, niet met wapens, maar met “het zwaard van Gods Woord.” Verhagen vergeleek Nederlandse christenen met Israël tegenover de reuzen in Kanaän en David tegenover Goliath. Het verschil wordt niet bepaald door de grootte van de tegenstander, maar door vertrouwen op God. Botsingen van wereldbeelden zijn onvermijdelijk. Een lauw, defensief christendom dat confrontatie met islam, woke-ideologie en moreel relativisme ontwijkt, toont dat de Revolutie al diep in de Kerk is doorgedrongen.
Zachte heelmeesters, stinkende wonden
Aan de hand van de Bijbelse vertelling van Petrus die Jezus eerst “op veilige afstand” volgde toen deze werd overgeleverd, schetste Verhagen hoe angst en zelfcensuur het Nederlandse christendom verlammen. Pas als de Kerk, zoals Petrus na Pinksteren, die angst breekt en zich laat vervullen door de Heilige Geest, wordt ze een “offensief confronterend christendom” dat standhoudt tegenover de tijdgeest. Het Evangelie polariseert altijd. Neutraliteit bestaat niet. Verhagen verbond dat met Nederland: wie het Evangelie verzwijgt ‘om de lieve vrede te bewaren,’ draagt bij aan de morele afbraak van het land.
Nationalisme ten dienste van de christenheid
Herhaaldelijk klonk de Bijbelse lijn: zonder bekering en onderwerping aan Christus als Koning der koningen blijft nationalisme leeg en gevaarlijk. De avond toonde iets zeldzaams in het huidige Nederland: een groeiende beweging die vaderlandsliefde expliciet ondergeschikt maakt aan Christus en daarom bereid is het land te dienen in de frontlinie van de contrarevolutionaire strijd.
Lees ook: Is de moord op Charlie Kirk een keerpunt of een breekpunt voor Amerika?
Afrikaners herbouwen taal, cultuur, geloof
Jaco Kleynhans noemde de Afrikaners – zo’n 2,5 miljoen afstammelingen van Nederlanders – een “westerse christelijke voorpost” in Zuid-Afrika. Na de apartheid herbouwden zij zonder politieke macht taal, cultuur en geloof, geconfronteerd met geweld, discriminatie en corruptie. In plaats van slachtofferschap bouwden ze instituties op roeping, identiteit en geloof: scholen, vakbonden, media, zelfs een eigen stad – Orania.
Jaco Kleynhans: ‘Identiteit en geloof zijn geen privéaangelegenheid’
Kleynhans bekritiseerde de neiging om uit een misplaatst schuldgevoel over de Tweede Wereldoorlog de eigen natie te verloochenen, terwijl Chinezen of Indiërs gemakkelijk vrede met hun verleden sluiten. Zo dreigt Nederland het lot van de Afrikaners: een volk dat zichzelf niet verdedigt, wordt gemarginaliseerd. Onder Afrikaners treedt echter nauwelijks secularisatie op, omdat hun toekomst voelbaar bedreigd is en identiteit en geloof als publieke opdracht gelden. In Nederland ontbreekt dat besef: immigranten zijn trots op hun Turkse of Marokkaanse identiteit, terwijl autochtone Nederlanders vaak onzeker of onverschillig lijken over het Nederlanderschap.
Hugo Bos: ‘We mogen niet langer over ons heen laten lopen’
Voor campagneleider van Cultuur onder Vuur Hugo Bos was de avond een bevestiging van wat hij in zijn eigen acties al jaren ervaart: de groeiende honger naar een onbevreesd publiek getuigenis. Bos benadrukte de enorme belangstelling en wees op de alliantie tussen “agnostische cultuurchristenen” zoals Duk en bevindelijke en reformatorische christenen, samengebracht door de aanslag op Charlie Kirk en gedeelde zorg om de Nederlandse christelijke beschaving. “We mogen als natie, als christenheid, niet langer over ons heen laten lopen. Ik durf te zeggen dat Cultuur onder Vuur en zusterorganisaties van Traditie Familie Privé-eigendom (TFP) reeds jaren het voortouw nemen met acties en verzet – ondanks beschimping, fysieke aanvallen, verbodspogingen door de VVD en rechtszaken zoals die van Rutgers – omwille van Christus,” aldus Bos. Ter afsluiting van de bijeenkomst gebeurde iets dat al jaren nauwelijks meer voorkomt in het publieke leven: de hele zaal stond op en zong het Wilhelmus, als belijdenis van trouw aan God en vaderland – een uniek moment van nationale en christelijke eenheid.
Lees ook: PvdA’er Julia Wouters en de schone schijn van links
De Nederlanse echo van de moed van Charlie Kirk
Zo vond De Leskamer aansluiting bij de strijd tegen een revolutionaire cultuur die de scheppingsorde, het gezin en de natie ondermijnt – hetzelfde gevaar waarvoor Cultuur onder Vuur waarschuwt: voor massa-immigratie, islamisering en de ‘suïcidale tolerantie’ van de politieke klasse. Waar velen cynisch vervallen in defaitisme, liet de bijeenkomst in Gouda een groeiende minderheid zien die niet vlucht, maar voor Nederland vecht, met moed voor vaderland, maar bovenal met het geloof als eerste motivatie. Hiermee lijkt de wens van Charlie Kirk een Nederlandse echo te krijgen: zullen toekomstige generaties zeggen dat we niet zwegen toen de christenheid in West-Europa op het spel stond, maar opstonden in gebed, woord en daad? Zijn genoeg Nederlanders bereid moed te tonen voor hun geloof in Christus – en daarmee voor hun natie?
Laatst bijgewerkt: 2 december 2025 17:02
