De hoofdrolspelers van de naderende verkiezingen in Frankrijk. President Macron tegen Marine Le Pen van het Rassemblement National. (screenshot via YouTube)
Verkiezingen: vrees voor burgeroorlog in Frankrijk. En daarna Nederland?
De blanke Fransman maakt de maatschappelijke cohesie kapot. Het is zijn schuld dat de integratie van immigranten nog niet is gelukt. Dit beweert Jean-Luc Mélenchon, leider van de extreemlinkse partij La France Insoumise (LFI, ‘Het weerspannige Frankrijk’).
Etnische zuivering van blanke Fransen
Dit betekent dat deze Fransen zich zullen moeten aanpassen. Blanken die te diep geworteld zijn in eigen land, verhinderen immers het ontstaan van het “nieuwe Frankrijk” waar links naar streeft. Deze Fransen (nog altijd driekwart van de bevolking) dienen zich te vermengen met het "gecreoliseerde" (lees: geïslamiseerde) Frankrijk op straffe van uitsluiting als ongewenst ‘extreemrechts’ element. In feite staat Mélenchon dus etnische zuivering voor, maar dan van de oorspronkelijke bevolking
PVV: electorale aardverschuiving
Een dergelijke aanscherping van tegenstellingen hebben we in Nederland gelukkig
nog niet gezien. Zeker, de verkiezingsoverwinning van de PVV betekende een
electorale aardverschuiving. Hoewel het revanchisme bij de gevestigde partijen
en media nog altijd groot is, tot uiting komend in goed georkestreerde beschadigingscampagnes,
niet alleen van PVV-regeringskandidaten, maar van iedereen – zoals Plasterk - die
zich bereid toont tot regeringssamenwerking, toch is het democratisch bestel nog
niet echt in gevaar geweest.
Voorbarige balans?
Sylvain Ephimenco, columnist van Trouw, merkt dit aan als een “positief punt”: “de transitie naar een regering met, voor het eerst, een dominant radicaal-rechtse component is in Nederland vreedzaam en volgens de democratische weg gegaan.” De burgerlijke vrede is niet echt in gevaar geweest. Dat is zo, maar je mag je afvragen of deze balans niet te voorbarig is. Per slot van rekening is er ondanks de duidelijke verkiezingsuitslag nog altijd geen regering gevormd, terwijl tal van ambtenaren lak hebben aan democratie en massaal de kont tegen de krib gooien.
Lont in multicultureel kruitvat
Ephimenco wil echter vooral de aandacht vestigen op Frankrijk, het land waar de columnist geboren is en dat hij goed kent. De verbazende tegenzet van president Macron om in reactie op de EU-verkiezingsoverwinning van Marine Le Pen al voor 7 juli nieuwe nationale verkiezingen uit te schrijven, kan wel eens de lont betekenen in het multiculturele kruitvat dat Frankrijk is. En vervolgens in heel de EU, ook in Nederland. En, aldus Ephimenco, “de nabijheid van de Olympische Spelen in Parijs maakt de zaak er niet beter op.”
Establishment weigert democratische uitslag
Het Rassemblement National (RN) van Marine Le Pen, zeg maar de Franse PVV, kan net als eerder Geert Wilders rekenen op een monsteroverwinning. Als gevolg daarvan moet straks ook de nieuwe premier uit het gehate RN komen, maar daar zal de gevestigde politiek uit alle macht een stokje voor proberen steken. Het politieke establishment zal weigeren zich neer te leggen bij een onwelkome verkiezingsuitslag. Komt dat niet bekend voor? Nu al zijn er felle demonstraties geweest, vooruitlopend op de verkiezingen, georganiseerd door antifa en andere vormen van radicaal-links. Ephimenco meldt aanvallen op politiebureaus en vernielingen bij winkels en banken. Ook werden openlijk doodsbedreigingen geroepen aan het adres van de populaire Jordan Bardella, het aanstormende RN-talent die geldt als kandidaat-premier.
Antisemiet en pro-Hamas
Macron, maar ook bijvoorbeeld François Hollande (‘extreemrechts is nu vlakbij de macht’) doen er alles aan de tegenstellingen aan te scherpen. Politiefunctionarissen hebben al hun vrees uitgesproken voor onbeheersbare situaties als Le Pen haar overwinning behaald. Ergste visser in troebel water is echter de al genoemde Jean-Luc Mélenchon, die bovendien als antisemiet en pro-Hamas wordt beschouwd. Gevreesd wordt dat hij de jongeren van de geïslamiseerde migrantenbuurten in het land zal opjutten als knokploegen tegen het nationalistische RN. Die vrees is “reëel”, aldus Ephimenco. Dit zou niet alleen Frankrijk, maar uiteindelijk heel de EU kunnen destabiliseren.
Fascistische uitspatting
Het spook van een burgeroorlog tussen rechtse en patriottische Fransen enerzijds en de door links gesteunde islamitische immigrantenbevolking komt zo steeds dichterbij. Ephimenco haalt een voormalige regeringsadviseur aan die stelt dat in Frankrijk extreemlinkse krachten “op een totale chaos” uit zijn. Dat is extreemlinks natuurlijk per definitie, maar bedoeld wordt dat die de komende weken een uitgelezen kans krijgt om dat waar te maken. Een partijgenote van Mélenchon zei over haar rechtse tegenstanders: “Wat zou het heerlijk zijn ze allemaal uit te roeien”, een uitspraak die ze niet herroepen heeft. Zoals commentator Ivan Rioufol schrijft: “Als er ergens een fascistische uitspatting dreigt, dan is het wel van deze erfgenamen van de Terreur.”
‘De burgeroorlog die eraan komt’
Dit alles is niet volkomen nieuw. In 2021 stuurden gepensioneerde Franse generaals een open brief waarin ze voor het scenario van een burgeroorlog waarschuwden. Kort daarop herhaalden ze die waarschuwing, maar nu ondersteund door actieve topmilitairen. De scherpzinnige commentator Ivan Rioufol wijdde al in 2016 een boek aan het dreigende gevaar: La guerre civile qui vient (‘De burgeroorlog die eraan komt’). En nu naar aanleiding van de komende verkiezingen hekelt hij links als “de ‘democraten’ die de uitslag van de verkiezingen weigeren, ‘pacifisten’ die geweld beloven en ‘antiracisten’ die de islamitische judeofobie en de anti-joodse, antizionistische vuurtjes opstoken.”
Laatst bijgewerkt: 17 juni 2024 15:46