Een kruis wordt tentoongesteld in een Oosterse kerk omringd door paarse bloemen, de kleur van de Vastentijd. Bron afbeelding: Flickr / spbpda
Ramadan is een vervalsing van het ware vasten in het christendom
Tijdens de Ramadan buitelen media over elkaar heen om hun respect te betuigen voor vastende moslims. In werkelijkheid is de Ramadan een vorm van nepvasten. Het christendom laat ons het échte vasten zien, dat een veel zwaardere opgave is.
Volledig doorgeschoten
Op 10 maart is de Ramadan weer van start gegaan. Hoogste tijd dus om dat ook als niet-moslim van de daken te schreeuwen, zo blijkt maar weer. Het Mondial College uit Nijmegen besloot echter de daad bij het woord te voegen. In een informatiebrief over een schoolreisje naar de Efteling stond het volgende: ‘Aangezien deze dag tijdens de ramadan valt, is het voor alle leerlingen niet toegestaan tijdens de heen- en terugreis in de bus te eten of te drinken.” Na een publieke rel kwam de school met het ongeloofwaardig excuus dat dit een vergissing was.
Bewondering van alle kanten
Dat progressief-links de Ramadan de hemel in prijst, komt niet bepaald als een verassing. Maar zelfs onder conservatieven en christenen klinken er steeds vaker en in grotere hoeveelheden lovende geluiden: ‘Petje af, ze doen het maar toch, de hele dag niets eten en drinken.’ De bewondering is ergens wel begrijpelijk: Westerse katholieken hebben in de jaren 1960 massaal het vasten losgelaten. Vergeleken met die verwatering is de Ramadan indrukwekkend.
De Ramadan
Wat is de Ramadan eigenlijk? ‘Ramadan’ is de naam voor de negende maand in de islamitische (maan)kalender. Niet alleen is deze maand belangrijk vanwege het vasten: moslims dat Mohammed zijn eerste openbaring kreeg in deze maand, en dat elk onderdeel van het Heilige Schrift werd geopenbaard in een Ramadan (waaronder het Evangelie). Deelnemen aan de Ramadan wordt gezien als een van de vijf zuilen van de islam, ofwel de kernleer van hun geloof. Liefdadigheid, gebed, (zelf)reflectie en vasten zijn de hoofdzaken waar het om gaat: men eet dan niets van zonsopgang tot zonsondergang. Ogenschijnlijk mooi, maar hier schuilt een addertje onder het gras.
Zin- en doelloos
Het probleem met het islamitische vasten is dat het eigenlijk helemaal geen vasten is. Dat zit zo: voor zonsopgang eet men een maaltijd, maar ook na zonsondergang. Aan de hoeveelheid eten zit vervolgens geen beperking. Het doel van vasten is het overwinnen van de hartstochten door het beteugelen van een van de meeste basale behoeften van allemaal: het consumeren van eten en drinken. Door alleen de dag toe te wijden aan onthouding, schuif je als het ware je behoeftes alleen maar vooruit naar zonsondergang, waarna je die kun vervullen. Is de spirituele strijd in deeltijd of een voortdurende bezigheid?
Zes eeuwen voorsprong
Vandaag de dag wordt het Midden-Oosten voornamelijk geassocieerd met de islam en haar tradities. Maar men vergeet vaak dat het christelijke geloof zeshonderd jaar ouder is, en de christenen in die regio als zeshonderd jaar lang vastten, wat deze oosterse christenen tot op de dag van vandaag doen. Het islamitisch vasten is afgeleid van dit christelijk vasten en is in meerdere opzichten een degeneratie daarvan.
Het verschil in tijdsduur
Hoe vast men dan in de oosters-christelijke traditie? Uit eigen ervaring met deze manier van vasten kan ik daar wel wat over vertellen. Om te beginnen beslaat het een periode van acht weken, in tegenstelling tot de circa vier weken van de Ramadan. Voordat de officiële vastenperiode begint, is er een week van licht vasten (het onthouden van alleen vlees) om gewend te raken aan de zwaardere weken erna. Daarnaast vasten christenen gedurende deze periode vierentwintig uur per dag: een ‘pauze’ waarin men kan ophouden met de spirituele strijd bestaat niet. Logisch, want ook de demonen nemen geen onderbreking.
Andere inhoud
Oosterse christenen onthouden zich qua voedsel van olie, alcohol, vis, vlees en dierlijke producten. Daarbij moeten de porties minder zijn dan normaal. In de Westerse katholieke traditie worden wel dierlijke producten gegeten, maar beperkt de gelovige zich tot één maaltijd per dag en twee tussendoortjes (denk aan een banaan en een boterham).
Hele dieet omgooien
Het is wellicht waar dat de moslims helemaal niets eten gedurende de twaalf uur per dag, maar dat wordt tenietgedaan door de maaltijden die ze van tevoren en erna tot zich nemen. Oosterse christenen echter moeten tijdens de Vastentijd hun gehele dieet omgooien. Ik kan verzekeren dat er niets is dat de creativiteit in een kok naar boven haalt als deze tijd! Waar moslims tijdens hun Ramadan overdag een sprint trekken en ’s avonds bijkomen, lopen oosterse christenen een marathon. De eerste week teer je nog op reserves. En het dieet zonder dierlijke producten is een prettige afwisseling van je normale dieet. Maar na week vier lijdt je honger en mis je het lekkere eten. Dit is een offer dat je brengt om je te verenigen met Jezus Christus, die in de woestijn vastte en uiteindelijk Zichzelf opofferde aan het kruis.
Een wereld van verschil
Tot slot is het einde van deze periode voor christenen en moslims zo verschillend als dag en nacht. Voor de eerste groep eindigt het Grote Vasten met het feest van de glorieuze wederopstanding van onze Heer en Verlosser Jezus Christus: beter bekend als Pasen. Het Grote Vasten dient dus om ons spiritueel voor te bereiden om dit allerbelangrijkste moment in de geschiedenis van de mensheid te vieren. Maar hoe eindigt de Ramadan? Inderdaad, met het Suikerfeest: een aangelegenheid waarbij men bij elkaar komt om zichzelf vol te proppen met eten. Wat was dan het doel van het vasten? Om je een moment te geven om naar uit te kijken na vier weken van minder eten?
Lees ook: Moslims slaan 71-jarige christen bewusteloos: christenvervolging komt naar Nederland
Een slechte kopie
De Ramadan is niets meer dan slecht spiekwerk van de moslims. Ze namen iets dat heiligend, zelfopofferend en kastijdend is en verdraaiden het tot een treurige bespotting van het origineel, zoals ze met meerdere zaken hebben gedaan. Als men niet vast in een voortdurende strijd tegen de hartstochten met als einddoel het verheerlijken van onze Heer die verrees uit de doden, dan is het helemaal geen vasten: dan is het louter een schijnvertoning met als doel het verkrijgen van aandacht. En dat is dan ook precies wat de hedendaagse media de moslims geeft.
Laatst bijgewerkt: 28 maart 2024 16:53
