Een fabriek in China. Westerse klimaatactivisten zwijgen over de milieuvervuiling in het Oosten. Bron afbeelding: High Contrast / Wikimedia Commons.
Waarom vermoorden we onszelf met milieunormen als China er niets om geeft?
Wanneer een schip een groot lek heeft, repareert de kapitein het lek of wordt het redden van het schip een zinloze oefening. Het water stroomt naar binnen terwijl de bemanning het water er weer uithaalt. Vroeg of laat wordt de bemanning moe en zinkt het schip.
Bedrijven worden belast met het redden van de aarde
De metafoor van het zinkende schip past bij de eco-crisis. Regeringen en bedrijven werken verwoed om een zogenaamd zinkende aarde te redden. Bedrijven wordt gevraagd honderden miljarden dollars uit te geven om te voldoen aan ESG-benchmarks die het terugdringen van koolstofemissies verplicht stellen. De regering-Biden sluit federale olie-exploratie- en ontwikkelingsgebieden af en vraagt olieproducerende landen om de productie te verhogen. Autofabrikanten schaffen auto's op fossiele brandstoffen geleidelijk af ten gunste van elektrische voertuigen. Ondertussen roepen linkse doemdenkers om steeds strengere wetten en regels om de mensheid voor uitsterven te behoeden.
Klimaatbeleid leidt niet tot beter milieu
Deze suïcidale weg naar duurzaamheid is onhoudbaar. Het zal het Westen uitputten. Het ergste van alles is dat deze inspanningen nog niet hebben geleid tot een nettoverlies aan CO2-uitstoot. Het water blijft binnenstromen door een gapend gat in de romp van het schip.
Lees ook: Waarom China's wereldheerschappij een ramp zal zijn
Communistisch China
Het gat in de hulk heeft een naam: communistisch China. Terwijl Westerse landen druk bezig zijn met het afvangen van koolstof, laat China veel meer in de atmosfeer terechtkomen. Hoewel China klimaatakkoorden heeft ondertekend, hangt de naleving ervan af van wat de Chinese Communistische Partij ten goede komt. Dure milieunormen staan niet hoog op de prioriteitenlijst van de Rode Partij.
China's toegenomen uitstoot doet alle Westerse inspanning teniet
In een artikel in de Wall Street Journal (16-17 september) merkt auteur Mathias Döphner op dat 's werelds op één na grootste economische macht ook de grootste vervuiler is. De CO2-uitstoot van China is met meer dan 200 procent gestegen sinds het land in 2001 werd toegelaten tot de Wereldhandelsorganisatie. Deze enorme toename compenseert ruimschoots alle inspanningen van de rest van de wereld om de uitstoot te verminderen. China doet deze offers teniet omdat het zich niets aantrekt van milieunormen, waardoor het op een ongelijk speelveld kan opereren.
'Grootste fout van Westerse economieën'
In een commentaar op de toetreding van China tot de Wereldhandelsorganisatie op 11 december 2001 schrijft Döphner: "Het was een grote dag voor China, maar mogelijk ook de grootste fout die Westerse markteconomieën in de recente geschiedenis hebben gemaakt."
China doet wat het wil
Sinds de toetreding heeft China zijn eigen regels gemaakt. Als autocratisch regime zonder rechtsstaat kan China zelf kiezen welke richtlijnen het volgt. Er zijn geen verantwoordingsmechanismen die het autoritaire kader van China kunnen doorbreken. Ondanks zijn enorme economie staat China nog steeds te boek als ontwikkelingsland en geniet het privileges en vrijstellingen van de WTO-regels.
Linkse CEO's vervuilen in het Oosten, maar slaan klimaatpraat uit in het Westen
Al deze factoren maken China tot een ecologische ramp. China en de CCP schenden routinematig de milieunormen die zo nauwgezet worden gevolgd door Westerse landen. Bovendien is China een toevluchtsoord voor bedrijven die hun uitstoot verhullen en hun winsten willen maximaliseren. De CCP kan rekenen op de medeplichtigheid van Westerse bedrijven om te profiteren van de regelvrije omgeving. Linkse CEO's kunnen een virtue signal afgeven door de koolstofuitstoot in eigen land aan de kaak te stellen terwijl ze vervuilende productielijnen naar China verplaatsen.
Waarom zwijgen klimaatactivisten over China?
Nog mysterieuzer is het stilzwijgen van eco-activisten wereldwijd over de massale niet-naleving door China. Ze richten zich op het aan de kaak stellen van westerse bedrijven en regeringen. Ze richten zich op de mensen die het hardst werken om te voldoen aan hun vaak absurde regelgeving. Eco-activisten moeten zich richten op de grootste overtreder die zo massaal vervuilt dat alle inspanningen om de vervuiling terug te dringen zinloos zijn.
De stilte laat zien: het zinken van het Westen is het echte doel
Zo'n selectieve focus zet vraagtekens bij de motieven van de hele eco-beweging. Links is altijd samen te vinden met de eco-beweging. Het feit dat beide partijen het gapende gat in de romp van het schip negeren, leidt tot de conclusie dat hun doel niet het stoppen van de vervuilende wateren is, maar het laten zinken van het schip dat het Westen vertegenwoordigt.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Lees ook: Hongaarse presidente: demografische crisis véél ernstiger dan klimaat
Laatst bijgewerkt: 26 oktober 2023 07:59
