Groene gekte probeert Nederland te vernietigen
Begin 2020 had ik de eer om het boek Groen is het nieuwe rood uit te geven, dat is samengesteld door een studiecommissie van de campagne Cultuur onder Vuur.
We probeerden daarin de milieubewegingen aan de kaak te stellen en Nederland te helpen het hoofd te bieden aan de bedreigingen die, in naam van de ecologie, dagelijks de sectoren bedreigen die onze samenleving nog steeds draaiende houden.
Dit nieuwe groene socialisme is behoorlijk actief in Noord-Europa. Deze ideologie bevordert het idee dat de moderne landbouw, de bouw, de wegen, de boten, het vervoer, de industrie, de industriële productie en andere activiteiten een systeem vormen dat het milieu schaadt en het land in gevaar brengt.
Volgens het groene socialisme is het legitieme streven naar winst op basis van het recht op privé-eigendom, dat een productief systeem mogelijk maakt, verantwoordelijk voor de klimaatverandering, met catastrofale gevolgen voor de toekomstige generaties.
De Nederlandse bevolking wordt vandaag de dag geconfronteerd met een groot gewetensprobleem. Ze wordt voor een vals alternatief geplaatst, gepromoot door een krachtige internationale propagandamachine die gebruik maakt van psychologische oorlogstechnieken. Er zijn zogenaamd twee keuzes:
- Ofwel blijven we onze huidige levensstijl produceren en in stand houden, en zo CO2 en stikstof uitstoten, die verantwoordelijk worden geacht voor een milieucatastrofe;
- Ofwel we buigen ons hoofd voor de profeten van de ecologie, produceren minder, gaan in een primitievere levensstijl leven, zonder grote pretenties onder een wereldregering en kalmeren zo “de woede van de natuur”.
Gewetensprobleem
Van dit gewetensprobleem is heel Nederland vandaag de dag doordrongen. Er wordt ons verteld dat we het aantal koeien moeten verminderen. We worden “vriendelijk” uitgenodigd om een CO2-compensatiebelasting te betalen bij het kopen van een vliegticket of het tanken van de auto. Nieuwe regelgeving beperkt de bouwsector. De verkeersautoriteiten hebben de snelheidslimiet aanzienlijk verlaagd. We worden overweldigd door groene propaganda in tankstations, hotels, scholen en winkelcentra, die iedereen een schuldgevoel inboezemt en elke tegenstand als hardvochtig en hebzuchtig afschildert.
Rond de eeuwwisseling heeft de Europese Commissie een “briljant idee” gelanceerd dat het Natura 2000-programma wordt genoemd. Volgens haar eigen website wil zij een Europees netwerk van gebieden creëren om “broed- en rustplaatsen voor zeldzame en bedreigde soorten” te beschermen. In Nederland zijn niet minder dan 180 gebieden geïdentificeerd als onderdeel van dit netwerk.
De beschermde gebieden bestaan uit meer dan 18% van het landoppervlak van de Europese Unie en bijna 9,5% van het mariene gebied. Natura 2000 is dus het grootste gecoördineerde netwerk van beschermde gebieden ter wereld. De impact ervan op Nederland is enorm.
Om te voldoen aan het Natura 2000 Programma heeft de Nederlandse overheid het Programma Aanpak Stikstof 2015-2021 (PAS) uitgevoerd. Toen het in 2019 strenger werd opgelegd, protesteerden boeren en aannemers.
Stikstof
De boeren protesteerden omdat de maatregelen om de uitstoot van stikstof te verminderen hen dwongen hun productie drastisch te verminderen. Voor Nederland maken deze bezuinigingen het onmogelijk te concurreren op de markt. Sterker nog, als we de productie in alle Natura 2000-gebieden verminderen, kan ons kleine stukje grond geen goederen verkopen tegen gunstiger prijzen. In grotere landen zullen we worden overweldigd door de concurrentie. We zijn nu de op één na grootste exporteur van landbouwproducten in Europa. Vanwege de milieumaatregelen overwegen veel producenten nu al het land te verlaten om elders te gaan werken. Tegelijkertijd stromen duizenden immigranten het land binnen, om te leven van overheidssubsidies.
De noodzaak om de uitstoot van stikstof te verminderen is wetenschappelijk betwist. Stikstof verrijkt de bodem. PAS-ambtenaren beweren ironisch genoeg dat ze gebieden met een schrale bodem willen beschermen, omdat zeldzame planten alleen daar kunnen groeien. Tegelijkertijd verminderen ze de uitstoot van een voedingsstof die deze bodems zou kunnen verrijken. Het lijkt erop dat ze de bodem in deze gebieden schraal willen houden.
Nederland is een van de dichtstbevolkte landen van Europa. Daarom is de bouwsector erg belangrijk. De PAS-regelgeving ondermijnt deze sector door te beweren dat het verwijderen van zand uit de bodem stikstof uitstoot. Dit is onaanvaardbaar voor milieuactivisten, hoewel het wetenschappelijk bewezen is dat de risico’s en de schade zeer beperkt zijn. De bouwsector kan echter niet zonder zand.
We lezen in PAS: “De reden voor het programma is het feit dat in veel Natura 2000-gebieden de overbelasting met stikstofneerslag een groot probleem is voor het realiseren van de instandhoudingsdoelstellingen voor stikstofgevoelige natuur in die gebieden, waartoe Nederland zich in het kader van de Vogelrichtlijn en de Habitatrichtlijn heeft verbonden”.
Verdragen sluimeren decennialang
Deze internationale richtlijnen begunstigen het globalisme en raken onze soevereiniteit, economie en privé-eigendom. De EU heeft in 2009 de Vogelrichtlijn uitgevaardigd en de Habitatrichtlijn is na het Verdrag van Bern in 1992 aangenomen en geïnspireerd door de ECO-92 Wereldtop in Rio de Janeiro. Werknemers zijn over het algemeen slecht geïnformeerd over dit soort maatregelen. Ze zouden ze verwerpen als ze gewaarschuwd hadden kunnen worden voor de werkelijke gevolgen.
Deze verdragen sluimeren al decennialang. Plotseling zegt een nieuwe regering: “Nu zijn we gedwongen om ze uit te voeren omdat we meer dan 30 jaar geleden een verdrag hebben ondertekend…”. We moeten ons afvragen waarom het verdrag, als het in 1992 is ondertekend, niet toen is uitgevoerd? Waarom zouden die verdragen nu wel moeten worden uitgevoerd? Er is hier duidelijk een agenda aan het werk die de stemming van de publieke opinie manipuleert om te accepteren wat voor zijn doelen het beste uitkomt.
Zo zegt PAS: “Regelmatig moet de bevoegde autoriteit een aanvraag voor een vergunning afwijzen of wordt een verleende vergunning door de rechtbank nietig verklaard als de persoon die van plan is een dergelijke activiteit uit te voeren niet voldoende kan aantonen dat de stikstofgevoelige habitattypes en habitats van soorten in een Natura 2000-gebied niet door die activiteit zullen worden beïnvloed”.
In de wet verklaart de spreuk auctori incumbit onus probandi, ‘wie stelt moet bewijzen’, dat de bewijslast bij de aanklager ligt, niet bij de verdachte. Deze richtlijn vereist het tegenovergestelde. Landbouwers, loonwerkers of andere eigenaren kan een vergunning worden geweigerd of kan die zelfs worden ingetrokken, als zij niet voldoende bewijzen dat hun activiteiten geen invloed hebben op het stukje moeras of arme wespennest pal naast hun eigendom!
Voortdurende verandering
Bovendien hebben milieuactivisten al aangekondigd dat als de PAS in 2021 afloopt, zij met nieuwe, nog strengere maatregelen zullen komen. We lezen in PAS: “Dit programma treedt in werking op 1 juli 2015 voor een periode van zes jaar (2015-2021). Vanaf die datum kan dit programma en de onderliggende logica worden gebruikt voor het verlenen van toestemming voor activiteiten die stikstofdepositie veroorzaken met een mogelijk schadelijk effect op een Natura 2000-gebied. Na de periode van dit programma zal er een ander programma zijn voor een periode van zes jaar. Er komt in ieder geval een tweede programma (periode 1 juli 2021-1 juli 2027) en een derde programma (periode 1 juli 2027-1 juli 2033). Tegen 2030 zal moeten worden nagegaan of – afhankelijk van de stikstofbelasting en de staat van instandhouding van de stikstofgevoelige habitats en de habitats van soorten in de betrokken Natura 2000-gebieden – de voortzetting van een programmatische aanpak en de wettelijke verplichting daartoe noodzakelijk zullen zijn”.
Met deze voortdurende verandering van de regelgeving en deze juridische onzekerheid wordt het moeilijk om serieuze plannen voor de toekomst te maken.
In 2018 heeft minister-president Mark Rutte het bekende ‘gasverbod’ uitgevaardigd. Dit beleid zal geleidelijk aan aardgas voor verwarming uitschakelen vanwege de zorg voor het milieu. De regering wil het vervangen door een geothermisch systeem dat warmte uit de grond ‘pompt’. De eerste stap in dit proces is het verbieden van het gebruik van aardgas in nieuwe woningen.
Aardwarmte is inefficiënt. Bovendien vraagt het om een drastische wijziging van de infrastructuur van huizen en gebouwen en zal het een enorme toename van het elektriciteitsverbruik met zich meebrengen. Als het gasverbod verder wordt ingevoerd, zal het gemiddelde Nederlandse gezin 25 tot 40 duizend euro moeten uitgeven om over te stappen op het nieuwe systeem. De initiële nationale kosten zullen ongeveer 200 miljard euro (243 miljard dollar) bedragen. Volgens het Nederlands Economisch Instituut voor de Bouwnijverheid kan dit bedrag oplopen tot 500 miljard euro (609 miljard dollar), als winkels en bedrijven in het beleid worden opgenomen.
Aanval op privé-eigendom
Het beleid stelt nog een andere absurditeit voor. Aangezien de meeste mensen niet zoveel geld bij de hand hebben, heeft de regering aangeboden om de grond van het gezin aan te kopen in ruil voor de installatie van het nieuwe systeem. De familie zal nog steeds eigenaar zijn van het huis, maar niet van de grond waarop het is gebouwd totdat het geld is terugbetaald. Deze subtiele, maar heftige aanval op het privé-eigendom maakt de bevolking steeds afhankelijker van de centrale overheid.
Vanaf 2020 hebben al 39 stadsbesturen maatregelen genomen die nieuwbouwwoningen verbieden om een aardgasverwarmingssysteem te hebben.
De Nederlandse gasinfrastructuur is momenteel 100 miljard euro waard. Al die rijkdom kan op korte termijn worden vernietigd en vervangen door een veel duurder en minder effectief systeem. Deze verandering zal de groene fundamentalisten er niet van weerhouden om een paar jaar later te zeggen dat geothermische energie niet groen genoeg is. Dan zal nieuwe regelgeving de bevolking opnieuw beroven.
We zouden meer voorbeelden kunnen geven van hoe de Groene Gekte ons land probeert te overvallen, maar de zojuist beschreven voorbeelden zijn voldoende om de lezer een idee te geven. Dergelijke aanvallen, geïnspireerd en gesteund door internationale instellingen, namelijk de VN en de EU, spannen zich samen met radicale groen-socialistische bewegingen in om datgene wat er in Europa van de sociale en economische orde overblijft, te vernietigen. Ze zullen het vervangen door een semi-hippie-achtige groene samenleving, zonder religie, met onderproductie en zonder moraal.
[Dit artikel van Hugo Bos, campagneleider van Cultuur onder Vuur, is verschenen in Duodicesimo Rapporto sulla Dottrina sociale della Chiesa nel mondo (‘Twaalfde rapport over de Sociale Leer van de Kerk in de wereld’), Siena (2020).]
Cultuur onder Vuur verdedigt de Nederlandse cultuur en christelijke tradities, met 100 procent inzet en 0 euro subsidie. Help ons vandaag nog met een gift!
Laatst bijgewerkt: 4 mei 2022 13:35