Linkse ideologie en extreem-rechts zijn kinderen van dezelfde vader: filosoof Jean-Jacques Rousseau.
Micha-verklaring vecht tegen windmolens en negeert het echte extreem-rechts
De Micha-verklaring beweert dat het Evangelie “niet samengaat met extreem-rechts gedachtegoed en extreem-rechtse politiek.” Daarbij wordt “extreem-rechts” gedefinieerd als “bewegingen die de democratische rechtsstaat afwijzen en mogelijk bereid zijn geweld te gebruiken.”
Rechts is niet tegen de democratische rechtsstaat
Dan zijn we benieuwd naar welke bewegingen de Micha-verklaring precies bedoelt. Partijen als FvD en PVV schuwen geweld. Rechtse partijen willen de democratische rechtsstaat niet omverwerpen, maar beweren juist dat de democratie en de rechtsstaat gered moeten worden van bijvoorbeeld D66-rechters. Of dat beeld correct is, is hier niet de kwestie. (Al is het linkse stemgedrag van rechters een lastig te ontkennen feit.) Waar het om gaat is dat rechtse partijen een andere inschatting maken van de toestand van de democratische rechtsstaat. Zij leveren kritiek op de status quo en willen democratische spelregels en zelfs grondrechten aanpassen.
Lees ook: Micha-verklaring laat vooral zien dat Evangelie en links niet samengaan
Hoe rechtsstatelijk is D66?
Linkse partijen willen precies hetzelfde. Zo heeft D66 het volksreferendum afgeschaft. D66-minister Kajsa Ollongren ijverde onder Rutte III voor het sneller verbieden van partijen, volgens staatsrechtsgeleerde Wim Voermans een gevaar voor de vrijheid van vereniging. En hoe valt de door D66 gekoesterde voorrang van internationale verdragen op nationale wetgeving te verenigen met de democratie en de rechtsstaat?
Links past bescheidenheid
Dan de ‘mogelijke bereidheid’ om geweld te gebruiken. Daar zou Micha-directeur Harmen Niemeijer toch bescheidenheid passen. Zijn partij GroenLinks is nauw verweven met klimaatactivisten die geweld en vernieling gebruiken in hun protesten. Zo stuurde GroenLinks in 2023 een Kamerlid naar een debatavond over de vraag of klimaatactivisten geweld mogen gebruiken. Pas na rechtse ophef trok het Kamerlid zich terug.
Lees ook: Voor links is geweld altijd een optie
Campagneleider deed mee aan milieuterreur
De rot zit diep bij GroenLinks. Campagneleider Wijnand Duyvendak heeft een verleden van milieuterrorisme. Zo publiceerde hij privéadressen van ambtenaren, zodat hun gezinnen vervolgens onderworpen werden aan een ware terreurcampagne met bedreiging, vernieling en brandstichting. Als extreem-rechts de democratische rechtsstaat afwijst en geweld gebruikt, is GroenLinks dan niet een extreem-rechtse partij?
Extreem-rechts
De Micha-verklaring ageert tegen een “extreem-rechts” dat er niet is. Het vecht tegen windmolens. Terwijl de dreiging van extreem-rechts reëel is. Er is een aanzwellende ideologische stroming die de indruk wekt rechts te zijn. Deze stroming speelt in op de terechte onvrede van mensen met de dwalingen van de moderne tijd. Onvrede met de feminisering van mannen, met de verwatering van kerken, met de culturele zelfhaat van politiek leiders.
Eigen volk eerst
Extreem-rechts denkt de oplossing te hebben voor deze beschavingscrisis. We kunnen ons land redden, zo is het idee, door al het vreemde te verwerpen en het eigene boven alles te verheffen. Dus eigen volk (met eigen huidskleur) eerst, maar ook eigen geslacht eerst. Mannen worden weer echte mannen als zij vrouwen onderwerpen, uitbuiten en zelfs prostitueren. Dat is wat een ogenschijnlijke criticus van het feminisme als Andrew Tate uitdraagt.
De bovennatuur overstijgt het eigene
De extreem-rechtse ‘oplossing’ wekt vooral bij naïvelingen de indruk op het echte alternatief te zijn voor de linkse miserie. Het eigene bevat nu eenmaal veel van wat echt traditioneel is, zoals het Nederlandse polderlandschap met kerktorens. Maar boven het eigene is een objectieve moraal, die wij kennen uit Gods openbaring maar ook uit het natuurrecht. Vanuit deze objectieve moraal zien wij dat het eigene gecorrumpeerd is. Nog niet eens door islamitische immigranten of door feministen. Eerst en vooral door onze eigen zonde en medewerking aan de Revolutionaire processen die de linkse miserie mogelijk gemaakt hebben.
Lees ook: Gnostiek: de duistere kracht achter de chaos van onze tijd
Extreem-rechts juicht abortus toe
Het gebrek aan objectieve moraal maakt dat de volksnationalist geen antwoord heeft op de misdaad van abortus provocatus. Als het eigen volk dat wil, wat is daar dan mis mee? In extreem-rechtse kringen wordt abortus zelfs toegejuicht, omdat in Nederland zwarte ongeboren kinderen een hogere kans hebben om geaborteerd te worden dan blanke ongeboren kinderen.
Micha-verklaring drijft op onwetendheid
Het ontbreekt in de Micha-verklaring geheel aan de noodzakelijke reflectie op wat werkelijk extreem-rechts is. De opstellers lijken volstrekt onbekend met de Nouvelle Droit van Alain de Benoist, de cultuurkritiek van Julius Evola en het masculiniteitsbegrip van Friedrich Nietzsche. Dan zouden ze ook opgemerkt hebben dat extreem-rechts het Evangelie haat, en het dus volmondig eens is met de Micha-verklaring ‘Evangelie en extreem-rechts gaan niet samen’.
"Fijn Joëlfeest"
De toekomst van Europa ligt volgens extreem-rechts in een nieuw heidendom, dat de oude afgoden in ere herstelt. Een staartje hiervan zien we bij de FvD-jongeren, die bij hun kerstwens boven het “Zalige Kerst” de spreuk “Fijn Joëlfeest” zetten.
Vijandig tegenover christendom
Extreem-rechts ziet het christendom als de doodssteek voor de mannelijke oerkracht. Het christendom spreekt over offeren, lijden en het beschermen van de zwakkeren. Dat verweekt de Übermensch, die zonder morele beperkingen zijn wil moet botvieren op vrouwen. Niets staat verder van Andrew Tate af dan de opdracht van de apostel Paulus dat mannen zich moeten opofferen voor hun vrouwen.
Feminisme en extreem-rechts lijken op elkaar
Ironisch genoeg staan de linkse Micha-opstellers in dit opzicht dichter bij extreem-rechts dan de conservatief-christelijke migratiecritici die zij voor ogen hebben. Het feminisme tapt uit hetzelfde Nietzscheaanse vaatje. Objectieve moraal is een illusie; er is alleen de blinde wil tot macht. De verhouding tussen man en vrouw wordt niet gekenmerkt door eendracht (het christelijke ideaal) maar door onophoudelijke strijd. Het enige verschil tussen extreem-rechts en links is dat bij de eerste de man moet winnen, bij de tweede de vrouw.
Lees ook: De lange arm van Sigrid Kaag: Hamas-vrienden UNRWA moesten en zouden weer subsidie krijgen
Zelfde dynamiek rond 'eigen volk'
Extreem-links en extreem-rechts zijn uiteinden van hetzelfde hoefijzer. Dat zien we ook bij hun migratiestandpunt. Waar extreem-rechts gelooft dat het eigen volk deugt en de rest waardeloos is, denkt links dat het eigen volk fout is en de rest van de wereld deugt.
Jean-Jacques Rousseau
De overeenkomst rond de linkse en extreem-rechtse standpunten is geen toeval. Beide zijn nu eenmaal kinderen van de Revolutie. Het extreem-rechtse denken van De Benoist, Evola en Nietzsche gaat via de Romantiek terug op Jean-Jacques Rousseau, die de goddelijke openbaring, de objectieve moraal en het natuurrecht verwerpt ten faveure van subjectivisme. Daarin staat je eigen natie, je eigen levensstijl, je eigen seksualiteit centraal. De mens wordt als God.
Een burgeroorlog van Revolutionaire stromingen
Verder kun je niet verwijderd zijn van wat daadwerkelijk rechtse, of liever gezegd Contrarevolutionaire noties zijn: de familie der christelijke naties, de levensheiliging, het huwelijk. De strijd tussen Micha-verklaring en extreem-rechts is een burgeroorlog tussen Revolutionaire stromingen, die beide de crisis in stand houden en zelfs verergeren. Alleen de Contrarevolutie is het ware medicijn voor de beschavingsziekte van het Westen.
Laatst bijgewerkt: 11 oktober 2024 10:12