Boeren bedreigd door nieuw verbod op genetische technieken

Over genetische manipulatie in voedsel bestaan veel misverstanden.

Boeren bedreigd door nieuw verbod op genetische technieken

THEMA'S:

De Nederlandse en de Europese regeringen, krachtig gesteund door het hele spectrum van de milieumaffia, laten weinig onbeproefd om de agrarische activiteiten terug te regelen naar het niveau van de 19e eeuw, toen ons land nog veel natuur had en ook veel honger. Plantkundige dr. Jan A. Schulp scheidt zin van onzin.

Overheden en milieugroepen bestrijden de landbouw

De landbouw moet ‘biologisch’ worden, hetgeen ongeveer 50% van de opbrengst gaat kosten en dus op zijn minst een verdubbeling van de voedselprijzen gaat opleveren. Over de gehele linie moet het gebruik van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen worden teruggedrongen. Schapenhouders worden op hoge kosten gejaagd door het van overheidswege knuffelen van de wolf. Pressiegroepen dringen aan op allerlei maatregelen, onder andere tegen de melkveehouderij waarover allerhande leugen en laster verspreid wordt. En dit alles dan in naam van de Natuur, bij voorkeur te schrijven met een HOOFDLETTER.

Lees ook: Wakker Dier verspreidt leugens over de melkveehouderij

Gewassen worden beter

Zaadveredelaars en fokkers liggen ook onder vuur bij deze milieumaffia. Zij zijn al eeuwenlang actief om betere rassen te produceren. Traditionele methoden als selectie en kruisingen spelen hierbij nog altijd een belangrijke rol. Maar doordat de laatste 70 jaar de kennis van de erfelijkheid, juist op het moleculaire niveau van DNA, enorm is toegenomen, zijn er veel betere en preciezere technieken ontwikkeld om de planten en dieren de gewenste eigenschappen mee te geven. Voor bepaalde gewassen hebben deze technieken gezorgd voor betere en productievere variëteiten.

EU blokkeert genetische verbetering van voedsel

Vooral in de VS en in veel Zuid-Amerikaanse en Aziatische landen heeft men hier terdege van geprofiteerd. Maar in Europa hebben EU en nationale regeringen hiertegen barrières opgeworpen waardoor de Europese landbouw hier niet van kan profiteren. Merkwaardig hierbij is, dat met name in de Duitstalige landen brede en luidruchtige groepen in de burgerij veel steun verlenen aan dit wanbeleid. Op veel Duitse voedingsproducten treft men de aanduiding aan ‘ohne Gentechnik’ -alsof dat iets is om trots op te wezen!

Bestel Groen is het nieuwe rood

Romantici zien genvoedsel als 'Frankenstein'

Deze schadelijke houding wortelt ten diepste in de Romantiek, met name in de opvattingen van Rousseau: “alles is goed zoals het uit de handen van de Schepper gekomen is”. Deze beruchte zin is de aanhef van zijn boekje Émile ou l’éducation waarin hij voornamelijk pleit tegen iedere vorm van opvoeding. De voedselromantici wijzen de nieuwe genetische technieken af als ‘onnatuurlijk’. Ze spreken zelfs van ‘Frankensteinvoedsel’, naar de romanfiguur Dr. Frankenstein, uit de roman van Mary Shelley (1818) die uit onderdelen van vele menselijke lijken een grote sterke en gevaarlijke figuur in elkaar knutselde en tot leven bracht, tot zijn eigen schade en ondergang. De roman valt onder het genre ‘gothic novel’, zeer geliefd genre in de Romantiek. De tegenstanders van deze genetische technieken wijzen namelijk af dat sommige nieuw ingebrachte genen, bijvoorbeeld van een bacterie, ingebracht worden in bijvoorbeeld maïs. Hoog tijd dus om eens te kijken wat er bij plantenveredeling, traditioneel en modern nu echt gebeurt.

Lees ook: De valse verering van de natuur en de zotteklap van klimaatpolitici

Veredeling: het moeizame begin

Om te beginnen: wie zich verzet tegen ‘genetische manipulatie’ is daar ruim 10.000 jaar te laat mee. Toen de mensen namelijk begonnen met een vorm van landbouw zijn er heel snel belangrijke veranderingen ontstaan in voedselplanten die gekweekt werden en in de dieren die gehouden werden. Het enige instrument waarover men toen beschikte was selectie, bewust of soms onbewust. Een voorbeeld: het vasthouden van zaden. Voor een in het wild groeiende plant is het belangrijk dat rijpe zaden snel loslaten en zo verspreid worden. Voor mensen die grassen met grote zaden of peulvruchten verzamelden was het daarentegen om uit je vel te springen dat de aren die je verzamelde uit elkaar vielen of de peulen die je verzamelde, met een knal uit elkaar knapten en de zaden alle kanten uit vlogen.

Selectie werkt

De vroege landbouwers kregen steeds meer graankorrels te pakken die wel aan de aren bij elkaar bleven, en peulvruchten die netjes in de schokken bleven tot de mensen ze er zelf uithaalden. Deze werden dan grotendeels opgegeten en een klein deel werd uitgezaaid. Zo werden de planten geselecteerd die hun zaden niet meer zelf konden verspreiden. Zonder menselijke hulp waren ze tot uitsterven gedoemd. Maar doordat de boer de verspreiding overnam hadden ze juist voordeel. En de boer ook. Voor dieren werkte de selectie ook, bijvoorbeeld voor melkvee: productieve dieren werden aangehouden, minder goede melkgeefsters gingen in de pan. Dat was ook de bestemming voor moeilijk hanteerbare mannelijke dieren.

Volg COV op Telegram

Veredeling: met kruisingen komt de vaart erin!

Het maken van kruisingen is ook een goede manier van genetische manipulatie. Voor dieren is dat vrij makkelijk: de mensen snapten heel goed hoe de voortplanting bij dieren werkte (net als bij henzelf namelijk), en daardoor konden ze ook al kruisingsproducten kweken. Dat was bij planten wat lastiger omdat de mensen helemaal niets snapten van bestuiving en bevruchting. Die kennis kwam pas beschikbaar aan het einde van de 18e eeuw. Maar toen ging het ook hard!

Monnik Mendel, vader van de genetica

De Tsjechische Augustijner monnik, Johann Gregor Mendel, die als leraar aan een school werkzaam was, kruiste erwten met verschillende eigenschappen door bij de ene ouder de meeldraden weg te knippen bij de andere ouder stuifmeel in te zamelen om dat op de stempel van de ‘gecastreerde’ bloemen aan te brengen. Op deze manier wist hij eigenschappen van de twee erwtenrassen te combineren, en bovendien kon hij op deze manier wetmatigheden ontdekken in de manier waarop eigenschappen wel of niet aan het nageslacht worden overgedragen. Van toen af gebruikten kwekers deze wetmatigheden om door kruisingen nieuwe en hopelijk betere variëteiten te ontwikkelen. Maar dat was, en is nog altijd een bezigheid van lange adem. Het kweken van een goede nieuwe variëteit neemt zomaar zeven jaar of meer in beslag. Sinds we een heleboel weten over de rol van DNA in de erfelijkheid kan dat inderdaad veel sneller en ook veel preciezer.

Lees ook: Tegen de woke genderideologie: de hele natuur is binair

De rol van DNA

De erfelijke eigenschappen van ieder organisme, van virus, via bacterie tot mens en eikenboom, liggen vast, ‘staan beschreven’, in enorm lange moleculen. Deze heten DNA en ze zijn opgebouwd uit slechts vier verschillende kleine moleculen: die worden aangeduid met de letters A, T, G en C. Een DNA-molecuul is zogezegd een stukje ‘geheimschrift’ met slechts vier letters. Al het DNA van een organisme is de bibliotheek van ‘breipatronen’ voor duizenden soorten eiwitten die tezamen het organisme opbouwen en laten functioneren. Een stukje DNA dat het patroontje is voor een bepaald eiwit heet een gen. Een gen kan een paar honderd tot een paar duizend van deze ‘letters’ omvatten.

Onderzoek naar bacteriën leert veel over DNA

Gedurende de jaren 1970 is er heel veel bekend geworden over DNA dankzij onderzoek naar bacteriën. Sommige bacteriën kunnen losse stukken DNA opnemen die in hun milieu voorkomen, en dan krijgen ze de eigenschappen die op dat DNA gecodeerd staan. Dit heb ik vijftig jaar geleden enthousiast gedaan. Bacteriën kunnen ook last hebben van virussen. Ze kunnen zich daartegen verweren met bepaalde enzymen die het virus-DNA op een bepaalde manier doorknippen en het zo onschadelijk maken. Een soort moleculaire schaartjes, dus. Ook hebben bacteriën enzymen om breuken in hun DNA te repareren, te ‘lijmen’.

Bestel Zwartboek Frans Timmermans - 2

Moordzaken oplossen met DNA

Verder is het mogelijk gebleken om geïsoleerde stukken DNA buiten cellen te vermeerderen. Van deze techniek heeft de opsporing van misdrijven enorm geprofiteerd. Wanneer er op de plaats van een misdrijf DNA van een aanwezige aangetroffen is (bloed, speeksel, sperma bijvoorbeeld) dan kan dat vermeerderd worden tot je genoeg hebt voor een analyse waarmee je een patroon zichtbaar kunt maken dat uniek is voor het individu. Een betrekkelijk vroege en geruchtmakende moordzaak uit 1999 (Marianne Vaatstra) is met deze methode opgelost: op het slachtoffer was materiaal van de onbekende dader achtergebleven, en een uitvoerig DNA-onderzoek bij alle mannen uit de omgeving leverde het onomstotelijk bewijs tegen de dader.

Genen in maïs valt schadelijke insecten aan

Het is over de jaren steeds beter gelukt om genen over te brengen naar de plaatsen waar ze nodig zijn. Deels gaat dat over genen van andere organismen dan die waar ze terecht moesten komen. Bijvoorbeeld, een gen van een Bacillus-soort die insecten aanvalt en doodt is met succes ingebracht in maïs, waardoor de planten bestand zijn tegen een kevertje, de maïsboorder, dat schade aan de korrels veroorzaakt. De milieumaffia voert dit graag aan als voorbeeld van ‘Frankensteinvoedsel’.

Lees ook: Klaas Knot: doek glastuinbouw in Westland maar op

Zeer precieze technieken

Maar de laatste jaren is er een buitengewoon precieze techniek ontwikkeld waarmee binnen één soort verkeerde genen kunnen worden kapot geknipt, of gerepareerd door een klein stukje van een gen eruit te knippen en er een correct stukje in te planten. Of men kan een gewenst geheel gen van een variëteit van bijvoorbeeld de aardappel isoleren, vermenigvuldigen en inbrengen bij een andere variëteit zodat je een nog betere combinatie van eigenschappen krijgt.

Ommezwaai in Brussel?

De naam van dit complex van technieken luit CRISPR-Cas, waarbij Cas de aanduiding is van het ‘moleculaire schaartje’. Omdat CRISPR-Cas gebruikt kan worden binnen één soort vervalt het ‘Frankenstein’-argument, en zelfs in Brussel gaan momenteel stemmen op om deze manier van genetische manipulatie, voorzien van een hoop mitsen en maren, heel misschien toe te slaan. Je zult de milieumaffia waarschijnlijk weer horen razen, maar wat als de beleidsmakers zich hier eens niets van aantrekken? Misschien worden bij de verkiezingen van het Europees Parlement aankomende juni de groene partijen wel gedecimeerd, wie zal het zeggen. En dan kan dit stukje innovatie in de landbouw eindelijk ook binnen de EU toegepast worden. ’t Werd tijd...

Laatst bijgewerkt: 16 februari 2024 07:14

Doneer