Een deelnemer aan het linkse pro-Hamas studentenprotest in Amsterdam bespuugt de politie. (screenshot YouTube)
Palestina-protesten: waarom maken linkse UvA-studenten de islam het hof?
Onder de rellende Hamas-supporters in Amsterdam bevinden zich ook GroenLinks-politici, zoals statenlid Paul Smit. De studenten zelf zijn uiteraard eveneens van linkse signatuur. Dat zal niemand verbazen: het heulen van atheïstisch links met de radicale islam is even gebruikelijk als tegenstrijdig, en even tegenstrijdig als onmiskenbaar.
7 oktober 2023
Linkse studenten houden overal campussen van universiteiten bezet uit solidariteit met Hamas, terwijl het toch echt de islamitische terroristen waren die op 7 oktober in Israël onschuldige burgers afslachtten, martelden, vrouwen en meisjes gruwelijk verkrachtten, een aantal als lijk door de straat sleepten en anderen als gijzelaars wegvoerden en tot op vandaag gevangen houden.
Studenten moreel versimpeld
Het is geen ‘gewoon’ opportunisme dat links hiermee laat zien, want wat levert het op om partij te trekken voor de criminelen van Hamas? De collaboratie moet berusten op een – onder de tegenstellingen – dieper liggende ideologische overeenstemming. Volgens een Amerikaanse hoogleraar is de verklaring wat zijn studenten betreft niet zo ingewikkeld: die zijn moreel inmiddels zo versimpeld en woke dat ze mensen die minder geld hebben en/of een donkerder huid automatisch opvatten als onderdrukte slachtoffers van mensen die wel geld hebben en een lichtere huidskleur.
Nederlandse kiezers zien dreiging islam
Zou dat de hele verklaring zijn? Ondertussen trekken ‘anti-zionistische’ - in feite antisemitische -massa-demonstraties voor Hamas door onze eigen straten. De beelden van broederlijk schuimbekkende moslims en links-radicalen bij de opening van het Holocaust Museum Amsterdam zullen velen nog helder voor de geest staan. Zij hebben de ogen geopend voor de risico’s die de aanwezigheid van de islam op vaderlands grondgebied met zich meebrengt. Dat is een ideologie met een sterk gevoel voor eenmaal verworven territorium. Israël trotseert dat. De Nederlandse kiezers hebben daar de juiste conclusies uit getrokken en hun gealarmeerdheid kwam op 22 november tot uiting met de verkiezingsoverwinning van de PVV. Sindsdien stijgt die partij in de peilingen alleen maar verder.
Wortel aan de stok
Terug naar het onderwerp: waar komt die eenzijdige sympathie van links voor de islam vandaan? Links is immers materialistisch, seculier en anti-religieus, de islam is een godsdienst die een keiharde theocratie nastreeft en een hiernamaals veronderstelt. Links wil de vrouw “bevrijden” van haar veronderstelde ketenen, terwijl de islam haar die juist wil aanleggen en de vrouw als fundamenteel ongelijkwaardig ziet. De vrouwvijandigheid komt wel het meest drastisch tot uiting in het hiernamaals zoals de islam die zich voorstelt: dat mannen zeventig maagden krijgen. Wat een verheffend beeld van de ‘hemel’ Maar als wortel aan de stok werkt het wel...
Foucault: pedofiel én islamofiel
Een berucht voorbeeld van linkse dweepzucht met de islam is de linkse homoseksuele en pedofiele (hij zou zich met name aan kleine islamitische jongetjes vergrepen hebben) Michel Foucault, die lange tijd zeer in de academische mode was. Hij verheerlijkte in de jaren zeventig de “spirituele revolutie” van ayatolla Khomeini, die destijds in Parijs in ballingschap leefde. Terwijl homoseksuelen in Teheran al aan bouwkranen bungelden, bleef Foucault op audiëntie gaan bij de ayatollahs. Toen de gruwelen van Khomeiny’s regime eindelijk tot hem doordrongen, bekende hij geen schuld, maar vermeed voortaan het onderwerp en deed er verder het zwijgen toe.
Tariq Ramadan in Rotterdam
Intussen had hij wel geholpen van het islamisme een academische mode te maken. De aanbeveling van Foucault “maakte het veel gemakkelijker voor islamisten om hun opvattingen bij het Westen te rechtvaardigen, ondanks hun tirannie en geweld in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Zuidoost Azie.” Links, vijandig gezind jegens de eigen westerse cultuur die het onder de simplistische term ‘kapitalisme’ samenvat “voelde zich vrij om zich met islamisten te verbinden en zo te helpen hun agenda in het Wester door te voeren”, schrijft een Iraanse commentator. Het werd zelfs mode om islamitische intellectuelen aan te trekken. Denk aan Tariq Ramadan die de gemeente Rotterdam ondanks waarschuwingen nog in 2007 aanstelde om de integratie te bevorderen. In 2009 moest Rotterdam de ‘integratie-adviseur’ al weer opzeggen, omdat diens radicale opvattingen waren komen bovendrijven en vrouwen hem van seksueel misbruik beschuldigden.
‘Islam of zelfmoord van het Westen’
Voor een verklaring van de eigenaardige band tussen links en radicale islam kunnen we hoofdstuk negen opslaan van Islam of zelfmoord van het Westen van Luiz Sérgio Solimeo waarvan Cultuur onder Vuur de Nederlandse editie heeft verzorgd. Hoewel aan de oppervlakte zeer verschillend, aldus Solimeo, hebben socialisme en islam enkele diepliggende overeenkomsten.
Verheerlijking van de staat
1.
Beiden vergoddelijken de staat tot een despotische albedil. Het
socialisme doet dat vanuit het atheïsme, de islam vanuit Allah: de
dictatoriale godheid aan wie alles onderworpen dient te worden. Men
denke aan het terreurregime in Iran, dat van de Taliban in
Afghanistan of het gedroomde ‘kalifaat’ van ISIS, die
geen enkele ruimte laten voor anderen.
Ontkenning vrije wil
2. Het naturalisme en materialisme van het socialisme ontzegt de mens een vrije wil en maakt hem tot een pion in het spel van een blinde evolutie en van al even blinde economische krachten. Dat komt overeen met de totale onderworpenheid van de mens aan de wil van Allah. Hoe verschillend de uitgangspunten ook zijn, beide stromingen komen uit bij eenzelfde fatalisme, dat uiteindelijk in nihilisme uitmondt, bijvoorbeeld dat van zelfmoordaanslagen. Denk hierbij ook aan de alliantie in de jaren zeventig tussen Palestijnse terroristen en de verwende welvaartskinderen van de Rote Armee Fraction.
Ontkenning privé-eigendom
3. De opheffing van privé-eigendom. Sayyid Qutb, ideoloog van de huidige radicale islam, leerde dat je hooguit het winstgevend gebruik van iets hebt “in plaats van een werkelijk eigendom van dat bezit”. Dat komt overeen met wat Marx en Engels verkondigden in hun Communistisch Manifest van 1848, toen ze stelden dat het kerndoel van het socialisme in één zin kan worden samengevat: “Afschaffing van privé-eigendom.”
‘Verlossing’ door geweld
4. Zowel islam als socialisme/communisme geloven in ‘verlossing’ door geweld, leidend naar een eindstrijd waarna een heerlijke toekomst aanbreekt (waar ze uiteraard heel verschillende voorstellingen bij hebben. Zoals de Franse filosoof André Glucksmann zegt, neemt het fundamentalisme van de islam het stokje over van de grote (nationaal)socialistische ideologieën van de twintigste eeuw: “De fantasie van een grote anti-liberale, anti-Westerse en anti-kapitalistische wereldrevolutie het fanatisme van zowel nazi’s, communisten als islamisten gevoed. Dit is hun geheime nihilistische convergentie. Vandaar de gedeelde smaak voor verlossend geweld.”
Sympathie voor de islam
Dit alles helpt te begrijpen, zoals Solimeo zegt, “waarom de linkse gevestigde orde – media, entertainmentindustrie, de academische wereld, politici, feministen, homoseksuele en transseksuele bewegingen, ondanks alles wat hen lijkt te scheiden, met sympathie naar de islam kijken.”
Laatst bijgewerkt: 8 mei 2024 14:35
