Noord-Koreaanse grenswachten. Door het communisme verkeert het land in permanente staat van armoede. Christenen hebben het daarbij extra zwaar.
Een Noord-Koreaanse hel waar mensen nog steeds in de hemel geloven
Wanneer de geschiedenis van de twintigste eeuw wordt geschreven, zullen toekomstige generaties de wrede misdaden niet geloven die zijn gepleegd in communistische landen zoals Noord-Korea onder de dynastie van de Kim-familie. Daarom is het boek Zij mogen de hemel niet zien van Soon Ok Lee zo waardevol.
Vals beschuldigd van misdaad
Wat het boek van Lee zo interessant maakt, is dat ze een ambtenaar was in het totalitaire systeem van Noord-Korea. Deze status weerhield haar er echter niet van om vals beschuldigd te worden van een misdaad die ze niet begaan had. Vervolgens werd ze gevangen gezet, wreed gemarteld en veroordeeld tot een langdurig verblijf in een smerige gevangenis tijdens het schrikbewind van Kim Il Sung.
Een ware gelovige in het communisme
Soon Ok Lee was een manager in een regeringskantoor dat goederen en materialen distribueerde naar de mensen in Noord-Korea. Ze geloofde echt in het communistische regime en, zoals de meeste Noord-Koreanen, geloofde ze dat hun leider een groot man was. Dat alles veranderde op de dag dat een busje naar haar kantoor reed, waar ze ijverig haar verantwoordelijkheden uitvoerde en haar meenam. Ze kreeg niet eens de kans om afscheid te nemen van familieleden of hen te vertellen over haar lot.
Veroordeeld na een schijnproces
De schellen vielen van haar ogen - en zullen ook van die van de lezers van het boek vallen - toen ze ontdekte dat ze onterecht beschuldigd was van diefstal door een partijfunctionaris. Er was niets dat ook maar in de verste verte leek op een rechtszaak voor Soon Ok Lee. De "rechter" in haar zaak was ook haar jury. Ze gaf hem niet de antwoorden die hij wilde. Soon Ok Lee werd vervolgens naar een afgelegen locatie gebracht, gemarteld om een valse bekentenis af te leggen en veroordeeld tot dertien jaar in het concentratiekamp Kaechon.
Gedwongen abortus
Zo begon haar verblijf in de hel, een begrip dat ze vaak herhaalt en waarvan de lezer al snel ontdekt dat het geen overdrijving is. Tijdens de zes jaar die ze uiteindelijk in de gevangenis doorbracht, was Miss Soon getuige van alles, van gedwongen abortus, kindermoord, verkrachting tot openbare executies. Deze laatste waren niet ongewoon en vonden vaak plaats ten overstaan van 6.000 versufte gevangenen. Het was een communistische tactiek die bedoeld was om gevangenen tot blinde onderdanigheid te terroriseren.
Ze trok haar oogballen uit hun kassen
Eén zo'n executie was van een jongen wiens moeder gedwongen werd om toe te kijken. De radeloze vrouw kon de executie van haar zoon niet aanzien en huilde hysterisch voordat ze haar oogballen uit hun kassen trok. De andere gevangenen keken vol afschuw toe hoe haar ogen aan hun pezen bungelden.
Lees ook: Student klaagt linkse indoctrinatie aan: afstuderen mag alleen op gender, woke en klimaat
Zij mogen de hemel niet zien
In het midden van haar nachtmerrieachtige bestaan in de gevangenis vond Soon Ok Lee troost bij een unieke groep mensen die een hardere behandeling moesten ondergaan. Het waren christenen en hun geloof in God maakte de bewakers woedend. Haar associatie met hen maakt Zij mogen de hemel niet zien tot een waardevol boek.
Het communisme is tegen God
Je ziet dat het communisme niet alleen een politiek systeem is dat gebaseerd is op een demente economische theorie. Het is een materialistische, atheïstische sekte die wereldheerschappij wil en alle religie wil afschaffen. Het is anti-God!
Mishandeling van christenen
De sadistische bewakers namen dus niet alleen aanstoot aan het noemen van God, maar ook aan het geloof in de hemel. Deze haat wordt pijnlijk duidelijk wanneer het boek de mishandelingen beschrijft die christenen moesten doorstaan.
Omhoogkijken was verboden
Ze kregen de gevaarlijkste werkopdrachten, die vaak eindigden met verwondingen of de dood. Eén straf in het bijzonder toont het gruwelijke gezicht van het goddeloze communisme. Op bevel van Kim Il Sung mochten christenen nooit hun hoofd optillen en naar de hemel kijken. Nadat ze de zwarte ijzeren poorten van deze hel op aarde waren binnengegaan, mochten ze alleen nog maar naar het vuil kijken.
Ze bleven geloven in de hemelse beloning
Ondanks deze straffen gaven de christenen nooit op en, nog belangrijker, bleven ze geloven in God en een hemelse beloning als ze eenmaal uit de hel op aarde waren bevrijd.
Het lijden gaat door
Zij mogen de hemel niet zien is een snelle, aangrijpende kroniek. Het is belangrijk om te lezen omdat het duidelijk de wreedheid van het communistische Noord-Koreaanse regime onder Kim Il Sung (1948-1994) laat zien. Hoewel haar tragedie eindigde in 1992, gaat het lijden door tot op de dag van vandaag.
Schijnbaar ondraaglijk lijden
Het boek is een waardevolle getuigenis van het menselijk uithoudingsvermogen tegenover schijnbaar ondraaglijke pijn en lijden. Tot slot is het een ontroerend verhaal dat alleen maar kan inspireren. Deze christenen doorstonden de hel op aarde en hoewel ze nooit het voorrecht kregen om de blauwe hemel te zien, bleven ze in de hemel geloven.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 4 maart 2025 15:58
