5 tekenen dat communisme opkomt onder jongeren
Het communisme is springlevend. Althans onder linkse jongeren. Steeds meer tekenen wijzen erop dat jonge mensen vallen voor de moorddadige en goddeloze ideologie die onze beschaving wil vernietigen.
De SP-jongeren gedenken de sterfdag van Leon Trotski, één van de leiders van de Russische Revolutie en medeverantwoordelijke voor de moord op tientallen miljoenen mensen.
1. SP-jeugd: ‘Grijp de wapens voor de klassenstrijd’
De Socialistische Partij is opgericht om het maoïstisch communisme in Nederland door te voeren. De SP-jongerenorganisatie ROOD neemt die taak serieus. ROOD-voorzitter Olaf Kemerink noemt zich een communist en wil dat er een “einde komt aan het kapitalisme”. Kemerink is aangesloten bij de pressiegroep Communistisch Platform, dat schrijft: “de arbeidersklasse zichzelf [moeten] bewapenen met alle wapens om een revolutie mogelijk te maken”. In een interview met Algemeen Dagblad distantieert Kemerink zich niet van de passage. “De specifieke formulering had iets anders gekund”, zo zegt de communist zuinigjes.
2. Jongeren van Sylvana Simons-partij bejubelen Afghaans communisme
Weinig mensen weten dat Afghanistan ooit geregeerd is door een marxistisch-leninistische staat. De jongerenorganisatie van Sylvana Simons’ BIJ1-partij brengt het ons in herinnering. In het BIJ1-sprookje, dat op Twitter staat, wilden de communisten “gelijke rechten”, maar werden dwarsgezeten “anti-communistische Mujahideen” en hun Westerse handlangers. Dat de Afghanen nu al vier decennia zuchten onder oorlog en chaos, is “omdat het Westen de socialistische regering wilden saboteren.”
3. Jongerenvoorzitster: 'BIJ1 moet zich communistisch noemen'
De BIJ1-jongeren kunnen blij zijn met de Taliban-overwinning in Afghanistan, want de islam heeft veel affiniteit met het socialisme en communisme. De meeste islamitische staten voeren een socialistisch beleid en hebben sympathie voor linkse dictaturen als Cuba. Eenzelfde huwelijk van islam en communisme zien we bij de voorzitster van de BIJ1-jongeren, ene Wala Nura Al-Saadi. Zij wil via de organisatie “de massa’s gaan organiseren en klassenbewustzijn creëren onder het volk.” Dat doet zij via de partij van Sylvana Simons. “Het noemt zich geen communistische partij, tot mijn grote teleurstelling, maar lees het programma en je ziet wel waar ze hun invloeden vandaan hebben.” Al-Saadi heeft op haar Instagrampagina een hamer en sikkel staan en als motto "dood aan het kapitalisme, lang leve militant verzet".
Voldoende reden om geen communist te worden. Maar wie op de rode massamoorden wijst, doet volgens GroenLinkser Sabine Scharwachter aan 'bangmakerij'.
4. GroenLinks-jongere: ‘Waarom geen communist worden?’
GroenLinks heeft communisme in zijn DNA. De partij is voortgekomen uit de Communistische Partij Nederland, decennialang de Sovjet-voorpost in Den Haag. Het wemelt in de partij dan ook van de ongure types met een fout rood verleden. Zoals Wijnand Duyvendak, de man die Jesse Klaver groot maakte en als jonge klimaatactivist betrokken was bij brandstichting en bedreigingen. Maar de jonge generatie lust er ook wat van. Voormalig jongerenvoorzitster Sabine Scharwachter stelt op Twitter de retorische vraag: “hoe lukt het jullie om op deze planeet te leven en geen communist te worden?”. Twitteraars die haar wijzen op de honderden miljoenen doden als reden om geen communist te worden, beschuldigt ze van “red scare propaganda”. Eerder werden op het kantoor van de GroenLinks-jongerenclub onderdelen voor een heuse bom gevonden.
5. Internetcommunisten: ‘Voortbouwen op Marx’
Het internet biedt een ongekende vrijheid. Dat is, voor wie de linkse mening toegedaan is. Terwijl de geringste steun voor een onschuldig kinderfiguur als Zwarte Piet al gecensureerd wordt, mogen jonge communisten op sociale media hun radicale gif verspreiden. Dat doen ze met memes, Instagrampagina’s en webwinkels. De harde kern van deze communistische beweging is orthodox marxistisch, zegt één van de leiders tegen De Groene Amsterdammer. “Voortbouwend op wat Marx heeft gezegd, met de kennis van nu.” Arnout, zoals deze jongeman zich noemt, “wil ook een gevaar zijn, maar niet op een gewelddadige wijze.”
De troepen van communistisch China tijdens een parade. Bron afbeelding: kremlin.ru.
Communisme in de 21ste eeuw, mythe en werkelijkheid
“De grootste truc die de duivel ooit uithaalde was de wereld overtuigen dat hij niet bestaat”, schrijft de Franse contrarevolutionair Charles Baudelaire. Eenzelfde truc heeft het communisme uitgehaald. Met de val van de Sovjet-Unie is het communisme verleden tijd geworden, zo is het idee. Sindsdien leven we in een postcommunistisch tijdperk. Kijk maar naar China, dat het kapitalisme omarmd heeft.
Sluwe elementen leven voort
Het is een begrijpelijke gedachte. Sinds 1991 is bijna niemand voorstander van een ondoorzichtig politburo dat vijfjaarlijkse productieplannen opstelt en bepaalt wanneer je recht hebt om een auto te kopen. Maar de meer sluwe elementen van het communisme leven onverminderd voort. Het verstoren van traditionele gezinswaarden en geslachtsrollen is nog evenzeer een staatsprioriteit. Al heel het nu niet communisme maar genderideologie en feminisme. En klimaatideologie en critical race theory.
"Nog gevaarlijker dan marxisme zelf"
Het nieuwe communisme heeft minder het karakter van een concrete politiek-economische ordening, maar meer van een culturele geest. "Deze mentaliteit, die in het Westen almaar machtiger wordt, is een veel groter gevaar dan de marxistische indoctrinatie zelf," voorspelde de katholieke denker Plinio Corrêa de Oliveira reeds in 1958 (!). In een interview in 1992, kort na de val van de Sovjet-Unie, zei dezelfde denker dat “de terugtocht van het communisme slechts een metamorfose zal blijken.” De lelijke rups van het ‘reëel bestaande socialisme’, leek te veranderen in een bedrieglijk “aantrekkelijke vlinder”? Zo zou het communisme zich “schijnbaar verslagen, op die manier verspreid hebben door heel de wereld”. Je zou zelfs met de katholieke denker Augusto del Noce kunnen zeggen dat het "marxisme in het Oosten is gestorven omdat het zich verwerkelijkte in het Westen."
China is communistisch
De vraag is evenwel of het marxisme wel gestorven is in het Oosten. China wordt nog steeds geregeerd door wat zich de communistische partij noemt. Geleid door Xi Jinping, die met zijn persoonlijkheidscultus en agressieve retoriek steeds meer de Grote Roerganger Mao Zedong volgt. Het recht op privé-eigendom, in onze Westerse christelijke beschaving een heilig principe, bestaat in communistisch China bij gratie van de partij en is ondergeschikt aan de doelen van het communisme.
'Xi Jinping wil de wereld veroveren'
Eén van die doelen is de wereldheerschappij van de hamer en sikkel. “Hij wil de wereld veroveren”, zegt een kenner over Xi Jinping in een recente ARTE-documentaire. “Alle Chinezen moeten hem volgen.” Jinping beloofde bij het honderdjarig bestaan van de Chinese communistische partij om buitenlandse machten die China “knechten” genadeloos “de kop in te slaan en bloed te laten vloeien over de Grote Muur van Staal die gebouwd is met vlees en bloed van 1,4 miljard Chinezen.” Is dit het ‘socialisme met het menselijk gezicht’ waar Westerse intellectuelen het zo graag over hebben? En dat ze nu niet op Tito maar op Xi Jinping projecteren?
Lees ook: De coronacoup (9) De Grote Herstart onder leiding van China
Chinese coronabestrijding als model
Zelfs het communisme als politiek-economische ordening stijgt tegenwoordig in de achting van Westerse intellectuelen. Toen het coronavirus uitbraak, regende het lof voor het totalitaire optreden van de Chinese overheid. Die maakt maximaal gebruik van allerlei surveillancemethodes voor de handhaving van coronamaatregelen. Kritiek wordt de kop ingedrukt met censuur en intimidatie. Het Chinees-communistische model is een blauwdruk voor de nieuwe wereldordening, zoals Cultuur onder Vuur ook laat zien in de brochure De coronacoup.
Niets geleerd
Communisme is terug van nooit weggeweest. Het heeft slechts een metamorfose doorgemaakt, zoals Plinio Corrêa de Oliveira voorspelde. Steeds meer treedt het communisme nu op de voorgrond van het publieke debat. Hebben we dan niets geleerd van de slachtpartijen die deze ideologie in de twintigste eeuw heeft aangericht?
Laatst bijgewerkt: 28 juli 2022 11:49