De petitie Red Zwarte Piet uit 2014. 200.000 mensen tekenden.
De petitie Red Zwarte Piet: het begin van tien jaar strijd voor de Nederlandse cultuur
Deze week viert de campagne Cultuur onder Vuur haar tiende verjaardag. Exact een decennium geleden lanceerden we onze eerste petitie: Red Zwarte Piet.
Zwarte Piet
Tien jaar geleden was er een levendig publiek debat ontstaan over Zwarte Piet. Quinsy Gario, Sylvana Simons en later ook Jerry Afriyie betichtten de kindervriend van racisme. Hugo Bos, toen nog werkzaam als ergonoom in het bedrijfsleven, stoorde zich aan deze beeldvorming. Bos speelde zelf met verve Sinterklaas. Belangrijker nog: het feest is een katholieke traditie, die door Afriyie en de zijnen wordt aangevallen omdat het onderdeel is van de traditionele christelijke cultuur.
Makkelijker gezegd dan gedaan
Actie voeren tegen de Zwarte Piethaters, die royale subsidies krijgen van de overheid, is makkelijker gezegd dan gedaan. "Alles veranderde in de zomer van 2014, toen ik in Polen activisten ontmoette die hadden laten zien hoe je in hun land van links kunt winnen," zo herinnert Bos zich. "Zij hielpen mij op weg."
Polen, 2014. Hugo Bos (links) met prins Bernard van Kameroen, een devote katholiek die Zwarte Piet niet als belediging van zijn huidskleur ziet, maar als een onderdeel van een prachtige christelijke traditie.
Eerst bij de Libelle
Met de hulp van vrienden zette Bos de petitie Red Zwarte Piet op. Met op 19 september 2014 de allereerste verspreiding. Een testronde met 33.000 ingestoken petities in Libelle. Dit was nu eenmaal het blad van de gewone Nederlandse vrouw, die niets moet hebben van het politiek-correcte gedram. Die bezorgd is om de toekomst van haar kinderen en kleinkinderen, die op school zo bestookt worden met linkse propaganda.
Van meet af aan was er cancelling en censuur
Onze keuze voor de Libelle bleek een schot in de roos. Meer dan 19 procent van de ontvangers tekenden de petitie. De mond viel open bij marketeers die dit cijfer zagen. Bij 2 procent respons mag je in je handen knijpen. 19 procent is astronomisch. Het uitrollen naar de rest van de oplage lag voor de hand. Maar toen kwam een mokerslag: de hoofdredactie van de Libelle verbood onze Zwarte Piet-petitie. Het was de eerste cancelling die we meemaakten, in wat onderhand een lange reeks is geworden. Van meet af aan zijn we op allerlei manieren tegengewerkt.
De Telegraaf
Gelukkig liepen andere insteekacties wel: Katholiek Nieuwsblad, Elsevier, huis-aan-huis. Bij elkaar viel de petitie Red Zwarte Piet op 1.624.000 deurmatten in de herfst van 2014. Dat leidde tot 200.000 handtekeningen. De grootste klapper was het insteken bij De Telegraaf, met toen op zaterdag nog een oplage van 660.000.
Bob Smalhout
Onze petitie werd kracht bijgezet door professor Bob Smalhout, de immer scherpe Telegraaf-columnist. Hij gaf een warme aanbeveling: “Er zit een systeem [achter de oorlog tegen Zwarte Piet] achter dat vrij zeker tot doel heeft onze oude tradities te vernietigen… Afgrijselijke regeringen zoals de nazi’s in Duitsland en de communisten in de voormalige Sovjet-Unie zijn net zo begonnen… Het heeft dus werkelijk zin om de jonge organisatie ‘Red Zwarte Piet’ van Hugo Bos, campagnedirecteur, massaal te steunen.”
All hands on deck
Wat volgde waren tropenweken. Gelukkig kwamen steeds meer vrijwilligers helpen. Vrienden. Vrienden van vrienden. Toevallige voorbijgangers. Het was echt all hands on deck. De honderdduizenden getekende petities moesten ingevoerd worden. Ondertekenaars kregen een welkomstbrief. Dat was het begin van de campagne Cultuur onder Vuur, met acties die niet alleen Zwarte Piet verdedigen, maar ook de grip op eigen grenzen en het privé-eigendom tegen de islamitische massa-immigratie.
Een klein deel van de getekende petities. Op het hoogtepunt kregen we 53.000 getekende petities op één dag bezorgd.
Vrijwilligers voerden de petities in. Uiteindelijk was de stroom zo groot dat we de invoer moesten uitbesteden aan een bedrijf, dat 250 Roemeense dames de gegevens liet invoeren.
Aanbieden aan burgemeester en minister
Het speerpunt van onze Zwarte Piet-actie in 2014 was de Sinterklaasintocht in Amsterdam. Daar was voor het eerst Zwarte Piet verbannen. We boden onze petitie aan bij burgemeester Eberhard van der Laan, die ons overigens vriendelijk ontving. In 2016 boden we een Zwarte Piet-petitie aan bij minister Lodewijk Asscher. Ook hebben bij bij burgemeesters van steden als Schiedam en Apeldoorn aan tafel gezeten, om te pleiten voor Zwarte Piet.
Hugo Bos (rechts) biedt de petitie Red Zwarte Piet aan bij burgemeester Eberhard van der Laan (midden), in het bijzijn van Zwarte Piet (links). Aan de linkerkant is een deel van de stapel papier te zien waarop de namen van ondertekenaars te zien zijn: het aantal dozen met petitieformulier was te groot om in de burgemeesterskamer te zetten.
De dialoog waarbij de uitkomst al vaststond
Minister Asscher nodigde ons uit voor rondetafelgesprekken over de toekomst van Zwarte Piet. Voor- en tegenstanders schoven aan Daar rolde een gezamenlijke verklaring uit: “We streven er naar het een feest voor alle kinderen te laten zijn.” Alle gesprekspartners, pro én anti Zwarte Piet, tekenden. Behalve Hugo Bos. Want, zo vertelde hij in NRC, “het Sinterklaasfeest is al eeuwenlang voor alle kinderen”. Met de verklaring “duwt minister Asscher richting verandering”. Wij vreesden een “dictatuur van de minderheid”.
Voorspelling kwam uit
Deze voorspelling is helaas uitgekomen. In de jaren na 2016 heeft de politiek de verschuiving gemaakt van ‘dialogeren’ naar het aanpassen van Zwarte Piet. Dezelfde Mark Rutte die eerst geen uitspraak over de traditie wilde doen, en zelfs sympathie liet doorschemeren voor Zwarte Piet, eindigde zijn premierperiode als rabiaat tegenstander van de zwarte knecht. "Ik leerde een waardevolle les," zegt Bos. "Je moet voor je principe staan. Zelfs als iedereen anders kiest. Durf de eenzame weg te gaan. En: wie vasthoudt en volhoudt, zal uiteindelijk winnen."
De geruisloze afschaffing van Zwarte Piet is voorkomen
Een belangrijke winst die wij behaald hebben, is Zwarte Piet te redden van de ondergang. Als wij Quinsy Gario, Jerry Afriyie en Sylvana Simons in 2014 niet hadden weersproken, dan was de kindervriend geruisloos van het toneel verdwenen. Dan hadden de beroepsactivisten ook direct doorgeschakeld naar andere elementen van het feest: weg met Sinterklaas, want zijn mijter met kruis beledigt de moslims!
Jerry Afriyie
Over Jerry Afriyie gesproken: in 2017 onthulden wij dat hij lespakketten plagieert. Daar brachten we in 2019 een Zwartboek Zwarte Piethaat over uit. Daarin toonden we aan we hoe de Nederlandse overheid activisten als Afriyie subsidieert. Hugo Bos: "Van het imago van Jerry Afriyie als martelaar tegen racisme, bleef weinig over door onze aanhoudende publicaties en acties. In zijn speeches spuide Afriyie zijn haat jegens ons, wat liet zien dat we een snaar raakten."
Lees ook: Facebook gaat met Jerry Afriyie in gesprek over het censureren van Zwarte Piet
89% van de Nederlanders vindt Zwarte Piet niet aanstootgevend
Als we over ‘winnen’ spreken, dan koesteren we daarbij niet de illusie dat alles nu goed en wel is. Helaas is de kindervriend na tien jaar nog altijd persona non grata in Amsterdam en andere grote steden. Maar in talloze gemeenten was afgelopen december gewoon Zwarte Piet aanwezig: Rijswijk, Staphorst, Enter, Opheusden en andere plekken. Een opiniepeiling van Hart van Nederland wijst uit dat 89% van de Nederlanders Zwarte Piet helemaal niet aanstootgevend vindt.
PVV-winst doet de kansen keren
En een ware omwenteling is natuurlijk de PVV-verkiezingsoverwinning van november 2023. De PVV is voorstander van het bij wet beschermen van Zwarte Piet. Dit geeft de traditie wint in de zeilen. De partij van Wilders kan nu haar kans grijpen, om het wetsvoorstel voor Zwarte Piet uit 2017 weer in te brengen.
Lees ook: PVV-overwinning doet kansen van Zwarte Piet keren
Jerry Afriyie stopt, Hugo Bos gaat door
Nog een winst: Jerry Afriyie heeft al aangegeven te stoppen met zijn Zwarte Piet-activisme. Zijn subsidieclub Nederland Wordt Beter heft hij op. Hugo Bos vindt het goed nieuws. "Want ik ga door. Voor mij is de verdediging van de Nederlandse cultuur en christelijke tradities een religieuze roeping geworden waar ik mijn leven aan wijd. Als God het wil, ga ik nog 10, 20, 50 jaar door."
Laatst bijgewerkt: 20 september 2024 09:58