Bron afbeelding: Gasch, Georg / Wikimedia Commons
De drie lessen van André Zirnheld: Een man die lijden en gevaar zocht
In tijden als de onze is iedereen zo op zichzelf gericht dat weinigen eraan denken zich te geven voor een hoger doel. Mensen vluchten voor lijden en grote beproevingen in plaats van ze moedig en vastberaden te omarmen. Als gevolg daarvan zien velen het grote geheel niet. Ze zijn geneigd alles te reduceren tot programma's, macht en systemen. De huidige strijd om onze cultuur zou veranderen als meer mensen door hun toewijding en voorbeeld tot echte verandering konden inspireren.
Grote moed eren
Een persoon die deze toewijding goed uitdrukt dook onlangs onverwacht op. Frankrijk eerde een soldaat uit de Tweede Wereldoorlog door een plein naar hem te vernoemen in het 17e arrondissement van Parijs, waar hij begraven ligt. Het Parijse stadsbestuur zal ook een plaquette aanbrengen buiten het huis waar hij is geboren. Deze erkenning lijkt misschien niet buitengewoon in het licht van zoveel soldaten uit de Tweede Wereldoorlog die grote moed hebben getoond. Deze soldaat verwierf echter faam door zijn daden op en buiten het slagveld. Uit zijn leven kunnen we drie lessen trekken voor onze tijd.
Lees ook: Ridderlijkheid is het antwoord op "toxische mannelijkheid"
Meer dan een normaal leven
De soldaat was André Zirnheld, die op 29-jarige leeftijd stierf, kort nadat hij zich voor de oorlog had aangemeld. Tot zijn indiensttreding was er niets dat de Franse filosoof-leraar onderscheidde van anderen. Hij keek uit naar een carrière in het onderwijs, die hij in het Franse Midden-Oosten nastreefde. De eerste les is dat alles wat de moeite waard is grote toewijding vereist. Er zijn tijden dat een normale carrière geen optie is. We moeten er voor gaan. Zijn leven veranderde toen hij besloot comfort achter te laten voor het lijden op het slagveld. Toen Duitsland Frankrijk bezette en via het Vichy-regime regeerde, verliet hij zijn vaste baan als leraar in Syrië en werd parachutist bij de Vrije Franse strijdkrachten in Afrika.
Wie durft wint
Ten tweede is toewijding vaak niet genoeg. Sommige situaties vereisen een extra inspanning om prestaties te leveren die we nooit voor mogelijk hadden gehouden. Zo was de reeds toegewijde Zirnheld niet tevreden om deel uit te maken van een willekeurige eenheid. Hij zocht een plek vol avontuur en gevaar. Uiteindelijk stuitte hij op de pas opgerichte commando-eenheid Special Air Service (SAS) die in Noord-Afrika achter de Duitse linies opereerde. De legendarische SAS was opgericht door Sir David Stirling, een Britse legerofficier met een bijzondere flair voor stoutmoedigheid. Zirnhelds groep Franse parachutisten sloot zich al snel aan bij de eenheid. Hij schreef over de beslissing en merkte op dat hij "moest toegeven dat zijn leven niet erg lang zou duren."
Leden van de legendarische SAS zaaiden vernietiging en verwarring achter de Duitse en Italiaanse linies in Noord-Afrika.
Einde dapper leven
Vier maanden lang hielp Zirnheld Duitse aanvoerlijnen en vliegvelden te vernietigen met behulp van zeer mobiele jeeps en het verrassingselement. Hij nam deel aan vier Frans-Britse aanvallen die tientallen Duitse vliegtuigen op de grond vernietigden. Zijn leven werd beëindigd toen hij werd aangevallen terwijl hij terugkeerde van zijn laatste succesvolle aanval. In zijn zoektocht naar een leven vol betekenis en doel leren we de lessen van het motto van de SAS: "Wie durft, die wint".
Het gebed van de parachutist
André Zirnheld is veel beroemder om iets dat hij buiten het slagveld deed en dat ontelbare zielen raakte. Bij het doorzoeken van zijn bezittingen na zijn dood vond een collega-parachutist een gebed dat Zirnheld 17 maanden voor de oorlog had geschreven. Het luidde:
Geef mij, Heer mijn God, wat U rest, wat niemand van U vraagt.
Ik vraag U niet om rust of kalmte, noch van lichaam noch van ziel.
Ik vraag U niet om rijkdom, succes of gezondheid.
Velen vragen U hierom, mijn God, dat daarvan U weinig resteert.
Geef me, Heer, wat er over is. Geef me wat allen weigeren.
Ik wil risico en angst. Ik wil strijd en pijn.
Geef me dit, mijn God, voor eens en altijd.
Geef me de zekerheid dat dit altijd mijn deel zal zijn, omdat ik niet altijd de moed heb het U te vragen.
Geef mij, Heer, wat U nog rest.
Geef me wat anderen niet willen.
Maar geef me ook moed, kracht en geloof.
Lees ook: Dierenrechten en plantenrechten zijn de afschaffing van de mens
De tekst werd al snel bekend als het gebed van de parachutist en circuleerde door het Franse leger en de wereld. De woorden werden op muziek gezet. Alle Franse parachutisten kennen en zingen het nog steeds.
Meer dan toewijding en durf
De derde les bevat een sublieme boodschap voor onze niet-heldenwereld. Hij leert ons dat soms toewijding en durf niet genoeg zijn, en dat we de droevige kruisweg moeten doorstaan. Er zijn momenten waarop de strijd zo hevig is dat we onze toevlucht moeten nemen tot een hogere macht. De wanhoop van de situatie bereikt een punt waarop we niets van anderen kunnen verwachten. Op deze momenten moeten we gevaar en risico omarmen met de onbaatzuchtigheid en vrijgevigheid van een soldaat die vaak het ultieme offer vraagt.
Vragen wat niemand wil, voor altijd
In zijn ontroerende pleidooi voelen we de vurige naastenliefde van iemand die God niet wil mishagen of zelfs maar lastigvallen. We leren tevreden te zijn met wat anderen niet willen, met wat overblijft. Ons wordt gevraagd zelfs af te zien van legitieme genoegens als gezondheid of succes. Het kruis moet volledig en intens worden omarmd, zelfs met vastberadenheid en vreugde. Tenslotte bevat het gebed een erkenning van de menselijke zwakheid. Het loon van de zonde weegt zwaar op ons. Wat we de ene dag vurig verlangen, kan de volgende dag gemakkelijk vergaan. Daarom moeten we vragen dat wat niemand wil, voor altijd van ons wordt. Het gebed is een vurig pleidooi om alles nu toe te staan, zodat we de moed niet verliezen bij tegenslag.
Wat ontbreekt
Zo leert André Zirnheld door zijn voorbeeld, durf en gebed. Als onze strijd voor de cultuur niet vooruitgaat, komt dat omdat we onze ideeën niet tot het uiterste doorvoeren. Wij streven onze zaak niet na met durf en elan. Sommigen kunnen goede principes aanhangen. Maar te veel stellen zichzelf en hun comfort boven alles. Te weinig bieden aan om de God der heerscharen te dienen met "moed, kracht en geloof." De sleutel tot succes is God niets te ontzeggen. Accepteren wat overblijft en wat anderen niet willen. Een dergelijke edelmoedigheid zal ons in staat stellen alle hindernissen te overwinnen, ons in staat stellen tot daden van moed en het veld voorbereiden op de overwinning.
Dit artikel is een vertaling en verscheen eerder op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 12:26