Waarom kunnen ze geen mooie windmolens maken?
Een groene nieuwe wereld is in aantocht nu activisten hun eco-agenda aan de samenleving beginnen op te leggen. De huidige regering voert een "infrastructuur"-hervorming door, waardoor groene energiebronnen in sneltreinvaart zullen worden ontwikkeld. Windturbines en zonnepanelen zijn in de mode.
Maar lang niet alles gaat goed in de pogingen om een groene nieuwe wereld te bouwen. De wedloop naar schone windenergie heeft te kampen met tegenwind die haar toekomst dreigt af te snijden.
Windturbines lijken alles in hun voordeel te hebben. De technologie werkt als nooit tevoren omdat de turbines steeds efficiënter worden. De windturbines worden ruimschoots financieel gesteund. Groene energie is de allernieuwste en beste troef voor elke beleggingsportefeuille. Windenergie is populair omdat het lijkt dat zeventig procent van het publiek voorstander is om het uit te breiden.
Ongewenste windmolens
Het grote probleem met de moderne 'windmolens' is dat ze lelijk zijn. Niemand wil ze in zijn achtertuin. De reusachtige propellers in de lucht zijn lelijk, maken veel lawaai en zijn ongewenst.
Overal in het land wijzen gemeentes windturbineprojecten af. Honderden lokale overheden hebben de verleiding weerstaan om voor groene windturbines te kiezen. President Biden's $2.3 triljoen infrastructuur plan voorziet in "tienduizenden windturbines." Het probleem zal zijn om plaatsen te vinden, niet het geld, om ze te bouwen.
Ironisch genoeg, hoe linkser de staat, hoe vijandiger de ontvangst. In New York, bijvoorbeeld, hebben de ambtenaren een "negeer het volk"-beleid aangenomen. Zoveel gemeenschappen hebben windprojecten afgewezen dat de regering-Cuomo onlangs regels heeft opgelegd die overheidsfunctionarissen toestaan bezwaren van gemeenschappen terzijde te schuiven en vergunningen af te geven voor grootschalige projecten.
In Californië staan eco-promotors voor een soortgelijk dilemma. De meeste ontwikkelaars van schone energie hebben het opgegeven om geschikte locaties te vinden voor nieuwe windprojecten vanwege de lokale tegenstand. In Vermont, van senator Bernie Sanders, waait geen wind van verandering omdat de bouw van turbines er tot stilstand is gekomen.
Inderdaad, progressieven hebben het moeilijk om in de praktijk te brengen wat ze preken. Wat wind betreft, blijkt hun bezorgdheid voor het milieu een hoop gebakken en stilgevallen lucht.
Wind is lelijke energie
In een materialistische wereld verkiezen mensen zelden schoonheid boven geld. Maar over windmolens is het oordeel geveld. Schoonheid wint.
Het is niet genoeg dat de energieproductie voldoet aan de fysieke behoeften van de natie. Zij moet ook voldoen aan de behoeften van de ziel. Windenergie heeft niets te maken met de relatief kleine maar lelijke centrales uit het verleden. Het vraagt om het planten van massieve bossen van verstikkende lawaaierige molens die het landschap domineren.
Lees ook: Windturbines bederven het Hollandse landschap
Helaas, windenergie is lelijke energie zonder ziel. Zij vernietigt de schoonheid van het milieu dat zij wil redden. Overal waar zij wordt aangetroffen benauwt zij, door haar trage, sinistere bewegingen en onaangename lawaai. Het kan niet worden genegeerd omdat het altijd aanwezig is en de aandacht opeist van iedereen die passeert.
Daarom wil niemand deze buitenproportionele windmachines. De mensen willen niet dat hun uitzicht wordt belemmerd. Ze willen niet op lelijke plekken wonen, en dus daalt de waarde van onroerend goed zodra er windturbines verrijzen. Bezoekers blijven weg omdat lelijke 'molens' schilderachtige landschappen verminken. De buitenaardse constructies doden de plaatselijke cultuur, omdat ze allemaal hetzelfde zijn en geen rekening houden met de wensen en creaties van de mensen om hen heen. Geen wonder dat ze op veel plaatsen meer controverse opwekken dan elektriciteit.
Alleen de machtsbeluste overheden en links zijn voorstander van de cyclopische machines, omdat hun moderne materialistische filosofieën alles door een economisch prisma zien dat zich weinig aantrekt van de geestelijke kant van de zaak. Dus breiden seculiere beleidsmakers alle stimulansen uit om Amerika te bedekken met monsterlijke windturbines om de energieproductie te verhogen. Links socialisme is een anti-metafysische en atheïstische sekte die elke transcendente werkelijkheid zoals waarheid, schoonheid of goedheid ontkent. De lelijke windturbine is, net als de Sovjet-architectuur, de belichaming van haar vulgaire en egalitaire levensfilosofie.
De viscerale afwijzing van reusachtige windturbines roept de vragen op: Waarom kunnen ze geen mooie windmolens maken? Waarom moet de industrie aandringen op deze koude, deprimerende kolossen?
Jacob van Ruijsdael (1628-1682), De molen bij Wijk van Duurstede (ca. 1670). (Wikimedia)
Inderdaad, het maken van mooie windmolens kan worden gedaan. De beroemde Nederlandse windmolens waren kunstwerken en voorbeelden van verbazingwekkende innovatie. De oude molens trekken nog steeds mensen aan door hun schilderachtige schoonheid en charme. Zij vertegenwoordigen de harmonie van de mensheid met de natuur. Zij bevredigen de behoeften van lichaam en geest. Zij verenigen het praktische met het artistieke. Uit dergelijke verbanden wordt een cultuur geboren en ontwikkelt zich een volk.
Het antwoord op de vragen gaat dus verder dan louter economische overwegingen. De mensen willen geen mooie windmolens bouwen omdat schoonheid een abstractie is die niet voldoende waarde heeft in de kromme hedendaagse schaal van waarden. De maatschappij is goddeloos geworden en zoekt alleen materiële bevrediging, en vermijdt schoonheid en het goede, die hun absolute volmaaktheid in God hebben.
Maar zelfs in een goddeloze maatschappij is de moderne cultus van lelijkheid zo onnatuurlijk dat de menselijke natuur ertegen in opstand komt. Er zijn althans mensen die het gezonde verstand hebben om de weerzinwekkende turbines te verwerpen. Dat is een reden te meer waarom het zo essentieel is om de culturele oorlog te voeren, zodat windmolens op een dag weer mooi gemaakt kunnen worden.
Dit is een vertaling van een artikel dat door John Horvat II is geschreven, en eerder verscheen op tfp.org, onder de titel: Why Can't They Make Beautiful Windmills?
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 14:57