Asielzoekers bestormen een trein richting Noordwest-Europa
Linkse dominees, wees blij met cultuurchristendom!
Nederland was nog nooit zo seculier, toch is de christelijke cultuur inzet geworden van de Tweede Kamerverkiezingen. Vijfentwintig prominente christenen tekenen daartegen protest aan. ‘De christelijke cultuur kun je onmogelijk mobiliseren als politieke kracht’, stellen de christelijke leiders in een petitie.
Absolute plicht
Vreemde woorden, zo uit de mond van christenen als Janneke Stegeman, Alain Verheij en Rikko Voorberg. Juist zij hebben afgelopen jaren schaamteloos het christendom voor het karretje van de open grenzen gespannen. Het Nederlandse volk is in niet mis te verstane bewoording duidelijk gemaakt dat het vanuit de christelijke cultuur toch echt een absolute plicht is om migranten gastvrij te ontvangen.
Multiculturele elites
Onze vijfentwintig prominente christenen lopen intellectueel wat achter. In Frankrijk heeft Laurent Dandrieu deze maand de discussie geopend over de eenzijdigheid van de kerk inzake het emigratiedebat. In zijn boek L’Eglise et immigration. Le grand malaise stel hij aan de kaak hoezeer de kerk zich opgesloten heeft in de geest van de wereld, in de Zeitgeist. Net als de multiculturele elites offert de kerk “de naaste op aan de verste”. De logica van het evangelie is verwisseld met die van de kritiekloze verwelkoming en door een zorgeloosheid over de gevolgen daarvan. Met als gevolg onder andere de terroristische aanslag in Parijs, waarvan de daders deels met de migratiestroom waren meegelift.
Binnenstromende vreemdelingen
De zinnigheid van enige scepsis tegenover de ideologie van de verwelkoming blijft petitieopsteller Alain Verheij blijkbaar ontgaan. Zijn inclusiviteit reserveert hij intussen voor binnenstromende vreemdelingen. In september 2016 verklaarde hij op Twitter althans geen PVV-stemmers in de kerk te willen als hij preekt, ‘want ik hoef die fascisten niet onder mijn gehoor’. PVV-stemmers zijn van ‘een menstype dat zich allesbehalve comfortabel zal voelen als Jezus in de buurt is’.
Open voor iedereen
Een directere toe-eigening en monopolisering van Jezus’ boodschap is er niet. Hier wordt helder gesteld dat het evangelie onverenigbaar is met de afwijzing van islam en massa-immigratie. Dezelfde Verheij stelt in zijn petitie dat het christendom ‘open’ is. Open voor iedereen behalve mensen die het christendom anders beleven dan Alain Verheij.
Politiek gedram
Menig ondertekenaar doet ook beleidsvoorstellen, in hoedanigheid als christelijk leider. Dominee Rikko Voorberg riep recent politici op migranten uit Griekenland over te halen. Of je daar nu voor of tegen bent, je kunt niet ontkennen dat hier politici duidelijke instructies gegeven wordt. In politiek gedram doet Voorberg niet onder voor de rode dominees en priesters uit de tijd van Aantjes’ Bergrede.
Geen christelijke staatsleer
Het protest wordt gevoerd vanuit het idee dat christendom juist voor het verwelkomen van de vreemdeling is. Daar staat de kerk inderdaad voor, al sinds de eerste christenen. Maar dat is naastenliefde voor de individuele christen en geen politiek standpunt, laat staan christelijke staatsleer. De christelijke traditie heeft echter nooit het verwelkomen van zondaars in de kerk geprojecteerd op de wereld door een politiek te prediken van het verwelkomen van buitenlanders.
Desastreus
De christelijke traditie leert dat kerk en wereld twee domeinen zijn, verbonden maar wel met eigen karakter. Wat in de kerkgemeenschap wellicht werkt, bijvoorbeeld gedeeld eigendom, kan in de volksgemeenschap desastreus zijn. Vandaar dat de kerk altijd terughoudend is geweest met politici vertellen welk beleid zij moeten voeren.
Wereldgemeenschap
Tot de jaren 1960. Toen is de geest gevaren in het christendom, dezelfde geest als in het protest van Verheij c.s. te zien is. ‘In Christus is er Jood noch Griek’ gold opeens niet meer voor slechts de kerk, maar voor heel de wereld: op naar wereldgemeenschap! Wie in deze geest spreekt, zoals Verheij c.s., is medeschuldig aan het politiseren van het christendom. Wie christendom inzet om linkse politiek te propageren, moet niet klagen als hij een flinke rechtse krijgt.
Kapseizen
Hier een flinke rechtse: een christelijke cultuur is open voor de afzonderlijke mens, maar niet voor volksstammen die massaal op zoek zijn naar een beter leven. Want een cultuur is alleen solide als het overgedragen wordt door generaties. Je bent niet volledig ondergedompeld in die cultuur als je voorouders van elders komen.
Meewerken aan vervaging
Als je echt de christelijke cultuur voorstaat, dan moet je trots zijn op je nationale variant. Die afschermen tegen eroderende invloeden van buitenaf is dan een plicht. Christelijke leiders doen er daarom beter aan op te roepen tot het inperken en beheersen van (islamitische) immigratie in plaats van mee te werken aan de vervaging van de nationale christelijke cultuur die resteert.
Laatst bijgewerkt: 30 november 2023 17:16