Het troosteloze toekomstvisioen van het groene socialisme: terug naar de natuur, naar een tribale 'oerstaat', waarin niemand meer iets bezit. (Beeld: Adobe Stock)
Klimaatideologe wil totale ombouw: 'Geen steen mag op andere blijven'
De aanhoudende capaciteitsproblemen op Schiphol zijn al gedurende heel 2022 voorpaginanieuws. Wie vliegt, krijg er vanzelf mee te maken. Minstens zo verbazend als dat deze problemen de kop kunnen opsteken, is dat ze niet opgelost worden. Het enige wat eraan gedaan wordt is vluchten schrappen en dus eigenlijk voor de problemen weglopen: duizenden vluchten zijn zo al geschrapt.
Krimpagenda is leidend
De vele bedrijven die van dé economische motor van Nederland afhankelijk zijn, nemen dat Schiphol niet in dank af. TUI-topman en ANVR-voorzitter Arjan Kers reageerde gefrustreerd in De Telegraaf: “Ik ben geen complotdenker, maar ik kan het niet anders verklaren. Alles wijst erop dat de krimpagenda leidend is, want de problemen zijn gewoon op te lossen”. Volgens hem kan het niet anders of de luchthaven wordt vanuit de overheid actief belemmerd om normaal te functioneren. Hoe kan Schiphol zo doormodderen? “Zo kun je geen bedrijf runnen, ik geloof dat niet.”
Mkb-massafaillissement
De Schipholkrimp past in een groter plaatje. Terwijl de problemen daar voortduren lekte er een document uit dat minister Sigrid Kaag van haar ambtenaren van Financiën had ontvangen. Ze krijgt daarin het advies om de middenstand en het middel- en kleinbedrijf (mkb) aan de exploderende energieprijzen failliet te laten gaan. Dat zou economisch zelfs heilzaam zijn, omdat creperende bedrijfjes kennelijk voor een “gezonde marktdynamiek” zorgen. En die “vermindert arbeidsmarktkrapte en jaagt verduurzaming en innovatie aan.” Het ambtelijk advies lijkt ontleend aan een script voor Monty Python of Yes Minister, maar het staat er echt zo. Een groep van – ongetwijfeld uit belastinggeld goed gesalarieerde – ambtenaren heeft dit zonder ironie uit de pen gekregen. Zo wil men de economie dus “gezond” maken, te beginnen met het mkb. Hebben deze mensen wel het belang van Nederland op het oog?
Fossiele energiebronnen in de ban
Dit terwijl het mkb er zelf niets aan kan doen dat onder invloed van de groene lobby er zulke rampzalige beleidskeuzes gemaakt zijn. Het in de ban doen van de ene ‘fossiele’ energiebron na de andere, atoomenergie daarbij inbegrepen, heeft ertoe geleid dat er thans voor het afgesloten Russische gas geen alternatieven meer zijn, met dramatische prijsstijgingen tot gevolg. De ambtelijke aanpak – ideologisch garen spinnen en van de zelfveroorzaakte nood een ideologische deugd maken - doet denken aan een andere recent advies, waarover Cultuur onder Vuur onlangs berichtte.
Heeft men Nederlands belang op het oog?
Toen ging het om het College van Rijksadviseurs in een advies aan een andere D66-minister, Rob Jetten (Energie en Klimaat). In hun rapport adviseerden zij om de ‘leveringszekerheid’ van energie in Nederland niet meer te garanderen. Want, aldus de Rijksadviseurs, die is onder de huidige omstandigheden toch geen haalbare kaart meer. In plaats van deskundig advies te geven hoe die leveringszekerheid als de wiedeweerga weer veilig gesteld kan worden, raden zij die daarvoor zijn aangesteld – terwijl ook zij betaald worden met belastinggeld - aan om mee te waaien waarheen de wind waait. In feite is het advies al werkelijkheid geworden, want het stroomnet is zo overbelast dat op dit moment al geen nieuwe bedrijven meer aansluit. Nogmaals: hebben deze mensen het Nederlands belang wel op het oog? Bedenk eens hoe dit het ondernemingsklimaat bederft en hoe doeltreffend dit is als je de economische groei wil dwarsbomen.
Jarenlange infiltratie klimaatactivisten
Deze ‘groene’ destructieve vector in het overheidsbeleid is geen uniek Nederlands verschijnsel. In ons grote oostelijke buurland heeft Angela Merkel het initiatief genomen tot de Energiewende, een besluit waarvan de onverantwoordelijkheid steeds duidelijker wordt. Bedenk hoe ironisch het is dat die Wende oorspronkelijk verwijst naar de instorting van het communisme. Met de Energiewende draait Angela Merkel – oud DDR-burger - dit in zekere zin weer terug. Haar besluit was immers niet mogelijk geweest zonder de jarenlange infiltratie van socialistische klimaatactivisten. Hans-Georg Maassen, voormalig hoofd van de Duitse binnenlandse inlichtingendienst, het Bundesamt für Verfassungsschutz (BfV), wijst erop dat dat Merkel, formeel een christendemocrate, van meet af aan geporteerd was voor het eco-socialisme.
Volgens Hans-Georg Maassen zijn groene politici bewust uit op vernietiging van de huidige maatschappij. (Beeld: YouTube)
‘Groen streeft bewust destructie maatschappij na’
Maassen waarschuwt nu in gesprek met journalist Alexander Wallasch dat “het vrije Duitsland bezig is vernietigd te worden door incompetente politici en politieke fanatici en een proeftuin wordt voor een transformatie in een groen-socialistische dictatuur.” Volgens Maassen zijn groene politici zelfs bewust uit op vernietiging van de maatschappij. “Ik ben er rotsvast van overtuigd dat deze mensen ook veel willen vernietigen, omdat hun drijfveer een groene transformatie is, die alleen mogelijk is als het bestaande sociale systeem wordt vernietigd en opnieuw wordt opgebouwd.”
‘Voor groen is democratie slechts middel’
Van de Turkse president Erdogan is de uitspraak bekend dat democratie een trein is waar je uitstapt als je bent waar je wezen wilt: in zijn geval de islamitische sjaria-staat. Maar de ‘groenen’ redeneren volgens Maassen niet anders: “Voor deze mensen heeft de democratie slechts een dienende functie, namelijk de uitvoering van hun ideologische doelen. Als de wil van het volk niet in overeenstemming is met de ideologie, dan wordt dat door deze mensen niet geaccepteerd, omdat het rechts, contrarevolutionair of een complottheorie is.” In feite is dat de DDR-opvatting van ‘democratie’. Het eindresultaat zal zijn dat, zoals Maassen niet zonder literair talent uitdrukt: “Duitsland in handen valt van eco-socialistische fanatici die van een liberale democratie een narrenschip maken waar de gewone bevolking aan de roeibanken gekluisterd zit en de eco-socialistische VIP’s op het zonnedek hun kleurrijke carnaval vieren.”
Verregaande inperking privé-eigendom
Dat sluit nauw aan bij wat James Bascom schreef in Ecologie: marxisme in een groen jasje, een overzichtsartikel, dat ook op deze website van Cultuur onder Vuur te vinden is: “Ecologie is zowel de natuurlijke opvolger als een radicalere toepassing van de principes van het marxisme, socialisme en communisme”, schrijft James Bascom. Ecologie is in feite “een verder gevorderd stadium van hetzelfde historische proces, dat de Braziliaanse hoogleraar Plinio Corrêa de Oliveira in zijn boek Revolutie en Contrarevolutie beschrijft.” In hoofdstuk III van het derde deel (vanaf pagina 198 in de Nederlandse uitgave) schetst deze denker namelijk de omtrekken van wat hij de ‘Vierde Revolutie’ noemt: een “collectivistische versmelting”, vergezeld van een verregaande inperking of afschaffing van het privé-eigendom. Het is moeilijk hierbij niet te denken aan wat het Wereld Economic Forum ons als toekomst voorhoudt: You will own nothing and be happy.
Activisten schermen met ‘klimaatprobleem’
Sinds het rapport van de Club van Rome Grenzen aan de groei (1972) is de notie wijdverspreid geraakt dat de wereld eindig is. Het christendom bevestigt dat: aan het einde der tijden vindt het Laatste Oordeel plaats. Maar de ecologie ziet een heel andere, binnenwereldlijke apocalyps naderen: een doemscenario waarin heel de mensheid in natuurrampen ten onder gaat (tenzij – uiteraard - het eco-socialisme wordt doorgevoerd). Was dat een halve eeuw geleden voor de Club van Rome nog de uitputting van de aarde en schaarste aan grondstoffen, tegenwoordig schermen activisten met een ‘klimaatprobleem’, als gevolg waarvan grote delen van de wereld in woestijnen zouden veranderen, dan wel juist zouden onderlopen door het stijgen van de zeespiegel. Omdat dit toegeschreven wordt aan het CO2 dat vrijkomt bij het verstoken van olie en gas, houden klimaatbeschermers ons graag voor dat we allemaal ons huis moeten ‘verduurzamen’, ons spaargeld in een warmtepomp steken en in een elektrische auto rijden.
Linkse aap uit de mouw
Helemaal verkeerd, vindt de Duitse publiciste, Ulrike Herrmann, die lid is van Bündnis 90/Die Grünen. Dergelijke maatregelen tegen de opwarming van de aarde zijn – om een passende uitdrukking te gebruiken - druppels op een gloeiende plaat. Ze kiest een verrassende uitgangspositie door stellig te ontkennen dat ze “een critica van het kapitalisme is”. Om ons daarvan te overtuigen voegt ze zelfs een lofzang toe op “het meest dynamische sociale systeem dat de mensheid ooit ontwikkeld heeft”. Het kapitalisme beëindigde immers “stagnerende landbouwsamenlevingen”, en bracht de mensheid welvaart en gezondheid. Maar weldra komt de linkse aap uit de mouw: kapitalisme genereert niet alleen economische groei, “het heeft die groei ook nodig om stabiel te zijn.” En in een eindige wereld kan groei niet tot in het oneindige doorgaan. Zo heeft Herrmann handig de klassieke linkse kritiek op het kapitalisme in een quasi-objectief wetenschappelijk jasje gestoken. Welbeschouwd een nogal oud en versleten jasje, want deze quasiwetenschappelijke aanpak was ook die van Marx, terwijl Herrmanns uitgangspunt in wezen het inmiddels door de feiten grondig weerlegde Rapport van Rome is.
Linkse zinspeling op schuldgevoel
Nu is het zo, aldus Herrmann, dat uiteenlopende landen op zeer ongelijke wijze de aarde opsouperen qua grondstoffen en vervuiling. Volgens haar verbruikt en vervuilt de gemiddelde Europeaan de aarde in een zo hoog tempo dat je drie keer de aarde nodig zou hebben om het vol te houden. Nog bonter maakt het de gemiddelde Amerikaan (vijf keer de aarde), terwijl het oliestaatje Qatar de kroon zou spannen met 33 keer de aarde. “Het is totaal duidelijk dat dit geen toekomst heeft.” Hoe komt het dan, dat de aarde niet al lang is ingestort? Herrmann: “Dat komt doordat andere continenten hun aandeel nog niet hebben opgenomen, vooral Afrika.” En het kan toch niet zo zijn “dat we in de toekomst op kosten van de Afrikanen leven”? Ook hier komen we uit bij het typisch linkse zinspelen op het schuldgevoel dat de gemiddelde ‘koloniale’ westerling zou moeten hebben.
De Duitse publiciste Ulrike Herrmann bepleit 'grüner Schrumpf'': een oorlogseconomie of 'groene krimp' die de burger alleen nog het allernoodzakelijkste levert. (Foto: Wikimedia)
Consumeren voor het kapitalisme
Er komen twee grenzen in zicht, beweert Ulrike Herrmann: die van het opraken van grondstoffen en die van het milieu. Volgens onderzoek zouden Westerse huishoudens van de dingen die ze bezitten, maar de helft gebruiken. Herrmann weet hoe dat komt: “U dacht misschien dat u dingen koopt omdat u die nodig heeft? Nee, u koopt om het systeem te stabiliseren. Wij consumeren zodat er arbeidsplaatsen zijn.” Ook dit is weer marxistisch denken, dat achter iedere consumptie het politieke motief zoekt. Alsof wanneer u bijvoorbeeld een ijsje koopt voor uw kinderen, u daar enig andere reden voor zou hebben dan hun een plezier te doen.
Kapitalisme gaat overboord
Hoe dan ook, Ulrike Herrmann breekt de staf over ‘groene groei’, die zich beperkt tot ‘verduurzaming’ en het uitsluiten van olie, gas en nucleaire energie. Herrmann vindt dit niet radicaal (zelf zegt ze ‘realistisch’) genoeg. Wat de wereld nodig heeft is grüner Schrumpf, met andere woorden ‘groene krimp’. Die laat zich bij voorbaat met het kapitalisme, dat immers op groei is gebaseerd, niet verzoenen. Dat gaat dus overboord. Maar, waarschuwt ze, als de keus voor groene krimp eenmaal gemaakt is, heeft dat verstrekkende gevolgen. Autorijden is dan definitief voorbij, zelfs elektrisch autorijden, want ‘eco-energie’ kan dat onmogelijk opbrengen. Windenergie en zonne-energie dekken kunnen hooguit 5% van de huidige energiebehoefte dekken en leveren bovendien alleen ‘wiebelenergie’. U mag al blij zijn als er enige vorm van openbaar vervoer in stand gehouden kan worden en u de bus kunt nemen. Vliegen is sowieso niet meer mogelijk.
Klimaatbescherming: ‘totale ombouw samenleving’
De afschaffing van het kapitalisme betekent dat ook banken verleden tijd zijn. Want bij krimp kun je leningen nooit terugbetalen. Hetzelfde geldt voor levensverzekeringen, die ook op groei zijn gebaseerd. Met financieel centrum Frankfurt is het definitief afgelopen, aldus Ulrike Herrmann. Ook alles wat met reclame samenhangt is overbodig geworden. “Klimaatbescherming betekent de totale ombouw van de samenleving : daarbij “blijft geen steen op de andere”.
Groene ‘oorlogseconomie’ is noodzakelijk
Maar ja, dergelijke plannen spelen natuurlijk rechtse critici in de kaart, vreest Herrmann. “Het onopgeloste probleem is hoe deze ecologische kringloopeconomie kan worden verwezenlijkt zonder onderweg een ernstige economische crisis te veroorzaken die de bevolking in paniek brengt en een dictator aan de macht brengt." Ze stelt daarom voor de Britse oorlogseconomie van 1939 als voorbeeld te nemen. In die tijd ging alles ‘op de bon’. De Britse regering kende grondstoffen, krediet en arbeid toe aan particuliere bedrijven. Elke bewoner kreeg een vaste hoeveelheid voedsel. "Luxe goederen" zoals meubilair of kleding zouden kunnen worden betaald via een persoonlijk "puntenbudget". Een ordelijke, sociaal rechtvaardige bezuiniging, vindt Herrmann. "De consumptie daalde toen met een derde - en in zeer korte tijd.” Willen we het klimaat redden , dan moet onze consumptie “even drastisch dalen om het klimaat te redden."
Socialisme heeft nieuw legitimatie nodig
Waarom pikte de Britse bevolking dat? Omdat die ervan doordrongen was dat het land in een “onvrijwillige noodsituatie” terecht was gekomen. In feite geeft Ulrike Herrmann hiermee het geheim achter het ‘klimaatprobleem’ prijs. Na de teloorgang van het communisme in 1989, en de daaropvolgende afbladdering van alles wat socialistisch is, heeft links gewoon een nieuwe legitimatie nodig. Die verwerft het door een wereldomvattend noodscenario te prediken, waar zogenaamd alleen het eco-socialisme een antwoord op heeft. Om dat geloofwaardig te maken heeft het een snelle verelendung van de maatschappij nodig, is daling van de welvaart niet alleen onvermijdelijk, maar zelfs wenselijk: de krimpagenda De ontneming van het privébezit, van zelfstandige mobiliteit en het recht uw geld te besteden zoals u wilt is daarbij inbegrepen. Iedere grond om op te staan moet de burger worden ontnomen, zodat ook zijn mogelijkheden tot verzet worden ingeperkt.
Terug naar tribale oerstaat
Wat de eco-socialisten uiteindelijk voor ogen zweeft, is de terugkeer naar een vermeende ‘oerstaat’, die ons bevrijdt van de erfzonde van de beschaving, die immers nog altijd goeddeels een christelijke beschaving is. Men denke hierbij aan de invloedrijke verlichtingsdenker Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), die de natuurmens – of beter gezegd: wat hij zich daar bij voorstelde – verheerlijkte. Deze gedroomde bon sauvage of “nobele wilde” spookt sindsdien door het linkse denken. Men wil vanuit de verafschuwde civilisatie terugkeren naar de tribale oerstaat en heel de samenleving daarin meenemen. Zuid-Amerikaanse indianenstammen dienen daarbij als voorbeeld. Men is daarin al ver gevorderd. Zoals Maassen zegt: “Dat de hele bevolking nu al door politici wordt opgeroepen om zich voor te bereiden op een black-out en een mogelijke ineenstorting is iets wat in het verleden niet bestond.”
Lees ook: Ecologie: marxisme in een groen jasje
Nieuwe, christelijke ‘Wende’ nodig
Tegelijk ziet Maassen daarin ook een lichtpuntje. Het groene electoraat begint te begrijpen dat het zelf evenmin buiten schot blijft: “De koude realiteit zal zelfs de decadente oases van welvaart van groene intellectuelen niet sparen, en velen - zeker niet allen - zullen de kloof tussen de werkelijkheid en de groene utopie niet langer kunnen wegverklaren.” Zo is ook de instorting van de DDR begonnen, aldus Maassen. De ironie van het feit dat de Energiewende verwijst naar die andere Wende, de instorting van de Muur, krijgt zo voorspellende betekenis: we hebben immers wéér een nieuwe Wende nodig, maar nu naar het gezond verstand en naar een terugkeer naar de christelijke fundamenten van onze beschaving. Een Wende die met het christelijke begrip ‘bekering’ het best kan worden gekenschetst.
Laatst bijgewerkt: 4 november 2022 19:33