Energiebedrijven trekken de stekker uit windturbinepark op zee: ‘Niet rendabel meer’
Goed nieuws voor horizongenieters: er komen geen nieuwe windparken meer bij op zee. Volgens de NOS is de aanbouw ervan te duur geworden. Stijgende kosten voor staal, koper en financiering, gecombineerd met een stagnerende vraag naar groene stroom, maken de businesscase onhoudbaar. Eneco’s As Tempelman stelt: zonder hogere prijzen of subsidies is het einde oefening. Ørsted’s Joël Meggelaars kijkt al naar het buitenland, waar investeringen wél lonen.
Realiteit breekt klimaatillusies af
Netbeheerder Tennet smeekt om subsidies, want zonder staatssteun stokt de gedroomde ‘groene’ energietransitie. Dat zou op zich al duidelijk moeten maken hoe inefficiënt al deze klimaatplannen blijken. Minister Sophie Hermans zoekt naar lapmiddelen zoals ‘contracts for difference’ – subsidie bij lage prijzen, winstkap bij hoge. Maar dit legt de rekening bij de belastingbetaler, terwijl de vraag naar stroom achterblijft. Net als bij het afschaffen van de salderingsregeling voor zonnepaneleneigenaren, blijkt het opnieuw de consument die mag kromliggen voor de linkse klimaatplannen.
Lees ook: Geopolitieke realiteit zet CO2-heffing en stikstofpolitiek op losse schroeven
Onbetrouwbare stroom: een zwakke schakel
Dat hier überhaupt zoveel subsidie voor nodig is, omdat het niet op zichzelf rendabel is zoals fossiele brandstoffen, komt onder andere doordat windenergie onvoorspelbaar en onbetrouwbaar is. Windturbines leveren alleen stroom als het waait, wat de levering grillig maakt. Zelfs met de 670 turbines die nu vijf miljoen huishoudens bedienen, blijft het een wankele basis. Bij windstilte of storm valt de stroomvoorziening weg. Dit maakt windparken een onbetrouwbare pijler voor een stabiel energienet, zeker zonder dure back-upsystemen. Nu de druk op het energienet toeneemt, zou het kabinet er verstandig aan doen om af te zien van groene sprookjes en juist in te zetten op betrouwbare stroom van fossiele brandstoffen en kernenergie.
Milieuschade: een verborgen ramp
Windturbineparken op zee zijn niet alleen duur en inefficiënt, maar blijken ook schadelijk voor het milieu dat de eco-lobby zegt te beschermen. Mark Jongeneel van de Dagelijkse Standaard beschrijft het zelfs het grootste milieuschandaal van onze tijd. Ze verstoren het zeeleven, van vissen tot zeezoogdieren, door geluidsoverlast en elektromagnetische velden. Funderingen verslechteren de zeebodem, en de productie van turbines slurpt grondstoffen en energie. Dit ‘groene’ paradepaardje blijkt een ecologische nachtmerrie – een feit dat klimaatfanaten graag negeren.
Een nuchtere koers is winst
Toch is deze ontwikkeling positief. Waar geopolitieke spanningen omtrent defensie en Europese voedselzekerheid de stikstofregels torpederen, dwingt de realiteit Nederland ook hier tot bezinning. Windenergie is te duur, te schadelijk en te onbetrouwbaar om een beschaving op te laten draaien. Dit fiasco biedt ruimte voor een pragmatische aanpak: energie die wél werkt, zonder utopische geldverspilling. De groene sprookjes vallen, en dat is een overwinning voor gezond verstand.
Laatst bijgewerkt: 1 april 2025 06:49