Waarom zitten Frankrijk en Spanje in de knoop over de stropdas?
De eenvoudige stoffen band die we de stropdas noemen, is in het Spaanse parlement brutaal aangevallen door de socialistische premier Pedro Sanchez onder het belachelijke mom van "energiebesparing". Tijdens een persconferentie zei hij: "Ik wil dat u allen opmerkt dat ik geen stropdas draag; dit betekent dat we allemaal energie kunnen besparen."
Een socialistisch initiatief
De socialist verzocht vervolgens alle ambtenaren, ook in de particuliere sector, te stoppen met het dragen van stropdassen om de voor Spanje zo belangrijke "energiebesparende maatregelen" door te voeren. Dergelijke maatregelen doen ons afvragen of de jas de volgende in de rij is. Het suggereert ook dat de Spaanse ambtenaar een bijbedoeling heeft. Hetzelfde debat brak merkwaardig genoeg uit in het Franse parlement tussen conservatieve afgevaardigden en de extreem-linkse partij La France insoumise (LFI). De aanleiding voor het debat was het wangedrag van enkele jongere leden van de LFI, die bijna altijd zonder stropdas en nonchalant gekleed verschijnen.
Respectloze houding
De stropdas-loze parlementsleden waren voor de conservatieve republikeinse parlementslid Eric Ciotti aanleiding om de voorzitter van het Parlement een brief te sturen waarin hij hem vroeg de regel te handhaven dat in het Parlement formele kleding moet worden gedragen. Hij merkte op dat formele kleding het "teken van respect voor onze instellingen en landgenoten" is. Wie zichzelf niet respecteert, zal anderen ook zo behandelen. De conservatieve afgevaardigde Renaud Muselier vulde de klacht aan door op te merken dat de verstorende linkse parlementsleden onverzorgd zijn en overal schreeuwen. Dit gebrek aan persoonlijk respect en waardigheid komt ongetwijfeld tot uiting in hun egalitaire kleding.
Lees ook: Gnostiek: de duistere kracht achter de chaos van onze tijd
Kleding maakt de man
De liberale LFI-fractie reageerde met een eigen brief, waarin stond dat kleding geen afgevaardigde maakt. Zij stelde verder dat de stropdas niet staat voor netjes kleden, maar impliceert dat hij tot een bepaalde sociale groep behoort. Hoewel dat waar is, geeft het wel aan dat hij zich identificeert met de idealen van het beroep en geneigd zal zijn zodanig te handelen. Daarom staan het Franse parlement en andere wetgevende organen erop dat hun parlementsleden zich passend kleden, wat altijd is opgevat als een zakelijk pak en stropdas. Liberale parlementsleden streven logischerwijs naar een modernere interpretatie van deze dresscode.
Van huurling tot hofkleding
Het debat over de das gaat echter niet over energiebesparing, maar over wat de das symboliseert. De onderliggende problemen van de socialistische premier Sanchez en de Franse liberale LFI-afgevaardigden gaan verder dan dat simpele lapje stof dat we een stropdas noemen. Inzicht in de oorsprong van de stropdas, ook wel cravat genoemd, zal hier enig licht op werpen. De cravat werd voor het eerst opgemerkt bij Kroatische huurlingen door de Fransen rond 1630. Soldaten droegen geknoopte doeken om hun nek, terwijl officieren fijne zijde gebruikten. Het Franse gevoel voor eer, stijl en elegantie nam het al snel over als toevoeging aan hun militaire uniformen en als een vorm van mode in het burgerlijke leven. Bij het zien van de cravat was koning Lodewijk XIII betoverd, en het werd al snel onderdeel van de Parijse hofkleding.
Wat onze kleding over ons zegt
Onze kleding beïnvloedt ons gedrag. Zelfs acteurs zijn zich terdege bewust van deze waarheid en oefenen met bepaalde kledingstukken die de rol uitdrukken die zij moeten spelen. Elk kledingstuk brengt iets van een mentaliteit met zich mee en heeft een directe invloed op onze neigingen. We kleden ons zoals we denken, en we denken zoals we ons kleden. De manier waarop we ons kleden vertelt een verhaal. Iemand die zich ordinair en slordig kleedt, suggereert een soortgelijke houding ten opzichte van de mensen om ons heen. Wie zich onzedelijk of onthullend kleedt, geeft blijk van minachting voor bescheidenheid en de slechte gevolgen daarvan voor anderen. Wanneer mannen zich daarentegen op een nette, scherpe, ordelijke manier kleden, met een broek met gedefinieerde vouwen, goed gepoetste schoenen en een bijpassende stropdas, suggereert dit dat de persoon ordelijk, schoon, verantwoordelijk en bedachtzaam is. Hoewel goed kleden niet bepalend is voor gedrag, beïnvloedt het sterk onze neiging tot goed gedrag.
Non-verbale communicatie
Wij zijn sociale wezens en alles aan ons maakt een statement, vooral hoe we ons kleden. Onze presentatie omvat niet alleen kleding, maar alle accessoires, haardracht, geur, houding, lichaamstaal, toon van de stem en de energie waarmee we bewegen en spreken. De Zwitserse bank UBS publiceerde een vierenveertig pagina's tellende dresscode waarin het belang van correct kleden wordt benadrukt op basis van een door hen uitgevoerd onderzoek. Hieronder volgen enkele fragmenten uit dit rapport:
- Een kledingstuk is een belangrijke vorm van non-verbale communicatie.
- Een onberispelijk uiterlijk kan innerlijke rust en een gevoel van veiligheid brengen.
- Het aannemen van onberispelijk gedrag strekt zich uit tot een onberispelijke presentatie.
Kleding als sociaal statement
De kritiek van de liberale LFI-fractie op de das bevestigt deze notie van kleding als sociaal statement. Links maakte van de kwestie een manifestatie van klassenstrijd door te stellen dat het gebruik van de stropdas wijst op een gehechtheid aan een bepaalde sociale groep. Links laat zien dat kleding een boodschap uitzendt over onze plichten en sociale status. Zij beseffen ook dat hun slordige kleding een boodschap uitzendt ten gunste van hun linkse agenda tegen de gevestigde orde.
Het aandringen van het conservatieve Franse parlementslid was ook juist. Van oudsher dragen stropdassen het idee uit van autoriteit, waardigheid en bekwaamheid. Het kan respect voor anderen tonen en het gevoel van eigenwaarde vergroten.
De drijfveer achter de dassenhaat
Het dragen van een stropdas dwingt respect af, en liberalen haten dit vanwege de nobele militaire oorsprong ervan. Het symboliseert traditie, eer en orde op een elegante manier. Het belichaamt alles wat een links mens wil vernietigen door vulgaire, egalitaire gebruiken in te voeren zonder onderscheid voor uitmuntendheid en decorum. Het afschaffen van de stropdas heeft niets te maken met "energiebesparing" en alles met het vernietigen van gezonde christelijke tradities die helpen bij het beoefenen van deugdzaamheid. In feite zou het afschaffen van de stropdas de zoveelste steen vernietigen van het fundament waarop de christelijke beschaving is gebouwd.
Dit artikel verscheen eerder op TFP.org
Laatst bijgewerkt: 5 december 2022 11:40