De hoge belastingen en toeslagen ontmoedigen extra werken en maken Nederlanders lui. Dit is niet de vrouw uit het artikel.
Maartje (33): 'Ik wil meer werken, maar raak dan toeslagen kwijt'
Werken moet lonen. Veertien jaar was het één van de slogans van Mark Ruttes VVD-kabinetten. In de praktijk worden Nederlanders die meer willen werken afgestraft met minder toeslagen.
28,5 uur per week werken
De 33-jarige Maartje doet haar verhaal in de salarisrubriek van het Algemeen Dagblad. Ze werkt als opticien in een winkel. Een gezonde vrouw met twee sportschoolabonnementen. Het lijkt erop dat ze geen kinderen heeft. Toch werkt ze maar 28,5 uur per week. Aan de stress ligt dat niet: “ik werk 3,5 dag en het voelt niet als enorme werkdruk.” Ze krijgt netto 1.994 euro per maand, aldus AD.
'Ik zou toeslagen kwijtraken'
Werkschuw kun je Maartje niet noemen. “Begin dit jaar ben ik op het hoofdkantoor geweest en toen werd gezegd dat ik extra uren kon werken,” vertelt ze. “Maar na wat berekeningen bleek dat ik dan toeslagen kwijt zou raken en er netto hetzelfde aan zou overhouden. Dat vind ik heel krom. Ik wil zeker meer werken, maar dan wil ik er netto ook op vooruitgaan.”
Lees ook: Nederlandse economie: verslaafd aan arbeidsmigranten
Opslag gaat bijna geheel naar de overheid
Meer kunnen verdienen, maar er amper op vooruitgaan – of zelfs achteruitgaan in inkomen: het komt vaak voor. Menig werknemer maakt mee dat hij een euro of 200 opslag krijgt, om vervolgens driekwart te verliezen door de inkomstenbelasting en gedaalde toeslagen. Extra uren maken of extra je best doen komt vooral de overheidskas ten goede.
Pieter Omtzigt
Tenminste als je de rekensom goed maakt, want het stelsel van belastingen en toeslagen is onderhand van zulke Byzantijnse complexiteit, dat je het vaak gewoon niet weet. Het doet communistisch aan, om met Pieter Omtzigt te spreken: “wanneer u een uur extra werkt, tast u volledig in het duister over of u zelf de vruchten mag hebben van uw eigen arbeid, of dat ze in een communistische heilsstaat-manier voor 90 procent aan de staat toebehoren.”
'Ik wil niet meer verdienen'
In de salarisrubriek van het AD komt ook de 25-jarige Patrick aan het woord. Als logistiek medewerker verdient hij in de autobranche netto 2.167 euro per maand. Meer wil hij niet, “anders raak ik mijn huurtoeslag en zorgtoeslag kwijt.” Als zijn salaris met 150 euro stijgt, zou hij “verlies” maken. “Ik vind het zo wel best.”
Nutteloze toeslagen
Waarom krijgt een 25-jarige man überhaupt huurtoeslag en zorgtoeslag? Dit zijn toeslagen die opgebracht moeten worden door belastingbetalers die het harder nodig hebben dan hij. Denk aan vaders die kostwinner zijn van een gezin met kleine kinderen. Als Patrick zonder toeslagen moeite zou hebben om zijn huur en zorgverzekering te betalen, dan is dat een perfecte stimulans om meer en harder te werken. Harde noodzaak is een goede motivator.
Nederland is deeltijdparadijs
Nederland staat bekend als het paradijs van deeltijdwerken. Vooral vrouwen werken minder dan 40 uur per week. Dat is goed als zij kinderen hebben. Nederland moet geen Zweden worden, waar kinderen opgevoed worden door de staat terwijl moeder slaaft op kantoor. Maar afgaand op het interview heeft Maartje geen kinderen. Dan kun je gerust 40 uur per week werken en houd je daarnaast nog genoeg tijd over.
Feministisch fiscaal beleid
Deeltijdwerken wordt in Nederland fiscaal gestimuleerd. Wie 20 uur werkt betaalt amper belastingen. Bij 40 uur krijg je de volle pont. Menig stel lost dat op door beiden 2,5 dag per week te werken. Ze betalen slechts een fractie van wat een kostwinner met 5 dagen per week betaalt. Dit is een gewilde uitkomst van feministisch fiscaal beleid, opgezet door de kabinetten-Balkenende. Hoogleraar Jos Teunissen noemt het een mensenrechtenschending, omdat de overheid zich mengt in hoe een gezin in levensonderhoud voorziet.
Economie heeft extra krachten nodig
Voor Maartje, Patrick en zovele anderen is het prettig om een dag of drie, vier per week te werken. Maar voor de Nederlandse economie is het minder prettig. We kampen met een nijpend tekort aan personeel. Als alle deeltijders ook maar drie uur per week meer gaan werken, dan vermindert dat de druk op de arbeidsmarkt al substantieel. De deeltijdcultuur maakt bovendien Nederlandse bedrijven minder productief en competitief. Je kunt geen succesvolle onderneming opbouwen met personeel dat elke dinsdag en vrijdag afwezig is. Het financieel afstraffen van extra werken fnuikt de ambitie van werknemers. Met 28,5 uur per week word je geen salestijger.
Hup, aan de slag!
De overheid moet het systeem van toeslagen ontmantelen. De belastingdruk moet verminderd en eerlijker verdeeld worden tussen deeltijders en voltijders. Stimuleer alleenstaande twintigers en dertigers als Patrick en Maartje om 40, ja 50 uur per week te werken. Een week telt 168 uur. Zelfs met aftrek van 50 uur slaap houden ze nog zeeën van tijd over.
Laatst bijgewerkt: 25 april 2025 09:23