Kees Vlaardingerbroek, prominent in de muziekwereld, laat zien hoe de kunstsector overgenomen is door het marxisme. Bron afbeelding: YouTube / NieuwRechts.
Kees Vlaardingerbroek, vader van Eva, klaagt de verlinksing aan: ‘Hersenspoeling in het onderwijs’
Kees Vlaardingerbroek doet een boekje open over de muzieksector. Die is verregaand verlinkst, net als het onderwijs. Er is een “hersenspoeling op een schaal die bijna niet meer te vatten is,” zo vertelt hij in een interview met NieuwRechts.
Kees Vlaardingerbroek
Zeventien jaar lang leidde Kees Vlaardingerbroek de NTR ZaterdagMatinee, een instituut in de wereld van de klassieke muziek. De musicoloog heeft een indrukwekkende staat van dienst in het populariseren van klassieke muziek in Nederland. Een staat van dienst die wereldwijd erkend wordt.
Poging tot karaktermoord
Desondanks, of misschien juist door die prominentie, werd Vlaardingerbroek in 2023 het slachtoffer van een woke haatcampagne. De muziekdirecteur zou vrouwen en mensen van kleur achtergesteld hebben en vertrokken zijn bij de NTR ZaterdagMatinee vanwege ‘discriminatie’. Deze leugens zijn gerectificeerd door journalist Wybren Schaap, maar waren tegen die tijd al breed gedeeld door cultuurbobo’s en journalisten. De rot zit diep in de kunstwereld.
Eva Vlaardingerbroek
Kees Vlaardingerbroek is vooral bekend als de vader van Eva Vlaardingerbroek. Deze rechtsfilosofe maakt internationaal naam als critica van de coronamaatregelen en het linkse globalisme. Vader en dochter hebben zich in 2023 beiden bekeerd tot de Rooms-katholieke Kerk, de hoeder van de Westerse cultuurschat die voor Kees Vlaardingerbroek zo dierbaar is.
Lees ook: Eva Vlaardingerbroek bekeert zich tot de katholieke Kerk
Maatschappijvisie belangrijker dan talent
Met lede ogen ziet Vlaardingerbroek aan hoe ‘zijn’ muziekwereld in de greep is geraakt van het “neomarxisme”. Van dichtbij maakte hij de ideologische kaping mee. Bij NieuwRechts vertelt de musicoloog hoe hij twintig jaar geleden lid was van een commissie die zich boog over subsidie aan een jonge muzikante van “angstaanjagende klasse”. Daarbij vonden zijn medecommissieleden de “maatschappelijke visie” van de briljante muzikante te pover. Toen heeft Vlaardingerbroek een lans gebroken voor haar “door God gegeven talent”, waardoor zij alsnog ondersteuning kreeg. “Ik denk dat ik daar nu niet meer mee zou wegkomen.”
Gelijkheidsdenken slaat toe
De kunstsector is “onvrij” geworden, zo constateert Vlaardingerbroek. Veel kunstenaars “lopen aan de leiband” van “een uit Amerika geïmporteerde ideologie”, namelijk het gelijkheidsdenken. “Die gelijkheidsgedachte is eigenlijk het nieuwe evangelie.” Terwijl een goede kunstenaar per definitie ongelijk is: hij kan wat het overgrote deel van de mensen niet kan.
Lees ook: Waarom 'woke' klassieke muziek de nek wil omdraaien
Bach is een verdachte "witte man"
Door de gelijkheidscultus is nu zelfs Bach verdacht: hij is een “witte man”, een “sta in de weg”. Muzikanten die iets met Bach willen, moet zich nu in de “meest idiote kronkels” dwingen om subsidie te krijgen. Ze moeten afrekenen met de traditie waar ze zo van houden, want alleen door “nieuwe contexten” aan te meten krijg je geld. “En dat is eigenlijk altijd een politieke context,” stelt Vlaardingerbroek. “Dan krijg je overal dezelfde eenheidsworst”.
Symfonie over klimaatverandering
Wie zich niet conformeert aan de links-politieke koers, kan steun wel vergeten. Bij de toekenning van geld zijn “inclusiviteit” en “diversiteit” vaak leidende criteria. “Ik heb het eindeloos gezien”, klaagt Vlaardingerbroek. Hij komt in de muziekwereld “hele tragische dingen tegen, mensen die eigenlijk niks kunnen” maar die wel de opdrachten krijgen voor een symfonie over klimaatverandering. Echte talenten vissen achter het net.
'Hersenspoeling in onderwijs is niet te bevatten'
Gelukkig komt er een tegenbeweging onder muzikanten, zo ziet Vlaardingerbroek. Het neomarxisme ligt er zo dik bovenop in de muziekwereld dat zelfs linkse muzikanten er afkeer van krijgen. Dezelfde dynamiek ziet de musicoloog in scholen. “In het onderwijs in Nederland is de hersenspoeling op een schaal die bijna niet meer te vatten is,” wat juist een sterke tegenreactie oproept.
PVV'ers willen wraak op linkse kunstsector
Vlaardingerbroek hoopt op een “sterke kentering in de politieke macht”, al is hij sceptisch over positieve verandering door het nieuwe kabinet. De kunstsector is zo neomarxistisch geworden dat veel PVV'ers liever helemaal geen Concertgebouw meer willen. Hier speelt een “element van wraak”, ziet Vlaardingenbroek, want vanuit de kunstsector zijn PVV’ers altijd verguisd.
Eigen cultuur herwaarderen
Kees Vlaardingerbroek spreekt zijn begrip uit voor de wraakgevoelens van de PVV’ers. “Maar ik denk dat ze over hun schaduw moeten heenstappen”, want “dat Nederlandse erfgoed, dat bepaalt wie we zijn.” Nederland kan alleen voortbestaan als wij onze cultuur herwaarderen en uitdragen.
Laatst bijgewerkt: 26 juni 2024 14:37
