Intimidatie en andere tactieken van het nieuwe communisme
Sint-Nicolaas en zijn Zwarte Pieten zijn inmiddels het land uit, maar er is nog genoeg te schrijven over het Sinterklaasfeest van 2020, en dan met name over de gedragingen van de Zwarte Piethaters.
Anonieme telefoontjes
Eind november verschenen er berichten in de media van winkeliers in onder andere Krommenie, Dordrecht en Tiel, die geïntimideerd werden door ‘antiracisme’-groeperingen. Ze hadden anonieme telefoontjes ontvangen of hun stoepen waren ‘s nachts met leuzen beklad, met het dreigement om Zwarte Pieten te verwijderen uit hun etalages. De meeste van deze winkeliers waren gezwicht en hadden de kindervriend weggehaald, uit angst dat hun ramen zouden worden ingegooid. Een bakker in Tiel had zelfs een bijzondere Zwarte Piet weggehaald die daar al 50 jaar ieder jaar hing.
Intimidatie en dreiging
Het blijkt dat organisatie Kick Out Zwarte Piet hiervoor grotendeels verantwoordelijk is. Half november had deze groep dergelijke acties al aangekondigd, met de lancering van campagne ‘#2020ZwartePietVrij’. Deze campagne zou zich, volgens de eigen website, “richten op alle partijen die zwarte piet in stand houden, ondanks alle bewijzen en wetenschappelijke onderbouwingen dat zwarte piet racistisch is en de steeds grotere vraag van mensen uit het hele land om een inclusief Sinterklaasfeest.” Daarbij zouden vooral burgemeesters, gemeenten, intochtcomités en winkeliers op de korrel worden genomen. Het blijkt dus dat intimidatie een van de gebruikte methoden van deze campagne is. Welke wetenschappelijke onderbouwing voor het vermeende racisme van Zwarte Piet er precies is, is overigens onbekend.
Brood verdienen
Het is spijtig dat het grootste deel van de winkeliers, als je de nieuwsberichten mag geloven, gecapituleerd heeft voor de dreiging van de ‘antiracisme’-activisten. Het liefst zou je zien dat ze een lange neus trokken naar deze drammers en de Pieten nog prominenter achter de voorruit hingen. Maar het is niet verwonderlijk dat men toegeeft. Winkeliers drijven hun zaak allereerst om brood te verdienen. Het is heel moeilijk om iets dat hun kostwinning bedreigt te weerstaan. Daarnaast geven ze aan weinig steun te voelen van de politie, die ‘het druk genoeg heeft’. Ook hebben grote winkelketens als Albert Heijn, Hema en Kruidvat eerder al Zwarte Piet uit hun winkels verbannen, waardoor het moeilijk is geworden als winkeliers een gemeenschappelijke vuist te maken.
Communistische tactieken
Wat interessant is, is dat de gebruikte methode van anonieme telefoontjes en brieven en bekladding van stoepen en winkelruiten regelrecht lijkt te zijn overgenomen van communistische revolutionairen. In het in 1947 gepubliceerde ‘Handboek van communistische tactieken en technieken’ geeft de Amerikaanse marineofficier en schrijver Karl Baarslag een analyse van de methoden van communisten die in die tijd vakbonden probeerden over te nemen. (Het handboek is hier te downloaden.) Een van deze methoden is het anonieme telefoontje waarin een boodschap verkondigd wordt in neutrale bewoordingen maar waarachter de dreiging voelbaar is. Mensen die veel te verliezen hebben, zoals winkeliers met een eigen zaak, zijn tegen deze methode vaak niet bestand.
Marxistische agenda
Dit handboek van communistische tactieken en technieken is in de context van het anti-Zwarte Piet activisme erg lezenswaardig. Cultuur onder Vuur heeft al vaker aangetoond dat het de ‘antiracistische’ activisten helemaal niet te doen is om de afschaffing van Zwarte Piet, maar dat er een revolutionaire, marxistische agenda schuilgaat achter hun activisme. De tactieken en technieken die organisaties als Kick Out Zwarte Piet en Black Lives Matter gebruiken komen opvallend overeen met die in het handboek uit 1947. Dat illustreert onze stelling dat het huidige ‘antiracistische’ activisme gestoeld is op communistisch activisme. Alleen zijn de arbeiders als onderdrukte groep ingeruild voor zwarte mensen, die met racisme onder de duim zouden worden gehouden.
Geen nuance
Een van de overeenkomsten is wat Baarslag noemt de ‘psychopathische zelfvoldaanheid en intolerantie’ van communisten. Daarmee doelt hij op hun houding van “Je bent met ons of je bent tegen ons”; met andere woorden: je bent communist of je bent de vijand. Dezelfde houding kenmerkt de antiracisten: óf je verklaart luidkeels en publiekelijk dat je antiracistisch bent, óf je bent zelf een racist. Er is geen ruimte voor nuance, alles is zwart of wit. Deze mentale dwang noopt bijvoorbeeld Bekende Nederlanders ertoe op social media in de sterkste bewoordingen steun te verklaren aan KOZP en BLM, doodsbenauwd als ze zijn om zelf als racist te worden aangemerkt en daardoor van hun voetstuk te vallen.
Nieuwe issues
Een andere oude communistische tactiek is het continue zoeken of fabriceren van nieuwe ‘issues’, vermeende onrechtvaardige toestanden die door activisme moeten worden rechtgezet. Zodra de communisten een overwinning gehaald hebben, bijvoorbeeld een hoger uurloon voor arbeiders, moet er een nieuwe kwestie komen, bijvoorbeeld minder werkuren, om de revolutie voort te kunnen zetten. Datzelfde is zichtbaar bij de ‘antiracistische’ activisten. Als blijkt dat er in Nederland geen overmatig politiegeweld tegen zwarten plaatsvindt, is er ineens een issue met bekende zwarte Nederlanders die vaker te maken hebben met politiecontroles. Als Zwarte Piet is afgeschaft, is Sinterklaas daarna ook ineens racistisch, en daarna mag Kerstmis ook niet meer. Er is altijd een nieuwe kwestie, want de revolutie is nooit af.
Lees ook: Wie is de echte Sinterklaas?
Bewuste dreigementen
Een derde communistische tactiek die we ook zien bij het ‘antiracistische’ activisme is die van intimidatie en dreiging met geweld. In het handboek lezen we dat communisten destijds gretig gebruik maakten van het feit dat 90% van de gewone arbeiders liever het conflict met de rumoerige en geweld beluste communisten meed en wegbleef bij vakbondsvergaderingen. Daardoor hoefden zij alleen te strijden tegen de laatste 10%, die wel vastbesloten was het communisme het hoofd te bieden. In Nederland zien we dit ook. Zwarte Piethaters intimideren tegenstanders bewust door in de media openlijk dreigementen uit te spreken. Denk aan het “Als nog een witte persoon mij racistisch bejegent, eindigt die in het AMC” van Jerry Afriyie in Het Parool. De meeste Nederlanders zijn wel voor Zwarte Piet, maar zijn tevens gevoelig voor deze intimidatie en mijden liever het conflict. Daardoor kunnen deze lieden hun gang blijven gaan.
Dwaas
Dit zijn slechts drie van de vele oude communistische tactieken en technieken waarvan het zwarte activisme in Nederland overduidelijk gebruik maakt. Nogmaals, deze activisten zíjn communisten die uit zijn op de omverwerping van onze maatschappij. Voor de Nederlanders die nog steeds denken dat met toegeven aan de eis van KOZP om Zwarte Piet af te schaffen de lieve vrede terugkeert, heeft Baarslag een duidelijke boodschap: Iedereen die zo naïef en onwetend is dat hij gelooft dat er met communisten een eerlijke deal kan worden gesloten, is een dwaas. Deze communistische revolutionairen zijn alleen te stoppen door simpelweg nooit toe te geven aan hun eisen en intimidatie. Dat vraagt moed. Het is daarom belangrijk om elkaar als Nederlanders te steunen, in het bijzonder nu de winkeliers die met het nieuwe communisme geconfronteerd worden.
Bron hoofdfoto: AD.nl
Laatst bijgewerkt: 3 januari 2024 06:23