China wordt geregeerd door een communistisch regime dat de coronacrisis misbruikt om zijn binnenlandse en buitenlandse macht te versterken.
De coronacoup (9) De Grote Herstart onder leiding van China
In deze grote universele broederschap die door paus Franciscus wordt voorbereid, is China van plan de rol van Big Brother op zich te nemen. Hoewel het zich in het centrum van de uitbraak van de epidemie bevond en op onverantwoorde wijze naliet andere landen te waarschuwen voor wat er aan de hand was, werd het beschouwd als een model dat navolging verdiende, vanwege de veronderstelde doeltreffendheid van zijn drastische beheersingsmaatregelen. Later, door mondkapjes en beademingsapparatuur naar een groot aantal landen te sturen, wonnen de Chinese communistische leiders de sympathie van het volk dat geloofde in hun vermeende onbaatzuchtigheid, terwijl andere naties onderling om deze materialen vochten en protectionistische barrières opwierpen.
Hemelse Rijk 'bevriend land'
Een van de belangrijkste factor bij deze mentaliteitsverandering was de weigering van de media en de politieke leiders om SARS-CoV-2 een ‘Chinees virus’ te noemen, terwijl zij - zonder enige scrupules om tot racisme aan te zetten - hun kolommen en toespraken vulden met verwijzingen naar de Engelse, Braziliaanse, Indiase of Zuidafrikaanse varianten. Uit een enquête van het bedrijf SWG, die in Italië werd gehouden kort nadat het land door het coronavirus was getroffen en door de Chinezen te hulp was gesneld, bleek dat in dit tijdsgewricht het voormalige Hemelse Rijk op het podium van ‘bevriende’ landen op de eerste plaats stond, met de stem van 52% van de ondervraagden, gevolgd door Rusland met 32%, terwijl de Verenigde Staten op de derde plaats kwamen met de stem van slechts 17% van de ondervraagden. Omgekeerd werden in deze vroege pandemie de Europese buren als "vijandig" beschouwd (Duitsland 45%, Frankrijk 38% en het VK 17%).
Voorstanders neutraliteit
Uit een in januari jongstleden - bijna een jaar later - door Datapraxis en YouGov gehouden enquête onder 15.000 respondenten in 11 Europese landen, bleek dat 59% van hen van mening is dat China binnen tien jaar een sterkere macht zal zijn dan de Verenigde Staten. De hoogste percentages kwamen voor rekening van de zuidelijke landen: Spaans (79%), Italiaans en Portugees (72%) en Frans (62%). Het resultaat van deze geopolitieke perceptie: 60% van de geraadpleegde personen is van mening dat hun land in geval van onenigheid tussen de Verenigde Staten en China neutraal moet blijven; de rest is verdeeld tussen degenen die vinden dat zij de Verenigde Staten moeten volgen (22%), degenen die vinden dat zij China moeten volgen (6%) en degenen die het antwoord niet weten (12%); de meeste voorstanders van neutraliteit zijn de Hongaren (68%), de Portugezen (67%) en de Duitsers (66%).
Groeiend wantrouwen
Dat grote delen van de Westerse bevolking nog steeds misleid worden met betrekking tot communistisch China hoeft geen verbazing te wekken. Het is niet alleen het resultaat van de Chinese propaganda, maar ook van de meegaande houding van Westerse regeringen en zakenlieden, voor wie de Chinese markt de uitweg uit de recessie is en die naïef geloven in een toekomstige democratisering van dat land. Dit belet echter niet dat steeds grotere delen van de publieke opinie met groeiend wantrouwen de ware bedoelingen van de erfgenamen van Mao bezien, die tot uiting komen in de vervolging van binnenlandse tegenstanders en het neokolonialisme van het buitenlands beleid.
'Nieuwe zijderoute'
Het huidige mondiale conflict over vaccins dient als een gelegenheid om deze Chinese soft power te versterken, vooral in minder ontwikkelde landen, door middel van donaties en commerciële partnerschappen. In een artikel voor de Financial Times, getiteld ‘The West should pay attention to Russia and China’s vaccine diplomacy’, stelt Moritz Rudolf van het Duitse Instituut voor Internationale en Veiligheidsaangelegenheden: "Gezondheid was een van de vele subonderwerpen van het Belt & Road-initiatief [de zogenaamde "nieuwe zijderoute", China’s grootste geopolitieke initiatief van deze eeuw]. Met de pandemie is het de belangrijkste focus geworden".
Jair Bolsonaro
Latijns-Amerika is in het bijzonder het doelwit van de Chinese diplomatie, en volgens de People’s Daily, het officiële orgaan van de Chinese Communistische Partij, "onderhield president Xi Jinping, tegen de bijzondere achtergrond van de epidemie, nauw contact en communicatie met leiders van vele Latijns-Amerikaanse landen, waaronder Brazilië, Argentinië, Cuba, Mexico, Chili en Venezuela, waardoor de basis voor de ontwikkeling van de betrekkingen tussen China en Latijns-Amerika in de nieuwe situatie werd geconsolideerd en de weg werd vrijgemaakt voor toekomstige betrekkingen". De verwijzing van Xi Jinping naar de Braziliaanse leiders heeft duidelijk geen betrekking op president Jair Bolsonaro - die ernstige bedenkingen heeft uitgesproken tegen de ideologische agenda van de Chinese Communistische Partij - maar op sommige gouverneurs, zoals die van de staat São Paulo, die rechtstreeks contact hebben opgenomen met de Chinese autoriteiten.
Massale Chinese investeringen
In het begin van de epidemie werden de Chinese autoriteiten door de bevolking van de regio verantwoordelijk geacht voor de moeilijkheden waarmee zij te kampen hadden, maar na de grootschalige verspreiding van Chinese vaccins verbeterde het imago van China in de ogen van sommige Latijns-Amerikanen. Deze veranderde houding heeft ertoe geleid dat sommige regeringen hun standpunt ten aanzien van de massale Chinese investeringen in de regio hebben omgegooid en ook nog eens de belemmeringen hebben opgeheven voor de deelname van het controversiële bedrijf Huawei aan de veilingen van de 5G-netwerken in hun respectieve landen, ondanks de risico’s voor de veiligheid van de gegevens die door het netwerk worden getransporteerd en het gevaar van spionage. In de confrontatie met de Verenigde Staten presenteert China zich op internationale fora als slachtoffer van de Amerikaanse hegemonie en als groot voorvechter van een ‘multipolaire’ wereld, gebaseerd op het primaat van internationale organisaties, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie en de Verenigde Naties, die gezien worden als de as van de gewenste Nieuwe Wereldorde.
'Een mondiale gezondheidsgemeenschap'
In een toespraak op 20 april jongstleden tijdens de jaarlijkse conferentie van het Boao Forum voor Azië 2021 - een soort ‘Chinees Davos’ - verklaarde president Xi Jinping dat wij "de pandemie moeten verslaan door solidariteit, het wereldbestuur moeten versterken en moeten blijven streven naar een gemeenschap met een gedeelde toekomst voor de mensheid", waarvoor het noodzakelijk is "het internationale systeem met de VN als middelpunt veilig te stellen". Wij moeten - zo voegde hij eraan toe - "de sleutelrol van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ten volle ontwikkelen" door alomvattende maatregelen te nemen "om het mondiale bestuur op het gebied van de bescherming van de volksgezondheid te verbeteren" en aldus "een mondiale gezondheidsgemeenschap voor allen" tot stand te brengen. Na de deelnemers eraan te hebben herinnerd dat "het jaar 2021 het eeuwfeest van de Communistische Partij van China markeert", zei Xi Jinping dat zijn land "zal blijven samenwerken met de WHO en andere landen bij de bestrijding van de vogelgriep, zijn belofte zal nakomen om vaccins tot een mondiaal collectief goed te maken en meer zal doen om de ontwikkelingslanden te helpen het virus te verslaan".
Talismanwoorden
Er zij op gewezen dat de Chinese propaganda en anderen voortdurend gebruik maken van ‘talismanwoorden’ ("multipolair", "solidariteit", "mondiaal bestuur", "gedeelde toekomst", enz.) die een andere betekenis krijgen en gebruikt worden om het publiek ideologisch om te keren naar een onderdanige aanvaarding van een supranationale autoriteit die geen rekening houdt met de soevereiniteit van elk land. Deze agenda heeft een nieuwe bondgenoot gekregen in de persoon van president Joe Biden, die zich uitgesproken heeft voor het verbreken van octrooien op vaccins en heeft beloofd de WHO te versterken.
Resten christelijke beschaving
Deze ‘multipolaire’ visie valt op veel punten samen met de wens van paus Franciscus om bij te dragen aan de opbouw van zijn gedroomde "veelzijdige globalisering", die het einde zou betekenen van de "Atlantische orde" – die van kracht is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog en waar nog steeds een zekere voorrang heerste van de resten van de Westerse en christelijke beschaving. Deze overtuiging van de Argentijnse paus dat de 21e eeuw de eeuw van Azië zal worden door de overbrenging naar het Verre Oosten van de pool van vooruitgang van de mensheid, is een van de redenen die de recycling van de Ostpolitik en de toenadering van het Vaticaan tot China verklaren, die culmineerde in de ondertekening van een overeenkomst over de benoeming van bisschoppen.
Nieuwe wereldscenario's
Deze aantrekkingskracht voor het Verre Oosten blijkt zelfs uit zijn kardinale benoemingen, waarbij in de zeven consistories van zijn pontificaat dertien kardinaalshoeden werden uitgereikt aan prelaten uit de Aziatische regio. Een dergelijke aantrekkingskracht is even sterk merkbaar in de encycliek Fratelli tutti - zoals Piero Schiavazzi inzichtelijk analyseert in een artikel voor de Huffington Post, waarin hij verwijst naar "een ware translatio imperii" waaraan de paus "niet alleen steun gaf, maar daar zelfs op vooruitliep, die met purper bekleedde en de kardinaalshoed, of zo men wil, de cappello, aan toekomstige planetaire evenwichten uitreikte". Volgens de analist "bestaat de ‘as naar Azië’ van Franciscus [...] in de omschakeling naar het oosten van de preferentiële as van het buitenlands beleid. Een ‘rood boekje’ dat zich aandient als vaccin en tegengif tegen het muterende virus van het individualisme en het verbeten mercantilisme, in de nieuwe wereldscenario’s van de trek naar - en aantrekkingskracht van – het Oosten.
'Het socialisme liefhebben'
Het praktische gevolg van de overeenkomst tussen China en het Vaticaan is dat de officiële katholieke hiërarchie, die onderdanig is aan de regering, niet alleen in de klauwen van de Chinese autoriteiten is gelopen, maar ook is begonnen bij te dragen aan de verheerlijking van de Chinese Communistische Partij, ter voorbereiding van de viering van haar eerste eeuwfeest in juli a.s. bisschop Ma Yinglin - voorzitter van de Bisschoppelijke Conferentie (van de zogenaamde Patriottische Kerk) en een van de bisschoppen wier excommunicatie door paus Franciscus werd opgeschort als gevolg van het akkoord - benadrukte op een symposium in Peking dat "zonder de Communistische Partij er geen Nieuw China zou zijn, geen socialisme met Chinese kenmerken en geen gelukkig leven voor ons vandaag". Daarom "moet de katholieke gemeenschap in China actief reageren op het initiatief om de Partij lief te hebben, het moederland lief te hebben, het socialisme lief te hebben, het leiderschap van de Communistische Partij van China krachtig te steunen, het socialistische systeem met Chinese kenmerken te steunen, het pad van patriottisme en liefde krachtig te volgen, en zich actief aan te passen aan de socialistische samenleving".
Post-pandemische Grote Herstart
Het is duidelijk dat dit pro-communistische discours en de onderwerping aan de dictatoriale dictatuur van het regime worden afgewezen door de bisschoppen, priesters en gelovigen van de heldhaftige ondergrondse kerk. Zij weigeren de schismatieke positie te aanvaarden van de geestelijkheid die geregistreerd staat bij de Patriottische Kerk, en die door de autoriteiten wordt erkend. Kortom, de post-pandemische Grote Herstart heeft een goede kans om uiteindelijk uit te lopen op de ondergang van het Westen, met name van de Verenigde Staten, en op de uitbreiding naar de hele wereld van dat Chinese model: een op Mao Zedong geïnspireerde digitale centraliserende dictatuur met de zegen van paus Franciscus...
Dit is deel 9 van een artikelenreeks over de coronacrisis. De tekst is ontleend aan De coronacoup. Het grootste plan van ontkerstening en groen totalitarisme van Tradition, Family and Property (TFP), in Nederland uitgebracht door Cultuur onder Vuur.
Laatst bijgewerkt: 23 december 2021 16:16