Waarom ontbreekt God in de 'Economie van Franciscus’?
De “Economie van Francesco” is de naam van een initiatief van paus Franciscus waarin hij "jonge economen, ondernemers en wereldveranderaars" uitnodigt om de economische problemen van de wereld aan te pakken. Het project wil een “bruisende bron van energie zijn” en nieuwe ideeën ontwikkelen voor een vermoeide wereld die verandering nodig heeft.
Website “voor de jeugd”
Het belangrijkste middel om deze boodschap over te brengen is een meertalige website met ook de naam “Economie van Francesco” waarop de resultaten worden gepresenteerd van het "luisteren" naar de stem van "mensen" en "harten" om een betere wereld op te bouwen. De website toont video’s en zo nu en dan online evenementen om de schijn te wekken van jeugdige uitbundigheid.
Linkse clichés in een blinkend jasje
Maar niet alles wat glinstert is goud. Als je onder de oppervlakte van het project kijkt, zie je oude en bekende fouten. Hoewel de gestelde doelen prijzenswaardig lijken, is de onderliggende ideologie twijfelachtig. Alles op de site zou er veel frisser uitzien als de opgewarmde ideeën niet zo afgezaagd waren. De Economie van Francesco is als het doorworstelen van een verwarrend mengsel dat een wirwar lijkt te zijn van rapporten van de Verenigde Naties, het Laudato Si' ecologisch manifest, Green New Deal activisme en Amazone Synode inheemse clichés. Zoals de meeste "luisterprojecten" van paus Franciscus, neemt dit project alleen notie van wat hij wil horen.
Als een speech van Greta Thunberg
De kern van de Economie van Francesco is te vinden in een boodschap "in naam van de jongeren en de armen van de wereld". Hoewel de website gemaakt is om jeugdig over te komen, heeft het eerder een kinderlijke ondertoon en leest het als Greta Thunberg. De inleidende boodschap op de site roept op tot radicale veranderingen met dezelfde wanhopige en dringende toon: "Onze tijden zijn te zwaar om nu minder te vragen dan het onmogelijke." (Our times are too difficult to ask for anything but the impossible).
God ontbreekt
De oproep van de website leidt echter tot iets wat eerder onmogelijk leek: een door het Vaticaan geïnspireerde boodschap die niets bevat waaruit blijkt dat zij katholiek, of zelfs maar religieus-geïnspireerd is. Inderdaad, nergens in deze bijna 900 woorden tellende oproep komen de woorden "God", "Jezus", "Maria" of "Katholiek" voor. Zonde en kwaad worden ook niet genoemd. Het document is niet eens gericht tot de leden van de Kerk, maar tot "economen, ondernemers, politieke besluitvormers, werknemers en burgers van de wereld". Het project draait om menselijkheid en niet om goddelijkheid. Het wil dolgraag inclusief zijn, maar sluit God uit als onderdeel van de oplossing voor de problemen van de wereld.
Politiek-correcte sub-thema’s
Het materialistische aspect is vooral duidelijk omdat het project zich uitsluitend richt op het bouwen van een betere wereld door middel van de economie. Het project is verdeeld in twaalf "dorpen", oftewel werkgroepen die specifieke thema's bespreken. De twaalf thema's van de dorpen zijn management en talent, financiën en menselijkheid, werk en zorg, landbouw en rechtvaardigheid, CO2 van de ongelijkheid, roeping en winst, ondernemen en vrede, vrouwen voor de economie, energie en armoede, bedrijven in transitie, leven en levensstijl en tenslotte beleid en geluk.
Lees ook: Waarom uw eigen huis een onzeker bezit dreigt te worden
Gelijkheid en modieus activisme
De dorpsthema's brengen een aantal legitieme punten van zorg naar voren. Het taalgebruik dat wordt gehanteerd om ze uit te drukken is echter een afspiegeling van de puur seculiere, ecologische, socialistische en "woke" schema's. Om het project beter te beschrijven zou het duidelijker zijn de twaalf dorpen te consolideren in vier clusters of kolchozen met thema's die het egalitarisme van hun voorstellen beter weerspiegelen.
Het collectief voor klassenstrijd en gelijkheid
Zo zou de eerste kolchoze of cluster het thema van klassenstrijd en gelijkheid kunnen belichten. Een steeds terugkerend thema in de Economie van Francesco is de verdeling van de wereld in rijk en arm of conflicten die voortkomen uit identiteitspolitiek. In plaats van de maatschappij te harmoniseren, probeert dit collectief de klassenstrijd te benadrukken als een middel om sociale rechtvaardigheid te realiseren. Zo wordt de ongelijkheid van naties benadrukt door te eisen dat geavanceerde technologieën worden gedeeld met landen met lage inkomens. Dergelijke technologieën zullen worden gebruikt om "duurzame productie" en "klimaatrechtvaardigheid" te bereiken.
Van identiteitspolitiek doorspekt
Het project bekritiseert ook "economische ideologieën" die "de armen, de zieken, de minderheden en de achtergestelden op welke manier dan ook kwetsen en afwijzen." De naamloze overtreder is niet het communisme, maar zij die winst willen maken met hun arbeid. Verder worden "economische organisaties en burgerlijke instellingen opgeroepen niet te rusten voordat vrouwelijke werknemers dezelfde kansen hebben als mannelijke werknemers".
Gelijkheid boven alles
Terugkerend is er telkens weer de oproep tot gelijkheid. De nadruk wordt gelegd op het feit dat de rechtvaardige en geordende ongelijkheden die God wenst, zoals die welke gebaseerd zijn op talent, intellect, inspanning enzovoort, illegitiem en onnodig zijn voor de menselijke vooruitgang. In plaats daarvan worden deze legitieme ongelijkheden veroordeeld als niet bevorderlijk voor het scheppen van "authentiek menselijke en gelukkige plaatsen".
Het collectief voor ecologie en duurzaamheid
De tweede cluster, de kolchoz voor ecologie en duurzaamheid bevordert een nieuwe ecologische dictatuur die alles in het teken wil stellen van de aanbidding van de aarde. Zo is er de vraag naar “rentmeesterschap van gemeenschappelijke goederen”, met name op het gebied van "de atmosfeer, bossen, oceanen, land, natuurlijke hulpbronnen, alle ecosystemen, biodiversiteit en zaden". Deze onderwerpen staan centraal in de zorg om het bereiken van "klimaatrechtvaardigheid".
Prijzen voor duurzaamheid
De economie van Francesco roept nationale en internationale instellingen op om prijzen uit te loven voor diegenen die het best kunnen zorgen voor "ecologische, sociale, spirituele en niet in de laatste plaats bestuurlijke duurzaamheid" die "wereldwijde duurzaamheid van de economie" mogelijk zal maken.
Het collectief voor socialisme en wereldwijde regelgeving
De doelen en plannen van de derde cluster, de kolchoz voor socialisme en wereldwijde regelgeving gaat verder dan louter suggesties. Socialisme leidt tot regulering en concrete beleidsmaatregelen. Zoals alle socialistische meesterplannen, ziet dit collectief regels, wetten, charters en wereldwijde verdragen als de manier om de goede bedoelingen van de opstellers van het project ten uitvoer te brengen.
Wereldwijde belasting
Zo wordt er gepleit voor sociaal beleid "dat wereldwijd wordt erkend door een overeengekomen handvest dat bedrijfskeuzes die uitsluitend op winst zijn gebaseerd, ontmoedigt". Er moet een nieuw mondiaal belastingpact komen om onmiddellijk belastingparadijzen af te schaffen, die stelen van "het heden en de toekomst". Er wordt met geen woord gerept over de afschaffing van het communisme.
Lees ook: Een persoonsgebonden CO2-budget: populair of niet?
Build back better?
Nieuwe financiële instellingen en bestaande instellingen zoals de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds moeten "op democratische en inclusieve wijze worden hervormd om de wereld te helpen zich te herstellen van de armoede en de onevenwichtigheden die het gevolg zijn van de [corona]pandemie". Grote bedrijven en banken moeten "een onafhankelijke ethische commissie invoeren in hun bestuur met een veto over besluiten die raken aan het milieu en rechtvaardigheid, of impact hebben op de allerarmsten."
Het collectief voor wereldvrede
De vierde en laatste kolchoz roept op tot de afschaffing van oorlog en het vestigen van vrede. Het maakt het eisenpakket van de Economie van Francesco compleet. "Wij jongeren kunnen niet langer tolereren dat middelen worden weggehaald van scholen, gezondheidszorg, ons heden en onze toekomst om wapens te bouwen en de oorlogen aan te wakkeren die nodig zijn om ze te verkopen."
Pacifisme
Oorlog wordt gepresenteerd vanuit het marxistisch materialistische perspectief van systemische oorzaken. Ongelijkheid, armoede en economische kwetsbaarheid brengen de vrede in gevaar. Oorlog kan in deze optiek nooit rechtvaardig zijn. Dat oorlog "het loon van de zonde", de gevallen menselijke natuur of kwade ideologieën (zoals het communisme) zou kunnen zijn, of dat het noodzakelijk kan zijn om kwaad te bestrijden, wordt uitgesloten.
Gelijkheid en duurzaamheid voor wereldvrede
Vrije markten worden als onevenwichtig bestempeld en als bronnen van conflicten afgeschilderd, terwijl meer egalitaire sociale structuren uiteraard vrede in de hand werken. Sociale en ecologische duurzaamheid zal vrede inluiden en oorlog voor altijd uitbannen.
Lees ook: VN-klimaatpanel IPCC produceert angstpropaganda – en de media doen ijverig mee
Een project zonder ziel
De Economie van Francesco is een project zonder ziel. Het is een verzameling slagzinnen ontleend aan ecologische, socialistische en "woke" politiek. De website weerspiegelt een krampachtig enthousiasme dat kenmerkend is voor de hedendaagse "jeugdactiviteiten" die worden voorgesteld door de progressivistische Kerk van na het Tweede Vaticaans Concilie. En achter een façade van jeugdige uitbundigheid gaan nog steeds dezelfde vermoeide marxistische en ecologische dwalingen schuil.
Zicht op Gods genade ontbreekt
Dergelijke projecten zijn oppervlakkig en onaantrekkelijk omdat ze niet gericht zijn op blijvende eeuwige doelen. Er is geen oproep om terug te keren naar persoonlijke deugd en heiligheid of om zonde en ondeugd te bestrijden. De Economie van Francesco's eerste oproep is niet op God gericht en vraagt niet om de hulp van Zijn genade. Het resultaat is een flauwe oproep tot een egalitair materieel bestaan. De jonge initiatiefnemers van het project wordt gevraagd zich in te zetten "om de beste jaren van hun energie en intelligentie zo te leven, dat de Economie van Francesco steeds meer zout en gisting kan brengen in ieders economie".
Een christelijke economie is gericht op het kruis
Een dergelijke oproep is in strijd met de traditionele oproep van de Kerk tot heiligheid. In tijden waarin de beginselen van het Evangelie de maatschappij richting gaven, waren de harten en geesten van het christendom gericht op de sublieme geest van de kruisweg. Deze doordrong de economie, de kunst en het denken, en gaf waarde, betekenis en schoonheid aan al wat menselijk is. Zo vond de economie van de "kruisweg" haar uitdrukking in de offers en de matigheid die verbonden waren met het voorzien in de economische behoeften van de mensheid.
Zoek eerst het koninkrijk Gods
De mensheid zal nooit vrede vinden - de rust van de orde - zolang zij niet terugkeert tot God, het centrum van alle dingen. Zij moet opnieuw gehoorzamen aan de Goddelijke raad: "Zoekt dan eerst het koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegevoegd worden" (Matt. 6:33).
Dit artikel van John Horvat verscheen eerder in het Engels op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 14 maart 2023 13:55