Krijgt Nederland een babyboom?
Het Centraal Bureau voor Statistiek publiceert elk jaar cijfers over de Nederlandse bevolkingsgroei. Die komt grotendeels door immigratie. Alleen al in de eerste helft van 2021 moest Nederland 93.000 immigranten verstouwen. Een groot deel van de immigranten is afkomstig uit Europa en verblijft hier tijdelijk. Eén op de negen is een Nederlander die terugkeert, bijvoorbeeld na een paar jaar werken in het buitenland. Maar er komen ook elk jaar tienduizenden immigranten uit Afrika en Azië. Zij willen meestal blijven. Het zijn vaak islamitische jongemannen die zich niet willen aanpassen aan de Nederlandse cultuur. Wel 53 procent van deze ‘statushouders’ trekt een uitkering, meldt het CBS. Het zijn cijfers die somber maken.
Lees ook: Wat zegt Sint-Thomas van Aquino, middeleeuws theoloog, over immigratie?
Kleine babyboom
Maar tussen de CBS-cijfers schijnt een lichtstraal van hoop. Het aantal geboren kinderen is gestegen: van 81.600 kinderen in de eerste helft van vorig jaar naar 86.200 kinderen in de eerste helft van 2021. Waar komt deze stijging vandaan? Niet van de Afrikaanse immigranten, die vaak alleenstaande mannen zijn. De kleine babyboom is eerder het gevolg van de coronacrisis. Meer mensen staan open voor nieuw leven. Dat merken ook verloskundigen. "Een collega had afgelopen weekend maar liefst vier bevallingen," vertelt een vroedvrouw aan Hart van Nederland. "Dat is echt ontzettend veel."
Welkome bevolkingsgroei
De bescheiden babyboom is één van de weinige positieve gevolgen van de coronacrisis. Het is bovendien een welkome bevolkingsgroei, want Nederlanders krijgen al veel te lang te weinig kinderen. Het aantal geboorten per vrouw moet boven de 2,1 zijn om de bevolking in stand te houden. Dat halen we al sinds begin jaren 1970 niet meer. Het cijfer is nu 1,57. Daardoor zal het aantal Nederlanders afnemen. De volgende generatie krimpt al met een kwart, rekent demograaf Jan Latten voor. Dat gaat in stroomversnelling als de babyboomgeneratie die tussen 1946 en 1960 op de wereld kwam, in de leeftijd komt waarop veel mensen sterven.
Klimaatideologisch bedrog
In de publieke opinie zijn er genoeg stemmen die de bevolkingskrimp goedpraten. Wereldwijd zijn er teveel mensen, zo luidt het argument. Moeten wij dan niet het voortouw nemen en onze eigen bevolking inperken? Even los van evidente economische problemen – hoe gaat één werkende dertiger drie gepensioneerde tachtigers onderhouden? – berust dit op klimaatideologisch bedrog. De wereld is helemaal niet overbevolkt. We hebben momenteel zeven miljard mensen, maar produceren genoeg voedsel voor tien miljard. Technologische vooruitgang, die vaak nog de landbouw en veeteelt van de Derde Wereld moet bereiken, zal de voedselproductie blijven stuwen.
Socialisme, niet bevolkingsgroei is het probleem
Hongersnoden en watertekorten komen niet door teveel mensen op één plek. Wel door desastreuze herverdeling door socialistische regeringen in de Derde Wereld. Bangladesh, het schrikbeeld van de demografische doemdenkers, werd aan de rand van de afgrond gebracht omdat de socialistische regering subsidies bleef pompen in verouderd textiel dat geen rooie cent opbracht op de wereldmarkt.
Financiële stimuli
Terug naar Nederland. Ons land lijdt aan onderbevolking. Het is dus zaak om de bevolkingsgroei te bevorderen. Bijvoorbeeld door gezinnen minder belasting te laten betalen. Maar financiële stimuli hebben beperkt effect, zo zien we in Oost-Europese landen waar regeringen experimenteren met belastingkortingen en hypotheekkwijtscheldingen. Ze kunnen een kleine babyboom teweegbrengen, maar niet een duurzame groei.
Kinderen zijn een last
Een kinderwens kun je niet kweken. Die komt uit de cultuur voort. Daar wringt de schoen in Nederland. De cultuur is dat kinderen een last zijn. Een sta-in-de-weg van de arbeidsemancipatie van de vrouw. Kinderen krijgen stel je dan ook liever uit tot na je vijfendertigste, een leeftijd waarop menig vrouw onvruchtbaar is geworden. Het huwelijk is een gevangenis waar je maar beter niet in terecht komt, dus blijf je samenwonen – en ga je door gebrek aan reële verbintenis ook weer sneller uit elkaar. Nee, het ideale leven, bejubeld in de media, is er één van seksuele steriliteit en grenzeloos hedonisme. Geen wonder dat homoseksualiteit – steriele seksualiteit in optima forma – overal in je gezicht gedrukt wordt, tot op de zebrapaden van Nederland.
Terug naar de gezinscultuur
Nederland heeft een culturele omwenteling nodig. Of beter gezegd: een terugkeer. Naar de christelijke traditie van huwelijk en gezin. Alleen dan wordt onze kleine babyboom een gestage groei.
Lees ook: Waarom George Soros het op de christelijke cultuur heeft gemunt
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 14:56