Is Elon Musk een oprechte idealist of hoort hij in het rijtje thuis van rijkaards met buitenissige ideeën? (Foto: Daniel Oberhaus 2018, CC BY 2.0)
Elon Musk: een voorvechter van antiglobalisme?
Antiglobalisten bejubelen de recente overname van Twitter. Maar is de nieuwe eigenaar, de magnaat Elon Musk, wel de geestverwant voor wie ze hem aanzien?
Is Musk een visionair?
Het nieuws over de aankoop door Elon Musk van 's werelds grootste socialemediaplatform Twitter voor 44 miljard dollar kwam vlak na zijn voorstel voor een oplossing van het Russisch-Oekraïense conflict die gunstiger voor de belangen van Moskou is dan voor die van Kiev. In conservatieve kringen versterkte dit Musks imago als iconoclastische visionair, die vijandig staat tegenover de globalistische elites die de wereld regeren. Maar is dat echt zo?
Musk heeft wilde plannen
De in Zuid-Afrika geboren zakenmagnaat en oprichter van bedrijven als Tesla, de fabrikant van elektrische auto's, en SpaceX, dat andere planeten wil veroveren, is volgens Forbes de rijkste persoon ter wereld, met een vermogen dat wordt geschat op 223,8 miljard dollar. Hij is voorzitter van de Musk Foundation en presenteert zich net als Bill Gates als een filantroop die de wereld wil verbeteren. Zijn doelen zijn onder meer het verminderen van de opwarming van de aarde door het gebruik van hernieuwbare energie en het stichten van een menselijke kolonie op Mars.
‘Aarde is wieg van de mensheid’
Op 10 maart 2018 zei Musk tijdens een paneldiscussie gewijd aan de sciencefictionserie Westworld: "Er moeten dingen zijn die je inspireren, die je blij maken om 's ochtends wakker te worden en deel uit te maken van de mensheid." Om dit idee te benadrukken en zijn plan om de ruimte te veroveren uit te leggen, voegde hij er vervolgens aan toe: "Er is een man genaamd Konstantin Tsiolkovsky, een van de vroege Russische raketwetenschappers. Hij had een geweldige uitspraak: 'De aarde is de wieg van de mensheid, je kunt niet eeuwig in de wieg blijven. Het is tijd om naar buiten te gaan, een sterrenbeschaving te worden, tussen de sterren, de reikwijdte en schaal van het menselijk bewustzijn uit te breiden. Ik vind dat ongelooflijk opwindend. Dat maakt me blij dat ik leef. Ik hoop dat u er net zo over denkt.”
Konstantin Tsiolkovsky geldt als de vader van de Russische ruimtevaart. (Foto: Feodosiy Chmil (1932), via Wikimedia)
De materie ‘denkt’
Konstantin Tsiolkovsky (1857-1935), de vader van de Russische "kosmonautiek" naar wie Musk verwijst, was niet alleen een wetenschapper en ontwerper van raketten en satellieten, maar ook een filosoof van de school van het panpsychisme, volgens welke alle levende en niet-levende wezens geestelijke vermogens bezitten, en de materie zelf "denkend" is. Geleerden als Svetlana Semjonova (1941-2014) en George M. Young namen zijn visie op de wereld op in de beweging van het kosmisme, opgericht door de Russische filosoof Nikolai Fjodorov (1828-1903).
Wederopstanding via wetenschappers
Fjodorov beweerde christen te zijn, maar ontkende de leer van de verrijzenis van de doden, die volgens het Evangelie zal plaatsvinden "op de jongste dag" (Joh 6:39-40, 44, 54; 11:24), aan het einde van de wereld. Hij was ervan overtuigd dat het menselijk vernuft, zonder tussenkomst van God, de opstanding van de doden kon voorkomen door met behulp van de kracht van de wetenschap hun in de natuur verspreide resten weer samen te voegen. De procedure voor de wederopstanding van de doden, toevertrouwd aan wetenschappers, zou bestaan uit het herstel en de synthese van alle moleculen en atomen waaruit de overblijfselen van de doden bestaan om het menselijk lichaam te reconstrueren.
Nikolaj Fjodorov, getekend door Leonid Pasternak.
Planeten bevolken met herrezen doden
Fjodorov stelde voor wetenschappelijke en technologische centra naast begraafplaatsen op te richten en dode lichamen op te graven om ze te onderwerpen aan het proces van moleculaire synthese en genetische wederopbouw. De wederopstanding van de doden, die een overbevolking van de aarde met zich mee zou brengen, zou gevolgd moeten worden door hun overbrenging naar andere planeten, op ruimteschepen die door geavanceerde menselijke technologie van superkracht voorzien zijn. In zijn postuum gepubliceerde Filosofie van de gemeenschappelijke taak (1906-1913) voorzag Fjodorov een tijdperk waarin de wetenschap de mensheid in staat zou stellen de beperkingen van de natuur te overwinnen, de doden te doen herrijzen en de sterren te koloniseren om hen op te vangen. (George M. Young, The Russian Cosmists: The Esoteric Futurism of Nikolai Fedorov and His Followers, Oxford University Press, New York 2012).
Kosmisme méér dan fantasie
De eerste generatie bolsjewistische leiders, de zogenaamde "bouwers van God", werden beïnvloed door de ideeën van Fjodorov. Michel Eltchaninoff* noemt in een mooi boek gewijd aan het kosmisme (Lénine a marché sur la lune, 2022) de namen van filosoof Alexander Bogdanov, kunsttheoreticus Anatoly Lunacharsky, schrijver Maxim Gorky en ingenieur Leonid Krasin, allen op hoog niveau betrokken bij de bolsjewistische beweging. Het kosmisme was niet alleen een revolutionaire fantasie van de jaren twintig; het stelde de creatie voor van de ‘Nieuwe Mens’, geëmancipeerd van God en de natuur, zoals de Franse Revolutie eerder had gedaan.
Vladimir Vernadsky legde met zijn 'noösfeer' de grondslag voor radicale milieu-ideologie en de 'Gaia-hypothese'.
Fysieke onsterfelijkheid dankzij wetenschap
In de Sovjettijd probeerde de wetenschapper Konstantin Tsiolkovsky, schepper van de kosmonautiek, het tweede deel van het Fjodorovplan uit te voeren: de verovering van de ruimte om er de herrezen doden in onder te brengen. Tsiolkovsky was, in tegenstelling tot Fjodorov, een overtuigd atheïst en materialist; maar net als Fjodorov geloofde hij in de fysieke onsterfelijkheid van de mensheid, voorbestemd om, dankzij de vooruitgang van de wetenschap, voor eeuwig te leven en de hele kosmos te bevolken. Aan de namen van Fjodorov en Tsiolkovsky moet die van de Russische filosoof-wetenschapper Vladimir Vernadsky (1863-1945) worden toegevoegd, die weliswaar niet van plan was de doden weer tot leven te wekken, maar wel de mens wilde omvormen tot een wezen dat afhankelijk is van de "biosfeer", de levende materie waarin hij is ondergedompeld.
Teilhard de Chardin’s noösfeer
Vernadsky was ook verantwoordelijk voor de verspreiding van het concept van de 'noösfeer', een favoriet van de evolutionistische theoloog Pierre Teilhard de Chardin (1881-1955). Vernadsky wordt beschouwd als de voorloper van het radicale milieudenken en van de Gaia-hypothese, een kosmologische visie die uitgaat van de onderlinge verbondenheid van alle (levende en levenloze) wezens van de natuur en de opheffing van elke grens tussen de mens en de wereld. De aarde en haar biosfeer vormen dat complexe en alomvattende systeem dat de inspiratie leek te vormen voor de Synode voor het Amazonegebied van 2019.
Evolutionistische zelfoverstijging van de mens
Het kosmisme is een aan het transhumanisme verwante ideologie, waarmee het de evolutionistische visie op het universum en het idee van een zelfoverstijging van de menselijke natuur deelt. Dit filosofische systeem, dat tegelijkertijd atheïstisch en pantheïstisch is, heeft niet minder dan in Rusland wortel geschoten in Amerika. Vladimir Poetin heeft Fjodorov nooit geciteerd, maar in 2013 liet hij een stad bij het kosmodroom Vostotsjny naar Tsiolkovsky vernoemen en gaf hij datzelfde jaar opdracht tot grootse vieringen van de 150e geboortedag van Vladimir Vernadsky.
‘Ideologie’ van de onvermijdelijke dood
Volgens Eltchaninoff heeft het kosmisme echter sinds enkele decennia een tweede thuis gevonden in Silicon Valley, met erfgenamen als Elon Musk en de in Rusland geboren ondernemer Sergey Brin, medeoprichter van Google. Een andere figuur van het transhumanisme, Peter Thiel, een van de oprichters van PayPal, veroordeelt "de ideologie van de onvermijdelijkheid van de dood". Jeff Bezos, oprichter van Amazon, investeert in raketten en in bedrijven die zich bezighouden met antiveroudering ... De zoektocht naar het eeuwige leven en de verovering van de ruimte zijn met elkaar verbonden."
Musk is een anarcho-conservatief
De verwijzing van Elon Musk naar Tsiolkovsky bevestigt de stelling van Eltchaninoff, en is verontrustend. De politieke visie van de Tesla-baas is die van een anarcho-conservatief die van Twitter een vrij, ongecensureerd sociaal netwerk wil maken waar iedereen zijn mening kan uiten. Dit standpunt heeft de vijandigheid opgewekt van globalisten als Bill Gates, die Musk aanviel in een paneldiscussie georganiseerd door de Wall Street Journal op 4 mei 2022. Maar in wezen geloven zowel Musk als Gates in de utopie van de regeneratie van de mensheid door de wetenschap, en verwerpen zij de christelijke kosmologie die het bestaan bevestigt van een orde van waarden die gebaseerd is op de onveranderlijke aard van de mens en op een transcendente God die het universum heeft geschapen en het tot het einde toe ordent.
Gemeenschappelijke vijand: Christelijk Westen
Maken de twee ‘boezemvijanden’ deel uit van dezelfde planetaire samenzwering? Er is geen samenzwering als alles openlijk wordt gezegd, maar er bestaat wel een revolutionair proces dat de Nieuwe Wereld Orde van de globalisten tegenover het valse antiglobalistische alternatief van de Nieuwe Wereld Orde stelt - een proces met een verscheidenheid aan dynamieken, die samenkomen in de strijd tegen één enkele vijand: de Kerk en datgene wat overblijft van het christelijke Westen.
*Michel Eltchaninov schreef ook een boek over de invloed van het kosmisme op de ideologie van Vladimir Poetin. U vindt er hier een bespreking van.
Dit artikel verscheen eerder op patreon.com.
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 12:51