Wel of geen lockdown bleek in de Verenigde Staten nauwelijks verschil te maken. De sociale en economische schade is echter groot.
De coronacoup (2) De ineffectiviteit van lockdowns
De IPCO-analyse achtte het onredelijk de hele wereld op te sluiten omdat dit het leven in het land zou verlammen, en wees erop dat er deskundigen waren die daartegenover voorstelden alleen degenen die reeds met het virus besmet waren tijdelijk te isoleren, alsmede doeltreffende maatregelen te nemen om de risicogroepen te beschermen (bejaarden, mensen met overgewicht en dragers van bepaalde ziekten). Het was de zogenaamde ‘verticale isolatie’, in tegenstelling tot de ‘horizontale isolatie’ (lockdown).
Deze aanpak werd vijf maanden later bekrachtigd door de Verklaring van Great Barrington, opgesteld door de academici Sunetra Gupta (Oxford), de eerder genoemde Jay Bhattacharya (Stanford) en Martin Kulldorff (Harvard), die vervolgens werd ondertekend door 13.985 wetenschappers in geneeskunde en volksgezondheid, en 42.519 artsen en doktersassistenten.
Bereiken van groepsimmuniteit
In deze verklaring wordt gehekeld dat "het huidige opsluitingsbeleid verwoestende gevolgen heeft voor de volksgezondheid op korte en lange termijn [...] en in de komende jaren zal leiden tot een verhoogde oversterfte, waarvan de arbeidersklasse en jongeren de grootste slachtoffers zullen zijn". Het stelt verder dat "naarmate de immuniteit in de bevolking toeneemt, het risico van infectie voor iedereen - ook voor de kwetsbaren - afneemt. [...] De meest barmhartige aanpak die een evenwicht vindt tussen de risico’s en de voordelen van het bereiken van groepsimmuniteit is degenen met een minimaal risico op overlijden in staat te stellen hun leven normaal te leiden om immuniteit tegen het virus op te bouwen via natuurlijke infectie, terwijl degenen met het grootste risico beter worden beschermd. Wij noemen dit Gerichte Bescherming".
Daarom worden in de Verklaring de volgende maatregelen van gezond verstand bepleit: "Scholen en universiteiten moeten openstaan voor onderwijs van persoon tot persoon. Buitenschoolse activiteiten, zoals sport, moeten worden hervat. Jongvolwassenen met een laag risico moeten normaal werken en niet vanuit huis. Restaurants en andere bedrijven moeten worden geopend. Kunst, muziek, sport en andere culturele activiteiten moeten worden hervat. Degenen die het meeste risico lopen, kunnen deelnemen als zij dat willen, terwijl de samenleving als geheel de bescherming geniet die de kwetsbaren wordt geboden door degenen die groepsimmuniteit hebben opgebouwd".
De ondoeltreffendheid van universele inperkingen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, is aangetoond in de Verenigde Staten, waar staten die tijdens de afgelopen winter strengere regels hebben opgelegd gemiddeld een iets hoger sterftecijfer hebben dan soortgelijke staten die hun inwoners milde beperkingen oplegden, zoals blijkt uit de grafiek boven dit artikel, waarin de laatstgenoemde in het rood zijn aangegeven.
'Pest op bijbelse schaal'
Een ander sprekend voorbeeld zijn de wijken van New York City waar de aanhangers van de chassidische tak van het jodendom zijn geconcentreerd, die de door de burgemeester van de stad opgelegde regels niet hebben geëerbiedigd door de scholen open te houden en deel te nemen aan talrijke bijeenkomsten ter gelegenheid van de begrafenis van een belangrijke rabbijn en het huwelijk van de zoon van een andere rabbijn, hetgeen de New York Times ertoe bracht te berichten met een grote kop: "’Pest op bijbelse schaal’: chassidische families zwaar getroffen door virus in de omgeving van New York".
In werkelijkheid hebben, terwijl de stad als geheel tot dusver een sterftecijfer van 382 per 100.000 inwoners heeft gehad, de chassidische buurten - die niet welvarend zijn en een hoge gemiddelde dichtheid per huishouden hebben door het hebben van veel kinderen - een veel lager sterftecijfer per 100.000 inwoners gehad: East Williamsburg, 287; Borough Park, 275 en Williamsburg, 185.
In een onlangs in het European Journal of Clinical Investigation gepubliceerde studie kwamen de geciteerde wetenschappers Ioannidis en Bhattacharya, samen met de professoren Oh en Bendavid van de Stanford University, tot de volgende conclusie: "Er is geen bewijs dat meer restrictieve niet-farmaceutische interventies (‘lockdowns’) substantieel hebben bijgedragen tot een verdubbeling van de curve van nieuwe gevallen in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Iran, Italië, Nederland, Spanje of de Verenigde Staten tegen begin 2020. [...] De gegevens kunnen de mogelijkheid van bepaalde voordelen niet volledig uitsluiten. Maar zelfs als dat wel het geval is, wegen deze voordelen wellicht niet op tegen de talrijke nadelen van deze agressieve maatregelen."
'Groot psychologisch experiment'
Zoals prof. Bhattacharya onlangs in een interview herhaalde, "voor de meerderheid van de jongere bevolking vormt bijkomende schade door blokkades een groter risico dan COVID-19-infectie; door te vertrouwen op ondoeltreffende blokkades om de ouderen te beschermen en gerichte beschermingsstrategieën te vermijden, stellen we uiteindelijk de ouderen bloot aan het virus en schaden we de jongeren met blokkades". Volgens dr. Elke van Hoof, hoogleraar gezondheidspsychologie aan de Vrije Universiteit Brussel, is de quarantaine die als reactie op COVID-19 is ingesteld "het grootste psychologische experiment in de geschiedenis", omdat "een derde van de wereld is opgesloten" en "we niet weten hoe de mensen zullen reageren", "we hebben geen model, we weten niet wat er zal gebeuren".
Dit is deel 2 van een artikelenreeks over de coronacrisis. De tekst is ontleend aan De coronacoup. Het grootste plan van ontkerstening en groen totalitarisme van Tradition, Family en Property (TFP), in Nederland uitgebracht door Cultuur onder Vuur.
Laatst bijgewerkt: 6 juli 2021 12:41