Patrick Moore, uit Greenpeace gestapt omdat de communisten zijn club overnamen (screenshot YouTube).
Berouwvolle oprichter Greenpeace hekelt klimaatleugens in de media
Patrick Moore is medeoprichter van Greenpeace, de beroemdste milieu-NGO ter wereld, voorloper van de meeste bestaande klimaat en milieu-lobbyclubs. Maar hij verliet de organisatie die hij hielp oprichten vanwege de marxistische infiltratie die plaatsvond na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie.
Marxistische infiltratie
Na de val van de Berlijnse muur en het ineenstorten van de USSR sloten verslagen communisten zich in de jaren 90 aan bij de milieubeweging om hun oude communistische doel te bereiken, verstopt achter een nieuwe groene façade. De nieuwe “groenen” begonnen toen campagnes voor te stellen tegen de westerse beschaving met een grove onwetendheid over de natuur. Moore’s ogen gingen open voor deze communistische infiltratie toen die al een feit was en de natuurbeschermers een minderheid waren geworden en niet meer in staat waren het tij te keren. Vervolgens heeft Moore Greenpeace in de steek gelaten en de onjuiste voorstelling van zaken aan de kaak gesteld.
Het boek van Patrick Moore
'De neppe onzichtbare catastrofen'
Moore probeerde de belangrijkste media leugens van milieuactivisten samen te vatten en schreef uiteindelijk een boek. Hij was onder meer zeer geschokt door het feit dat de rampen en gevaren die door het milieuactivisme - de communisten in vermomming - worden opgeëist, onzichtbaar zijn of zo verafgelegen dat zij vrijwel niet door het publiek kunnen worden geverifieerd. Hij maakte een lijst van de belangrijkste oncontroleerbare angsten. En hij deed dat met overvloedige documentatie die de fraude aantoonde. Toen Moore het bewijsmateriaal verzamelde werd hij geconfronteerd met zo'n massa misleidingen dat hij wel een boek moest schrijven. Dit boek is te koop op het internet. In dit artikel gaan we in op drie van de leugens van de milieu-propaganda machine. Patrick Moore ontkracht deze mythes in een artikel ("The Fake Invisible Catastrophes and Threats of Doom"), dat online als PDF beschikbaar is.
Klimaatleugen 1: Koraalriffen gaan wereldwijd ten onder
Dit is een van de vele vermeende catastrofes die worden toegeschreven aan CO2 en klimaatverandering die door de mens zouden zijn veroorzaakt. In 2016 werd in de media verspreid dat 93% van het Groot Barrièrerif, het grootste rif ter wereld voor de kust van Queensland in het noordoosten van Australië, "dood", "bijna dood" of "stervende" was. Deze berichtgeving in de media baseerde zich op een rapport volgens welk 93% van de koraalriffen "enigszins verbleekt" zouden zijn. Moore legt het spel met woorden bloot: "enigszins" is mogelijk maar 1% en "verbleking" is geen teken van de dood maar een normaal verschijnsel in het bestaan van koraalriffen. Maar aangezien de gemiddelde mens niet "zelf kan zien" wat er gebeurt, geen koraalexpert is, blijft er voor hem niets anders over dan het nepnieuws te slikken dat de mainstream media voor hem oplepelt.
Klimaatleugen 2: IJsberen sterven uit
Eén vermeend gevolg van klimaatverandering dat steeds weer wordt genoemd is dat door opwarming het ijs in het Noordpoolgebied zou smelten en/of de toch al zwakke ijskap dramatisch zou verzwakken, waardoor de zeedieren waarmee de ijsberen zich voeden, zouden uitsterven. Op die manier zouden de woeste ijsberen, die op schattige foto’s en plaatjes er zeer knuffelbaar uitzien, met uitsterven worden bedreigd! Hoeveel mensen kunnen naar het noordpoolgebied gaan om de ijsbeerpopulatie te meten?, vraagt Moore, de "vader" van het milieuactivisme? En hij antwoordt duidelijk dat zeer weinig of bijna geen mensen dat kunnen verifiëren.
Verdrievoudiging van de ijsberenpopulatie
De waarheid is echter dat de populatie van ijsberen niet ophoudt te groeien. In de jaren zestig van de 20e eeuw werd hun aantal geschat op 6.000 à 8.000, nu ligt de populatie tussen de 25.000 en 28.000 beren. Deze beren worden beschermd door een verdrag dat de jacht beperkt en dat is ondertekend door alle landen zich uitstrekken over het Noordpoolgebied. Studies tonen aan dat deze beren de laatste interglaciale (warme) periode van het Pleistoceen, het Eemien, 120.000 jaar geleden, hebben overleefd; deze periode was warmer dan de huidige interglaciale periode, het Holoceen. Maar de mainstream media, merkt Moore op, schept er genoegen in om foto's te laten zien van oude ijsberen die bijna dood zijn door ouderdom. Of van zogenaamde beren die “in de val zitten” op de laatste ijsschotsen die hen nog redden van de verdrinkingsdood, terwijl zij in werkelijkheid geduldig op hun middageten aan het wachten zijn, in de vorm van één of ander smakelijk waterdier.
Lees ook: In gesprek met Marcel Crok: ‘Klimaatalarmisme leidt tot dwaze beslissingen’
Klimaatleugen 3: CO2-uitstoot door mensen leidt tot een klimaatramp
Ook bij deze media-mythe, zegt Moore, wordt er een beroep gedaan op een gas, koolzuurgas (CO2), dat onzichtbaar, reukloos en smaakloos is en alleen kan worden gemeten met geavanceerde apparatuur. En zo wordt een universele catastrofe toegeschreven aan een soort spook uit een horrorfilm. Het is echter een wetenschappelijk vastgesteld feit dat het percentage CO2 in de atmosfeer heden ten dage lager is dan alles wat bekend is uit de geschiedenis van het leven.
CO2 bouwsteen voor het leven
Bovendien is koolzuurgas (CO2) noodzakelijk voor het voorbestaan. CO2 is het beginpunt van al het leven op aarde. De koolzuurgassen op het aardoppervlak en in de oceanen zijn de basis van de levenscyclus in het dieren- en plantenrijk. Als het zo is dat de mens meer CO2 in de atmosfeer brengt, "vergroent" dit juist de aarde door plantengroei en de groei van bossen mogelijk te maken in gebieden die anders te droog zijn om planten te laten groeien met minder CO2 in de lucht. In de afgelopen 150 miljoen jaar is het percentage CO2 in de atmosfeer zodanig gedaald dat het eerder een bedreiging vormt voor het voortbestaan van planten. Maar onze menselijke CO2-uitstoot heeft de trend omgekeerd, waardoor de koolstofcyclus wordt bevorderd, ook al waren we dat niet van plan. Dit alles is wetenschappelijk geverifieerd. Toch wordt in de mainstream media het verhaal van de "klimaatcatastrofe", dat geen enkele wetenschappelijke basis heeft, van de daken geschreeuwd.
Dit artikel van Luis Dufaur verscheen eerder in het Portugees op zijn blog "Groen is het nieuwe rood"
Laatst bijgewerkt: 25 februari 2022 12:34