De grootste maakbaarheidsoperatie en ideologische omkering van de geschiedenis

Als het Guinness Book of Records een wedstrijd zou uitschrijven voor het domste gedrag van een persoon ooit, dan valt de prijs waarschijnlijk op degene die zelfmoord pleegt uit angst om te sterven.

Dit is precies wat de hedendaagse wereld doet met betrekking tot de epidemie van het coronavirus. Dat wil zeggen, een sociale herhaling van wat het SARS-Cov2-virus [1] bij verzwakte organismen oproept: een overreageren van het immuunsysteem dat leidt tot het blokkeren van de longen en tot de dood door verstikking.

Apocalyptische projecties op basis van onbetrouwbare
wiskundige modellen

We kunnen dit illustreren met Italië, het eerste westerse land dat te lijden heeft onder de aanval van het virus vanuit China.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bagatelliseerde aanvankelijk de uitbraak van het virus in de Chinese stad Wuhan en feliciteerde het communistische regime met zijn inspanning om de epidemie in te dammen. Maar op 17 februari heeft de WHO via de Italiaans-Amerikaanse wetenschapper Ira Longini, een van haar meest relevante adviseurs, een volledige draai gemaakt en op basis van statistische gegevens van de Chinese autoriteiten geschat dat het virus 66% van de 7,7 miljard inwoners van de planeet zou besmetten en de dood van 45-50 miljoen mensen op alle continenten teweeg zou brengen.

De journalist Alberto Rossi heeft berekend dat als het land niet sneller dan andere landen was geweest bij het isoleren van de onvrijwillige verspreiders van het virus, het aantal besmette Italianen tussen de 36 en 40 miljoen zou liggen en het dodental zou oplopen tot 400-450.000, het equivalent van de slachtoffers van Italië in de Tweede Wereldoorlog: 330.000 soldaten en 130.000 burgers. [2]

Er zouden twee miljoen directe sterfgevallen zijn

Berekeningen van andere journalisten waren nog apocalyptischer: “Stel dat er uiteindelijk maar 30% besmet is, bijna 20 miljoen” – stelde Francesco Sisci zich voor in Il Sussidiario van 9 maart. “Als daarvan – laten we er flink wat van aftrekken – 10% in een [ademhalings] crisis terechtkomen, betekent dit dat ze zonder intensieve therapie gedoemd zijn om te sterven. Er zouden twee miljoen directe sterfgevallen zijn, plus al die indirecte sterfgevallen als gevolg van een ineenstorting van het gezondheidssysteem. [3]

Een week later bracht het Imperial College of London een studie uit onder leiding van prof. Neil Ferguson, die vervolgens als basis diende voor vele regeringen om de drastische opsluiting van hun bevolking op te leggen. De studie voorspelde dat zonder een dergelijke opsluiting er ongeveer 510.000 doden zouden vallen in Groot-Brittannië en 2,2 miljoen in de Verenigde Staten, omdat het een virus is “met een dodelijke afloop die vergelijkbaar is met de H1N1-griep van 1918”. [Spaanse griep]. [4] Een spectaculaire, maar vermoedelijk overdreven mededeling. Een reconstructie van het Spaanse griepvirus, uitgevoerd in 2005 in de Centers for Disease Control in Atlanta, toonde evenals latere studies aan dat het honderd keer dodelijker was dan de andere vormen van de griep in de hele twintigste eeuw. [5]

Hoewel de gefilterde informatie van Wuhan deze bewering over de dodelijkheid van het virus aanvankelijk niet geloofwaardiger maakte, werden de projecties van het Imperial College bijna als een ‘dogma des geloofs’ beschouwd en hebben ze de Britse regering er zelfs toe gebracht haar houding te veranderen. Zij kwam niet terug op haar inperkingsmaatregelen, zelfs niet toen prof. Ferguson, hoofd van het team, in een tweet het volgende toegaf: “Ik ben me ervan bewust dat veel mensen de pandemische simulatiecode die we gebruiken om de beheersingsmaatregelen tegen Covid-19 te modelleren, graag zouden willen zien en uitvoeren. Om de achtergrond te verklaren – ik heb de code (duizenden ongedocumenteerde regels in C) [het was] 13+ jaar geleden geschreven om grieppandemieën te modelleren”. [6]

De onthulling lokte honderden reacties uit op Twitter, die wezen op de extreme kwetsbaarheid van deze programmeertaal, nog verder verzwakt door het grote aantal ongedocumenteerde regels daarin, die bovendien een externe verificatie bijna onmogelijk maken. [7] Tien dagen later presenteerde een team van de Universiteit van Oxford een alternatief model in de veronderstelling dat een veel groter aantal inwoners van de Britse eilanden al besmet zou zijn, zodat het dodental veel lager zou uitvallen. [8]

Epidemioloog Neil Ferguson: ‘Ik heb de codes 13 jaar geleden geschreven voor grieppandemieën’

De toekomst zal uitwijzen welke projectie de juiste was. Hoe dan ook, een feitelijke bevestiging van het Oxford-model en een ontkenning van de aan SARS-CoV-2 toegeschreven dodelijkheid door de projecties van WHO en het Imperial College kwam uit een studie die op 9 april werd gepresenteerd door het Instituut voor Virologie van de Universiteit van Bonn. Het bestond uit verschillende diepgaande tests die werden uitgevoerd op een steekproef van 1.000 mensen in het dorp Gangelt in de regio Heinsberg, de eerste uitbraak van de epidemie in Duitsland. Le Monde vat de resultaten als volgt samen: “In een Duitse studie wordt het sterftecijfer naar beneden bijgesteld. Uit enquêtes onder de 12.446 inwoners van Gangelt blijkt dat de cijfers vijf keer lager zijn dan de oorspronkelijke beoordeling. De onderzoekers stellen dat hun methode alle geïnfecteerde mensen identificeert, inclusief asymptomatische dragers. In feite werd vastgesteld dat het besmettingspercentage 15% van de bevolking bedroeg en dat het sterftecijfer slechts 0,37% bedroeg, vijf keer lager dan wat de John Hopkins University aan het land had toegeschreven. [9]

Het lijkt in ieder geval niet verstandig dat regeringen drastische beslissingen nemen, met enorme sociale en economische kosten, op basis van wiskundige modellen die gebaseerd zijn op onzekere gegevens. Laten we om dit te bewijzen nog eens naar Italië kijken.

Op de dag dat deze woorden werden geschreven (20/04/20), kondigde het bulletin van de Civiele Bescherming aan dat voor het eerst sinds het begin van de crisis het aantal mensen in dit land dat positief is getest afneemt, evenals het aantal mensen op de intensive care die ademhalingshulp nodig hebben, waarmee mag worden aangenomen dat we de piek van de epidemie achter ons hebben (behalve in het geval van een mutatie van het virus en een nieuwe epidemiegolf, zoals gebeurde met het H1N1-virus tussen 2009 en 2011). [10]

Tot op heden is het officiële dodental van het coronavirus in Italië 23.660. Laten we aannemen dat het virus niet muteert en dat het aantal tegen het einde van het jaar verdubbelt. Het totale aantal sterfgevallen zou 47.000 bedragen, of bijna 10 keer minder dan de minst alarmerende projectie van het begin van de epidemie en 50 keer minder dan de meest alarmerende van slechts een maand geleden.

Veertigduizend doden is een zeer hoog aantal, het zou een tragedie zijn voor de slachtoffers en hun familieleden en een harde klap voor Italië. En deze tragedie zou er niet minder op worden omdat de gemiddelde leeftijd van de overledenen (meestal mannen) 81 jaar is, met drie of meer reeds onderliggende aandoeningen in 2/3 van de gevallen, volgens gegevens van het Italiaanse Hoger Instituut voor Gezondheid. [11]

Economische gevolgen ‘van bijbelse proporties’ en zichtbaar met het blote oog

Laten we nu de andere kant van de medaille bekijken. Met andere woorden, de economische gevolgen van de drastische ‘horizontale’ bevolkingsbeperkingsmaatregelen die de Italiaanse nationale en regionale autoriteiten in korte tijd hebben genomen om de epidemie en de overbelasting van de afdelingen voor intensive care in te dammen.

Volgens het Italiaanse Instituut voor de Statistiek zijn de activiteiten van 2,2 miljoen bedrijven, oftewel 49% van het totaal, opgeschort. Dit leidde tot een daling van 34 procent in de productie en 27 procent in de toegevoegde waarde. Het totale aantal medewerkers dat verhinderd werd om te werken bedroeg 7,4 miljoen (44,3% van het totale personeelsbestand), waarvan 4,9 miljoen eenvoudige werknemers in loonbetrekking (42%). [12]

Deze plotselinge verlamming van economische activiteiten zal leiden tot “een tragedie van Bijbelse proporties”, voorspelt Mario Draghi, voormalig president van de Europese Centrale Bank in een column in de Financial Times. De grootste crisis van de reële economie in de afgelopen honderd jaar. Volgens investeringsbank Goldman Sachs zal het Italiaanse BBP in 2020 met 11,6% dalen. [13] Voor Gustavo Boni, een Europese ambtenaar, zal de krimp van het Italiaanse BBP tussen 12,5 en 15% liggen, met een daling van 85% van het bruto vast kapitaal en 38% van het binnenlandse arbeidsinkomen. De overheidsschuld zal stijgen tot 160% van het BBP, het niveau dat Griekenland had bereikt toen het door de EU werd gered. [14]

Dit betekent dat, na de opschorting van de opsluiting, miljoenen Italiaanse werknemers het risico lopen de poorten van hun bedrijf op slot te vinden, en dat duizenden ambachtslieden en handelaars op hun beurt zouden kunnen toetreden tot het grote contingent van werkelozen of door faillissement getroffenen. Alleen al op het gebied van toerisme (13% van het Italiaanse BBP) berekent de economische krant Sole24 dat “bijna een miljoen banen op de tocht” staan. [15]

De economische verlamming leidt tot een “tragedie van Bijbelse proporties”, waarschuwt Mario Draghi

Maurizio Gardini, voorzitter van Confcooperative, een van de belangrijkste verenigingen van coöperaties op het schiereiland, verklaart dat Italië waarschijnlijk uit de opsluiting van de bevolking zal komen met zeker 20% van de middelgrote en kleine ondernemingen aan de bedelstaf, bijna een miljoen, met onbeschrijflijke gevolgen voor het inkomen, de werkgelegenheid en de sociale vrede. [16] Volgens een studie van het Italiaanse bureau voor de statistiek (ISTAT) zal de lockdownvan productieve activiteiten leiden tot “de ineenstorting van het vertrouwen van de consument en het bedrijfsleven”. [17]

Italië staat niet op zichzelf. De autoriteiten in het naburige Frankrijk hebben soortgelijke inperkingsmaatregelen genomen, gebaseerd op even alarmerende besmettings- en sterfteprognoses, met soortgelijke gevolgen. Volgens het INSEE, het instituut voor de statistiek van Frankrijk, is de economische activiteit met 36% gedaald, terwijl de particuliere sector nog meer is gekrompen (42%). In feite ontvangen 6,9 miljoen werknemers in de particuliere sector thuis gedeeltelijke werkloosheidssteun en is de consumptie van huishoudens met 35% gedaald. [18]

Econoom en historicus Nicolas Baverez zei in zijn wekelijkse Le Figaro column dat “twee maanden opsluiting Frankrijk een daling van 10% van het BBP zal bezorgen, een tekort van 12 tot 15% en een overheidsschuld van meer dan 120% van het BBP. Duizenden bedrijven zullen failliet gaan, de kleinste in het bijzonder, en veel van de 8,7 miljoen gedeeltelijk werklozen zullen hun baan niet terugkrijgen, met als gevolg de groei van de armoede [19] (de minister van Arbeid kondigde zelfs aan dat 9,6 miljoen werknemers in de particuliere sector momenteel ‘beschermd’ worden door gedeeltelijke werkloosheidsuitkeringen. Dat is bijna de helft van alle werknemers). [20]

Volgens de Franse minister van Economische Zaken Bruno Le Maire zal het land in 2020 de grootste recessie sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog doormaken. [21] En premier Edouard Philippe verklaarde voor de Nationale Assemblee dat de economische gevolgen van het coronavirus “massaal” en “heftig” zullen zijn, wat “een economische schok zal veroorzaken die iedereen zich kan voorstellen, maar waarvan niemand de totale gevolgen nog weet”. [22]

Als dit de prognoses zijn voor twee landen waarvan de economie tot de meest ontwikkelde ter wereld behoort, kan men zich voorstellen wat de gevolgen van de blokkade van de economische activiteiten als gevolg van SARS-CoV-2 voor de rest van de wereld zullen zijn.

De verwoestende sociale impact van de ‘Great Confinement’: de extreme armoedepandemie

Kristalina Georgieva, directeur-generaal van het Internationaal Monetair Fonds, verklaarde op 9 april dat we “de ergste economische gevolgen zullen krijgen sinds de Grote Depressie van 1929”, wat zal leiden tot een inkrimping van het inkomen per inwoner in meer dan 179 landen. Ze voegde eraan toe dat arme of opkomende landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika “een hoog risico vormen”, vooral omdat het kapitaal drie keer zo snel uit deze landen wegtrekt als bij de financiële crisis van 2008, wat tot liquiditeits- en solvabiliteitsproblemen zal leiden. [23]

WHO-directeur: ‘We zullen de ergste economische gevolgen krijgen sinds de Grote Depressie.’

Slechts vijf dagen later publiceerde het IMF zijn voorspellingen van wat het de “Great Confinement” noemde: een krimp van 3% van het mondiale BBP tegen 2020, waarbij de Europese landen (-7,5%) en de Verenigde Staten (-6,5%) het meest door de depressie werden getroffen. De mogelijkheid van een nog pijnlijkere daling in 2021 is niet uitgesloten. Het sociale effect van de recessie zal ernstig zijn, met een stijging van de werkloosheid in de eurozone van 40% (tot 9,2%) en een verdrievoudiging in de VS tot 10,4% van de totale beroepsbevolking. [24]

“Werknemers en bedrijven worden geconfronteerd met een catastrofe,” zei Guy Ridder, directeur-generaal van de Internationale Arbeidsorganisatie. In feite heeft de IAO op 7 april een rapport uitgebracht waarin staat dat “de pandemie een catastrofaal wereldwijd effect heeft op de arbeidstijden en het inkomen. Geschat wordt dat de crisis “in het tweede kwartaal van 2020 wereldwijd 6,7 procent van de werkuren zal elimineren – het equivalent van 195 miljoen voltijdse werknemers. [25]

Er worden immense verliezen verwacht op alle inkomensniveaus, maar vooral in landen met een gemiddeld inkomen (7% verlies, gelijk aan 100 miljoen voltijdse werknemers), wat veel hoger is dan de gevolgen van de financiële crisis van 2008. De sectoren die het zwaarst worden getroffen, zijn hotels, restaurants, industrie, detailhandel, administratieve activiteiten en diensten. In het verslag van de IAO staat dat er een groot risico bestaat dat het uiteindelijke cijfer veel hoger zal zijn dan de oorspronkelijke prognose van 25 miljoen werklozen. [26]

Deze berekening van 25 miljoen was zeker uiterst optimistisch, aangezien een studie van de Afrikaanse Unie alleen al een cijfer van 20 miljoen verloren banen suggereerde en een escalatie van de schuldenlast[25]. Wat de Verenigde Staten betreft, ging het van bijna volledige werkgelegenheid in februari “naar een massale werkloosheid die in april de 20% zou moeten bereiken. In minder dan een maand tijd zijn 22 miljoen banen verdwenen”, zegt de Figaro-correspondent in Washington. [27]

Het totale resultaat zal een exponentiële toename van de extreme armoede zijn. “Ik zie geen historisch equivalent voor de bedreiging die Covid-19 voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen vormt,” zei Robin Guittard, hoofd van Oxfam in Frankrijk. [28] In een op 8 april gepubliceerde studie voorspellen onderzoekers van King’s College London en de National University of Australia dat de pandemie een half miljard mensen op de planeet in extreme armoede zou kunnen brengen, waardoor de vooruitgang die in de afgelopen drie decennia is geboekt, teniet wordt gedaan. [29]

De toename van het aantal sterfgevallen door honger in arme landen zal veel groter zijn dan die van de slachtoffers van Covid-19

De gevolgen van deze exponentiële toename van de armoede zullen rampzalig zijn voor de gezondheid van de verarmde bevolking. Zelfs de Wereldgezondheidsorganisatie, de grootste voorstander van strenge bevolkingsbeperkende maatregelen, erkent dat er een nauw verband bestaat tussen extreme armoede en slechte gezondheid. In een samen met de OESO gepubliceerde studie wordt het voor de hand liggende erkend, namelijk dat ‘de armen een slechtere gezondheid hebben en op jongere leeftijd sterven’. Zij hebben een hoger dan gemiddelde kinder- en moedersterfte, hogere ziektecijfers en een beperktere toegang tot gezondheidsdiensten en sociale ondersteuning. [30]

Het resultaat van deze reeks factoren is dat in deze eerste maanden van 2020 al meer dan 3,42 miljoen mensen van honger zijn omgekomen, met een dagelijks gemiddelde van 30.800 doden, of bijna vijf keer meer dan het wereldwijde aantal doden door Covid-19 op 5 april, de dag dat het hoogste sterftecijfer ter wereld werd geregistreerd (6.367 slachtoffers).

Op de dag met het hoogste aantal doden door corona, stierven nog altijd vijf keer meer mensen door honger

Het Wereldvoedselprogramma voorspelt dat het verlies aan inkomsten uit het toerisme, minder geldovermakingen en reizen en andere beperkingen in verband met de coronaviruspandemie het aantal arme mensen dat aan acute honger lijdt zal verdubbelen en 130 miljoen zal toevoegen aan de ongeveer 135 miljoen die al in deze categorie zitten. “Covid-19 is potentieel catastrofaal voor miljoenen wier leven al aan een zijden draadje hangt,” zei Arif Husain, hoofdeconoom en directeur van WFP onderzoek, evaluatie en toezicht. [31] David Beasly, WFP Executive Director, riep in een interview met The Guardian uit: “Mijn God, dit is een perfecte storm. We kijken naar een verspreiding van de honger van Bijbelse proporties. [32]

Statistisch gezien zou deze toename van de acute honger, als gevolg van de economische ineenstorting door de inperkingsmaatregelen, verantwoordelijk kunnen zijn voor nog eens 30.000 sterfgevallen per dag. Een aanzienlijk deel van deze sterfgevallen zou waarschijnlijk zijn voorkomen als de autoriteiten, in plaats van te luisteren naar de ayatollahs van de WHO en de media-iconen, hadden geluisterd naar de mening van andere deskundigen die ‘verticale’ of ‘intelligente’ inperkingsmaatregelen voorstelden, dat wil zeggen de bescherming van de risicobevolking (ouderen en mensen met ernstige ziekten) en de inperking van met het virus besmette mensen, nadat duizenden tests zijn uitgevoerd. [33]

Dit is geen onrealistisch alternatief, aangezien dit plan met groot succes is uitgevoerd in Taiwan, Zuid-Korea, Singapore, Canada, Georgië en IJsland. [34] In de eerste drie genoemde Aziatische landen en in Japan heeft neerlegging van het werk slechts 10% van de actieve bevolking getroffen [35], terwijl de doeltreffendheid van deze strategie tot nu toe ruimschoots is aangetoond: het totale aantal doden in deze vier landen, met een totale bevolking van 257,4 miljoen, bedraagt nu slechts 489, wat overeenkomt met een sterftecijfer van 1,9 slachtoffers per miljoen, terwijl in Italië, ondanks de ‘horizontale’ opsluiting, het cijfer van 391,32 slachtoffers per miljoen (23.660 overledenen) is bereikt, dat wil zeggen 205 keer meer!

Veel sterfte zou zijn voorkomen als men niet naar de WHO had geluisterd maar ‘intelligente’ inperkingsmaatregelen had getroffen

Het hoofdredactioneel commentaar van 19 maart in de Wall Street Journal zette de kwestie goed uiteen, drie dagen nadat de fantasievolle projecties van het Imperial College werden vrijgegeven en zelfs nog voor het rapport van de Universiteit van Oxford. Het hoofdartikel was getiteld ‘Rethinking the Confinement by Coronavirus – No Society Can Preserve Public Health for Long at the Cost of Economic Health’ (Heroverweging van de opsluiting door het Coronavirus – Geen enkele maatschappij kan de volksgezondheid lang beschermen ten koste van de economische gezondheid). [36]

Het is jammer dat dit artikel of de bovenstaande berekeningen niet werden getoond aan de regeringen die door de goede bedoeling werden gemotiveerd om levens te redden en die zich lieten adviseren door de directeuren van de WHO en de onderzoekers van het Imperial College om de niet-essentiële economische activiteiten van hun land stil te leggen. De impact van deze verlamming zal des te harder aankomen omdat “isolatie, zelfs met tussenpozen, tot 2022 moet worden volgehouden in verschillende delen van de wereld, als er geen vaccin komt,” volgens het tijdschrift Isto é (Dit is), die “een studie van Harvard University, gepubliceerd in het tijdschrift Science” aanhaalt. [37]

In naam van “preventieve maatregelen van afstand” offert de WHO kinderen uit arme landen op.

Er is nog een ander uiterst schokkend feit in deze overhaaste beslissing om de hele wereld in hun huis op te sluiten.

Op 26 maart publiceerde de Wereldgezondheidsorganisatie een document met de titel ‘Guiding Principles for Immunization Activities during the Covid-19 Pandemic’, waarin staat dat met het oog op de preventieve maatregelen van lichamelijke afstand, “het wordt aanbevolen om de uitvoering van massale vaccinatiecampagnes tijdelijk op te schorten vanwege het verhoogde risico van het toenemen van de circulatie [van mensen] in de gemeenschap. [38]

Naar aanleiding van deze aanbeveling heeft het Global Polio Eradication Initiative zijn immunisatiecampagne opgeschort, hoewel zijn wetenschappelijke adviseurs inschatten dat dit het aantal verlammingen bij kinderen zal doen toenemen en dat sommige landen die vrij zijn van deze besmettelijke ziekte opnieuw zullen worden besmet. En polio is slechts een van de vele vaccinaties die in Afrika zijn opgeschort, volgens het Madrileense dagblad El País: “Journalist Leslie Roberts documenteert in Science dat miljoenen kinderen zijn beroofd van hun vaccinatie tegen polio, mazelen, papilloma, gele koorts, cholera en meningitis. Er wordt gesproken over 14 miljoen, maar het is een lage schatting, zeker zeer laag”. [39]

Volgens de Atlanta Centers for Disease Control hebben 23 landen hun campagnes tegen de mazelen al opgeschort en overwegen 16 andere landen dit te doen, ondanks het feit dat deze ziekte 3 tot 6 procent van de geïnfecteerden doodt (vele malen meer dan het coronavirus) en dat de meeste van de slachtoffers ondervoede kinderen zijn.

In wat de Spaanse krant het “duivelse dilemma” noemt, hebben de autoriteiten van de meeste rijke landen ervoor gekozen, volens nolens, om de potentiële slachtoffers van Covid-19 te sparen (misschien omdat zij de meerderheid van de kiezers vormen) en de kinderen van de arme landen op te offeren. Zij zullen sterven of gehandicapt raken als gevolg van dit onverantwoordelijk leiderschap van de WHO. [40]

Is de lezer het, gezien deze gegevens, niet met ons eens dat de huidige wereld – dankzij de onverantwoordelijkheid van de WHO, haar politieke leiders en haar media, die de paniek hebben veroorzaakt – zelfmoord pleegt uit angst te sterven aan Covid-19?

Dit is zo duidelijk dat dan vanzelf de vraag opkomt: – Voor spint er garen bij deze collectieve zelfmoord van onze hedendaagse maatschappij?

De vier belangrijkste profiteurs van deze zelfmoord

Vanuit geopolitiek oogpunt heeft het communistische regime in China zelf het meeste garen gesponnen bij de crisis die door de in Wuhan ontstane epidemie werd veroorzaakt. Maar binnen de westerse samenlevingen zullen drie ideologische stromingen – die zich de grote voorstanders van radicale opsluiting van de bevolking hebben getoond – er het meest van profiteren: de radicale ecologen, de pleitbezorgers van een wereldregering en radicaal links.

1. De Communistische Partij van China

Ondanks de enorme verantwoordelijkheid van de communistische autoriteiten voor de nog steeds onverklaarde SARS-CoV-2-uitbraak en de eerste verspreiding ervan in Wuhan en de hele provincie Hubei [41], is het communistische regime in Peking er ongetwijfeld het meest bij gediend, zowel intern als extern. John Grey, professor emeritus aan de London School of Economics, vat het samen in een artikel voor New Statesman:

“Niemand kent alle menselijke kosten van de Chinese lockdown. Toch lijkt het Xi Jinping-regime te hebben geprofiteerd van de pandemie. Het virus geeft een reden voor de uitbreiding van de toezichtsstaat en de invoering van een nog sterkere politieke controle. In plaats van de crisis te verspillen, gebruikt Xi het om de invloed van het land uit te breiden. China neemt de plaats in van de EU om noodlijdende nationale regeringen als Italië bij te staan. Veel van de verstrekte maskers en testkits zijn gebrekkig gebleken, maar het lijkt erop dat de reclamecampagne van Peking geen butsen heeft opgelopen….

‘Het virus geeft China een reden voor de uitbreiding van de toezichtsstaat en de politieke controle’

De Servische president Aleksandar Vucic was directer en realistischer: “Er bestaat geen Europese solidariteit […] dit was een sprookje. Het enige land dat ons in deze moeilijke situatie kan helpen is de Volksrepubliek China. Voor de anderen, bedankt voor het niets doen’. [42]

Deze uitbreiding van de Chinese invloed – niet alleen diplomatiek, maar ook ideologisch – wordt gestimuleerd door linkse ‘Bolivariaanse’ stromingen, zoals de Braziliaanse Paola Estrada, van het Internationaal Operationeel Secretariaat van de Sociale Volksbewegingen in Latijns-Amerika, heeft kunnen vaststellen:

“Het wordt steeds duidelijker dat China tijdens de pandemie een veel prominentere rol heeft gespeeld dan voorheen, zowel op economisch en commercieel als op politiek en ideologisch gebied. Het is nog steeds moeilijk om scenario’s voor de uitkomst van dit proces te destilleren, maar het valt niet te ontkennen dat de Chinese regering over de hele wereld is geprezen voor haar bekwaamheid, effectiviteit en snelheid in het omgaan met de opmars van de epidemie in China – het waarborgen van sociale isolatiemaatregelen, het bouwen van ziekenhuizen, het vervaardigen van tests en ziekenhuisbenodigdheden, het kwalificeren van vakmensen en het investeren in wetenschap en technologie. (…) In tijden van pandemie, waarin we te maken hebben met zoveel veranderingen, onzekerheden, verdriet en aanvallen van rechts en imperialisme, vervult het voorbeeld van het Venezolaanse volk, het Cubaanse volk en het Chinese volk ons hart met de hoop dat een andere wereld mogelijk is.” [43]

2. De ecologen

Onmiddellijk na de goedkeuring van de isolatiemaatregelen door de regeringen, schreeuwden de ecologen van de daken dat het mogelijk was om drastische maatregelen op te leggen die het dagelijks leven van de bevolkingen zouden beïnvloeden in het licht van een wereldwijde dreiging. [44] Toen de gezondheidscrisis eenmaal voorbij was, suggereerden ze dat het inconsequent zou zijn om de “klimaatnoodtoestand” niet uit te roepen en even drastische maatregelen op te leggen om deCO2-productie te verminderen. [45]

In Spanje hebben vijf verenigingen (Amigos de la Tierra, Greenpeace, Ecologistas en Acción, SEO/BirdLife en WWF) zich tot de Europese Commissie en de Spaanse regering gewend met het verzoek om overheidspakketten voor het reactiveren van de economie te gebruiken om “de overgang naar een koolstofarme en groene economie te versnellen”. De verdeling van de middelen zou “de meest niet-duurzame activiteiten” moeten bestraffen en zou moeten worden gekoppeld aan een verbintenis “om het verlies aan biodiversiteit een halt toe te roepen” en de “ontkoling” te bevorderen. [46]

Bovendien is op initiatief van Europees Parlementslid Pascal Confin de “Europese Alliantie voor een Groen Herstel” ontstaan, waarvan 180 Europese leiders deel uitmaken (79 leden van het Europees Parlement uit 17 landen, 37 algemeen directeuren van multinationals, 28 bedrijfsverenigingen en zeven NGO’s, alsmede groepen deskundigen). Het doel is om een “groene” weg uit de economische crisis van het coronavirus te bevorderen en “een nieuw Europees economisch model in het leven te roepen”. Wat de Alliantie betreft, moet de “kern van de economische strategie” de “strijd tegen de klimaatverandering” zijn, de “massale investeringen” die moeten worden gedaan om de economie te redden moeten worden afgestemd op de “ecologische beginselen”. De Alliantie steunt de brief die 13 ministers van Milieu en Klimaat van de Europese Unie naar Brussel hebben gestuurd om de handhaving van het Groene Pact te eisen dat als ideaalbeeld is opgehangen door de onlangs gevormde Commissie – Von der Leyen. [47]

3. De ‘globalisten’

Toen de Europese landen hun grenzen begonnen te sluiten en protectionistische maatregelen namen, waarbij ze klaagden over de maskers en testen van zeer slechte kwaliteit die China “edelmoedig” gestuurd had, begonnen de initiatiefnemers van de “open samenleving” te verkondigen dat de enige oplossing voor de pandemie een gecoördineerde en wereldwijde reactie zou zijn.

Bill Gates publiceerde een column in verschillende kranten met de titel ‘Een wereldwijde strategie tegen Covid-19’, waarin staat dat hoewel regeringen nationale reacties hebben gegeven, hun leiders moeten erkennen dat zolang het virus ergens aanwezig is “het een probleem zal zijn voor de hele wereld”. Met de toevoeging dat “we een wereldwijde strategie nodig hebben” zodat de financiële en medische middelen (maskers, tests, enz.) doelmatig worden verdeeld en landen zich verbinden om de WHO-richtlijnen te volgen. [48]

Antônio Guterres, voormalig voorzitter van de Socialistische Internationale en de huidige secretaris-generaal van de VN, presenteerde een speciaal verslag met de titel ‘Gedeelde verantwoordelijkheid, wereldwijde solidariteit: het antwoord op de sociaaleconomische gevolgen van Covid-19’, waarin hij vroeg om ten minste 10% van het mondiale BBP te besteden aan een solidariteitsfonds dat gericht is op het oplossen van de crisis. [49]

Secretaris-generaal Verenigde Naties wil 10 procent van het mondiale BBP in een ‘solidariteitsfonds’

De laatste duit in het zakje werd gedaan door Gordon Brown, voormalig Brits Labour premier, die niet meer of niet minder dan een tijdelijke vorm van wereldbestuur voorstelde om de dubbele medische en economische crisis aan te pakken: “Wat we nodig hebben is een uitvoerend orgaan,” zei de politicus, die vandaag de dag optreedt als de speciale afgezant van de VN voor het wereldwijde onderwijs. [50] En in een interview met El País herhaalde hij: “We hebben een topconferentie nodig voor toezeggingen om de noodsituatie op gezondheidsgebied van de nodige middelen te voorzien. […] En ten tweede, een uitvoerende taskforce bij de G20, want goede woorden zijn niet meer genoeg. We moeten de komende dagen actie ondernemen en dit op een gecoördineerde manier doen. We hebben een uitvoerend orgaan nodig dat reageert op het probleem dat u [de journalist] noemt over [de kritiek] op internationale instellingen. […] We hebben behoefte aan gedeeld politiek leiderschap. Volgens Brown kan in de huidige fase van de inspanningen om banen te behouden een nationale reactie volstaan, maar in de volgende fase “zullen we behoefte hebben aan fiscale coördinatie, monetaire coördinatie en samenwerking tussen de verschillende centrale banken. En ik heb het niet alleen over een model als de EU. Ik heb het over de mondiale reikwijdte. […] In de groeifase hebben we wereldwijd behoefte aan een gecoördineerde fiscale stimuleringsinspanning. [51]

Op het niveau van Latijns-Amerika heeft de zogenaamde Puebla-groep – bestaande uit presidenten en oud-presidenten (Lula da Silva, Dilma, enz.), politieke leiders, academici en socialistisch georiënteerde unionisten – een nota gepubliceerd waarin staat dat de huidige crisis “geen andere oplossing heeft dan de integratie van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied en samenwerking op mondiaal niveau”, waarin de WHO “een nog prominentere rol zou moeten spelen dan vandaag de dag”. Het document nodigt “regeringen, organisaties en volkeren van de wereld uit tot een serene bezinning, wanneer de pandemie voorbij is, over een nieuw ontwikkelingsmodel dat voorheen onbekende waarden als milieu, sociale integratie, vermindering van ongelijkheid, voedselzekerheid, militaire ontwapening, multilateralisme en fiscale progressiviteit op de eerste plaats zet”. [52]

4. De radicale linkerzijde

Op zijn beurt ligt radicaal links op de loer om mee te surfen op de golf. In een artikel in de Intercept legde de schrijfster en activiste Naomi Klein uit dat ze in de afgelopen twee decennia had geleerd dat “wat voorheen ondenkbaar was, in tijden van cataclysmische veranderingen plotseling werkelijkheid wordt. [53]

Meezeilend op dezelfde wind hield de Sloveense filosoof Slavoj Zizek vol dat “het coronavirus ons zal dwingen een communisme uit te vinden dat gebaseerd is op vertrouwen in mensen en wetenschap. Het zou niet het communisme van weleer zijn, maar “een soort wereldwijde organisatie die de economie kan controleren en reguleren, en die de soevereiniteit van de natiestaten kan inperken”. De Italiaanse filosoof Franco Berardi Bifo bleef niet achter: “Is er iemand die niet van deze logica houdt, omdat die ons aan het communisme doet denken? Nou, als er geen modernere woorden voor zijn, zullen we die nog maar gebruiken, inderdaad zijn ze ouderwets, maar altijd erg mooi”. [54]

“Het coronavirus zal ons dwingen een communisme uit te vinden”

Volledig coherent stelt radicaal links openlijk de nationalisatie van elektriciteits- en telecommunicatiebedrijven, privéziekenhuizen, hotels, enz. voor, zoals Pablo Iglesias, leider van de Podemos-partij en vice-voorzitter van de huidige Spaanse coalitieregering, tijdens een vergadering van zijn crisiskabinet heeft gezegd. [55]

Nog ernstiger is het feit dat voorstellen die tot nu toe deel uitmaakten van alternatieve linkse programma’s – zoals een ‘universeel basisloon’ – vandaag de dag door vertegenwoordigers van het establishment worden opgepakt. Het is belangrijk om erop te wijzen dat het voorgestelde basisloon niet beperkt is tot tijdelijke hulp voor werklozen vanwege een economische of financiële crisis, die alle verstandige mensen noodzakelijk achten, in een boog die gaat van een analist van het Acton Instituut [56] tot aan de secretaris van de Spaanse bisschoppelijke conferentie. [57] Het komt ook niet overeen met het door Milton Friedman bedachte beeld van geld dat per helikopter wordt verdeeld om tijdelijke liquiditeitsproblemen in de economie op te lossen. [58] Het is in feite een permanent minimumloon dat over de hele bevolking wordt verdeeld, waarbij iedereen kan kiezen of hij al dan niet wil werken, afhankelijk van zijn individuele aspiraties, wat dan zogenaamd zijn totale ‘emancipatie’ zou garanderen.

Het basisloon was het uithangbord van het programma van Benoît Hamon, de mislukte Franse PS-kandidaat voor het presidentschap. Hij maakte van de epidemie gebruik om zijn voorstel nieuw leven in te blazen en beweerde dat “het universele basisloon een onvergelijkbaar instrument voor emancipatie is”. […] Door iedereen te bevrijden van een exclusieve afhankelijkheid van het salaris dat hij op het werk verdient, geeft het basisloon elk individu de mogelijkheid om te onderhandelen en te kiezen. […] Sociale emancipatie zal door deze individuele praktijk van vrijheid een feit worden. […] De crisis zal een nieuwe wereld doen ontstaan”. [59]

In een open brief die in de Londense krant The Independent werd gepubliceerd, riepen niet minder dan 500 academici en politieke leiders, voornamelijk uit het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, op tot de invoering van dit universele basisloon, en stelden zij dat “zonder drastische overheidsinterventie” – voor ons een geneesmiddel dat erger is dan de kwaal [60] – de economie “in een diepe recessie en mogelijk een tweede Grote Depressie” zal terechtkomen. Daarom moet “een onvoorwaardelijk basisloon een centrale rol spelen in de noodreactie op deze crisis. [61]

Beppe Grillo, de ex-komiek en stichter van de Vijfsterrenbeweging in Italië, verklaarde in deze open brief over het basisloon: “De noodsituatie die we nu meemaken kan een historische, revolutionaire verandering in de hand werken, die door velen altijd oppervlakkig als waanzin werd beschouwd, maar die onze toekomst ten goede zou kunnen veranderen [62].

Een ‘nieuwe wereld’: opgelegd door de wet… of met geweld!

Sommige ongeduldige mensen willen deze revolutionaire verandering langs gewelddadige weg bespoedigen. In een artikel in de krant L’Opinion speculeert congreslid Guillaume Larrivée, van de partij Les Républicains (centrumrechts, van voormalig president Sarkozy), dat in Frankrijk “de heftigheid van de economische en financiële crisis een sociale opstand zou voeden, die berust op een vruchtbare voedingsbodem van zorgen en eisen die al zeer levendig zijn (zoals in de afgelopen twee jaar is gebleken uit de ‘gele hesjes’ en het protest tegen de pensioenhervorming), waardoor die de wonden van de klassen- en generatiestrijd en de territoriale breuken van de ‘Franse archipel’ doet herleven, zo niet de smeulende resten van het oproer aanblaast”. En de Franse parlementariër besluit, met nadruk in vette letters: “Ik schrijf het zonder overdrijving: Frankrijk zou dan op weg zijn naar een burgeroorlog”. [63]

“Ik schrijf het zonder overdrijving: Frankrijk zou dan op weg zijn naar een burgeroorlog”

Deze pessimistische voorspelling van de gaullistische afgevaardigde werd bevestigd door een rapport van de Central Territorial Intelligence Service (het Franse equivalent van de FBI) dat waarschuwde voor het risico van ontvlamming van het sociale protest aan het einde van de lockdown: “De lockdown voorkomt dat het volk zijn ongenoegen uitspreekt, maar de woede neemt niet af en de beheersing van de crisis, waar veel kritiek op is, voedt het protest”, aldus het rapport. De agenten vrezen de oprichting van “strijdcomités” in de bebouwing eigenschappen van de stedelijke periferie en de begunstiging van de “bundeling van de gevechten”, die door sectoren van extreem links wordt gepropageerd. [64]

De ongeregeldheden zijn in feite al begonnen: “Le Havre, Évreux, Bordeaux, Villiers-sur-Marne, Mantes-la-Jolie, Chanteloup-les-Vignes, Villeneuve-la-Garenne, La Courneuve, Trappes, Grigny… Het is de niet-uitputtende lijst van episodes van stedelijk geweld die tussen 12 en 19 april zijn geregistreerd” – meldt Le Figaro. “Hinderlagen zijn methodisch voorbereid, met projectielopslag, projectielwerpers en barricades om de ‘buzz’ op sociale netwerken op te roepen. Ze houden de reactiviteit van de politie en het gemobiliseerde personeel in de gaten. Het doel is duidelijk: om te benadrukken dat dit gebied van hen is en dat zij het controleren, legt een ervaren politieagent uit een ‘gevoelige sector’ aan de krant uit. Met slechts één zekerheid voor de politie: het kleinste incident dat als ‘politiemisbruik’ wordt gemeld, zal uitmonden in rellen en oproepen tot represailles die zich in de sociale netwerken vermenigvuldigen, verzekert de Parijse krant. [65]

De ongeregeldheden die opmaat naar revolutie zijn, zijn in feite al begonnen

De situatie zou snel kunnen evolueren van enkele eerste protesten van beheersbaar geweld, zoals die van de ‘gele hesjes’ van vorig jaar, naar massale en oncontroleerbare protesten, zoals die in Santiago, Valparaíso en andere Chileense steden, die de regering dwongen toe te geven aan de druk van links en om een proces te beginnen dat zou kunnen resulteren in de goedkeuring van een grondwet in ‘Bolivariaanse’ stijl door een land dat tot voor kort trots was op het grootste inkomen per hoofd van de bevolking in Latijns-Amerika.

Een tijdelijk ‘window of opportunity’ dat de voorvechters van de ‘nieuwe wereld’ organisatoren niet willen laten lopen …

Als dit scenario verergert, zullen de ordeverstoringen dienen als argument voor het langs wettige weg versnellen van socialiseringsprogramma’s van de economie. In ieder geval zijn de drie bovenstaande stromingen – de groenen, de globalisten en de ultralinksen – unaniem in hun uitspraak dat “niets ooit meer hetzelfde zal zijn”.

Waar komt zoveel zelfverzekerdheid vandaan bij agenten van ideologische stromingen die tot nu toe electoraal gezien marginaal waren? Misschien omdat ze hopen de onderlinge verschillen onder elkaar te overbruggen, maar vooral omdat ze, om zich in een avontuur te storten, twee factoren hebben die een onverwacht ‘window of opportunity’ openen: de angst van de bevolking voor de opmars of een eventuele hervatting van de pandemie en de morele steun die paus Franciscus aan hun agenda’s heeft gegeven.

Paniek aangewakkerd door de WHO, regeringen, media en religieuze autoriteiten

In een op internet gepubliceerde lezing herinnerde historicus Roberto de Mattei eraan dat besmetting, behalve een fysiek, ook een psychologisch fenomeen kan zijn. Hij herinnerde aan de figuur van Gustave Le Bon, auteur van het boek La psychologie des foules: “De moderne theorie van sociale besmetting, geïnspireerd door Le Bon, legt uit hoe, beschermd in de anonimiteit van de massa, zelfs het meest vreedzame individu agressief kan worden, waarbij hij handelt door nabootsing of suggestie. Paniek is een van die gevoelens die worden overgedragen door sociale besmetting, zoals gebeurde tijdens de Franse Revolutie in de periode genaamd le Grand Peur – ‘de Grote Angst’. [66]

Wie het gebruik van paniek als wapen om een politieke agenda te bevorderen – zoals het leggen van de basis voor een mondiaal bestuur – goed lijkt te hebben begrepen, was Jacques Attali, adviseur van alle Franse linkse en rechtse presidenten, van Mitterrand tot Macron. In een artikel in het weekblad L’Express van 3 mei 2009, vlak na de eerste alarmmeldingen van het H1N1-virus, schreef hij:

“De geschiedenis leert ons dat de mensheid alleen significant evolueert als ze echt bang is: ze implementeert verdedigingsmechanismen; soms onaanvaardbaar (zondebokken en totalitarismen); soms futiel (afleiding); soms effectief (therapeutisch, door indien nodig, alle voorgaande morele principes aan de kant te zetten). Vervolgens worden deze mechanismen na de crisis omgevormd om ze verenigbaar te maken met de individuele vrijheid en ze in te passen in een democratisch gezondheidsbeleid. De pandemie die begint zou een van die structurerende angsten kunnen aanwakkeren”.

De goeroe van het Elysée stelde zich verschillende scenario’s voor de epidemie voor en voegde eraan toe dat ze allemaal, beter dan elk “humanitair of ecologisch discours”, zouden kunnen dienen voor “het besef van de noodzaak van een altruïsme, voor minder berekening”. En dat het in ieder geval nodig zou zijn “om een wereldpolitie, wereldvoorraden en dus een wereldtoezicht te implanteren”. Dit zou ons in staat stellen om veel sneller dan alleen de economische logica toelaat, de basis te leggen voor een echte wereldregering”. En hij concludeerde: “Het was in feite via het ziekenhuis dat Frankrijk in de 17e eeuw begon met de oprichting van een echte staat”. [67]

Er is op dit moment geen bewijs dat dit het plan is dat wordt uitgevoerd. Maar één ding is zeker: verschillende factoren hebben bijgedragen aan het zaaien van paniek en, vrijwillig of onvrijwillig, hebben internationale en nationale organisaties die verantwoordelijk zijn voor de volksgezondheid zich aan de versterking ervan bijgedragen.

Waarom reageren wij nu anders op corona dan wij vijftig jaar geleden reageerden op virussen die dodelijk waren?

Zoals Dr. Iahn Gonsenhauser, verantwoordelijk voor de veiligheid van de patiënt in het Wexner Medical Center van de Ohio State University, uitlegt, “verspreiden we het woord ‘pandemie’ over de hele wereld – het beangstigt de mensen”, omdat dit het beeld oproept van de builenpest of Ebola, “in de veronderstelling dat er geen behandeling voor bestaat is en dat het dodelijk is”, zelfs als het woord pandemie “niet noodzakelijk op dezelfde heftigheid of dodelijkheid wijst”. Maar “mensen denken dat het als in de film Outbreak is”. [68]

Een andere factor die bijdroeg tot meer paniek was dat de verspreiding ervan op het noordelijk halfrond aan het einde van de winter plaatsvond, en aangezien de eerste symptomen van Covid-19 vergelijkbaar zijn met die van een seizoensgebonden griep, raakten veel mensen die daardoor getroffen werden in de waan dat ze het coronavirus hadden opgelopen, voegde de arts eraan toe. [69]

Geïnterviewd door het Belgische dagblad L’Echo, gaf de Franse agnostische filosoof André Comte-Sponville nog andere redenen die het vermelden waard zijn. Op de vraag: “De griep van 1968 – ‘Honk Kong griep’ – veroorzaakte bijna een miljoen doden bijna algemene onverschilligheid. Waarom reageren onze samenlevingen vijftig jaar later op een totaal andere manier op de dreiging van het coronavirus?” antwoordde hij: “De zogenaamde ‘Aziatische’ griep had in 1957-1958 nog meer [doden] veroorzaakt en de hele wereld was het vergeten. Waarom dit verschil in behandeling? Ik zie drie belangrijke redenen. Ten eerste de mondialisering, in zijn media-aspect: we zijn nu in real time op de hoogte van alles wat er in de wereld gebeurt, bijvoorbeeld elke dag, van het aantal sterfgevallen in China of de Verenigde Staten, Italië of België? Dan is er nog de nieuwigheid en de ‘cognitieve vooringenomenheid’ die het met zich meebrengt: Covid-19 is een nieuwe ziekte, die om deze reden nog verontrustender en verrassender is. Tot slot, de vervreemding van de dood, die nog onaanvaardbaarder wordt, als die zich bij ons aandient”. [70]

Deze psychologische factoren van de angstgevoelens werden door de media opgezweept, die onder het voorwendsel van het aanzetten van de bevolking om het door de autoriteiten gesuggereerde preventieve gedrag te volgen, met onophoudelijke berichten in een apocalyptische toonzetting aan de paniek bijdroegen.

Een treffend voorbeeld van deze tendens tot overdrijving was het BBC-nieuwsbericht van 4 april, getiteld ‘Coronavirus: [Een meisje] 5 jaar oud onder de laatste slachtoffers in het Verenigd Koninkrijk’, met gegevens van de dag die door het ministerie van Volksgezondheid worden verstrekt, maar dat in de kop iets benadrukt dat slechts bij één regel past van dit verslag, met de voor het grootste deel gevarieerde informatie. Het alarmistische karakter van de kop wordt nog versterkt door het feit dat in het artikel wordt erkend dat het meisje leed aan “onderliggende pathologische aandoeningen”. [71]

Renaud Girard, een redacteur van Figaro, hekelde het verwrongen karakter van dit nieuwsartikel: “Omdat het objectief is, voedt het BBC-artikel onbewust de collectieve psychose door een subliminale boodschap door te geven: ook kinderen sterven [aan het coronavirus]! De statistische realiteit is precies het tegenovergestelde: het virus is bijna onschadelijk voor kinderen. Later zullen sociologen de rol van de media bij het ontstaan van een wereldwijde psychose ten aanzien van een niet-dodelijke ziekte zorgvuldig moeten analyseren. [72]

Een andere sociale groep die bijdroeg aan het veroorzaken van paniek waren de religieuze autoriteiten, in het bijzonder de katholieke hiërarchie, die vaak op de autoriteiten vooruitliep of verder ging dan de autoriteiten bij de uitvoering van de beperkende maatregelen. Het slechtst mogelijke voorbeeld was dat van de vicaris van Rome, het centrum van het katholicisme, die, na overleg met paus Franciscus, de kerken liet sluiten. “De toegang tot de parochiekerken en de niet-parochiekerken van het bisdom Rome, die openstaan voor het publiek, en tot de gebouwen van de eredienst die openstaan voor het publiek, zijn verboden voor alle gelovigen”, [73] verordonneerde kardinaal Angelo De Donatis, die twee dagen later moest buigen voor de verontwaardiging van de gelovigen. Het gemis van de sacramenten en de geestelijke vertroosting van het gebed in de innerlijke omgeving van een kerk kan echter de angst voor de epidemie alleen maar doen toenemen en, indirect, paniek zaaien.

De katholieke hiërarchie droeg bij aan de paniek

Zich hiervan bewust, liep mgr. Pascal Roland van Bellay-Ars uit de pas toen de regering de eerste beperkingen oplegde en enkele Franse bisschoppen, die verder gingen dan de autoriteiten, de missen en het toedienen van de sacramenten verboden.

Hij publiceerde een nota met de titel ‘Coronavirus Epidemic of Epidemic of Fear’, waarin hij stelde dat “we meer dan voor de corona epidemie moeten vrezen voor de epidemie van de angst”, en dat hij weigerde “toe te geven aan de collectieve paniek en om zich te onderwerpen aan het voorzorgsprincipe dat burgerlijke instellingen lijkt te bewegen”. Voor de onbevreesde prelaat was “de collectieve paniek die we vandaag de dag zien” tekenend voor onze “vervalste relatie met de realiteit van de dood” en de “angstaanjagende effecten van het verlies van God”. En hij vroeg: “Waarom zouden we onze aandacht opeens alleen nog maar richten op het coronavirus? Waarom zouden we vergeten dat de seizoensgriep, die gebruikelijk is, elk jaar tussen de 2 en 6 miljoen mensen in Frankrijk ziek maakt en ongeveer 8.000 doden veroorzaakt? De bisschop sluit af met een oproep: “Laten we dus niet toegeven aan de epidemie van de angst! Laten we niet ondood zijn!”. [74]

Dit communiqué, dat in retrospectief realistisch en visionair lijkt, was een slachtoffer… van angst (en de mediadruk van de pensée unique). Het is van de website van het bisdom verwijderd.

De paniek leidde tot de vrijwillige onderwerping van de bevolking aan de door de autoriteiten opgelegde opsluiting.

In tegenstelling tot wat er in Brazilië en in sommige regio’s van de Verenigde Staten is gebeurd, waar de bevolking de straat op is gegaan om te protesteren tegen opsluiting, is de paniek die tot nu toe in Europa is ontstaan, een onderdanige houding van de bevolking ten aanzien van de ernstige beperkingen van het vrije verkeer die door de autoriteiten worden opgelegd.

In een land dat zo opstandig is als Frankrijk, heeft de dag nadat president Emmanuel Macron de opsluitingsmaatregelen aankondigde, 96 procent van de geraadpleegde personen deze goedgekeurd en 85 procent betreurt het dat ze niet eerder zijn opgelegd! En dit ondanks het feit dat de bevolking zich perfect bewust is van de financiële offers die het gevolg zijn van de opsluiting. [75] Hetzelfde geldt voor Spanje, waar uit een opiniepeiling op verzoek van El País bleek dat slechts 21,9 procent gelooft dat “we opsluiting flexibeler moeten maken om de economie zo snel mogelijk weer op gang te brengen, ook al betekent dit een grotere verspreiding van het coronavirus”, terwijl 59,3 procent van de geïnterviewden volhield dat “opsluiting zoveel mogelijk moet worden gehandhaafd, ook al betekent dit een grotere economische achteruitgang en meer werkloosheid”. Een impact op de economie die volgens hen wereldwijd negatief en duurzaam zal zijn (61,1%), voor Spanje (69,7%) en voor de thuisbasis van de geraadpleegde personen (31%).

Onder de kop ‘In rijke landen blijft gezondheid de prioriteit’, meldt Le Figaro dat “volgens een Kantar-onderzoek dat tussen 9 en 13 april in Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan en de Verenigde Staten werd uitgevoerd, 37 procent van de bevolking een deel van hun inkomen heeft verloren en 16 procent verloor de helft ervan. Een grote meerderheid van de ondervraagden blijft echter de dure maatregelen ter bestrijding van het virus goedkeuren”. [77]

Nog ernstiger is dat de paniek de aanvaarding vooraf door de bevolking in de kaart speelt van de chantage die hun wordt voorgesteld om uit de opsluiting te komen: om zich aan de controle van de staat te onderwerpen door middel van apps op mobiele telefoons die mensen zullen aangeven of ze in contact zijn geweest met iemand die besmet is met het coronavirus.

‘Een grote meerderheid blijft de dure maatregelen goedkeuren’

Uit een onderzoek dat werd uitgevoerd door een team van de Oxford University School of Economics in Frankrijk bleek dat ongeveer 80% van de ondervraagden (1.000 gsm-eigenaars) verklaarden dat ze ongetwijfeld of waarschijnlijk een dergelijke app zouden installeren als die beschikbaar zou zijn. De meeste zouden het er zelfs mee eens zijn dat telefoonmaatschappijen de app automatisch op de mobiele telefoons van hun klanten zouden installeren (met de mogelijkheid om deze te verwijderen) en 2/3 van de ondervraagden verklaarde dat zij de app waarschijnlijk of ongetwijfeld zouden houden, als die door de leverancier was geïnstalleerd.

De goedkeuring van deze chantage (vrijheid van beweging in ruil voor controle) is zodanig dat tot 40% van de ondervraagden een gunstiger mening van de Macron-regering zou hebben als dit instrument van staatstoezicht aan hen ter beschikking zou worden gesteld! De onderzoekers melden dat deze resultaten in grote lijnen overeenkomen met de resultaten in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en Italië. [78]

Het ‘Stockholmsyndroom’ op planetaire schaal – Een duivelse collectieve plaag?

De oude strategie van de wortel en de stok bereikt resultaten die nog maar enkele maanden geleden onvoorstelbaar zouden zijn geweest vanwege de paniek die Covid-19 teweeg heeft gebracht en het gevoel van veiligheid dat voortvloeit uit de beloften van de regeringen om de kranen van de overheidsfinanciering open te zetten om de inkomsten van de particulieren en de solvabiliteit van de bedrijven te garanderen. “Wat er op dit moment gebeurt is de versterking van de staat als beschermende kracht van de burgers”, suggereert Isto é in het reeds geciteerde artikel, dat de expressieve titel draagt: ‘De nieuwe wereldorde’: “De staat is opnieuw de grote beschermende kracht, de enige die in staat is om een robuust systeem te creëren om de burger veiligheid te bieden en de gezondheid, het onderwijs en het wetenschappelijk onderzoek te stimuleren. [79]

De naïveteit gaat zelfs zo ver dat mensen met apathie een versie slikken die door de communistische autoriteiten in China wordt gepresenteerd als een toonbeeld van succes bij het beheersen van een pandemie die het gevolg is van hun eigen onverantwoordelijke, zo niet misdadige, houding. Zo reageerde niemand toen het UN-News, geproduceerd door de VN zelf, in zijn editie van 16 maart meldde: ‘China laat zien dat het Covid-19 coronavirus kan worden gestopt’, waarbij de vertegenwoordiger van de WHO in dat land citeerde dat “deze les in quarantaine een les is die andere landen kunnen leren en kunnen aanpassen aan hun eigen omstandigheden”. [80] Nu weet iedereen dat de bevolking in China onderworpen is aan een officieel beleid van sociale controle door middel van programma’s voor gezichtscontrole en het systeem van sociale credits van de bevolking, wat leidt tot straffen en beloningen.

Westerlingen die gisteren nog autonomie bejubelden, juichen ‘China-achtige’ controle over hun leven toe

Dat de massa’s van het Westen – tot drie maanden geleden bedwelmd door de waarden van emancipatie, autonomie en individualisme – met de passiviteit van lammeren naar de slachtbank het perspectief van een ‘China-achtige’ controle over hun leven accepteren, onthult dat zij het slachtoffer gworden zijn van een ideologische omkering zonder precedent in de geschiedenis van de mensheid. Hun natuurlijke reactie zou die van de filosoof Conte-Sponville in het eerder genoemde interview moeten zijn: “Lockdown is de grootste beperking van de vrijheid die ik ooit heb meegemaakt en ik heb, net als iedereen, haast om eruit te komen. Op de lange termijn wordt zelfs de mogelijkheid om de vrijheid op te offeren aan de gezondheid niet naar voren gebracht. Ik loop liever Covid-19 op in een vrij land dan dat ik eraan ontsnap in een totalitaire staat!” [81]

Wat de radicale ecologen, de groene partijen en de manipulatoren van Greta Thunberg alleen maar gedeeltelijk hebben bereikt – op basis van apocalyptische projecties van de gevolgen van de vermeende antropogene opwarming van de aarde – dat hebben de paniek van het coronavirus en de beschermende mantra’s van regeringen die “in staat van oorlog” zijn tegen de pandemie voor elkaar na nog geen twee maanden opsluiting van de bevolking, waardoor “mensen een soort huisarrest ervaren dat in hedendaagse samenlevingen nog niet is ervaren “, zoals het tijdschrift Isto é schreef. [82]

Dit zou een planetaire versie zijn van het Stockholm Syndroom, waarbij het slachtoffer van een ontvoering een relatie van medeplichtigheid en sterke affectieve gehechtheid aan zijn ontvoerder ontwikkelt. [83] Dit blijkt uit de spectaculaire variatie in de populariteit van de Europese leiders, ondanks het feit dat zij hun economieën ruïneren met onvoorzichtige opsluitingsmaatregelen: Kurz, Oostenrijk (+33%), Conte, Italië (+27), Johnson, Verenigd Koninkrijk (+20%), Merkel, Duitsland (+11%), Macron, Frankrijk (+11%). [84]

Tegenover zo’n bliksemsnel, diepgaand en universeel resultaat dat door deze psychologische manipulatie van de massa’s wordt bereikt, moet een katholieke waarnemer zich afvragen of het niet gepaard is gegaan met een collectieve preternatuurlijke (natuurlijke noch bovennatuurlijke, derhalve occulte) plaag. In het boek De aanwezigheid van Satan in de moderne wereld, dat Monseigneur Léon Cristiani in 1959 publiceerde, werd een analoge hypothese in verband met het Chinese en Russische communisme geopperd. Voor de auteur manifesteerde China symptomen van duivelse bezetenheid, terwijl Rusland ‘slechts’ het slachtoffer was van een preternatuurlijke plaag, maar ook het Westen was onder de invloed van het Kwaad. [85] – Is de toename van deze invloed niet een van de factoren van de huidige passiviteit van de wereldopinie vóór het perspectief van een dictatuur, eerst sanitair, dan ecologisch en socialistisch, en ten slotte atheïstisch?

Een voorstudie van Plinio Corrêa de Oliveira over de ongemerkte ideologisch omkering

Wat het overwicht van de preternatuurlijke factor in deze passiviteit ook is, het is zeker dat die heeft geleid tot een aanzienlijke angst onder de bevolkingen, waardoor zij beperkingen accepteren die ze normaal gesproken niet zouden accepteren.

Degene die deze manipulaties van de massa’s het best best bestudeerde – niet vanuit een preternatuurlijk standpunt, maar psychologisch en ideologisch – was ongetwijfeld Plinio Corrêa de Oliveira in zijn essay Unperceived Ideological Transshipment and Dialogue – De laatste communistische kunstgreep om de wereldopinie te veroveren, gepubliceerd in Catholicismo nr. 178-179 (in oktober-november 1965). [86]

In dit werk beschrijft de auteur het proces waarmee het mogelijk is om mensen die wars zijn van expliciete communistische prediking gunstig te stemmen en te transformeren in onschadelijke mensen, die op een impliciete manier handelen naar mentaliteiten, zonder dat de patiënten zich realiseren dat ze onderhevig zijn aan een psychologische inwerking.

Twee factoren maakten de westerse mentaliteit bijzonder kwetsbaar: angst en sympathie voor het communisme. Ogenschijnlijk tegenstrijdig, zijn echter beide tegelijkertijd werkzaam als een binoom, waarbij ze de patiënt aanvankelijk predisponeren tot een houding van gelaten traagheid tegenover de communistische opmars, die dan later zal veranderen in een gunstige verwachting en zijn laatste fase zal bereiken met de omvorming van het slachtoffer tot een overtuigde aanhanger.

Het was bijvoorbeeld een proces van ideologische omkering dat sommige Latijns-Amerikaanse katholieken ondergingen, die zich met katholieke actie bezighielden en die uiteindelijk aanhangers werden van de bevrijdingstheologie en vervolgens militanten van extreem-linkse groeperingen die geweld aanmoedigden.

Zonder dat de patiënt het zich realiseert, wordt hij warm gemaakt voor het communisme dat hij hekelt

De methode – legt de Braziliaanse denker uit – veronderstelt het vinden van een punt van verhoogde ontvankelijkheid; bijvoorbeeld, “een actueel schandaal, zoals honger of ziekte. Tegelijkertijd is het noodzakelijk om een punt van apathie te vinden, symmetrisch met het vorige (in ons geval zien we de paradox dat veel van degenen die vandaag de dag het leven van de door het virus bedreigde ouderen tot de hoogste waarde van de samenleving opvoeren, dezelfde zijn die tot voor kort het recht van deze zelfde ouderen op euthanasie opeisten en nu matiging van de wetten verdedigen, zodat opgesloten vrouwen thuis of buiten de termijn abortus kunnen plegen).

Een ander voorbeeld van een punt van apathie zou volgens prof. Plinio zijn de “ongevoeligheid voor het feit dat ook al moet men tegen honger of ziekte – hier beschouwd als sociaal kwaad – absoluut alles doen wat mogelijk is, toch op geen enkele manier het onmogelijke, het utopische moet proberen, omdat dit juist de kwaden die men wil overwinnen vroeger of later alleen maar zou verergeren.

Met profetische woorden waarschuwt de auteur dat het nodig is oplossingen toe te passen “met verdubbelde zorg om te voorkomen dat de natuurlijke vertraging van de genezing bijdraagt aan de te veroordelen vertraging door ons ongenoegen. Maar we moeten vaak afstand doen van het ongeduldige verlangen naar onmiddellijke resultaten. Deze wens stelt ons bloot aan het risico dat we in plaats van aan echte oplossingen de voorkeur geven aan gewelddadige en effectieve panaceeën die de demagogie aanprijst en alleen schijnbaar effectief zijn”.

Dit alles had gisteren geschreven kunnen zijn over de overreactie op het coronavirus, en niet in 1965…

De rol van “talismanwoorden” en de methode om ze uit te drijven

Zodra deze eenzijdigheid is bereikt in de geest van de patiënt – Corrêa de Oliveira gaat verder – moeten de agenten van het proces een paar “talisman woorden” kiezen met een legitieme betekenis, maar geraffineerd gemanipuleerd om een constellatie van emoties, sympathieën en fobieën op te wekken, die gemakkelijk te exploiteren zijn in de publiciteit en die sterk kunnen worden geradicaliseerd.

Hier zijn enkele woorden die momenteel worden gebruikt en eindeloos herhaald door de media: “gedeelde verantwoordelijkheid”, “wereldwijde solidariteit”, “coöperatieve reacties”, “wereldstrategie”, “inclusieve bescherming”, “universeel basisloon”, “ecologische transitie”, “gemeenschappelijk huis”, “groot vaderland”, enz.

Gevangen door de fascinatie van het ‘talismanwoord’, accepteren de patiënten “zonder meer, als opperste en vurig beleden idealen, de achtereenvolgens meer radicale betekenissen die het aanneemt”. De auteur illustreert zijn punt met het woord “dialoog”. Hij houdt dit verantwoordelijk voor alle capitulaties van de katholieke Kerk tegenover de fouten van de moderne wereld. Gisteren was het de dialoog met het communisme;, vandaag met de radicale ecologie, de plannen voor een volledig seculier wereldbestuur en met “een andere wereld is mogelijk” van radicaal links.

Zal deze lopende gigantische onderneming van social engineering en ideologische omkering slagen? Als aan de basis van het proces het binoom angst-sympathie ligt, is het onmogelijk om te ontkennen dat de mate van paniek van de bevolking over de verspreiding van SARS-CoV-2, naast de schijntroost en sympathie die zij ontlenen aan de beloften van de staat op het gebied van gezondheid en financiële bescherming, ook van dien aard zijn dat ze de strategen ter linkerzijde hoop geven dat ze miljoenen mensen ertoe kunnen brengen een “nieuwe wereld” te accepteren die zogenaamd minder hectisch en egoïstisch is en meer solidair en dichter bij de natuur staat, maar vooral meer gecontroleerd wordt door de ecologisch-socialistische Big Brother.

Maar die overwinning is niet onontkoombaar. Zelfs terwijl dat plan wordt uitgevoerd, als het als een ballon worden doorgeprikt, eenvoudigweg door de talismanwoorden “uit te drijven”. Dit gebeurt door analyse, door hun betekenis op te helderen en zo de emotionele genieting van hun oneigenlijke betekenissen door de slachtoffers te verstoren.

Woorden als “dialoog” worden verdraaid. Ze transformeren in ‘talismanwoorden’

“Om het talismanwoord ‘uit te drijven’ en het magische effect ervan ongedaan te maken” – legt de Braziliaanse professor uit – “is het belangrijk om in de eerste plaats de mythe te ontdekken die er met zijn vele betekennissen in uitgebroed wordt” en de meest toegejuichte en stralende betekenissen te vergelijken met de natuurlijke en gewoonste betekenis om de inhoud van het woord te ontdekken “die verborgen zit in zijn mythische en radicale betekenissen”. Wie de verborgen mythe expliciet maakt en ontmaskert, “zal de slachtoffers van ongemerkte ideologische omkering voldoende middelen geven om hun ogen te openen voor de operatie die op hen wordt uitgevoerd, om te zien waarheen ze geleid worden, en om zich ertegen te verdedigen”.

Een van de grootste moeilijkheden voor degenen die dit verlichtende en reddende werk op katholiek niveau willen doen, is dat Paus Franciscus en het Vaticaan dienen als fellow travelers van de promotors van de ideologische omkering in wording.

De rol van de religieuze factor in het proces van ideologische omkering naar de ‘nieuwe wereld’…

In de huidige operatie zijn er twee factoren: enerzijds de paniek voor Covid-19, en anderzijds de factor ‘sympathie’, in overeenstemming met het romantische streven om uit de stress en het individualisme van de moderne wereld te komen en terug te keren naar een wereld die meer ‘respect heeft voor de natuur’, meer ‘open’ en ‘ondersteunend’ is, waarin de ‘burgerlijke’ normen van luxe van de geïndustrialiseerde samenlevingen plaats maken voor de eenvoud en de soberheid van de arbeidersklasse.

In een maatschappij die zo materialistisch en hedonistisch is als de onze zou zo’n verandering in feite van zeer voorbijgaande aard zijn, als ze alleen maar door paniek werd gedreven, zoals Jacques Attali in de bovengenoemde tekst gelooft. De bevolking zou er zich echter permanent en meer diepgaand bij neerleggen, als zij de verandering als een geestelijke vooruitgang zou beschouwen, niet alleen maar als iets wat onvermijdelijk geacht wordt en waaraan men zich moet overgeven.

Een minderheid van de bevolking – die lagen van de middelste en hogere bourgeoisie die meer ‘modern’ en ‘progressief’ zijn en thuis in de kringen van het ‘salonsocialisme’, zouden een dergelijke motivatie in oosterse religies kunnen vinden , in de beoefening van yoga, vegetarisme, enz. Maar de verstandige meerderheid van de bevolking moet de stem van grote religieuze leiders horen. In het grotendeels katholieke Westen, is er geen betere stem dan die van de paus. Zeker als hij zich presenteert als een echo van die van Sint Franciscus, de Poverello de Assisi.

Dit is helaas het spel dat paus Franciscus speelt, met zijn herhaalde oproepen voor integrale ecologie, voor een nieuw model van globalisering en voor ‘volksbewegingen’ als het zuurdesem van de toekomstige samenleving.

Paus Franciscus’ oproepen tot ‘ecologische bekering’

Sinds het begin van de SARS-COV-2-epidemie heeft Paus Franciscus namelijk geen gelegenheid voorbij laten gaan om zijn steun te verlenen aan deze drie stromingen.

Op zondag 22 maart heeft de paus van Laudato Si’ een video-interview gegeven aan de Spaanse journalist Jordi Évole in zijn televisieprogramma op de zender La Sexta. Op de vraag of de coronaviruscrisis “een wraak van de natuur” was, antwoordde Franciscus dat de natuur nooit vergeeft en dat zij “naar ons schopt, zodat we onze aandacht erop richten”. [87]

Twee weken later kwam de paus terug op de aanklacht. In een interview met zijn biograaf, Austen Ivereigh, gepubliceerd in The Tablet, prees de paus de regeringen die opsluitingsmaatregelen hadden genomen – “voorbeeldig”, zei hij. Op de vraag of de economische verwoesting als gevolg van de crisis een kans was op een ecologische bekering , herhaalde hij dat “de natuur nooit vergeeft”, en voegde eraan toe: “We hebben niet gereageerd op gedeeltelijke rampen. … Ik weet niet of dit wraakacties van de natuur zijn, maar het is zeker het antwoord van de natuur. En later voegde hij eraan toe: “Je vraagt me naar bekering. Elke crisis bevat zowel gevaar als een kans: de kans om uit de gevarenzone te geraken. Ik denk op dit moment dat we ons productie- en consumptietempo moeten verlagen (Laudato Si’, 191) en moeten leren de natuurlijke wereld te begrijpen en te overdenken. We moeten opnieuw in verbinding treden met onze echte omgeving. Dit is een kans voor bekering”. [88]

Tijdens de algemene audiëntie van 22 april – de Internationale Dag van Moeder Aarde van de Verenigde Naties – verklaarde paus Franciscus: “Zoals de tragische pandemie van het coronavirus ons geleerd heeft, kunnen we de globale uitdagingen alleen overwinnen door solidariteit met elkaar te laten zien en de kwetsbaarsten in ons midden te omhelzen.. Door ons egoisme zijn we tekort geschoten in onze verantwoordelijkheid om beheerders en bewakers van de aarde te zijn… We hebben haar vervuild, geplunderd, ons eigen leven daarbij in gevaar gebracht… We hebben gezondigd tegen de aarde, tegen onze naasten, en uiteindelijk tegen de Schepper… We hebben een ecologische bekering nodig die uitdrukking krijgt in concrete acties”.

Franciscus drong aan op een wereldwijde oplossing voor de ecologische problemen: “Gedreven door de huidige pandemie die ons laat zien dat we alleen samen de wereldwijde uitdagingen kunnen aangaan, is het noodzakelijk om initiatieven op zowel internationaal als lokaal niveau te bevorderen”. [89] Hij maakte van de gelegenheid gebruik om reclame te maken voor de “verschillende internationale en lokale bewegingen” die van de grond gekomen zijn om “het geweten te wekken” (met name die Greta Thunberg als uithangbord heeft): “Het zal nodig zijn voor onze kinderen om de straat op te gaan om ons te leren wat vanzelfsprekend is: wij hebben geen toekomst als we het milieu verwoesten dat ons ondersteunt”.

In navolging van de Synode voor het Amazonegebied voegde hij eraan toe: “Terwijl we vandaag de Internationale Dag van de Aarde vieren, zijn we geroepen om een gevoel van heilige eerbied voor de aarde te herontdekken, omdat zij niet alleen ons huis is, maar ook het huis van God. Het is de bewustwording dat we op een heilige aarde leven!”.

Eerder in de toespraak herhaalde hij dat het coronavirus een antwoord van de natuur is: “Wij hebben gezondigd tegen de aarde, tegen onze naaste en uiteindelijk tegen de Schepper, de goede Vader die voor ieder van ons zorgt en die wil dat wij samen leven in gemeenschap en welvaart. En hoe reageert de aarde? Er is een Spaans gezegde dat heel duidelijk is. Het luidt: “God vergeeft altijd; wij mensen soms wel, soms niet; de aarde nooit.”

Dit idee van wraak van de natuur was al naar voren gebracht door priester Benedictus Mayaki, die een artikel publiceerde in Vatican News met de titel ‘Coronavirus: Earth’s Unlikely Ally’. De Afrikaanse jezuïet stelde daarin dat “we ons gemeenschappelijk huis nog nooit zo slecht hebben behandeld als in de afgelopen tweehonderd jaar.” Toch heeft de epidemie “een onbedoeld voordeel: de aarde is zichzelf aan het genezen,” aangezien “de veranderingen in het menselijk gedrag als gevolg van de Covid-19-pandemie onbedoelde voordelen voor de planeet met zich meebrengen”. [90] Vanwege de woedende protesten van de lezers heeft de Vaticaanse perssite het artikel een uur later ingetrokken.

De eerste die echter met deze hypothese kwam, was Leonardo Boff, in een artikel getiteld ‘Coronavirus: een vergelding voor Gaia, Moeder Aarde’, waarin hij stelde: “Ik geloof dat de huidige ziekten zoals knokkelkoorts, chikungunya, zica virus, sars, ebola, mazelen, het huidige coronavirus en de wijdverbreide degradatie van de menselijke relaties, gekenmerkt door diepe ongelijkheid/sociaal onrecht en een gebrek aan minimale solidariteit, een vergelding zijn van Gaia voor de overtredingen die we zonder onderbreking jegens haar begaan”. Ik zou niet zeggen, zoals J. Lovelock dat dit ‘Gaia’s wraak’ is, want zij neemt als Grote Moeder geen wraak, maar geeft ons ernstige tekenen dat ze ziek is (tyfonen, het smelten van de poolkappen, droogtes en overstromingen, etc.) en zendt ons, in het uiterste geval, omdat we de les niet leren, een represaille als de genoemde ziekten”. [91]

Het Vaticaan sluit zich aan bij de initiatiefnemers van het mondiale bestuur…

De Pauselijke Academie van Wetenschappen en de Pauselijke Academie van Sociale Wetenschappen, beiden geleid door een Argentijnse prelaat die zeer dicht bij paus Franciscus staat, bisschop Marcelo Sánchez Sorondo, vaardigden een belangrijke mededeling uit over de steun van het Vaticaan voor plannen om het antwoord op de crisis te globaliseren.

De verklaring, die op 20 maart werd gepubliceerd, roept op tot volledige steun voor de propaganda van internationale organisaties, zoals de WHO en UNICEF, zodat “hun wetenschappelijke, op bewijs gebaseerde informatie [sic] kan uitstijgen boven de kakofonie van ongegronde vooronderstellingen die zich over de hele wereld verspreiden”. Vervolgens spreekt die zijn bezorgdheid uit over het “egoïsme en de bekrompenheid van ongecoördineerde nationale reacties”.

‘De coronacrisis moet een stimulans zijn voor een nieuw globaliseringsmodel’

In een hoofdstuk met de titel ‘Het scheppen van globale onderlinge afhankelijkheid en hulp tussen naties’ merkt de verklaring op dat “globalisering de wereld meer onderling afhankelijk heeft gemaakt dan ooit tevoren en dus kwetsbaar … tijdens crisissen.” Maar, zo voegt hij eraan toe, “het zoeken naar bescherming door middel van isolationisme zou misplaatst en contraproductief zijn”, terwijl “een vraag naar grotere wereldwijde samenwerking” steun verdient, net als transnationale en internationale organisaties. “Mondiale problemen zoals pandemieën of de minder zichtbare crises van klimaatverandering en biodiversiteitsverlies vereisen een coöperatieve aanpak”, aldus het document, waarin wordt benadrukt dat “mondiale crises collectieve actie vereisen” en dat “het voorkomen en indammen van pandemieën een wereldomvattend publiek goed is (Laudato Si’) en dat de bescherming ervan een grotere mondiale coördinatie vereist.”

De verklaring besluit met de opmerking dat “in een tijd waarin het op regels gebaseerde multilateralisme afneemt, zou de Covid-19-crisis een stimulans zou moeten zijn om een nieuw – in de zin van een ander – globaliseringsmodel in het leven te roepen dat erop gericht is iedereen inclusieve bescherming te bieden”, in een samenleving “die verantwoordelijker, sympathieker, egalitairder en rechtvaardiger is, als we willen overleven”. [92]

Bill Gates, Antonio Guterres en Gordon Brown, de grote voorstanders van een nieuwe wereldorde onder auspiciën van de VN, zouden geen probleem hebben om deze verklaring van de twee Vaticaanse academies die niet eens de naam van God noemt, te ondertekenen!

Er is ook een verklaring van de Academy of Catholic Leaders – een in Chili ontstane en in verschillende Latijns-Amerikaanse landen aanwezige organisatie – waarvan een samenvatting is verschenen in de Osservatore Romano. Ondertekend door 170 persoonlijkheden, waaronder de Italiaanse filosoof Rocco Butiglione en de Uruguayaanse Guzmán Carriquiry, vice-president emeritus van de Pauselijke Commissie voor Latijns-Amerika [93], bevestigen deze zelfbenoemde ‘katholieke leiders’, op een Bolivariaanse toon die Hugo Chávez niet zou hebben misstaan, dat “als de problemen gemeenschappelijk zijn, het noodzakelijk is om te denken aan gemeenschappelijke oplossingen en initiatieven. Of we sterven als naties ieder voor onszelf, of we helpen alle naties samen vooruit, als leden van hetzelfde Grote Moederland: Latijns-Amerika.”

En de verklaring gaat verder: “Als we de weg van verhevigd nationalisme kiezen, zijn we gedoemd af te glijden naar chaos, populisme en autoritarisme. Maar als we de weg van het Grote Vaderland kiezen – juist op het moment dat we de meeste van onze landen de tweehonderdste verjaardag van hun onafhankelijkheid vieren – dan is dat de gelegenheid om opnieuw een nieuw sociaal pact op te richten dat gebaseerd is op solidariteit en broederschap.” Ze herhalen de linkse mantra van het universele basisloon, al was met maar voor beperkte tijd: “Wij steunen de behoefte aan een tijdelijk basisinkomen dat een leven boven de armoedegrens garandeert.” En natuurlijk sluiten ze gebiedend af dat “alle regeringen in Latijns-Amerika zich formeel en strikt moeten vastleggen op de instructies van de Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie tijdens de pandemie”. [94]

Paus Franciscus tegen extreemlinks: “Ik kan een handje helpen.”

De steun van paus Franciscus voor de uitgangspunten van radicaal links, waarvan hij de onbetwiste internationale leider [95] is geworden, bleek uit de brieven die hij aan Luca Casarini schreef en, op Paaszondag, aan de Volksbewegingen.

Casarini was de leider van de “No-Global” protesten die verwoestingen aanrichtten in Genua tijdens de toenmalige G8-bijeenkomst in juli 2001. Hij is momenteel regionaal secretaris van de partij Sinistra Italiana (Italiaans Links) en verantwoordelijk voor de organisatie Mediterranea Saving Humans, die oproept tot het toelaten van illegale immigranten in Italië, hoewel de grenzen, zelfs voor Europeanen gesloten zijn in het Schengengebied als gevolg van de epidemie. Op 11 april werd gemeld dat Paus Franciscus een handgeschreven briefje naar Casarini stuurde waarin hij “Beste Fratello” bedankte voor “zijn getuigenis, die mij zo goed heeft gedaan”. Hij concludeerde: “Ik wil je zeggen dat ik te allen tijde beschikbaar ben om een handje te helpen. Reken op mij”. [96]

Paus: ‘We moeten nadenken over invoering van universeel basisloon’

Nog welsprekender was zijn brief van Eerste Paasdag aan de “lieve vrienden” van de “volksbewegingen en -organisaties” over de hele wereld, waaronder de Landloze Landarbeidersbeweging – MST. Daarin wijst Paus Franciscus erop dat “wellicht de tijd is gekomen om na te denken over een universeel basisloon dat de erkenning en waardering zou zijn van de nobele en onvervangbare taken die jullie verrichten”. (De Spaanse vice-president Pablo Iglesias bekritiseerde de terughoudendheid van de bisschoppen van zijn land ten aanzien van het permanente karakter van het universele loon en zei: “Ik neem aan wat de paus heeft gezegd, wat eens te meer een enorme sociale gevoeligheid heeft laten zien door de noodzaak voor de hele wereld om een minimaal vitaal inkomen te hebben. En tot nader order is de paus het hoofd van de katholieke kerk”). [97]

De paus voegde daaraan toe: “Als de strijd tegen Covid een oorlog is, zijn jullie een waarlijk onzichtbaar leger dat in de gevaarlijkste loopgraven vecht. Een leger zonder andere wapens dan solidariteit, hoop en het gemeenschapsgevoel dat weerklinkt in deze tijd waarin niemand apart wordt gered.”

Met een vage knipoog naar de ecologische en zichzelf besturende utopieën van de volksbewegingen (zoals de MST in Brazilië of de cartoneros in Argentinië) spreekt de paus de hoop uit dat “de regeringen zullen begrijpen dat technocratische paradigma’s (of ze nu op de staat of op de markt gericht zijn) niet genoeg zijn om deze crisis aan te pakken, noch de andere grote problemen van de mensheid”. Want, zo vervolgt hij, “nu meer dan ooit zijn het de mensen, de gemeenschappen, de volkeren die in het middelpunt moeten staan, verenigd om te genezen, te zorgen, te delen. Hij bevestigt dat de volksbewegingen “een gezaghebbende stem hebben om getuigenis af te leggen” van die verandering en vraagt hen “de strijd voort te zetten”. [98]

Het Dicasterium voor de Bevordering van de Gehele Menselijke Ontwikkeling, voorgezeten door kardinaal Peter Turkson – in samenwerking met andere instanties van de Heilige Stoel, met name de twee academies onder leiding van monseigneur Sánchez Sorondo – heeft van zijn kant een speciale commissie in het leven geroepen die bestaat uit vijf groepen om zich voor te bereiden op de tijd na Covid-19. De tweede van deze groepen heeft “als nachtwaker tot taak, zoals de schildwacht, om de dageraad te zien”, zegt de Ghanese kardinaal. Om dit te doen, is het noodzakelijk “de beste geesten op het gebied van ecologie, economie, gezondheid, sociale bijstand” met elkaar te verbinden, hebben we “profetie, creativiteit” nodig om “hoger en verder te gaan”.

Het Vaticaan bezigt dezelfde taal als radicaal links

Crises zullen elkaar opvolgen “in een cyclus waarin we verplicht zullen zijn om langzaam en pijnlijk te leren om voor ons gemeenschappelijk huis te zorgen, zoals paus Franciscus zo profetisch leert in de encycliek Laudato Si”. Er is moed voor nodig, profetie”. Want “het bewonen van de Aarde als een gemeenschappelijk huis vraagt veel meer: het vereist solidariteit bij het omgaan met de goederen van de schepping als een “gemeenschappelijk goed”, en solidariteit bij de toepassing van de vruchten van wetenschappelijk onderzoek en technologie om ons ‘Huis’ gezonder en leefbaarder te maken voor iedereen”, besluit kardinaal Turken, met een taalgebruik dat dicht aansluit bij dat van de groene partijen en radicaal links. [99]

Als deze wereldwijde manoeuvre slaagt, is Gods straf onvermijdelijk – maar Onze-Lieve-Vrouw zal triomferen!

De ideologische omkering die Plinio Corrêa de Oliveira in 1965 aan de kaak stelde, had binnen de katholieke Kerk groot succes. De manipulatie van het talismanwoord ‘dialoog’ bracht vele sectoren van de geestelijkheid en een deel van de leken ertoe te sympathiseren met socialisme en communisme – wat tot de noodlottige bevrijdingstheologie leidde – en leidde tot heterodoxe vormen van oecumene en interreligieuze dialoog, zoals de Verklaring van Abu Dhabi. Maar op politiek niveau is die mislukt, omdat de Europeanen zich niet lieten bedriegen door het ‘eurocommunisme’ met een menselijk gezicht, en ook de Latijns-Amerikanen vielen niet voor het ‘christelijk socialisme’. De interne crisis achter het IJzeren Gordijn en de wapenwedloop leidde tot de ineenstorting van de USSR en de recycling van het communisme in het culturele neomarxisme.

De manoeuvre van ideologische omkering zou in de huidige situatie die gekenmerkt wordt door paniek, meer succes kunnen hebben. In dat geval zou, zelfs tijdelijk, een ecologische en socialistische ‘nieuwe wereldorde’ (al dan niet gecentraliseerd of zelfsturend) aan de mensheid kunnen worden opgelegd met de zegen van het Vaticaan.

In die situatie zou de mensheid ongetwijfeld een grote straf verdienen, waarvan de huidige pandemie de inleiding zou zijn geweest. Sommige hoge prelaten hebben zich fel uitgesproken tegen de mening van degenen die in het coronavirus de hand van de Goddelijke Voorzienigheid zien die de wereld straft voor de immense zonden van vandaag (abortus, homoseksuele ‘huwelijken’ en burgerlijke verbintenissen, godslasteringen van welke aard dan ook). Zulke kerkelijke figuren beweren dat God niet zowel rechtschapenen als zondaars kan straffen, zoals Covid-19 dat doet.

Het antwoord op dat bezwaar wordt gegeven door Plinio Corrêa de Oliveira in een notitie van zijn werk Unperceived Ideological Transshipment and Dialogue. In de volgende tekst hoeft de lezer alleen maar “thermonucleaire catastrofe” in te ruilen voor “pandemie”, “economische puinhoop” of “ecologische en socialistische nieuwe wereldorde” om een bijgewerkte versie te krijgen van deze profetische waarschuwing door de Braziliaanse katholieke leider.

Na te hebben verklaard dat het aanvaarden van de vestiging van het communisme in de wereld om de vrede te redden – het aanvaarden van de ‘nieuwe orde’ om het coronavirus te vermijden, zouden we zeggen – een ernstige overtreding van de goddelijke voorschriften zou zijn, gaat de illustere auteur verder:

“Deze opperste zonde, juist doordat die door naties wordt begaan en niet alleen door individuen, is op een heel bijzondere manier onderworpen aan de Goddelijke gerechtigheid.”

‘Er schuilt meer gevaar voor catastrofe in afvalligheid dan in trouw’

“Inderdaad, terwijl de zonden van individuen kunnen worden gestraft in deze wereld of de volgende, is dat niet het geval voor de zonden van naties. Deze kunnen, zoals de heilige Augustinus zegt, niet worden beloond of gestraft in het hiernamaals, maar ontvangen hier op aarde het loon voor hun goede daden en de straf voor hun misdaden.”

“Een zeer grote zonde van landen houdt daarom, in termen van gerechtigheid, een zeer grote straf in deze wereld in. En dit zou wel eens de thermonucleaire catastrofe kunnen zijn.”

“Er schuilt dus meer gevaar voor zo’n catastrofe in afvalligheid dan in trouw.”

“Deze uitspraak zal nog beter bewezen worden als we niet alleen de straf, maar ook de beloning in ogenschouw nemen. De naties die trouw zijn aan Gods wet moeten een rechtvaardige beloning op deze aarde ontvangen. Niets is dan ook geschikter om over een volk de bescherming en de gunst van God af te roepen, zelfs als het om de goederen van dit leven gaat, dan heldhaftige trouw ten overstaan van thermonucleaire dreiging. Deze trouw is het middel bij uitstek om dit gevaar af te weren. ”

Laten we om te voorkomen dat de goddelijke gerechtigheid ons een welverdiende straf zendt met nieuwe en nog dodelijker epidemische golven van het coronavirus, ons niet laten overweldigen door paniek of door de grootste operatie van ongemerkte ideologische omkering in de geschiedenis – ook al geniet een dergelijke operatie de steun van het Vaticaan.

Integendeel, we moeten de ‘nieuwe wereld’ die de lokzangen van de ecologie, het globalisme en het neo-socialisme ons beloven, afslaan en trouw blijven aan de wet van God en aan de raad van de goddelijke Meester: “Zoekt daarom eerst het Koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zal dat alles u erbij gegeven worden” (Mt 6,33).

Het is deze trouw die zal helpen om de grote belofte die Onze Lieve Vrouw van Fatima aan de wereld heeft gedaan in de Cova da Iria te realiseren:

“Uiteindelijk zal mijn Onbevlekt Hart triomferen!”

Eindnoten

[1] In dit document zullen we de juiste technische taal gebruiken: SARS-CoV-2 duidt het virus aan dat momenteel in omloop is en Covid-19 geeft de ziekte aan die het veroorzaakt, behalve in citaten uit andere bronnen die de termen niet correct gebruiken.

[2] https://www.teleclubitalia.it/185547/coronavirus-lallarme-delle-esperti-un-terzo-del-mondo-sara-contagiato-milioni-i-morti/

[3] https://www.ilsussidiario.net/news/scenario-coronavirus-litalia-non-e-la-cina-ma-deve-cambiare-passo-con-la-nato/1994403/

[4] https://www.imperial.ac.uk/media/imperial-college/medicine/sph/ide/gida-fellowships/Imperial-College-COVID19-NPI-modelling-16-03-2020.pdf

[5] https://www.cdc.gov/flu/pandemic-resources/reconstruction-1918-virus.html

[6] https://twitter.com/neil_ferguson/status/1241835454707699713

[7] https://www.wsj.com/articles/coronavirus-lessons-from-the-asteroid-that-didnt-hit-earth-11585780465

[8] https://nymag.com/intelligencer/2020/03/oxford-study-coronavirus-may-have-infected-half-of-u-k.html

[9] https://www.lemonde.fr/planete/article/2020/04/10/coronavirus-une-etude-allemande-revoit-a-la-baisse-le-taux-de-mortalite_6036206_3244.html

[10] https://www.nature.com/articles/srep28583

[11] https://tg24.sky.it/salute-e-benessere/2020/03/06/coronavirus-deceduti-italia.html

[12] https://www.investireoggi.it/economia/coronavirus-drammatiche-previsioni-istat-rischio-shock-economico/

[13] https://www.informazionesenzafiltro.it/covid-19-depressione-economica-ce-chi-sente-gia-lodore/

[14] http://osservatorioglobalizzazione.it/dossier/coronavirus-sfide-e-scenari/la-crisi-del-coronavirus-che-ne-sara-di-noi/

[15] https://www.informazionesenzafiltro.it/covid-19-depressione-economica-ce-chi-sente-gia-lodore/

[16] https://www.lastampa.it/economia/lavoro/2020/04/07/news/coronavirus-choc-epocale-in-italia-a-rischio-1-milione-di-imprese-1.38689190

[17] https://www.investireoggi.it/economia/coronavirus-drammatiche-previsioni-istat-rischio-shock-economico/

[18] https://www.lepoint.fr/economie/coronavirus-l-activite-chute-de-36-en-france-09-04-2020-2370770_28.php#

[19] https://www.lefigaro.fr/vox/societe/nicolas-baverez-le-deconfinement-une-urgence-nationale-20200419

[20] https://www.lefigaro.fr/flash-eco/9-6-millions-de-salaries-du-prive-sont-au-chomage-partiel-annonce-muriel-penicaud-20200420

[21] https://www.lemonde.fr/politique/article/2020/04/07/les-consequences-par-secteur-economique-du-confinement-des-francais_6035832_823448.html

[22] http://www.leparisien.fr/economie/coronavirus-l-impact-economique-de-l-epidemie-sera-considerable-previent-philippe-08-04-2020-8296404.php

[23] https://www.nouvelobs.com/coronavirus-de-wuhan/20200409.OBS27303/le-coronavirus-provoque-les-pires-consequences-economiques-depuis-1929-previent-le-fmi.html

[24] https://www.lemonde.fr/economie/article/2020/04/14/coronavirus-le-fmi-predit-une-recession-mondiale-historique-avec-un-recul-de-la-croissance-estime-a-3-en-2020_6036559_3234.html

[25] https://www.ilo.org/global/about-the-ilo/newsroom/news/WCMS_740893/lang–en/index.htm

[26] https://www.lefigaro.fr/social/coronavirus-1-25-milliard-de-travailleurs-courent-un-risque-de-licenciement-ou-de-reduction-de-salaire-selon-l-oit-20200407

[27] https://www.lefigaro.fr/conjoncture/le-covid-19-met-a-terre-l-economie-americaine-20200416

[28] https://www.france24.com/fr/20200409-coronavirus-500-millions-de-personnes-menac%C3%A9es-par-la-pauvret%C3%A9-aucun-%C3%A9quivalent-historique

[29] https://www.lemonde.fr/economie/article/2020/04/14/coronavirus-le-fmi-predit-une-recession-mondiale-historique-avec-un-recul-de-la-croissance-estime-a-3-en-2020_6036559_3234.html

[30] https://www.who.int/tobacco/research/economics/publications/oecd_dac_pov_health.pdf

[31] https://www.reuters.com/article/us-health-coronavirus-un-food/global-hunger-could-double-due-to-covid-19-blow-u-n-idUSKBN22313U

[32] https://www.theguardian.com/global-development/2020/apr/21/coronavirus-pandemic-will-cause-famine-of-biblical-proportions

[33] Zie bijvoorbeeld https://www.faz.net/aktuell/gesellschaft/gesundheit/coronavirus/neue-corona-symptome-entdeckt-virologe-hendrik-streeck-zum-virus-16681450.html en https://www.infobae.com/coronavirus/2020/03/28/para-un-prestigioso-cientifico-argentino-el-coronavirus-no-merece-que-el-planeta-este-en-un-estado-de-parate-total/

[34] https://foreignpolicy.com/2020/04/02/countries-succeeding-flattening-curve-coronavirus-testing-quarantine/

[35] https://lanuovabq.it/it/lockdown-gli-italiani-sono-i-piu-reclusi-del-mondo

[36] https://www.wsj.com/articles/rethinking-the-coronavirus-shutdown-11584659154

[37] https://istoe.com.br/a-nova-ordem-mundial/

[38] https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/331590/WHO-2019-nCoV-immunization_services-2020.1-eng.pdf

[39] https://elpais.com/ciencia/2020-04-10/el-dilema-del-diablo.html

[40] Ibid.

[41] http://atfp.it/varie/1722-le-grandi-lezioni-di-un-piccolo-essere

[42] https://www.newstatesman.com/international/2020/04/why-crisis-turning-point-history

[43] https://mst.org.br/2020/04/10/guerra-ao-imperialismo-e-ao-coronavirus-na-america-latina/

[44] https://www.lemonde.fr/idees/article/2020/03/18/de-la-crise-du-coronavirus-on-peut-tirer-des-lecons-pour-lutter-contre-le-changement-climatique_6033464_3232.html en https://e360.yale.edu/features/coronavirus-holds-key-lessons-on-how-to-fight-climate-change

[45] https://www.lemonde.fr/idees/article/2020/03/18/de-la-crise-du-coronavirus-on-peut-tirer-des-lecons-pour-lutter-contre-le-changement-climatique_6033464_3232.html

[46] https://elpais.com/sociedad/2020-04-19/una-reconstruccion-economica-por-la-salud-del-planeta-y-de-las-personas.html

[47] https://elpais.com/sociedad/2020-04-14/nace-una-gran-alianza-europea-para-defender-una-salida-verde-a-la-crisis-economica-del-corononavirus.html

[48] https://elpais.com/elpais/2020/04/11/opinion/1586600730_628755.html

[49] https://reinformation.tv/coronavirus-rapport-onu-globalisation-smits-90558-2/

[50] https://www.theguardian.com/politics/2020/mar/26/gordon-brown-calls-for-global-government-to-tackle-coronavirus

[51] https://elpais.com/ideas/2020-04-18/no-bastan-las-buenas-palabras-necesitamos-un-g20-con-poderes-ejecutivos-que-pase-a-la-accion.html

[52] https://pt.org.br/wp-content/uploads/2020/04/declaracion-final-encuentro-virtual-grupo-de-puebla.pdf

[53] https://theintercept.com/2020/03/16/coronavirus-capitalism/

[54] https://www.huffingtonpost.it/entry/il-virus-dellavvenire_it_5e8d7c80c5b6e1a2e0fc234d

[55] https://s03.s3c.es/pdf/f/a/fa5c6ca439283c3e816c577d39ad2f4a_superlunes.pdf

[56] https://lanuovabq.it/it/reddito-universale-non-bastano-le-buone-intenzioni

[57] https://www.cope.es/actualidad/linea-editorial/noticias/responder-emergencia-evitar-dependencia-20200421_690206

[58] https://www.bloomberg.com/quicktake/helicopter-money

[59] https://www.lemonde.fr/idees/article/2020/04/16/benoit-hamon-notre-societe-s-est-lourdement-trompee-en-preferant-les-biens-aux-liens_6036725_3232.html

[60] Het “socialisme van de oorlog” dat door deze academici en leiders wordt bepleit, voor het creëren van een enorme massa financiële liquiditeit die ex nihilo wordt gecreëerd om publieke en private schulden te verwerven, waardoor de tekorten en de publieke schulden toenemen, verdiende de heldere kritiek van de financiële analist Maurizio Milano: “Historisch bewijs leert ons dat de “noodsituaties” de ideale voedingsbodem zijn voor een toename van de invasie van staten, waardoor onberekenbare en kwetsbare samenlevingen ontstaan, ten koste van de vrijheid, de veiligheid en het algemene welzijn” (https://lanuovabq.it/it/lerrore-del-socialismo-di-guerra-per-uscire-dallepidemia)

[61] https://www.independent.co.uk/voices/letters/coronavirus-universal-basic-income-ubi-poverty-economy-business-migrants-a9408846.html

[62] https://www.beppegrillo.it/reddito-universale-e-arrivato-il-momento/

[63] https://www.lopinion.fr/edition/politique/contre-guerre-civile-l-union-nationale-tribune-guillaume-larrive-215915

[64] https://www.atlantico.fr/pepite/3588764/les-services-de-renseignement-s-inquietent-d-une-radicalisation-de-la-contestation-sociale-apres-le-confinement

[65] https://www.lefigaro.fr/actualite-france/les-violences-contre-la-police-se-multiplient-dans-les-cites-20200419

[66] https://www.fondazionelepanto.org/conferenze/nuovi-scenari-nellepoca-del-coronavirus/

[67] http://www.attali.com/societe/changer-par-precaution/

[68] Drama en thriller uitgebracht in 1995 en geregisseerd door Wolfgang Petersen. Het presenteert het verhaal van een nieuw virus, dat door de Amerikaanse regering jarenlang geheim is gehouden om als biologisch wapen te worden gebruikt.

[69] https://www.yahoo.com/lifestyle/the-flu-has-killed-10000-americans-as-the-world-worries-over-coronavirus-221101770.html

[70] https://www.lecho.be/dossiers/coronavirus/andre-comte-sponville-j-aime-mieux-attraper-le-covid-19-dans-un-pays-libre-qu-y-echapper-dans-un-etat-totalitaire/10221597.html

[71] https://www.bbc.com/news/uk-52165443

[72] https://www.lefigaro.fr/vox/monde/renaud-girard-le-confinement-remede-pire-que-le-mal-20200406

[73] https://www.lastampa.it/cronaca/2020/03/12/news/coronavirus-la-diocesi-di-roma-chiude-le-chiese-1.38585371

[74] http://siloe37.over-blog.com/2020/03/epidemie-du-coronavirus-ou-epidemie-de-peur.html

[75] https://www.lefigaro.fr/politique/coronavirus-96-des-francais-approuvent-les-mesures-de-confinement-annoncees-par-macron-20200319

[76] https://elpais.com/espana/2020-04-18/los-ciudadanos-priman-la-salud-sobre-la-economia-y-apoyan-el-rescate-social.html

[77] https://www.lefigaro.fr/international/dans-les-pays-riches-la-sante-reste-la-priorite-20200416

[78] https://osf.io/24uan/

[79] https://istoe.com.br/a-nova-ordem-mundial/

[80] https://news.un.org/en/story/2020/03/1059502

[81] https://www.lecho.be/dossiers/coronavirus/andre-comte-sponville-j-aime-mieux-attraper-le-covid-19-dans-un-pays-libre-qu-y-echapper-dans-un-etat-totalitaire/10221597.html

[82] https://istoe.com.br/a-nova-ordem-mundial/

[83] https://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_syndrome

[84] https://www.nytimes.com/2020/04/15/world/europe/coronavirus-presidents.html

[85] https://www.yumpu.com/es/document/read/14488180/presencia-de-satanas-en-el-mundo-moderno-jesus-te-busca met name hoofdstuk IX, blz. 161-176.

[86] https://www.pliniocorreadeoliveira.info/livros/1965.pdf

[87] https://www.vidanuevadigital.com/2020/03/23/el-papa-francisco-a-evole-sobre-el-coronavirus-dios-perdona-siempre-nosotros-a-veces-y-la-naturaleza-nunca/

[88] https://www.thetablet.co.uk/features/2/17845/pope-francis-says-pandemic-can-be-a-place-of-conversion-

[89] http://www.vatican.va/content/francesco/pt/audiences/2020/documents/papa-francesco_20200422_udienza-generale.html

[90] https://www.ilmessaggero.it/vaticano/coronavirus_vaticano_fa_bene_all_ambiente_gesuita_vatican_news-5145977.html

[91] https://leonardoboff.org/2020/03/11/coronavirus-uma-represalia-de-gaiada-mae-terra/

[92] http://www.pas.va/content/accademia/en/events/2020/coronavirus.html

[93] https://www.vaticannews.va/it/vaticano/news/2020-04/manifesto-leader-cattolici-america-latina-osservatore-romano.html

[94] http://liderescatolicos.net/manifiesto/Manifiesto_politico_latinoamericanos_Completo.pdf

[95] https://www.wsj.com/articles/how-pope-francis-became-the-leader-of-the-global-left-1482431940

[96] https://www.ilgiornale.it/news/cronache/papa-ong-grazie-che-fate-contate-su-me-1852920.html

[97] http://www.infocatolica.com/?t=noticiaod=37502

[98] https://www.pagina12.com.ar/259242-la-carta-del-papa-francisco-a-los-movimientos-populares-del-

[99] https://www.vaticannews.va/it/vaticano/news/2020-04/turkson-pensiamo-al-dopo-covid-19-per-non-essere-impreparati.html