Zijn windturbines echt schoon en groen?

Zijn windturbines echt schoon en groen?

Windturbines zien er bedrieglijk "schoon" uit, met hun witglanzende wieken die soepel in de wind ronddraaien en moeiteloos groene stroom produceren voor een energiehongerige wereld. De bouw van deze kolossen is echter helemaal niet milieuvriendelijk.

Tarwevelden vernietigen

Drieëndertig turbinegeneratoren, bestemd voor Schotland, zijn bijvoorbeeld gemaakt in het meest milieuonvriendelijke land ter wereld: China. Om deze schone machines te kunnen maken, moesten Chinese boeren in de Baotou-regio in Binnen-Mongolië hun tarwe- en maïsvelden laten vernietigen. Hun land werd veranderd in immense residubekkens van borrelende giftige smurrie, gecreëerd door de onzorgvuldige mijnbouwpraktijken van de bedrijven die graven naar metalen die nodig zijn voor deze milieu-"groene" turbines.

Premier Rutte, stop de oorlog tegen aardgas!

Milieueffecten van neodymium

Neodymium wordt al tientallen jaren gebruikt in tal van apparaten zoals hifi-luidsprekers, harde schijven en lasers. Maar met de onstuimige vraag naar windturbines, gestimuleerd door linkse milieuactivisten, is de vraag omhoog geschoten. Baotou heeft een van de grootste reserves zeldzame aardmetalen die de mens kent, waaronder neodymium. Het werd altijd al gedolven in de regio, maar werd pas belangrijk met de opkomst van twee groene inspanningen - windturbines en hybride elektrische auto's. Helaas wordt door deze toegenomen winning van neodymium elk jaar 7.000.000 ton giftig afval (sommige zelfs radioactief) gedumpt in een 10 kilometer breed, kunstmatig aangelegd meer in Baotou. Dit meer is zo groot en giftig geworden dat het nu een van China's belangrijkste waterwegen in gevaar brengt.

Communisten negeren milieuproblemen

Toen bedrijven in de jaren zestig begonnen met de winning van zeldzame aardmetalen, was het meer in Baotou niet meer dan een klein giftig afvalbassin. Maar in de loop der jaren werd het vergroot, waardoor de giftige stank zich verspreidde, het grondwater steeds meer werd vergiftigd en zelfs de dood tot gevolg had. De chemicaliën en zware metalen zijn in het oppervlaktewater gelekt en zijn nu in de grondlaag doorgedrongen, waardoor de irrigatiesystemen waarop de boeren vertrouwen om hun land en vee van water te voorzien, in gevaar komen. Op voorspelbaar communistische wijze werd het probleem simpelweg genegeerd. Communistische Chinese ambtenaren bewijzen lippendienst aan de bezorgdheid over het milieu om de linkse opinie gerust te stellen en gaan vervolgens over tot de orde van de dag. Al snel stierf alles wat door de dorpelingen was aangeplant door de giftige stoffen die uit het meer kwamen, en daarna hun dieren.

Lees ook: Windturbines bederven het Hollandse landschap

Oogje dicht knijpen

Jamie Choi, een expert van Greenpeace China, geeft de ironie toe. "Er is geen enkele stap in het ontginningsproces van zeldzame aardmetalen die niet desastreus is voor het milieu. Ertsen worden gewonnen door zuur in de grond te pompen en vervolgens worden ze verwerkt met nog meer zuren en chemicaliën." Dus terwijl linkse milieuactivisten campagne voeren tegen kernenergie, olie en steenkool vanwege hun negatieve invloed op het milieu, knijpen ze een oogje dicht voor de enorme milieuschade die wordt veroorzaakt door de bouw van windturbines. Waar zijn de hartverscheurende pleidooien om de arme, gemarginaliseerde mensen te helpen die in communistisch China worden uitgebuit?

Milieuactivisme heeft weinig te maken met milieu redden

Ver weg in het Verenigd Koninkrijk, blijft de installatie van windturbines schade toebrengen aan het milieu. Alleen al in Groot-Brittannië staan er momenteel meer dan 3.000 turbines, waar prachtige omgevingen en landschappen vernield moesten worden om voor de installatie toegangswegen aan teleggen, waarover vervolgens 1200 ton beton moest worden gereden om elk fundament voor de molens aan te kunnen leggen. Maar wanneer milieuactivisten zoals Craig Bennett geconfronteerd worden met de flagrante tegenstrijdigheid van het beschadigen van de natuur, doen ze dat eenvoudigweg af door te zeggen dat "geen enkele manier van energie opwekken 100 procent schoon en probleemloos is". Hoewel dit waar is, veroorzaken steenkool, olie, aardgas en nucleaire energieopwekking minder problemen, zijn ze overvloediger als hulpbronnen en immens veel stabieler bij de productie van energie. Het wordt pijnlijk duidelijk dat milieuactivisme weinig te maken heeft met het redden van het milieu. Ze zijn maar al te bereid om het milieu op te offeren voor hun ideologie.

Help de boeren, teken de petitie tegen de stikstofpolitiek!

Windturbines naar de vuilnisbak

Het is duidelijk dat windturbines weinig bijdragen aan de verbetering van het milieu. Ze zijn niet alleen onvriendelijk voor het milieu, maar zijn ook ongelooflijk lelijk, verwoesten prachtige landschappen, zijn uiterst onbetrouwbaar in het opwekken van elektriciteit en gaan niet lang mee. Windturbines hebben een bedrijfscyclus van 120.000 gebruiksuren, wat neerkomt op 13,7 jaar werkelijke elektriciteitsproductie voordat ze worden vervangen. Voeg daarbij de fabricage van componenten en de eigenlijke bouw ter plaatse, die bijdragen tot verschrikkelijke milieuschade, en dit wordt een lose-lose propositie. Als het om windturbines gaat, zijn milieuactivisten volledig hypocriet over China, een land met betreurenswaardige normen op het gebied van mensenrechten en milieuzorg. Het is tijd om de realiteit onder ogen te zien en windturbines naar de vuilnisbak van mislukte linkse experimenten te verwijzen.

Dit artikel van Damien Murphy verscheen eerder als "Are Wind Turbines Really Clean and Green?" op tfp.org.

Laatst bijgewerkt: 4 september 2023 10:30

Doneer