Wetenschapsjournalist Arnout Jaspers maakt gehakt van stikstofbeleid Rutte IV. (Beeld: screenshot WNL op Zondag)
Wetenschapsjournalist: krankzinnig stikstofbeleid ‘niet uit te leggen’
“Aan de Nederlandse kant van de grens mag een boer (inzake stikstof) niets, aan de andere kant mag de Duitse boer van alles, waar hij dan ook nog eens Europese subsidie voor krijgt. Beiden moeten voldoen aan dezelfde Europese Richtlijn. Het is niet uit te leggen.”
Geen spaander heel van stikstofbeleid
Wetenschapsjournalist Arnout Jaspers laat geen spaander heel van het stikstofbeleid van Rutte IV. Te gast in WNL op Zondag toont hij de onhoudbaarheid ervan aan. De kritische depositiewaarde (Kdw) van stikstof is in Nederland vastgesteld op 0,07 gram per hectare per jaar. Die wordt al overschreden bij één vogelpoepje per jaar op een oppervlakte van twee voetbalvelden. Jaspers: “We hebben het hier over onmeetbaar kleine hoeveelheden.”
Raad van State koos voor nuloptie stikstof
Als die onmeetbaar klein zijn, hoe is Nederland daar dan toch bij gekomen? Jaspers schetst de geschiedenis: de Raad van State heeft ooit geoordeeld dat er ‘te veel stikstof’ is. Er mag daarom niets meer bij. Stikstof wordt echter niet gemeten, maar berekend met een model, Aerius. Dit model heeft 0,07 gram per ha per jaar als ondergrens. Daar heeft de RvS dan maar voor gekozen: het is in feite een nuloptie.
Stikstof telt nu als peilstok natuursituatie
Daar komt nog bij dat Nederland van stikstofdepositie dé maatstaf van natuurbescherming heeft gemaakt. Veel stikstof is slecht, weinig goed. Dit hoewel de natuurgebieden zeer verschillend zijn. De kritische depositiewaarde van stikstof is bovendien geen streefwaarde, maar een resultaatverplichting. Rechters hebben dus geen andere keus dan om nieuwe vergunningen voor boeren en vissers af te wijzen. In zijn boek De Stikstoffuik laat Jaspers zien hoe Nederland zichzelf zo klemgezet heeft.
Tienduizendvoudige overschrijding
De verschillen met andere landen zijn schrijnend. In Duitsland geldt een norm van 4000, in Zweden zelfs 7000 maal de Nederlandse norm. Wrang is, aldus Jaspers, dat als je een discussie zou willen hebben over écht ‘kritische’ depositiewaarden, dus over meetbare hoeveelheden die werkelijk een verschil maken voor de natuur in elk van die 162 ‘Natura 2000 gebieden’, dat je het dan al snel hebt over vele kilo’s stikstof per ha per jaar, dat wil zeggen over een tienduizendvoudige overschrijding of meer van de huidige norm.
Groen is het nieuwe rood
In feite sluit de analyse van Arnout Jaspers geheel aan bij die Cultuur onder Vuur drie jaar geleden maakte in Groen is het nieuwe rood. Daarin werd het Programma Aanpak Stikstof (PAS) al gehekeld omdat dit zelfs “activiteiten die slechts in geringe mate bijdragen aan de stikstofdepositie”, zoals het boerenbedrijf, de visserij en de bouw, dreigde stil te leggen, “ondanks het feit dat de stikstofdepositie een dalende trend vertoont”. De conclusie van Cultuur onder Vuur was toen al dat stikstof slechts een voorwendsel was voor een aanval op het privé-eigendom. Het werkelijke doel van de regering was immers een administratief middel te hebben om de boer te onteigenen en zich meester te maken van diens land.
Laatst bijgewerkt: 3 april 2023 14:34