Bron hoofdfoto: Pixabay
Waarom Keti Koti géén nationale feestdag moet worden in Nederland
Diverse mensen en instanties ijveren voor het invoeren van Keti Koti als nationale feestdag in Nederland. Officieel om erkenning te verkrijgen voor het slavernijverleden. Maar de werkelijke reden is veel banaler. Pure hebzucht ligt ten grondslag aan deze nieuwe aanval op onze christelijke tradities.
Wat zou u er van denken als u uw Google Agenda opent en op 22 agenda ziet staan: feestdag Inti Raymi. Een foutje van Google zou u waarschijnlijk denken. Inti Raymi is een nationale feestdag in Peru, ter ere van de zonnegod van de Inca’s. Er is geen enkele reden om die in de Nederlandse feestdagenkalender op te nemen.
Geen foutje
Dezelfde gedachte bekruipt u als u op 1 juli de feestdag Keti Koti ziet staan. Keti Koti? Wat is dat in vredesnaam? Even een zoekmachine geraadpleegd. Keti Koti is een Surinaamse feestdag ter viering van de afschaffing van de slavernij. Wat doet die in onze feestdagenkalender? Suriname heeft in tegenstelling tot Peru wel een Nederlands verleden, maar er is nooit iets afgesproken over het wederzijds delen van feestdagen. Toch is het geen foutje van Google, maar een bewuste poging het zogenaamde slavernijverleden van Nederland aan ons op te dringen.
Gebroken ketenen
Keti Koti is Surinaams voor ‘ketenen gebroken’. Met deze feestdag vieren Surinamers dat de slavernij op 1 juli 1863 in hun land werd afgeschaft. Er is een kleurige parade en gezamenlijke maaltijden. Sinds 2009 wordt in Nederland ook Keti Koti gevierd door Surinaamse en Antilliaanse mensen in Nederland. Sinds enkele jaren gaan er steeds vaker stemmen op om het Surinaamse feest ook in Nederland officieel in te voeren als nationale viering. D66 heeft dit voornemen zelfs in het partijprogramma opgenomen.
Twee redenen
Men heeft hiervoor twee redenen. De ene reden is om Nederlanders bewust te maken van hun slavernijverleden en ‘erkenning’ te krijgen voor de vermeende achtergestelde positie van de huidige nazaten van de zwarte slaven. Dat is de officiële motivatie. De andere reden is dat invoering van Keti Koti een indirecte erkenning zou zijn van de rol van Nederland bij de slavenhandel van destijds. En dat zou de positie van de nazaten van slaven in Nederland flink versterken. Wat gunstig is voor hun werkelijke doel: het verkrijgen van ‘herstelbetalingen’. Dat is de onofficiële reden, waarover ze iets minder open zijn, maar die niettemin overduidelijk is.
Straatarm
De meest voor de hand liggende reden om aan schulderkenning niet mee te werken, is dat dit alles honderden jaren geleden gebeurd is. Huidige Surinamers en Antilianen zijn geen slaaf geweest en Nederlanders van nu geen slavenhouders. Je kunt mensen niet verantwoordelijk houden voor gebeurtenissen van vóór ze zelf geboren waren. Het argument dat Nederlanders nu nog profiteren van de ‘koloniale structuren’ van destijds is onzin. Slavenhandel en slavernij maakte maar een klein deel uit van onze totale handel en economie. Bovendien hebben voorgaande generaties Nederlanders zelf in diepe armoede geleefd.
Lees ook: Politieleiding wil wéér islamitische hoofddoekjes bij het uniform
Bovenmenselijk
Het opmerkelijke is dat er best reden is om de afschaffing van de slavernij te vieren, maar niet om van Nederlanders de zondebok te maken. Slavernij is van alle tijden en alle plaatsen. Het is niet de uitzondering maar de regel. Slavernij en slavenhandel komt nog steeds overal in de wereld voor, met name in Afrika, Azië en het Midden-Oosten. Het christelijke westen is de énige beschaving die uit eigen beweging de praktijk van slavernij en slavenhandel afgeschaft heeft. Niet uit economische, maar uit humane overwegingen. Om dan die beschaving als enige verantwoordelijk te houden voor zijn slavernijverleden is absurd. Er zou juist gevierd moeten worden dat onze christelijke beschaving tot zoiets uitzonderlijks – je zou kunnen zeggen bovenmenselijks – in staat is geweest.
Inktzwart
Er wordt al jaren gestreefd om ons koloniale verleden, voorgesteld als een ‘inktzwarte periode in onze geschiedenis’, een grote plek in het nationale bewustzijn te geven. Dat begint al in schoolboeken. Het doel daarvan is Nederlanders te dwingen schuld te bekennen. Als wij als Nederlanders de claim accepteren dat we collectief schuldig zijn aan de slavernij van destijds en daarvan nog steeds profiteren (‘wit privilege’), zijn we verplicht om die onrechtvaardigheid weg te nemen. En wel door grote herstelbetalingen. Een nazorgpakket voor iedere zwarte Nederlander, zo noemt Zwarte Piethater Mitchell Esajas dat.
Afgeperst
Linkse politici als Femke Halsema nemen op eigen initiatief al stappen richting een officiële schulderkenning door de Nederlandse overheid. Een van die stappen is dus Keti Koti. Maar voor ons gewone Nederlanders is er heel goede reden om van Keti Koti geen nationale feestdag te maken. Die reden is onze eigen portemonnee. Want die herstelbetalingen komen uit onze eigen zak. En reken maar dat het na één betaling niet klaar is. Afpersers gaan door totdat hun slachtoffer niets meer heeft. Zover mogen we het niet laten komen. Géén Keti Koti in Nederland!
Laatst bijgewerkt: 28 juli 2022 11:39