Laat de islamiseringskoorts niet te hoog oplopen
Waarschuwen voor ‘islamisering’ kan associaties oproepen met politieke slogans, maar het islamiseringsproces is in zijn algemeenheid historisch goed bestudeerd.
De islam loopt per slot van rekening al weer bijna 1400 jaar mee. Islamiseringsprocessen hebben zich vaak voorgedaan, op uiteenlopende plaatsen. Bedenk dat gebieden die wij nu als ‘oriëntaals’ opvatten, Turkije, de Levant, Egypte en heel Noord-Afrika oorspronkelijk Grieks of Romeins waren en, zeker na de komst van het christendom, in wezen tot ‘onze’ Westerse en christelijke cultuurkring behoren.
Onderdrukt
Hoe kan dit historische islamiseringsproces bestudeerd worden? Het speelde zich toch eeuwen geleden af? Een ding weten we zeker: het heeft gewerkt. Het oorspronkelijke christendom van de genoemde streken is of door de islam geheel uitgeroeid (Noord-Afrika), of het leidt een onderdrukt bestaan zoals de Kopten in Egypte of het Oosterse christendom in Turkije. Waar de islam zich installeert, wist hij ook vaak alle herinneringen aan het pre-islamitische verleden uit, zodat de moslimbevolking, zelfs het meer ontwikkelde deel, niet eens meer beter weet of men is altijd al islamitisch geweest.
Dhimmi’s
Om te achterhalen hoe deze islamiseringsprocessen verlopen zijn, zitten historici niet voor een gat gevangen. Natuurlijk verliep de islamitische verovering van die gebieden met de gebruikelijke gewelddadigheid. Eveneens is algemeen bekend dat onder de islam christenen en joden een onderdrukte status hebben. Het zijn zogenaamde dhimmi’s. Ze mogen niet zomaar uitgeroeid worden zoals andere geloven, maar worden onder een financieel en sociaal discriminatiebewind gebracht om hen er voortdurend aan te herinneren wie er de baas is en om hun bekering tot de islam te bevorderen. Daar zijn tal van historische bronnen voor.
‘Ontkerstend’
Lastiger is vast te stellen hoe na de verovering het islamiseringsproces verliep. Hoe snel ging de zieltjeswinnerij voor de islam? Slimme historici hebben grafstenen bestudeerd, waar naarmate de tijd vordert meer islamitische namen op verschijnen. Het blijkt zo’n 250 jaar te kosten om een niet-islamitisch gebied om te turnen tot moslimland. Wat helpt is dat meteen na verovering van een gebied alle kerkgebouwen daar, normaliter hoogtepunten waarin alle aspecten van de christelijke beschaving zich concentreren, zorgvuldig werden ‘ontkerstend’, te beginnen met het neerhalen van het kruis, zoals we onlangs ISIS in het Midden Oosten konden zien doen. Vervolgens worden beelden en afbeeldingen verwijderd, en wordt graag een minaret toegevoegd, zodat het christelijk gebedshuis nauwelijks meer als zodanig herkenbaar is: het is een moskee geworden.
‘Vrede’
Het is duidelijk dat naarmate meer mensen in een land moslim worden (of naarmate daar via immigratie meer moslims arriveren) de islamiseringsdruk toeneemt. Bovendien gaan moslims zich met een sociologische wetmatigheid anders gedragen en beginnen zelf die druk op te voeren, zodat er sprake is van een zichzelf versterkend proces. Zo is het mogelijk van een samenleving een ‘islamiseringsthermometer’ van 100 graden/procenten op te stellen, waarbij op het hoogtepunt de maatschappelijke vrede wordt bereikt. De vrede is dan wel de ‘vrede’ die de islam bedoelt, als die zichzelf als de ‘godsdienst van de vrede’ aanprijst: een ‘vrede’ waarin alle andere gezichtspunten en opvattingen tot zwijgen zijn gebracht, iedereen moslim is, de sharia is ingevoerd en de islam als enige heerst.
Eindpunt
Het aantal zich moslims noemende inwoners van Nederland zit nu nog onder de 10 procent. Dat betekent dat de islam zich hier nog beperkt tot zieltjeswinnerij, met name onder minderheden, onder gevangenen met een moslimachtergrond en onder mensen die om wat voor reden dan ook ontevreden zijn met de status quo. Nederland is nu nog een samenleving met een herkenbaar traditionele christelijke cultuur, hoe ver die thans ook door secularisme en islam in het defensief is gedrongen. Maar het volgende stadium, dat van geheel geïslamiseerde wijken die zich vijandig opstellen tegen het gezag, het verzinnen van grieven (islamofobie!) en het identitair borstkloppen zien we eveneens toenemen. Moraal van de thermometer: laat voor een leefbare samenleving de ‘islamiseringskoorts’, het percentage moslims niet te hoog oplopen, of je komt in een onomkeerbare geweldspiraal terecht, die slechts volledige islamisering als eindpunt heeft.
De thermometer is ontleend aan 'Slavery, Terrorism and Islam' van Peter Hammond.
Laatst bijgewerkt: 9 oktober 2023 14:52