Het monsterverbond van links rondom Kauthar Bouchallikht
Het zal u vast niet zijn ontgaan, de ophef rondom Kauthar Bouchallikht, de nummer 9 op de Kamerlijst van GroenLinks. Onderzoeksjournalist Carel Brendel onthulde dat deze moslima vicevoorzitter is van Femyso, een koepelorganisatie van 33 islamitische jongerenclubs die door deskundigen wordt beschouwd als de jongerentak van de radicale Moslimbroederschap. En dat haar vader destijds oprichter was van de Nederlandse tak van de Europese Moslimbroederschap. GroenLinks verzweeg deze pijnlijke connectie door haar functie bij Femyso niet te vermelden in de ronkende aanprijzing bij haar kandidatuur. Zou GroenLinks lastige vragen hebben willen ontwijken?
Lastige vragen
Want die vragen zijn er. De Moslimbroederschap streeft naar doorvoering van islamitische wetgeving in Europese landen en is dermate ondemocratisch dat de inlichtingendiensten van enkele Duitse deelstaten de Moslimbroederschap als ‘staatsgevaarlijk’ hebben bestempeld. Is Bouchallikht een verlengstuk van deze geheimzinnige organisatie, die via allerlei ‘legitieme’ moslimorganisaties getalenteerde en hoogopgeleide jongeren opleidt en op sleutelposities positioneert? Hoe kan het progressieve GroenLinks een dergelijke connectie toestaan? Bouchallikht zei in een verklaring nooit iets te hebben gemerkt van de invloed van de Moslimbroederschap en voorman Jesse Klaver betitelde de onthullingen als ‘een aanval van rechtse bloggers’. Daarmee was voor GroenLinks de kous af.
Lees ook: Hoe de islam Nederlandse kinderen voorbereidt op bekering
Bonte verzameling
Er werd voor Bouchallikht meteen een online steunverklaring gelanceerd door een groep van klimaatactivisten genaamd Code Rood. Het is interessant om te kijken naar de organisaties die deze steunverklaring getekend hebben. Dat is namelijk een bonte verzameling van klimaatactivistische clubs, moslimorganisaties, homo- en transgenderactivisten, socialisten, anarchisten, feministen, pacifisten, migrantenbelangengroepen, vakbonden, en zelfs een rouwverwerkingsgroep. En ook, daar heb je ze weer, Kick Out Zwarte Piet en Stichting Nederland Wordt Beter van de zwarte activisten Jerry Afryie en Mitchell Esajas. Allerlei groeperingen die zich kennelijk verbonden voelen met het lot van Kauthar Bouchallikht.
Jerry Afriyie tegen Zwarte Piet
Steun uit onverwachte hoek
Welke motivatie zit er achter de publieke steunverklaring van deze organisaties? Van moslimorganisaties is te verwachten dat ze de gelederen sluiten als een van hen wordt aangevallen. Bouchallikht is een overtuigd klimaatactiviste, dus steun vanuit die hoek is ook niet zo vreemd. Maar steun van een Molukse belangengroep? Van Animal Rebellion, een beweging van dierenactivisten? Van het Pan Asian Collective, een belangenorganisatie voor Aziaten? Van een groep homoseksuele boeren genaamd Farming Queers? Van een Pacifistisch onderzoekscollectief? Van organisaties die ijveren voor een hoger minimumloon? Van BDS Nederland, die zich inzet voor de rechten van Palestijnen, maar ook van een Joods kunstenaarscafé in Amsterdam? En vooral: waarom tekenen ook de beruchte Zwarte Piethaters van KOZP?
Islamitische veren
Zo op het eerste oog is er geen enkele samenhang te ontdekken tussen deze organisaties. De zeer uiteenlopende doelen die ze nastreven hebben niets te maken met het lot van Bouchallikht. In een stuk in De Telegraaf geeft columniste Nausicaa Marbe een verklaring voor de vreemde alliantie tussen links en islam. Marxisten en politiek islamisten kwamen ongeveer in dezelfde tijd op en hadden dezelfde doelen. Hun antikapitalisme en verzet tegen de gevestigde macht versterkten het bondgenootschap. Nu tooit ideologisch links zich graag met islamitische veren omdat ze zich daarmee internationalistisch divers en inclusief kunnen profileren. En het groepsdenken, de religieuze groepsdwang, en het ondergeschikt maken van het individu aan het hogere doel, heeft dogmatisch links gemeen met de politieke islam.
Gemeenschappelijke vijand
Deze uitleg verklaart ten dele waarom allerlei uiteenlopende linkse groepen Bouchallikht als bondgenoot zien en voor haar in de bres springen. Maar er ontbreekt een belangrijk aspect. Al deze groeperingen hebben een gemeenschappelijke vijand waartegen ze zich kunnen afzetten, die hun eigen identiteit versterkt, en die hen samenbindt. Die vijand is u en ik. De gewone, hardwerkende Nederlander, al dan niet gelovig, met een gezin, die een eerlijke boterham wil verdienen, die niks moet hebben van klimaatdrammerij en graag een stukje vlees eet, die best belasting wil betalen maar niet voor allerlei linkse hobby’s, die graag Nederlandse tradities in ere houdt en verder door de overheid met rust gelaten wil worden.
Monsterverbond
De organisaties die nu staan te dringen om het voor Bouchallikht op te nemen vormen een monsterverbond tegen deze gewone Nederlanders, die zich afvragen of het wel een goed idee is dat een politieke partij in Nederland iemand verkiesbaar stelt die dicht bij het vuur van de Moslimbroederschap zit. Een hele goede vraag, maar een die volgens de bedrijvers van identiteitspolitiek niet mag worden gesteld. Volgens GroenLinks-voorman Jesse Klaver hebben Nederlanders nu eenmaal ontelbare identiteiten. Maar als de gewone Nederlander vraagtekens zet bij links handelen, wordt hij met het stempel ‘extreemrechts’ monddood gemaakt. Zijn identiteit is de enige die door links niet wordt geaccepteerd.
Bron hoofdfoto: Dagelijkse Standaard
Laatst bijgewerkt: 3 januari 2024 06:25