Asielzoekers drommen samen op een station in Wenen, 2015. De PVV-verkiezingsoverwinning opent de mogelijkheid uit knevelende asielverdragen te stappen en Nederland weer baas in eigen huis te maken. (Foto: Wikipedia)
Doorbraak: Nederland wil uitstapmogelijkheid uit migratiepact
De politieke aardverschuiving van 22 november werpt haar eerste vruchten af. Geert Wilders spreekt van een “historische motie”, die eindelijk de immigrationistische koers van Nederland doorbreekt. De motie, die vraagt om een uitstapmogelijkheid (opt-out) uit het EU asiel- en migratieverdrag, werd ook gesteund door SGP, Forum voor Democratie en JA21. Opmerkelijk: de electoraal afgestrafte christelijke partijen CDA en ChristenUnie hebben de tekenen des tijds kennelijk nog niet begrepen en stemden tegen.
Uitstekende gelegenheid uit te stappen
De initiatiefnemer is het kersverse Kamerlid Caspar Veldkamp van Nieuw Sociaal Contract (NSC), oud-ambassadeur in Griekenland en Israël. Zijn motie reageert op de resolutie van 22 november van het Europees Parlement. Daarin wordt de Europese Raad gevraagd een nieuwe conventie te organiseren voor het hervormen van de Europese verdragen. Een uitstekende gelegenheid eventueel uit te stappen. “Het is een duidelijk politiek signaal aan andere lidstaten”, zegt Caspar Veldkamp in de Volkskrant
Gesteggel rond EU-migratiepact
“Die resolutie stelt vergaande federalistische hervormingen voor. Het is dus goed als Nederland in de Europese Raad de gelegenheid markeert dat een verdragswijziging wat Nederland betreft ook kan betekenen dat er ergens een onsje af kan in plaats van altijd erbij”, zegt Veldkamp. Zijn partij NSC is overigens geen tegenstander van het EU asiel- en migratiepact, waarover op dit moment in Brussel wordt gesteggeld, maar Nederland moet daar wel kunnen uitstappen, vindt Veldkamp.
PVV: ‘Controle over eigen grens terug’
Voor de PVV kan uitstappen direct al aan de orde zijn: “Wat ons betreft is het tijd om weer controle over de eigen grens terug te nemen’, aldus Emiel van Dijk (PVV). ‘En het kan ook. Dit is de kans.’ Op dit moment zijn er in de EU drie lidstaten met één of twee opt-outs: Denemarken, Ierland en Polen. Ierland is daardoor geen onderdeel van de Schengenzone. Denemarken doet monetair niet mee, waardoor het de euro niet hoeft in te voeren. Lidstaten kunnen uitzonderingsposities en uitstapmogelijkheden alleen bedingen bij het afsluiten van nieuwe verdragen, die samen een soort grondwettelijke basis voor de EU vormen.
Voorbeeld Denemarken
Als Nederland
de gelegenheid aangrijpt om geheel of gedeeltelijk niet meer mee te
doen met het EU asiel- en migratiepact, kan het weer baas in eigen
huis worden, zoals Denemarken dat is. Dan kunnen asielzoekers
strakker worden aangepakt en bijvoorbeeld tijdens de asielprocedure in een ander land worden
ondergebracht. Ook kunnen er dan beperkingen op
gezinshereniging worden ingevoerd (in Denemarken pas na twee jaar
mogelijk).
Moed vatten tegenover ‘Brussel’
Maar er blijven voorlopig een aantal obstakels. Nederland zit nog steeds in Schengen, waardoor het moet toestaan dat mensen vrijelijk het land kunnen binnenkomen zonder grenscontroles. Daarnaast zijn tal van afspraken over asielzoekers vastgelegd in het VN-Vluchtelingenverdrag. Dat neemt niet weg dat de motie Veldkamp laat zien dat er een nieuwe wind in Nederland waait. Een Haagse trendbreuk, die tegenover de EU de nationale soevereiniteit wil herstellen samen met de zeggenschap wie er het land binnenkomt en wie niet. De PVV-verkiezingsoverwinning was bovendien internationaal groot nieuws, waardoor ook andere landen tegenover ‘Brussel’ moed zouden kunnen vatten.
Laatst bijgewerkt: 3 mei 2024 13:08