De coronacrisis richt grote schade aan in economisch sterke landen en een ravage in economisch zwakkere landen.
De verwoestende sociale impact van de ‘Grote Opsluiting’: de extreme armoedepandemie
Kristalina Georgieva, directeur-generaal van het Internationaal Monetair Fonds, verklaarde op 9 april dat we "de ergste economische gevolgen zullen krijgen sinds de Grote Depressie van 1929", wat zal leiden tot een inkrimping van het inkomen per inwoner in meer dan 179 landen. Ze voegde eraan toe dat arme of opkomende landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika "een hoog risico vormen", vooral omdat het kapitaal drie keer zo snel uit deze landen wegtrekt als bij de financiële crisis van 2008, wat tot liquiditeits- en solvabiliteitsproblemen zal leiden.
WHO-directeur: ‘We zullen de ergste economische gevolgen krijgen sinds de Grote Depressie.’
Slechts vijf dagen later publiceerde het IMF zijn voorspellingen van wat het de "Great Confinement" noemde: een krimp van 3% van het mondiale BBP tegen 2020, waarbij de Europese landen (-7,5%) en de Verenigde Staten (-6,5%) het meest door de depressie werden getroffen. De mogelijkheid van een nog pijnlijkere daling in 2021 is niet uitgesloten. Het sociale effect van de recessie zal ernstig zijn, met een stijging van de werkloosheid in de eurozone van 40% (tot 9,2%) en een verdrievoudiging in de VS tot 10,4% van de totale beroepsbevolking.
"Werknemers en bedrijven worden geconfronteerd met een catastrofe," zei Guy Ridder, directeur-generaal van de Internationale Arbeidsorganisatie. In feite heeft de IAO op 7 april een rapport uitgebracht waarin staat dat "de pandemie een catastrofaal wereldwijd effect heeft op de arbeidstijden en het inkomen. Geschat wordt dat de crisis "in het tweede kwartaal van 2020 wereldwijd 6,7 procent van de werkuren zal elimineren - het equivalent van 195 miljoen voltijdse werknemers.
Er worden immense verliezen verwacht op alle inkomensniveaus, maar vooral in landen met een gemiddeld inkomen (7% verlies, gelijk aan 100 miljoen voltijdse werknemers), wat veel hoger is dan de gevolgen van de financiële crisis van 2008. De sectoren die het zwaarst worden getroffen, zijn hotels, restaurants, industrie, detailhandel, administratieve activiteiten en diensten. In het verslag van de IAO staat dat er een groot risico bestaat dat het uiteindelijke cijfer veel hoger zal zijn dan de oorspronkelijke prognose van 25 miljoen werklozen.
Deze berekening van 25 miljoen was zeker uiterst optimistisch, aangezien een studie van de Afrikaanse Unie alleen al een cijfer van 20 miljoen verloren banen suggereerde en een escalatie van de schuldenlast. Wat de Verenigde Staten betreft, ging het van bijna volledige werkgelegenheid in februari "naar een massale werkloosheid die in april de 20% zou moeten bereiken. In minder dan een maand tijd zijn 22 miljoen banen verdwenen", zegt de Figaro-correspondent in Washington.
Het totale resultaat zal een exponentiële toename van de extreme armoede zijn. "Ik zie geen historisch equivalent voor de bedreiging die Covid-19 voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen vormt," zei Robin Guittard, hoofd van Oxfam in Frankrijk. In een op 8 april gepubliceerde studie voorspellen onderzoekers van King's College London en de National University of Australia dat de pandemie een half miljard mensen op de planeet in extreme armoede zou kunnen brengen, waardoor de vooruitgang die in de afgelopen drie decennia is geboekt, teniet wordt gedaan.
Dit is deel 3 van een artikelenreeks over het misbruik van de coronacrisis. Het is ontleend aan de uitgebreide verklaring door Tradition, Family en Property (TFP), de Braziliaanse zusterstichting van Cultuur onder Vuur.
Laatst bijgewerkt: 17 mei 2021 12:07