De coronacoup (4) Het wereldomspannende draaiboek

Een aspect dat in de IPCO-analyse van een jaar geleden niet aan het licht kwam, was het uiterst uniforme karakter van de reactie op de epidemie in het hele westelijke deel van de wereld. Met uitzondering van Zweden, een twaalftal Amerikaanse staten en enkele regio’s in Brazilië namen vrijwel alle landen achtereenvolgens dezelfde maatregelen, alsof zij een draaiboek volgden.

Van preventie naar paraatheid

Sinds het begin van het millennium heeft er inderdaad een paradigmaverschuiving plaatsgevonden op het gebied van bioveiligheid, die in 2013 is geanalyseerd door Patrick Zylberman, emeritus hoogleraar aan de School of Advanced Public Health Studies in Parijs, in zijn boek Tempêtes microbiennes - Essai sur la politique de sécurité sanitaire dans le monde transatlantique (Microbiële stormen - Essay over het gezondheidsveiligheidsbeleid in een trans-Atlantische wereld). Terwijl het traditionele concept van ‘preventie’ van rampen de reële mogelijkheden van een bedreiging berekende op basis van betrouwbare gegevens van eerdere epidemieën, koos een nieuw concept - bekend als paraatheid - ervoor om fictieve scenario’s te bedenken met een lage waarschijnlijkheid, maar met potentieel catastrofale gevolgen, waarbij van de bevolking een superieure burgerzin wordt geëist. Uitgaande van de "logica van het ergste" als criterium van rationaliteit, gaf dit nieuwe concept volgens prof. Zylberman de voorkeur aan "een duizelingwekkende afdaling in fictie (overdreven cijfers, ongegronde analogieën, enz.)".

Ideologische verschuiving

Er zijn veel aanwijzingen voor een "ideologische verschuiving" - om de door prof. Plinio Corrêa de Oliveira gemunte term te gebruiken - van academische milieus en overheidsinstanties die zich bezighouden met de veiligheid van de gezondheid, waardoor zij overschakelen van preventie op preparedness. Met andere woorden, van procedures waarvan de doeltreffendheid is bewezen en die gebaseerd zijn op een realistische risicobeoordeling, wordt overgegaan op extreme maatregelen met onbekende effecten met het oog op rampscenario’s, waarvan de waarschijnlijkheid niet wordt gevalideerd door de beschikbare concrete gegevens. Evenmin door massale reële besmettingen, die in werkelijkheid uitbleven.

In 1999 heeft de John Hopkins University met geld van de Sloanes Foundation (genoemd naar de voormalige president van General Motors) het Center for Civilian Biodefense Studies opgericht. Datzelfde jaar organiseerde het Centrum in Arlington (Virginia) een symposium met honderden deelnemers en vertegenwoordigers uit 10 landen, over volksgezondheid en bioterrorisme.

Bioterrorisme

Voor het eerst werden op een dergelijk evenement simulatie-oefeningen van een pokkenepidemie - in de stijl van militaire war games - gehouden, in de hoop partnerschappen en een mondiaal strategisch planningskader tot stand te brengen. Het jaar daarop werd een soortgelijk evenement gehouden, dit keer waarbij een plaag werd gesimuleerd. Na verloop van tijd maakte het militaire aspect plaats voor opkomende besmettelijke ziekten. Het is symptomatisch dat de bekende universiteit van Baltimore de naam van haar gespecialiseerde instelling heeft veranderd in "Johns Hopkins Center for Health Security", waarbij de verwijzing naar bioterrorisme is geschrapt. Zij heeft echter de nieuwe doctrine van preparedness, van militaire oorsprong, intact gelaten.

Fictief scenario

Dit nieuwe paradigma heeft zijn postulaten onder wetenschappers en volksgezondheidsinstanties geïnfiltreerd door de organisatie van nieuwe en frequente simulatie-oefeningen, met financiering, logistieke steun en wetenschappelijke begeleiding door diverse openbare en particuliere instellingen. In een artikel in het gerespecteerde wetenschappelijke tijdschrift Nature van augustus vorig jaar worden nadere bijzonderheden over enkele van deze gebeurtenissen verstrekt. Het artikel, in hoofdzaak geschreven door Amy Maxen, een senior verslaggever van het tijdschrift, onthult dat:

• "Operatie Dark Winter in 2001 en Atlantic Storm in 2005 werden georkestreerd door denktanks voor bioveiligheid in de Verenigde Staten en invloedrijke leiders zoals het voormalige hoofd van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Gro Harlem Brundtland, en Madeleine Albright, minister van Buitenlandse Zaken onder voormalig president Bill Clinton, namen eraan deel."
• "In januari 2017 steunden de Wereldbank en de Bill & Melinda Gates Foundation in Seattle, Washington, een pandemie-simulatie op het World Economic Forum in Davos, Zwitserland. [...] De uitvoering daarvan viel samen met de oprichting van een in Oslo gevestigde stichting voor de ontwikkeling en distributie van vaccins tegen opkomende infecties, de Coalition for Epidemic Preparedness Innovations (CEPI). Het heeft financiering ontvangen van de Gates Foundation, de biomedische liefdadigheidsinstelling Wellcome Trust, het VK, en landen als Japan en Duitsland".
• "In mei 2018 voerden [Dr. Thomas] Inglesby en zijn collega’s van de John Hopkins University samen met leiders van het Witte Huis en het [Amerikaanse] Congres, die nog nooit met een grote epidemie te maken hadden gehad, een oefening uit in Washington DC, genaamd Clade X. Het simuleerde een ademhalingsvirus dat in een laboratorium was ontwikkeld. Een van de eerste lessen uit die simulatie was dat het reisverbod de opmars van het virus niet tegenhield. De infecties verspreidden zich snel onder de radar, omdat de helft van de besmette personen weinig of geen symptomen had;
• "In een oefening uitgevoerd door het U.S. Department of Health and Human Services (HHS, het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid) vorig jaar [2019], Crimson Contagion genoemd, keerden toeristen terug uit China met een nieuw griepvirus dat zich verspreidde in Chicago, Illinois, en dat 110 miljoen Amerikanen besmette (de oefening ging ervan uit dat de ziekteverwekker besmettelijker was dan SARS-CoV-2)."
• Een "fictief scenario, Event 201 genoemd, ontvouwde zich afgelopen oktober [2019] in een conferentiecentrum in New York City voor een panel van academici, regeringsfunctionarissen en bedrijfsleiders. De aanwezigen waren geschokt - het was wat Ryan Morhard wilde. Morhard, biosafety-deskundige op het World Economic Forum in Genève (Zwitserland), vreesde dat de wereldleiders de dreiging van een pandemie niet ernstig genoeg namen. Tegen het einde van Event 201 [...] keken de deelnemers naar een nepreportage waarin werd voorspeld dat de financiële onrust nog jaren, of zelfs een decennium zou duren. Maar de sociale gevolgen - waaronder een verlies van vertrouwen in de regering en de media – zouden kunnen nog langer aanhouden".

In een podcast waarvan het transcript op de website van Nature kan worden gelezen, verstrekt wetenschapsjournaliste Amy Maxen, hoofdauteur van het artikel, nog andere interessante gegevens, zoals het feit dat "dit gebied van de bioveiligheid zeer klein is": bij de voorbereiding van het rapport "noemden veel mensen dezelfde mensen met wie ik zou moeten praten". Volgens de journalist wordt deze kleine kring op zijn beurt beïnvloed door een andere, nog kleinere kring: "De mensen die hierachter zitten, deze bioveiligheidsmensen die hierachter zitten, werden min of meer geleid door het Johns Hopkins Center for Health Security en het World Economic Forum en de Gates Foundation".

'Mexicaanse griep'

De invloed van deze kleine kring van deskundigen en hun sponsors liet niet lang op zich wachten, totdat die zelfs in de hoogste internationale sferen voelbaar was. Op 4 mei 2009 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie een regeling gepubliceerd, getiteld ‘Pandemic influenza preparedness and response. WHO guidance document’, die zijn definitie van een pandemie wijzigde door de voorwaarde te schrappen dat de virale uitbraak "een aanzienlijk aantal ziektegevallen en sterfgevallen" moest veroorzaken, en door in plaats van het vorige standpunt te stellen dat "de intensiteit van een pandemie matig of ernstig kan zijn in termen van ziektegevallen en sterfgevallen”. De WHO heeft deze wijziging aangebracht enkele dagen voordat de ‘Mexicaanse griep’ (H1N1) tot pandemie werd uitgeroepen, waardoor de regeringen zich genoodzaakt zagen een reeks zeer dure preventieve maatregelen te nemen (waaronder de aanschaf van een enorme voorraad maskers en vaccins), die later totaal nutteloos bleken te zijn vanwege het gematigde karakter van de epidemie.

Matig ernstige griep

Het schandaal was zo groot dat aan de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa een ontwerpresolutie over "valse pandemieën" is voorgesteld. Na bestudering van de zaak verklaarde de rapporteur van de ontwerpresolutie, het Britse Labour-parlementslid Paul Flynn, "verontrust te zijn over sommige van de buitensporige maatregelen die zijn genomen als reactie op wat een matig ernstige griep bleek te zijn, over het gebrek aan doorzichtigheid van de betrokken besluitvormingsprocessen en over het mogelijke misbruik van invloed door de farmaceutische industrie op sommige belangrijke besluiten". De rapporteur was ook "bezorgd over de wijze waarop de overheid over gevoelige kwesties communiceerde, die vervolgens door de Europese media werden doorgegeven, waardoor de angst onder de bevolking werd aangewakkerd en de situatie niet altijd objectief kon worden bekeken".

Resolutie 1749/2010, getiteld "Beheer van de H1N1-pandemie: de noodzaak van meer transparantie", bevestigt de gegronde bezorgdheid van de rapporteur en werd op 24 juni 2010 aangenomen. Daarin verklaart de Parlementaire Vergadering "verontrust te zijn over de wijze waarop de H1N1-grieppandemie is aangepakt" door de WHO en de gezondheidsautoriteiten van de Europese Unie en de afzonderlijke landen. En "wijst op een ernstig gebrek aan transparantie in de besluitvorming met betrekking tot de pandemie, hetgeen aanleiding geeft tot bezorgdheid over de invloed die de farmaceutische industrie kan hebben uitgeoefend op enkele van de belangrijkste besluiten in verband met de pandemie".

'Worst-case logica'

Ondanks dit weinig roemrijke precedent hebben de WHO en invloedrijke sectoren van de wetenschappelijke gemeenschap tien jaar later, kort na het opduiken van SARS- CoV-2 en de eerste gevallen van COVID-19, bij de regeringen gelobbyd om strenge maatregelen te nemen volgens de ‘worst-case logica’ die vervat is in het nieuwe script voor de veiligheid van de gezondheid, dat men geleerd heeft uit de simulatiesessies die werden georganiseerd door het Johns Hopkins Center for Health Safety en zijn sponsors.

Dit is deel 4 van een artikelenreeks over de coronacrisis. De tekst is ontleend aan De coronacoup. Het grootste plan van ontkerstening en groen totalitarisme van Tradition, Family en Property (TFP), in Nederland uitgebracht door Cultuur onder Vuur.

Laatst bijgewerkt: 6 juli 2021 12:43

Big Tech censureert ons.
Uw hulp is nodig!

Uw gift helpt onze website in de lucht te houden. Alleen hier kunnen we vrij van censuur onze boodschap verspreiden.

Doneer