Max Horkheimer en Theodor W. Adorno van de Frankfürter Schule ontwikkelden de linkse taalmanipulatie. Bron afbeelding: Jeremy J. Shapiro / Wikimedia Commons.
Normale woorden zijn 'hate speech': hoe links via de Frankfurter Schule de taal manipuleert
In de nasleep van de bolsjewistische Revolutie van 1917 probeerden marxisten hetzelfde in het Westen voor elkaar te krijgen, maar helaas zat er een kink in de kabel van de marxistische theorie.
Nieuwe strategieën noodzakelijk
Volgens Marx had de Revolutie moeten uitbarsten in geavanceerde geïndustrialiseerde landen, zoals Engeland, en niet in een achtergebleven natie als Rusland. Bovendien had de revolutie in Rusland moeten plaatsvinden als een natuurlijke ontwikkeling van de historische dialectiek. In plaats daarvan moest ze worden opgelegd door een staatsgreep van Vladimir Lenin. De revolutionairen vroegen zich af of dit schema, dat in Rusland werkte, met succes naar het Westen getransplanteerd kon worden. Het antwoord was duidelijk nee. Er moesten nieuwe strategieën worden uitgewerkt.
Antonio Gramsci
Eén benadering werd voorgesteld door Antonio Gramsci, oprichter van de Italiaanse Communistische Partij. Hij breidde het concept van hegemonie verder uit dan Marx, die het als louter economisch beschouwde, en analyseerde de onderliggende culturele hegemonie en ontwikkelde zo het concept van culturele revolutie. Dit betekende dat communisten de controle over de cultuur moesten grijpen en deze manipuleren om de mentaliteit van de samenleving te veranderen, met een revolutie als onvermijdelijk gevolg.
Frankfurter Schule
Een andere strategie werd voorgesteld door theoretici van het Instituut voor Sociaal Onderzoek aan de Goethe Universiteit van Frankfurt, vandaar de naam Frankfurter Schule, die moderne trends bestudeerden om een coherente theorie voor revolutie in de twintigste eeuw te produceren. Ze bestudeerden onder andere de manipulatie van taal, zoals in Jurgen Habermas' analyse van sociale communicatie. De taal beheersen is de gedachten van de mensen beheersen. Als iemand, eerst onbewust, begint te denken in slogans die gebruikt worden door revolutionaire propaganda en ze vervolgens napraat, wordt hij steeds minder in staat om gedachten uit te drukken of zelfs maar te bedenken die tegen hun dictaten ingaan en wordt hij dus gemakkelijk gemanipuleerd.
Ongemerkte ideologische verscheping
Het tot wapen maken van taal is een integraal onderdeel van de moderne psychologische oorlogvoering, of psywar. Revolutionairen, die doordringen tot de belangrijkste media, kunnen met deze middelen de publieke opinie letterlijk "hersenspoelen" om linkse standpunten in te nemen. Prof. Plinio Corrêa de Oliveira legde deze tactiek op indringende wijze bloot in zijn Ongemerkte ideologische verscheping en dialoog, waarin hij het gebruik van talismanwoorden beschrijft: "De list die we het talismanwoord noemen is een van de meest efficiënte middelen om een onopgemerkte ideologische verscheping uit te voeren. Het bestaat er in wezen uit om op een zeer sui generis manier in te werken op de geesten van individuen, groepen of grote gemeenschappen door bepaalde elastische woorden toe te passen met een zeer scherpzinnige techniek."
Doelwit is zich van niets bewust
De
techniek veronderstelt een bepaalde gevoeligheid en buit menselijke
passies uit. Een talismanwoord kan een legitieme, zelfs nobele
betekenis hebben, maar wordt tendentieus misbruikt door het met
andere woorden te laden. Het onbewuste doelwit gebruikt het woord
zonder de onderliggende revolutionaire betekenissen te beseffen en
begint zo onbewust een nieuwe mentaliteit aan te nemen. De persoon
wordt ideologisch verscheept zonder dat zelf te merken.
‘Gay’ is een typisch talismanwoord
Een voorbeeld van zo'n talismanwoord is gay, dat gebruikt wordt om naar homoseksuelen te verwijzen. Terwijl het woord homoseksueel een duidelijke betekenis heeft, die onmiddellijk morele afwijzing oproept, stelt de term gay de zonde tegen de natuur in een gunstig daglicht. Gay betekent vreugdevol en vreugde wordt over het algemeen als iets goeds gezien. Door gebruik te maken van de natuurlijke neiging, of passie, van de mens om gelukkig te zijn, impliceert het gebruik dat homoseksuelen vrolijk zijn, terwijl degenen die tegen sodomie zijn, somber zijn. Door dit talismanwoord te gebruiken, verzwakt de morele afwijzing van de zonde en wordt de weg vrijgemaakt voor de aanvaarding ervan. Daarom zou het niet gebruikt moeten worden.
‘Racisme’ is een andere manipulatieterm
Een
ander talismanwoord is racisme. Alle mensen zijn door God waardig
geschapen en discriminatie op basis van etniciteit is verwerpelijk.
In 1965 namen de Verenigde Naties het Verdrag inzake de uitbanning
van alle vormen van rassendiscriminatie aan, dat model stond voor
wetgeving over de hele wereld. Maar door gebruik te maken van de
natuurlijke afwijzing van racisme door de mens, manipuleerde de
revolutie de term door de betekenissen ervan uit te breiden naar
situaties die geen betrekking hebben op ras.
Lees ook: 6 redenen om de 'kritische rassentheorie' en haar marxistische leugens af te wijzen
Afwijzing van homoseksualiteit
De Italiaanse wet Mancino uit 1993 veroordeelt bijvoorbeeld "zinnen, gebaren, handelingen en slogans die aanzetten tot haat, geweld of discriminatie op grond van ras, etniciteit, religie of nationaliteit". In deze talismanische betekenis kan het verwerpen van een valse religie als "racisme" worden beschouwd. De betekenis nog verder oprekkend, verklaarde Italiaans links dat het afwijzen van homoseksualiteit ‘racisme’ is, alsof homoseksuelen een ras zouden zijn. In Italië moet men oppassen om bepaalde meningen niet te uiten of bepaalde taal te gebruiken, omdat de bepalingen van de wet iemand tot drie jaar gevangenisstraf kunnen veroordelen.
Nieuwspraak voor abortus
Haatzaaien is nog zo'n talismanisch wapen dat wordt gebruikt om elke mening die in strijd is met de revolutionaire ideologie te criminaliseren. Een homoseksueel een homo of sodomiet noemen is dus ‘haatzaaien’. Je moet hem gay noemen. Een abortus beschrijven voor wat het is, het doden van een onschuldige pasgeboren baby, is ‘haatzaaien’. Je moet de newspeak ‘vrijwillige onderbreking van de zwangerschap’ gebruiken. En ga zo maar door, want elke kritiek op de revolutionaire doctrine zal worden opgevat als ‘haatzaaien’. Zo wordt bijvoorbeeld elke afkeuring van radicaal feminisme gezien als het tonen van ‘haat’ jegens vrouwen.
Conservatisme is 'lelijk'
Nogmaals, deze list manipuleert de natuurlijke neiging van de mens om vrolijk te zijn en niet negatief en somber. Het impliceert dat terwijl revolutionairen dingen voorstellen die positief en plezierig zijn, de conservatieve reactie negatief, lelijk en deprimerend is, en daarom slecht.
Debat wordt onmogelijk gemaakt
Het toepassen van de strategie van onopgemerkte
ideologische overplaatsing heeft ertoe geleid dat steeds meer landen
wetten aannemen die haatzaaien verbieden. Het is de bedoeling om elke
uiting van haat te verbieden. Wat op zich prijzenswaardig zou zijn.
Iedereen wil liefhebben. Niemand wil haten. In werkelijkheid leggen
ze echter met geweld een ideologie op door meningen die tegengesteld
zijn aan die van hen te bestempelen als haatzaaiende taal. Hierdoor
wordt een debat onmogelijk omdat afwijkende meningen automatisch
gecriminaliseerd worden als haatzaaiend. Onder een vriendelijk masker
legt de revolutie een brute dictatuur op.
Lees ook: Waarom de islam nooit een echte bondgenoot kan zijn tegen woke
‘Haatzaaien’ officieel gedefinieerd
De werking van het talismanwoord kan door analyse ‘bezworen’ worden. Hoewel wetenschappers erkennen dat "haatzaaien een ingewikkeld concept is en er geen internationaal geaccepteerde definitie of begrip van bestaat" [1], zijn er pogingen gedaan om er een te maken. Zo definiëren de Verenigde Naties haatzaaien als een afwijzing gebaseerd op discriminatie: "Haatdragende taal is discriminerend (vooringenomen, onverdraagzaam) of pejoratief (bevooroordeeld, minachtend of vernederend) ten opzichte van een individu of groep. Bij haatzaaien worden echte of vermeende identiteitsfactoren genoemd, waaronder religie, etniciteit, nationaliteit, ras, huidskleur, afkomst, geslacht, maar ook kenmerken zoals taal, economische of sociale afkomst, handicap, gezondheidstoestand of seksuele geaardheid, naast vele andere." [2]
Onderscheid maken in onvermijdelijk
Deze constructie wordt nagevolgd door de Europese Commissie tegen Racisme en Intolerantie, die ernaar streeft deze in de Europese Unie toe te passen en uit te breiden naar de bevestiging van ongelijkheid. Volgens haar Algemene Beleidsaanbeveling nr. 15 is "haatzaaiende taal gebaseerd op de ongerechtvaardigde veronderstelling dat een persoon of een groep personen superieur is aan anderen; het zet aan tot geweld of discriminatie en ondermijnt zo het respect voor minderheidsgroepen en schaadt de sociale cohesie." [3] Laten we eens onder de oppervlakte van dit talismanische brouwsel duiken. Aan de basis van het concept van haatzaaien ligt het idee van discriminatie, dat is afgeleid van het Latijnse discriminare, wat onderscheiden betekent. We maken altijd onderscheid, bijvoorbeeld wanneer we de straat oversteken met groen licht in plaats van rood, een hamburger eten in plaats van een schotel, of ons wassen met water in plaats van benzine. We kiezen altijd het ene boven het andere. In die zin is discriminatie de meest alledaagse maar vitale taak die je kunt uitvoeren.
‘Discrimineren’
zit vast aan intelligentie
Sint-Thomas van Aquino bevestigt zelfs dat discriminatie de basis is van elke intellectuele handeling: om te kunnen denken moet de geest onderscheid maken. Volgens de doctor angelicus is het principe van niet-contradictie - dat wil zeggen dat een wezen niet tegelijkertijd en vanuit hetzelfde gezichtspunt kan zijn en niet kan zijn - inherent aan de menselijke natuur. Niet alleen maakt onze geest van nature onderscheid tussen zijn en niet-zijn, maar ook tussen waarheid en valsheid, goed en kwaad, schoonheid en lelijkheid, enzovoort. Met andere woorden, we vellen voortdurend morele oordelen op basis van ons geweten (natuurwet) en goddelijke of positieve wetten die we vrijwillig accepteren. Het nastreven van het goede, met de daaruit voortvloeiende afwijzing van het kwade, is inderdaad de drijvende kracht achter elk menselijk handelen. "De neiging naar het goede is de basisimpuls van onze ziel," verklaart pater Luigi Taparelli d'Azeglio in zijn beroemde Verhandeling over de Natuurwet. [4]
Het goede doen, het kwaad mijden
Sint
Thomas van Aquino leert ook dat alle menselijke handelingen worden
beheerst door het algemene voorschrift dat ten grondslag ligt aan en
noodzakelijk is voor alle praktische redeneringen: het goede moet
worden gedaan en het kwade moet worden vermeden. Dit principe kunnen
we niet negeren of tarten. [5] In de menselijke samenleving bestaan
er onderscheidingen (discriminaties) die tegen de natuur ingaan,
bijvoorbeeld op basis van ras of gezondheidstoestand. In deze
gevallen is er geen morele misstand die een afwijzing kan oproepen.
De afwijzing van moreel kwaad, zoals homoseksuele zonde, is een heel
andere zaak. Hier is sprake van een bewuste en vrijwillige acceptatie
van het kwaad dat afgewezen moet worden. Dit is geen haatzaaien maar
eerlijkheid en, in de morele orde, deugd.
Ons recht op eigen mening verdedigen
We moeten daarom ons natuurlijke recht verdedigen om onze mening te hebben en te uiten. Elke inperking van dit recht is een dictatoriale inbreuk op de mensenrechten, sterker nog, een ontkenning van de menselijke natuur. En als het onze religieuze overtuigingen raakt, kan het een religieuze vervolging zijn, vooral als het gericht is op de ware religie die door onze Heer Jezus Christus is ingesteld.
Dit artikel is eerder verschenen op tfp.org.
Voetnoten
[1]
Icelandic Human Rights Centre, "Hate speech; an overview and
recommendations for combating it," 2018, p. 5.
[2]
https://www.un.org/en/hate-spe...
[3]
https://www.coe.int/en/web/european-commission-against-racism-and-intolerance/recommendation-no.15#:~:text=According%20to%20ECRI’s%20General%20Policy,groups%20and%20damaging%20social%20cohesion
[4]
Luigi Taparelli d'Azeglio, Saggio Teoretico di Diritto Naturale,
Edizioni della Civiltà Cattolica, Rome 1928, Vol. 1, pp. 14-15.
[5].
Summa Theologica, I-II, 94,2.
--
Een principieel, niet een persoonlijk standpunt
Dit artikel heeft als doel het verdedigen van het huwelijk, het gezin en de moraal volgens de katholieke leer. Op geen enkele manier is het onze bedoeling personen te belasteren. Wij oefenen simpelweg onze vrijheid uit als kinderen van God (Rom. 8:21), zodat "iedere tong zou belijden tot glorie van God de Vader, dat Jezus Christus de Heer is." (Fil. 2:11).
Laatst bijgewerkt: 8 januari 2024 09:51