Nederlandse vlag
5 redenen waarom slavernij geen Nederlandse erfzonde is
Als de politiek-correcte visie op de vaderlandse geschiedenis één dogma kent, dan is het de slavernij als de collectieve erfzonde van Nederland. Liefst hebben politiek-correcte racisme-roepers dat wij Nederlanders constant de zweep over de eigen rug halen. En dat wij flink aan herstelbetalingen doen.
Ook in de Zwarte Pieten-discussie is de slavernij een geliefde stok om Nederland mee te slaan. Zwarte Piet is een zwarte knecht van een blanke baas, en dus een overblijfsel van de slavernij. Dat is de gedachte.
Slavernij is verwerpelijk, laten we dat vooropstellen. Maar is het de collectieve erfzonde van Nederland? Dat is dwaze overdrijving. Tijd om de slavernij en de Nederlandse rol daarbij in perspectief te plaatsen. Tijd voor vijf redenen om Nederland eens niet als de grote boeman te zien.
1. Slavernij was lange tijd vrij vanzelfsprekend
Slavernij heeft een lange geschiedenis. In de meeste culturen werd slavernij historisch als iets vanzelfsprekends gezien. Als je een andere stam, stad of rijk verovert worden de overwonnenen vaak automatisch eigendom van de overwinnaars. Eerlijk buit, zo vonden de overwinnaars.
Slavernij kwam voor bij de oude Grieken, Romeinen, Egyptenaren. In het oude China en in Afrika, in de Arabische wereld en in Amerika lang voordat enig Europeaan daar voet aan wal zette.
Toen de Portugezen in de vijftiende eeuw begonnen met hun ontdekkingsreizen rondom Afrika, was het voor Afrikanen vrij normaal dat de ontdekkers slaven namen. Afrikaanse stamhoofden hadden zelf ook slaven en verkochten maar al te graag krijgsgevangen aan de Portugezen.
De Portugezen waren niet de eerste afnemers van slaven: de Arabieren handelden al sinds de negende eeuw in Afrikaanse slaven.
Toen Amerika ontdekt werd begonnen Europeanen daar plantages aan te leggen. Grote boerderijen, waar je veel arbeidskrachten voor nodig hebt om katoen en tabak te oogsten. De Europeanen begonnen toen wat nu bekend staat als de ‘trans-Atlantische slavenhandel’.
Dat wil zeggen, ze voeren naar de westkust van Afrika, kochten daar Afrikanen van andere Afrikanen en vervoerden die naar Amerika. Een aardig lucratief handeltje, waar ook de Nederlanders op doken. Dat hadden ze uiteraard niet moeten doen, want groot leed was het gevolg. Maar in die tijd gold slavernij als vrij vanzelfsprekend.
2. Onze slavenhandel was kleinschalig vergeleken met de islamitische slavenhandel
Arabieren met hun slaven in Zanzibar, Afrika.
In de tussentijd handelden de moslims niet alleen in zwarte slaven, maar ook in blanke. Dit wordt door de huidige media nog weleens vergeten, je vraagt je af waarom...
In dezelfde tijd dat de Europeanen veel Afrikanen naar Amerika brachten, werden er ook enorm veel blanke christenen tot slaaf gemaakt door de moslims. Die moesten werken op plantages in Noord-Afrika, of roeien op Turkse galeien om op rooftochten meer christenen te vangen. Of ze konden in harems van rijke Arabieren terechtkomen.
Schattingen over het totale aantal slaven in de geschiedenis van de islam lopen uiteen van tientallen miljoenen tot wel 200 miljoen. De hoogste schatting van de Europese slavenhandel blijft daarbij steken op een schamele 15 miljoen.
Daarmee is allerminst gezegd dat de trans-Atlantische slavenhandel niet erg was, maar de grootste rol in de internationale slavernijgeschiedenis is dus weggelegd voor de islam. De politiek-correcte racisme-roepers hoor je daar nooit over. Wanneer dringen ze bij de Arabieren aan op een mea maxima culpa voor de slavernij?
De politiek-correcte verontwaardiging over slavernij is hoogst selectief. Het wekt sterk de indruk dat de slavernij voor hen slechts een middel is tot een doel, namelijk Nederland wegzetten als racistisch land.
3. Zwarte Piet is geen slaaf, want in Nederland werd slavernij in de negentiende eeuw afgeschaft
In de loop van de achttiende en negentiende eeuw gebeurde er iets uitzonderlijks. Veel mensen in Europa en Amerika begonnen vragen te stellen bij slavernij. Was dat eigenlijk wel oké?
De katholieke Kerk, vaak weggezet als goedpratende partij in slavenhandel en kolonialisme, had het antwoord al in de zestiende eeuw (!) gegeven. Slavernij is niet oké. Paus Paulus III (1534-1549) noemde slavernij letterlijk "van Satan" en excommuniceerde iedereen die zich eraan schuldig maakte.
In de negentiende eeuw kwamen de Europeanen tot de overtuiging die de Kerk al eeuwen predikt, namelijk dat slavernij slecht is. Het ene na het andere land schafte de slavernij af en verbood de handel in slaven. Alle slaven werden vrijgelaten.
Nederland schafte de slavernij af in 1863. Precies de tijd dat onderwijzer Jan Schenkman zijn klassieke platen publiceerde met Zwarte Piet erop. Schenkman was overtuigd tegenstander van de slavernij. Zijn Zwarte Piet is eerder een reactie tegen dan een verdediging van de slavernij.
4. Slavernij bestaat nog steeds, maar niet bij ons
De negentiende-eeuwse afschaffing van de slavernij ging grotendeels aan de islamitische wereld voorbij. Afghanistan, Marokko en Irak gingen in de jaren 1920 over tot afschaffing, Saoedi-Arabië pas in 1962. In het laatste land is er feitelijk nog sprake van slavernij, met vele Aziaten en Afrikanen die daar gedwongen arbeid verrichten.
Volgens een Australisch onderzoek leven er vandaag de dag op zijn minst 30 miljoen mensen als slaaf. Op het kaartje onder zie je dat dat vooral in Afrika en Azië is.
Waarom wordt Zwarte Piet gelijkgesteld aan slavernij, terwijl er ook vele Europeanen tot slaaf werden gemaakt door moslims? De huidskleur van een persoon zegt dus niets over zijn status als slaaf, vroeger niet en nu niet.
5. Slavernij verklaart niet de huidige achterstand van zwarte mensen
Wij zeggen dat niet zelf, maar citeren bijna letterlijk de Nederlandse historicus Piet Emmer. Hij geldt als voornaamste Nederlandse expert op het gebied van slavernijgeschiedenis. Emmer noemt het voorbeeld van armoede: zwarten verdienen in Nederland gemiddeld minder dan blanken. Links verklaart dit als doorwerking van de armoede van negerslaven vroeger. Emmer: "In werkelijkheid (..) stak hun materiële positie gunstig af tegen die van het proletariaat in West-Europa - om van de horigen in Oost-Europa en de slaven in Afrika maar te zwijgen."
Conclusie
Links roept maar al te graag op tot zelfkastijding van Nederland, omdat wij in negerslaven hebben gehandeld. Terwijl dit destijds als vrij normaal gezien werd en de Nederlandse slavenhandel op veel kleinere schaal plaatsvond dan die van islamitische landen.
Dat neemt uiteraard niet weg dat Nederland onrecht heeft begaan door in slaven te handelen! Die zwarte bladzijde uit onze geschiedenis mag en moet getoond worden in het klaslokaal.
Maar laat het onderwijs ook andere bladzijden zien: onze positieve rol in de afschaffing van slavernij en het feit dat slavenhandel voornamelijk een islamitische handel was en is. Dat moet de 'weg met ons'-mentaliteit in Nederland flink temperen.
Laatst bijgewerkt: 30 november 2023 13:59