Thomas Aquino: terreur pleit voor onwaarheid van islam
De heilige Thomas van Aquino, de geleerde die gezien wordt als een van de meest vooraanstaande filosofen en theologen uit de Middeleeuwen, heeft een bijtende kritiek geleverd op de islam. Hij baseerde zich daarbij voor een groot deel op de aanvechtbare karaktereigenschappen en methoden van zijn stichter Mohammed.
Menselijk tekort
De website Breitbart meldt dat “volgens Aquino de islam vooral onwetende, brute en vleselijke mensen aanspreekt”. De islam “verspreidt zich immers niet door de kracht van zijn argumenten of door goddelijke genade, maar door de macht van het zwaard. Aquino, die een scherp oog had voor het menselijk tekort, was vertrouwd met het werk van de islamitische filosofen van zijn tijd, zoals Avicenna, Algazel en Averroes – en hij behandelde die in zijn eigen geschriften.
Kerkleraar
Aangezien de islam gesticht en verspreid is in de zevende eeuw, leefde Aquino – die door katholieken als een heilige en kerkleraar wordt gezien – in een tijd die dichter bij die van Mohammed ligt dan bij onze eigen tijd. In een van zijn belangrijkste werken, de omvangrijke Summa contra gentiles, die Aquino tussen 1258 en 1264 schreef, voerde de geleerde argumenten aan voor de waarheid van het christendom tegenover andere geloofssystemen, met inbegrip van de islam.
Vleselijke genietingen
Aquino zet de verspreiding van het christendom af tegen die van de islam, en voert aan dat veel van het vroege succes van het christendom samenhing met het wijdverspreide geloof in de wonderen van Jezus, terwijl de verspreiding van de islam gebaseerd was op de belofte van vleselijke genietingen en wapengeweld. Mohammed, zo schrijft Aquino, ‘verleidde de mensen door beloften van zinnelijke genietingen waartoe de begeerte van het vlees ons aanzet. Zijn leer bevatte ook voorschriften die in overeenstemming waren met zijn beloften, en hij gaf de vrije teugel aan zinnelijke genietingen.’
Beperkte wijsheid
Een dergelijk aanbod, stelde Aquino, sprak een zeker mensentype aan dat beperkt is in deugd en wijsheid. ‘In dit alles, zoals te verwachten, werd hij (Mohammed, red.) gehoorzaamd door vleselijke mensen’, schreef hij. ‘Wat de bewijzen voor zijn leer betreft, voerde hij alleen die aan die begrepen konden worden door het natuurlijke vermogen van iedereen met een zeer beperkte wijsheid. Hij vermengde in feite de waarheden die hij leerde met vele fabels en leerstukken van de grootste onwaarheid.’
Totaal onwetend
Vanwege de zwakheid van de beweringen van de islam, zo voerde Aquino aan, ‘geloofden wijze mensen, die onderwezen waren in goddelijke en menselijke dingen, hem al vanaf het begin niet’. Degene die hem daarentegen wel geloofden ‘waren brute mensen en woestijnnomaden, totaal onwetend over alle goddelijke lering. Door hun aantal dwong Mohammed anderen met wapengeweld zijn volgelingen te worden.’
Macht van wapenen
De gewelddadige verspreidingsmethoden van de islam waren voor Aquino in het bijzonder onovertuigend, omdat hij vond dat het gebruik van een dergelijk geweld niet de waarheid van iemands beweringen bewijst, en dat dit typisch de middelen zijn die door slechte mensen worden aangewend. ‘Mohammed zei dat hij gezonden was met macht van wapenen’, aldus Aquino, ‘wat tekenen zijn waar zelfs rovers en tirannen geen tekort aan hebben.’”
Laatst bijgewerkt: 1 december 2023 07:01