Augustus 2001. De Noorse vrachtvaarder MV Tampa redt 433 Afgaanse vluchtelingen van een zinkende vissersboot. Maar Australië laat ze geen voet op Australische bodem zetten: het begin van een nieuwe en succesvolle aanpak. (Beeld: screenshot YouTube)
Hoe het Australisch immigratiemodel ontstond en waarom het werkt
Illegale immigratie is als een uitzaaiende kanker in de cultuur van Europese landen. Pierre-Marie Sève, directeur van het ‘Institut pour la Justice’ - een vereniging die zich inzet voor de hervorming van justitie en de bestrijding van criminaliteit - is van mening dat het voorbeeld van Australië op het gebied van de beheersing van illegale immigratie zeer nuttig kan zijn in de crisis die Europa momenteel doormaakt.
Harde lijn is nu voorbeeld
Hij zet zijn redenen uitvoerig uiteen in een artikel in de Franse krant Le Figaro: “Een zee die overgestoken moet worden, duizenden migranten uit ontwikkelingslanden, wetteloze mensenhandelaren: dit is een situatie die de Europeanen de afgelopen jaren maar al te bekend voorkwam en die soms onoplosbaar lijkt. Het was ook de situatie in Australië in 2001. En toch slaagde Australië er in dit geval in om alle illegale immigratie zo goed als uit te roeien dankzij een ambitieus, beeldenstormend en controversieel model. De harde lijn van dit land wordt nu als voorbeeld gezien", stelt de directeur van het IPJ.
Hoe de Australische aanpak begon
Hij legt verder in detail uit: "Het begon allemaal in september 2001, toen een noodsignaal werd gedetecteerd voor de kust van Indonesië. Een Noors vrachtschip, de MV Tampa, reageerde op de oproep en nam 400 vluchtelingen van een vissersboot aan boord, voornamelijk Afghaanse moslimmannen. Toen het schip koers zette naar buurland Indonesië, ging een delegatie van de vluchtelingen naar de hut van de kapitein en haalde hem over om in plaats daarvan naar Australië te gaan, waar niet ver weg een piepklein eiland lag, Christmas Island.”
‘Wij beslissen wie hier binnenkomt’
"De Noorse kapitein ging akkoord en vroeg de Australische autoriteiten om toegang tot de haven. En hier, met de weigering van de Australische autoriteiten, begon de Tampa-affaire. Dankzij de media was het Australische publiek meer dan een week lang getuige van het touwtrekken tussen de Australische regering en de bemanning van de Tampa. John Howard, de liberale premier, weigerde concessies te doen, ondanks een bijna unanieme stroom van kritiek vanuit de hele wereld. Zijn lijn is samengevat in de woorden die hij uitsprak op televisie: "Wij beslissen wie Australië binnenkomt en onder welke omstandigheden".
Illegalen onmiddellijk gearresteerd
"Na acht dagen van spanning kondigde de kapitein van het schip de noodtoestand af en voer illegaal de Australische territoriale wateren binnen. Australische speciale eenheden werden onmiddellijk aan boord van de boot gestuurd en namen zonder weerstand de controle over. De migranten werden onmiddellijk overgebracht naar detentiecentra in de kleine soevereine staat Nauru, die voor de gelegenheid zwaar werd gesubsidieerd door Australië. De hele affaire legde de operationele en ideologische basis voor de Pacific Solution, de Australische methode om illegale immigratie te bestrijden. In de uren na de Tampa-affaire nam het Australische parlement een anti-illegale immigratiewet in twee delen aan".
Afschrikking werkt
Van nu af aan geldt: "Vanuit een heel praktisch oogpunt wordt elke gedetecteerde migrantenboot onderschept en vervolgens overgebracht naar detentiecentra op Nauru, Papoea-Nieuw-Guinea of Christmas Island, gebieden ver van het Australische vasteland. Terwijl een minderheid uiteindelijk het recht krijgt om zich in Australië te vestigen, keert de meerderheid terug naar het land van herkomst. En het afschrikmiddel werkt. In het jaar na de invoering van deze operatie werd slechts één illegale aankomst per boot geregistreerd. In de daaropvolgende zeven jaar werden minder dan 500 illegale aankomsten geregistreerd.”
Paradigma-omslag ook in Europa?
In
Europa "(...) zou de paradigma-omslag vooral vanuit het noorden
kunnen komen. Zweden en Denemarken hebben nu een duidelijk
anti-immigratie standpunt en, in tegenstelling tot Frankrijk (en
Nederland, -red.), lijken ze vastbesloten om het in praktijk te
brengen. Als Zuid-Europa er niet in slaagt om de stroom illegale
migranten in te dammen, zou het goed kunnen dat deze twee landen hun
grenzen sluiten, zoals ze in het verleden hebben gedaan, wat een
cascade-effect veroorzaakt tot in het zuiden van Europa",
waarschuwt Sève.
"Deze hypothese is verre van gek (...). Het valt nu alleen nog af te wachten hoeveel schade Europese landen bereid zijn aan hun sociale stelsels toe te brengen, voordat ze eindelijk de wet gaan handhaven", concludeert hij terecht.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van Avenir de la culture.
Laatst bijgewerkt: 31 augustus 2023 16:39