De klimaatkrijgers van Animal Rebellion willen dat iedereen huilt om gemorste melk
"Huil niet om gemorste melk." Moeders wereldwijd geven dit advies al heel lang aan hun kinderen. De les is eenvoudig. Wanneer mensen fouten maken, is het het beste om deze zo goed mogelijk op te ruimen en dan verder te gaan met hun leven. Overdreven verdriet, eindeloze overpeinzingen en overdreven excuses lossen niets op.
Opstand in gangpad drie!
Een radicale Engelse beweging, Animal Rebellion, maakt er echter een punt van om te huilen om gemorste melk. De activisten gieten melk op de vloer van de supermarkt en op voedselproducten om hun verontwaardiging te uiten over de zogenaamde antropogene klimaatverandering. Dit politieke theater wordt opgevoerd in grote supermarktketens waar melk wordt verkocht. Ze willen een einde maken aan de melkconsumptie die volgens hen de klimaatverandering veroorzaakt.
Vreugde over vernieling
Activisten verheugen zich over de chaos die ze veroorzaken. Hun website bericht over het succes van een aanval van 100.000 pond (ongeveer 112.000 dollar in de VS) op een Londense vestiging van Fortnum en Mason. De politie beschuldigde twee aanhangers van criminele schade en diefstal. De revolutionairen brachten hun escapades ook naar Harrod's en Selfridge's in Londen en winkels in Norwich, Manchester en Edinburgh. Video's van deze incidenten zijn viraal gegaan.
Lees ook: Ministerie van Landbouw: onteigening van boeren is nationaal belang
Vandalisme
Animal Rebellion beperkt zijn activiteiten niet tot het morsen van melk in winkels. Deze eco-terroristen beweren dat ze vier maanden lang dagelijks zeven zuiveldistributiefaciliteiten hebben verstoord. De verstoringen omvatten het vernielen van vrachtwagenbanden, het bezetten van voedersilo's en het stoppen van melkleveringen door bovenop de vrachtwagens te klimmen. De organisatie ging ook met de eer strijken voor tekorten. "Lege melk schappen in Londen," pochte de organisatie. "Animal Rebellion heeft de levering van zuivel gestopt."
"Geweldloos" Geweld.
Ze noemen hun onheil "geweldloze directe actie." Ze moeten hun woordenboeken nakijken. Geweldloos betekent niet wat zij denken dat het betekent. Het Cambridge Woordenboek definieert geweldloos als "zonder gevecht of gebruik van fysiek geweld." De activisten slaan of schieten niemand neer, maar ze zijn wel gewelddadig. Hetzelfde woordenboek definieert dat als "geweld gebruiken om te verwonden of aan te vallen."
Wie betaalt de prijs?
Deze melkmorsers vallen mensen aan en schaden ze. Ze vernielen privé-eigendommen en ruïneren andere producten in de buurt. Andere mensen, meestal laagbetaalde winkelmedewerkers, moeten de rommel opruimen. Degenen die zich geen duurdere vervangers voor amandel- of sojamelk kunnen veroorloven, moeten het zonder dit essentiële voedselproduct stellen. Diezelfde mensen zullen het meest lijden als de producenten de prijzen moeten verhogen om de enorme kosten van de schade en de verstoring te dekken.
De onwetendheid
Filmpjes van de gebeurtenissen tonen jonge volwassenen, vermoedelijk twintigers, die met een grimmige blik op hun gezicht in de winkels staan terwijl ze melk op de vloer gieten. In de meeste van deze films staan de werknemers in de winkels zwijgend toe te kijken.
De kromme rechtvaardiging
Een van hun leden verklaarde de grondgedachte: "Een plantaardige toekomst is de belangrijkste oplossing voor de klimaat- en ecologische noodsituatie. Bovendien zouden we zo meer voedsel kunnen produceren voor meer mensen met veel minder land en minder hulpbronnen. Het zou ook het lijden van miljarden dieren verminderen en de habitat van onze prachtige fauna herstellen." Natuurlijk is hun oplossing om de macht en de kosten van de overheid te verhogen. De staat, zeggen ze, moet "boeren steunen in de dringende overgang naar een plantaardig voedselsysteem en toestaan dat het vrijgekomen land wordt heringericht om de populaties van wilde dieren te herstellen."
De onverdraagzaamheid van de "toleranten"
Deze daden tonen de onverdraagzaamheid van degenen die hun psyche oppoetsen met mythes over hun eigen tolerantie. Ze denken duidelijk dat ze iets groots doen. Een recent artikel in Commentary, "Je bent wat je niet eet", vat de houding van deze eco-strijders samen. "Deze episodes en andere zijn onthullend voor enkele gedeelde principes bij activistisch links... een niveau van oordeelkundigheid dat voldoende is om grenzen te stellen voor zichzelf en anderen."
Lees ook: Waarom klimaatlinks naar sabotage grijpt
De echte impact
Opnieuw staat links erop dat het meer weet dan zijn tegenstanders. Tot slot, zelfs als de mensen van Animal Rebellion hun zin krijgen, zal het geen echt verschil maken voor het milieu. Het zal echter het dagelijks leven van iedereen aanzienlijk veranderen. Het artikel gaat verder. "Een begin 2021 gepubliceerde studie van Virginia Tech stelde vast dat de plotselinge verdwijning van al het melkvee uit de Verenigde Staten de uitstoot van broeikasgassen met een verbijsterend kleine 0,7 procent zou verminderen, terwijl de beschikbare voorraad essentiële voedingsstoffen voor de mens drastisch zou verminderen."
Een dosis realiteit
Ondanks hun vermogen om de krantenkoppen te halen door het plegen van zinloze daden in het openbaar, zijn Animal Rebellion en zijn geestverwanten meelijwekkend kleine groepen. Maar door de geschiedenis heen hebben zulke groepen een doel gediend. De katholieke denker en actievoerder Plinio Corrêa de Oliveira merkt op dat "de explosie van deze extremisten een norm doet ontstaan en een vast doelwit creëert waarvan juist het radicalisme de gematigden fascineert die er langzaam naar toe groeien."
De agenda van de eco-terroristen
De anti-melk extremisten hebben vrienden in regeringen, de academische wereld en het bedrijfsleven die sympathiseren met de groene agenda. Gematigden voelen angst en sympathiseren in stilte met het groene activisme. De media doen er alles aan om het ecologische verhaal in een positief daglicht te stellen. Het is de taak van degenen die de orde verdedigen om de fouten van de anti-melk extremisten te ontmaskeren voor wat ze zijn: grof vandalisme en eco-terrorisme. De door God geschonken goederen van deze aarde staan ten dienste van de mensheid, die het volste recht heeft ze te gebruiken en te ontwikkelen. De geneugten van melk, boter en kaas moeten worden verdedigd tegen de beschavingshaat van ecolinks. Inderdaad, de sinistere standaard van de eco-activisten is slechts een rookgordijn om hun werkelijke doel te verhullen: de vernietiging van wat er nog over is van de christelijke beschaving.
Dit artikel is eerder verschenen op TFP.org
Laatst bijgewerkt: 24 november 2022 09:35