Sylvana Simons
Artikel 1 van Sylvana Simons is geesteskind van communisme
Sylvana Simons ligt weer eens onder vuur. Nu eens niet om de Armeense genocide of het vermeend racisme van blank Nederland.
Sylvana Simons
Nee, Simons ligt onder friendly fire. De naam van haar nieuwe partij Artikel 1 is namelijk al bezet. Een of ander anti-discriminatieloket draagt de naam Artikel 1 Midden-Nederland. De directrice van het loket dringt dan ook aan op naamswijziging door partijleider Simons, om verwarring te voorkomen.
Artikel 1
Het zegt veel dat een politieke partij én een anti-discriminatieloket nu strijden om de afschuwelijk klinkende naam Artikel 1. Kennelijk is het grondwetsartikel een soort talisman geworden voor links. Ergens is dat vreemd. De Grondwet beschermt de burger tegen de overheid. Terwijl Sylvana Simons eerder de 'gediscrimineerde' burger wil beschermen tegen de 'racistische' burger. Zij wil van een contract tussen burgers en overheid een omgangsregeling tussen burgers onderling maken.
'Antidiscriminatie' is communisme
De linkse liefde voor Artikel 1 laat zich verklaren door het tweede deel: Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Wij danken die formulering aan niemand minder dan Marcus Bakker, staalharde stalinist en partijleider van de Communistische Partij Nederland. De geest van het communisme waart dus rond in Artikel 1 - en in het verlengde daarvan, in de partij van Sylvana Simons.
Communist Marcus Bakker, geestesvader van de anti-discriminatie. Bron.
Marcus Bakker
Dat klinkt vergezocht, maar de clou zit 'm in de specifieke bijdrage Marcus Bakker aan Artikel 1. De communist ijverde begin jaren 1980 voor de vage toevoeging van op welke grond dan ook aan Artikel 1. Met succes: het kabinet nam zijn voorstel over. Dat is klassiek communisme. Camoufleer je radicale doel. Introduceer het als vaag voorstel. Wacht een paar jaar, of desnoods tientallen jaren, tot de tijdsgeest rijp is. Dan kunnen de remmen los.'
Communistisch Rusland
Vage voorstellen waren geliefd in communistisch Rusland. Waar helderheid begrenst en afbakent, schept vaagheid de ruimte zelf invulling te geven aan begrippen als kapitalisme en discriminatie. Dat die invulling links moest zijn, stond nergens opgeschreven maar was genoegzaam bekend. Wie niet conformeerde, werd ontslagen - of erger. Als de rechters en ambtenaren en universiteitsbestuurders al niet spontaan links waren, dan werden ze het wel uit angst voor baanverlies of sociaal isolement - of erger.
Kuddementaliteit
Het lijkt verdraaid veel op de huidige kuddementaliteit in Nederland, waarbij ambtenaren wel kunnen fluiten naar promotie als zij uitkomen voor hun PVV-sympathie. De bewuste vaagheid levert mensen over aan de willekeur van politiek-commissarissen. Geen heldere, objectieve standaard bepaalt wat discriminatie is en wat niet. De agenda van de politiek-commissarissen bepaalt dat.
Anti-discriminatieloketten
Dat zie je aan anti-discriminatieloketten als Artikel 1 Midden-Nederland en politieke partijen als Artikel 1. Zich echt inzetten tegen de discriminatie van christenen of Nederlanders met een blanke huidskleur, dat zullen ze niet doen. Veel liever zetten ze zich in voor vermeende slachtoffers van imaginaire dreigingen als islamofobie en racisme en xenofobie.
Weg met Artikel 1!
Het zijn de hedendaagse varianten van wat bij de communisten het kapitalisme was: een immer aanwezige dreiging die de meest verregaande schending van de vrijheden rechtvaardigt. Artikel 1 is een monster dat onze rechten en vrijheden opeet. Niet voor niets pleitte Pim Fortuyn voor afschaffing van het artikel. Het zou de rechten en vrijheden van de Nederlanders goed doen.
Laatst bijgewerkt: 30 november 2023 17:14