Waarom Marion Koopmans de schuld aan vleermuizen gaf, en niet aan China
Professor Marion Koopmans, lid van het OMT in Nederland, maakte deel uit van de WHO-onderzoekscommissie die in Wuhan onderzoek mocht doen naar de herkomst van het coronavirus. Maar nader onderzoek toont aan dat de nauwe banden die Koopmans heeft met China haar eindconclusie verdacht maakt. Beschermt zij de belangen van het grootste communistische land ter wereld?
Vleermuissoep
Eind 2019, kort na de eerste meldingen uit de Chinese stad Wuhan van besmettingen met een nieuw, gevaarlijk virus, kwamen de grote internationale media al met een opmerkelijk verhaal over het ontstaan van het virus. De eerste overdracht van SARS-Covid-2, zoals het virus zou gaan heten, van mens-op-dier zou hebben plaatsgevonden op de Huanan-vismarkt, waarschijnlijk na het eten van vleermuissoep. Alternatieve media ontdekten echter al gauw dat vlakbij deze vismarkt het Wuhan Institute of Virology gevestigd is, een onderzoeksinstituut dat gespecialiseerd is in coronavirussen. Dat was wat ál te toevallig. Wat extra argwaan opriep was dat de grote media er als de kippen bij waren om deze ontdekking zonder nader onderzoek als ‘complottheorie’ weg te zetten.
Laboratoriumincident extreem onwaarschijnlijk
Enkele maanden later, begin 2021, startte de World Health Organization (WHO) een officieel onderzoek naar het ontstaan van het coronavirus. Een speciaal team reisde, na onderhandelingen met de Chinese regering, af naar Wuhan. In februari publiceerden ze hun bevindingen. Volgens de onderzoekers van het WHO was het ‘waarschijnlijk’ dat het virus van dier-op-mens overgebracht was, en ‘extreem onwaarschijnlijk’ dat de introductie van het virus na een laboratoriumincident had plaatsgevonden. Een bevestiging van het vleermuissoep-narratief dus, ook al erkenden de onderzoekers dat ze geen harde conclusies konden trekken over het waar en hoe van de overdracht van dier naar mens.
Het hoofdkwartier van de Wereldgezondheidsorganisatie in Genève.
Nauwe banden met China
Zaak afgedaan, zou je denken. Maar binnen een week na verschijnen van het WHO-rapport, berichtte nieuwszender Sky News Australia dat drie leden van de WHO-onderzoekscommissie banden zouden hebben met de Chinese overheid. Dat wierp een schaduw over de objectiviteit van de onderzoeksresultaten. De Chinese Communistische Partij had veel baat bij de uitkomst van het onderzoek. Een laboratorium-‘ongeluk’ zou een klap zijn voor het internationale prestige van de Chinese wetenschap en dat zou weer afstralen op de Partij. Dat de uitslag van het WHO-onderzoek zo gunstig uitpakte voor China terwijl de onderzoekers verdacht nauwe banden hadden met de Chinese regering, deed velen de wenkbrauwen fronsen.
Koopmans en China
De drie leden die banden zouden hebben met de CCP betroffen de uit Denemarken afkomstige Peter Ben Embarek, de Britse Peter Daszak en onze eigen Marion Koopmans, lid van het OMT dat de Nederlandse regering adviseert bij de bestrijding van COVID-19. Koopmans had allerlei functies en betrekkingen in China. Zo was ze lid van de adviesraad van de Centres for Disease control
van de Chinese provincie Guandong en had ze verscheidene onderzoekssamenwerkingen in deze regio. Ook kreeg ze van de CCP meermaals subsidies voor onderzoeken naar virusziekten, bijvoorbeeld via het National Key Development Program, een strategisch Chinees staatsprogramma voor innovatie.
Lees ook: Japanners tonen gezond verstand tegen vaccinatiedwang
Geschrapt van WHO-kandidatenlijst
De Amerikaanse onderzoekswebsite The National Pulse berichtte op 10 december j.l. dat Marion Koopmans vanwege deze banden van een kandidatenlijst voor de Scientific Advisory Group (SAGO), een wetenschappelijke adviesraad van de WHO, was geschrapt. Opmerkelijk genoeg werd dit door de Nederlandse media nauwelijks opgepikt, terwijl het toch voorpaginawaardig is dat een lid van het Nederlands OMT dermate verdachte banden heeft met het communistische China dat zij daardoor bij het WHO van lijsten geschrapt wordt. Wel stelde Forum voor Democratie op 14 december Kamervragen over de kwestie, maar deze zijn op moment van schrijven nog niet beantwoord door toenmalig minister Hugo de Jonge.
Bedreigingen aan Koopmans
Eveneens opvallend was dat een paar dagen nadat het nieuws doorsijpelde dat Koopmans van de kandidatenlijst voor de SAGO geschrapt was, zij zelf via Twitter het nieuws naar buiten bracht dat ze dreigbrieven ontvangen had van tegenstanders van het coronabeleid. Ze riep daarbij Sigrid Kaag, toen minister van Buitenlandse Zaken, en het OM op om van die bedreigingen ‘werk te maken’. Bedreigingen zijn natuurlijk niet goed te praten, maar om ze naar buiten te brengen zo vlak nadat ze zelf in opspraak gekomen is, wekt de indruk van een afleidingsmanoeuvre.
Koopmans publiceerde op Twitter een email met bedreigingen en riep het OM op om er werk van te maken. Bron: Twitter
Keulemans naïef
Eén journalist publiceerde over de SAGO-kwestie, maar dan om Koopmans te hulp te schieten. Maarten Keulemans, wetenschapsredacteur van de Volkskrant, schreef in een column dat er helemaal geen sprake van verkeerde banden tussen Koopmans en China. De communistische subsidies waren bestemd voor ‘volstrekt onverdachte wetenschap’ en bovendien betaalden andere landen ook mee aan de studies. Een extreem naïeve (of domme) conclusie van Keulemans. Alsof de CCP puur uit wetenschappelijke interesse, of in het belang van internationale ontwikkeling, door buitenlandse wetenschappers onderzoek laat uitvoeren. Natuurlijk niet. Elke yuan die de CCP uitgeeft staat in dienst van communistisch-China. Chinese staatssubsidie aannemen, of zitting nemen in een Chinese adviesraad, zoals Koopmans deed, betekent daarom automatisch meewerken aan Chinese, communistische staatsprogramma’s.
Indirect bewijs
Bovendien is er allerlei indirect bewijs dat Koopmans’ samenwerking met China helemaal geen ‘volstrekt onverdachte wetenschap’ betrof. In 2018 startte de Amerikaanse regering-Trump met een anti-spionage programma dat tot doel had het ontdekken en tegenwerken van economische en academische spionage en geheime beïnvloedingsoperaties door China. Een van de programma’s die door de Amerikanen als verdacht werd aangemerkt, was de China Scholarship Council (CSC), een instrument van het Chinese ministerie voor Onderwijs, dat beurzen voor Chinese studenten in het buitenland arrangeert. Tenminste een deel van de Chinese studenten aan Amerikaanse universiteiten als Yale zou namelijk als spionnen werken voor de Chinese overheid.
Chinese geld naar onderzoek in EMC
Laat nu ditzelfde CSC financier zijn van wetenschappelijk onderzoek waar Marion Koopmans de leiding had of nauw betrokken was. Bijvoorbeeld een onderzoek van Chinese wetenschappers aan het Erasmus Medisch Centrum naar eigenschappen van het rotavirus. Het feit dat een verlengstuk van de Chinees overheid, door de Amerikanen verdacht van betrokkenheid bij wetenschappelijke spionage, bereid is academische studies van Chinese onderzoekers aan het Erasmus MC te financieren, is op z’n zachts gezegd verdacht. Dat Marion Koopmans haar medewerking aan deze studies verleende, getuigt van extreme naïviteit of, waarschijnlijker, van geen bezwaar hebben tegen meewerken aan Chinese communistische doeleinden in ruil voor fondsen.
Marion Koopmans in het Erasmus Medisch Centrum. Bron: Wikicommons
Daszak grootste belangenconflict
En dan is er Koopmans’ collega’s Peter Daszak, medelid van het WHO-team dat in China onderzoek deed naar de herkomst van het virus. De Brit had als voorzitter van de Amerikaanse organisatie EcoHealth Alliance al 18 jaar samengewerkt met het Wuhan Institute of Virology. Ook ontving hij meermaals Chinese staatssubsidies voor onderzoek en was hij te gast bij Chinese conferenties en in programma’s van de Chinese staatsomroep CGTN. Dat Daszak meebesliste over de rol van China bij de oorsprong van het coronavirus is ongelofelijk. De Nederlandse biofysicus Erik van Nimwegen zei over Daszak dat hij “bijna geen persoon kan bedenken die een groter belangenconflict heeft dan Daszak” en dat hij nooit had mogen meegaan naar China.
Ingezonden brief The Lancet
Juist deze Daszak had al in februari 2020 in een ingezonden brief in het toonaangevende medische blad The Lancet geschreven dat de theorie van een laboratoriumlek niets minder dan een complottheorie was. Medeondertekenaar van deze brief was wetenschapster Linda Saif, die ook mee zou gaan met de missie naar Wuhan. Marion Koopmans’ handtekening stond niet onder de brief, maar wel die van haar ondergeschikte, Bart Haagmans, onderzoeker aan het Erasmus MC. Het lijkt onwaarschijnlijk dat Haagmans een brief in zo’n belangrijk internationaal vakblad ondertekend zou hebben zonder instemming van zijn baas Koopmans. Hoe konden Daszak en zijn collega-wetenschappers, waaronder dus Koopmans (zij het bij monde van Haagmans), al vóór het onderzoek in Wuhan claimen dat het virus op natuurlijke wijze op de mens was overgegaan?
China geen moeite met Koopmans
In de overeenkomst tussen de WHO en de Chinese regering stond dat beide partijen moesten instemmen met de leden van het onderzoeksteam. In de praktijk betekende dat dat China een veto had. De keuze van Peter Daszak zal China goed bevallen zijn en klaarblijkelijk had de CCP ook geen moeite met Koopmans. De reden daarvoor ligt ongetwijfeld in haar verwevenheid met de Chinese academische wereld en de financiering die ze daarvoor ontving. China kon op basis daarvan, en van de ingezonden brief, verwachten dat zij niet tegen de belangen van de Chinese regering in zou gaan, is de minimale conclusie die te trekken valt. The National Pulse stelde: hoe kan een werkelijk onafhankelijk onderzoek bestaan als de onderzoeker een financiële relatie heeft met juist de entiteit die lijdend voorwerp van het onderzoek is?
Zware druk Chinese officials
Hoofd van de WHO-missie was de Deen Ben Embarek. In een Deense documentaire, uitgezonden enkele maanden nadat het WHO-rapport gepubliceerd was, verklaarde deze wetenschapper dat Chinese officials zware druk uitoefenden om de laboratoriumtheorie niet te onderzoeken omdat die toch “onmogelijk” was. Volgens Ben Embarek was het goed mogelijk dat er een ‘menselijke fout’ (van een Chinese laboratoriummedewerker) ten grondslag lag aan het overgaan van het virus van dier-op-mens, maar dat het Chinese politieke systeem niet toestaat dat zoiets toegegeven wordt. Uiteindelijk werd er, pas 48 uur voordat de onderzoeksresultaten bekend werden gemaakt, een compromis gesloten. De laboratoriumtheorie mocht in het rapport worden genoemd, onder voorwaarde dat er geen nader onderzoek kwam.
Peter Ben Embarek, hoofd van het WHO-onderzoeksteam, vertelt dat Chinese officials zware druk op hen uitoefende om de laboratoriumtheorie weg te laten uit het rapport. Bron: Youtube
Koopmans behoorlijk geïrriteerd
De verklaring van Ben Embarek laat zien hoezeer de conclusie van het WHO-rapport door de Chinese overheid bepaald is. Dat Marion Koopmans hierover zelf niets onthulde, toont aan dat zij niet van plan was iets te zeggen dat China, en daarmee haar eigen carrière, zou kunnen schaden. Sterker nog, toen de directeur van de WHO, Tedros Ghebreyesus, de conclusie dat er geen sprake was van een laboratoriumlek ‘prematuur’ noemde, viel Koopmans hem daarop aan. “Ik was behoorlijk geïrriteerd,” zei ze over de uitspraak van Ghebreyesus. Zou de irritatie hem zitten in het gevoel van betrapt te zijn op haar medewerking aan een wetenschappelijke conclusie die niet gebaseerd is op objectief onderzoek maar op de belangen van het grootste communistische land ter wereld?
De schijn tegen
En gezien de verwevenheid die Koopmans zelf heeft met de Chinese academische wereld en daarmee met de Chinese Communistische Partij, wat te denken van haar uitspraken over de noodzaak van lockdowns en andere zware coronamaatregelen? Waren die wel objectief wetenschappelijk? Of ook ingegeven door China, die de schade van lockdowns in eigen land graag verlengd ziet naar westerse landen? Hoe dan ook moeten we concluderen dat iemand die zó de schijn tegen heeft, niet langer aan kan blijven als lid van het Nederlandse OMT. Om te eindigen met een komische noot: vorige maand werd in China een symposium gehouden over bio-veiligheid in onderzoekslaboratoria. Plaats van samenkomst: het Wuhan Institute of Virology.
Laatst bijgewerkt: 25 januari 2022 13:39