Waarom kunnen klimaatactivisten kernenergie niet accepteren?
De klimaatbeweging heeft een atoomgroot probleem dat haar geloofwaardigheid vernietigt. Terwijl linkse politici en beleidsmakers zich hardnekkig verzetten, zijn wetenschappers en ingenieurs bezig met het verfijnen en verbeteren van milieuvriendelijke manieren om kernenergie te produceren. Rolls Royce is van plan kleine reactoren te bouwen in Engeland. Emmanuel Macron heeft onlangs de bouw van nieuwe kernreactoren in Frankrijk aangekondigd.
De milieuvriendelijke realiteit van kernenergie
Bovendien voldoet kernenergie aan alle punten van de Groene checklist. Het creëert grote hoeveelheden duurzame energie die gemakkelijk in het elektriciteitsnet kan worden geïntegreerd. Zij maakt het mogelijk energiebronnen lokaal in te zetten en dus beter in te spelen op de behoeften van individuen en kleine groepen. En een punt waar klimaatactivisten steeds op hameren: Het laat een kleine CO2-voetafdruk achter. Wat zou er dus niet goed zijn aan kernenergie? De ondertitel van een recent opiniestuk in de Wall Street Journal geeft aan hoe groen kernenergie is. Er staat: "De totale uitstoot van broeikasgassen is 1/700ste van die van steenkool en een kwart van die van zonne-energie". Als het gaat om het behoud van land en natuur, gebruikt kernenergie 1/2000ste deel van het land als wind en 1/400ste deel als zonne-energie. Hoewel gevaarlijker en moeilijker op te ruimen, vertegenwoordigt kernafval ook maar een fractie van het afvalvolume van andere bronnen.
Kernenergie efficiënt, duurzaam en betrouwbaar
Het Office of Nuclear Energy van de Amerikaanse regering meldt dat kernenergie de meest betrouwbare energiebron is die beschikbaar is. Kerncentrales werken ongeveer 92,5% van de tijd op volle kracht, vergeleken met zonne-energie met 24,9%. De tweede energiebron met de hoogste capaciteit is geothermische energie, die een verre tweede plaats inneemt, met een capaciteitsfactor van 74,3%. Andere positieve aspecten van kernenergie zijn de bijdrage ervan aan de nationale veiligheid door eigen energievoorziening en diplomatie en het scheppen van werkgelegenheid, dat 30% hoger ligt dan bij andere bronnen. In Nederland heeft Clintel (clintel.nl) een rapport over energievoorziening uitgegeven, waarin ook voor ons eigen land wordt beargumenteerd dat kernenergie betrouwbaar, duurzaam en veilig is.
Onhoudbare oppositie van groenlinkse politici
Groene en linkse politici en beleidsmakers hebben zich tot nu toe hardnekkig verzet tegen het nucleaire alternatief voor fossiele brandstoffen. Bekende namen als Bernie Sanders en Tom Steyer (een grote investeerder in fossiele brandstoffen in de VS) hebben zich verzet tegen kernenergie, ondanks de relatieve veiligheid ervan. Veel groenen wijzen op de drie ongelukken met kerncentrales in Tsjernobyl, Three Mile Island (VS, 1979) en Fukushima, waar beweerd wordt dat 200 mensen gestorven zijn, dan wel zullen sterven aan de gevolgen van deze tragedies. Bijna al die berekende doden zijn echter het gevolg van het ongeluk in de kerncentrale uit het Sovjettijdperk in Tsjernobyl. Dergelijke herhaalde misvattingen dragen bij aan de narratief van antinucleaire hysterie dat de bouw van kerncentrales tegenhoudt.
De Vierde Revolutie: `de gronden voor groen verzet
Een ander genoemd bezwaar is de kwestie van de kosteneffectiviteit. Hoewel de exploitatiekosten financieel haalbaar zijn als een kerncentrale eenmaal in gebruik is genomen, kan de kapitaalinvestering in ontwerp en bouw aanzienlijk zijn. Dezelfde groenen die enthousiast voorstander zijn van subsidies voor zonne- en windenergie, verzetten zich echter tegen dergelijke subsidies voor kernenergie. Zij negeren ook de kosteneffectiviteit van nieuwere modellen van kleine centrales die beloven zuiniger te zijn. Energieplannen in de VS en Europa bevatten geen of weinig bepalingen om deze klimaatvriendelijke energiebron te steunen. Het wordt dus duidelijk dat het verzet tegen kernenergie niet economisch of zelfs ecologisch van aard is. Het is politiek en ideologisch. Het verzet van links tegen kernenergie is gebaseerd op haar egalitaire idealen die zich verzetten tegen alles wat de heerschappij van de mens over de natuur bevordert.
Primitivisme en mensvijandelijkheid
De radicale ecologen verzetten zich tegen nieuwe technologie en de vooruitgang van de moderne wereld omdat deze de mens bevoordeelt boven andere levende wezens en de natuur. Zij zijn voorstander van egalitaire manieren om samenlevingen te organiseren die premodern tribaal en ‘aardevriendelijk’ zouden zijn. In onbewaakte momenten geven groene politici blijk van haat jegens de mensheid en spreken zich zelfs uit als voorstander van de uitroeiing van de mens. Omdat kernenergie een hoogontwikkeld systeem van beschaving en technologie veronderstelt, is dat in strijd is met hun egalitaire ideologie. Hun roep om "systemische" verandering staat tegenover beschaving en cultuur. Dus in plaats van te werken aan kosteneffectieve oplossingen zoals kernenergie, bevorderen linkse en zogenaamd “groene” politici irrationele angst voor kernenergie. Zij zullen zelfs de voorkeur geven aan energiebronnen die meer verspillend, minder milieuvriendelijk en minder geavanceerd in hun energieproductiviteit zijn. We zien dat bijvoorbeeld bij het doordrukken van zeer primitieve en kostbare biomassacentrales.
Lees ook: Zelfs pensioenfondsen kruipen voor klimaatlobby
Links bevechten voor onze toekomst
Geen enkele vooruitgang in nucleaire technologie kan de groenen op andere gedachten brengen. Technologische vooruitgang omvat meer geavanceerde koelsystemen die gebruik maken van gesmolten natrium, kernfusie om energie op te wekken, en kleine modulaire reactoren. De groenen wijzen dit allemaal af als onderdeel van hun anti-vooruitgangsagenda. De strijdlijnen zijn nu duidelijk tussen aan de ene kant voorstanders van een minder welvarende en een miserabeler primitieve samenleving en degenen die een succesvol energiebeleid willen ontwikkelen. Met de juiste voorzorgsmaatregelen is de angst voor een nucleaire ramp ongegrond. Mensen voorlichten over de ideologische aard van deze strijd met de klimaatdrammers is de eerste stap naar de ontwikkeling van werkelijk duurzame energie in de Westerse wereld.
Dit artikel van Thomas Villalobos verscheen eerder in het Engels op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 10 december 2021 19:35