Hoofdgebouw van de Vrije Universiteit Amsterdam. Bron: WikiCommons
Vrije Universiteit Amsterdam leert Nederlandse studenten schuld en zelfhaat
Een medestander mailde onze redactie met een opmerkelijk verhaal. Haar dochter, nu VWO 6-leerlinge, had tijdens een kennismaking met de Vrije Universiteit een video moeten kijken van een 'woke' NPO-programma. De studenten moesten daarna reflecteren op hun eigen 'witte privilege'.
Make Holland Great Again
De leerlingen keken naar een aflevering van het NPO3-programma Make Holland Great Again. Daarin probeert presentator Sahil Amar Aïssa ons land ‘mooier, beter en liever’ te maken. Wat hij daarmee bedoelt wordt duidelijk in zijn inleidende praatje voor deze aflevering. Aïssa zegt: “De effecten van kolonisme en slavernij zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar in onze maatschappij. Bijvoorbeeld discriminatie, institutioneel racisme, wit privilege, zijn er allemaal op terug te voeren.” Daardoor hebben blanken een veel betere startpositie in het leven dan niet-blanken, aldus de presentator.
Sprintwedstrijd
Make Holland Great Again gaat een experiment doen dat die ongelijke kansen tussen blanke en gekleurde mensen duidelijk maakt. Aïssa heeft hiervoor 25 jonge mensen uitgenodigd. Zij kunnen in een sprintwedstrijd 100 euro winnen. Maar eerst moeten de deelnemers reageren op een aantal stellingen, door wel of niet een stap naar voren te doen. Het gaat om stellingen als: “Doe een stap naar voren als er bij jou thuis voornamelijk Nederlands wordt gesproken”, en “Doe een stap naar voren als je niet onterecht aangehouden bent door de politie”.
De startpositie van de kinderen bij de sprintwedstrijd wordt bepaald aan de hand van stellingen over 'wit privilege'. Bron: YouTube
Blanke kinderen vooraan
De bedoeling wordt al snel duidelijk. De blanke jonge mensen komen verder naar voren te staan dan de zwarte en anderskleurige jongens en meisjes. Nog meer stellingen, ondersteund door een treurig muziekje: moet jij je ouders helpen om moeilijke formulieren in te vullen, ben je wel eens gepest om je huidskleur, ervaren mensen jou als dreigender vanwege je huidskleur, enzovoort. Aan het eind staan de blanke Nederlanders vooraan, sommigen zelfs al bijna bij de finishlijn. Met een emotionele blik fluistert Aïssa in de camera: “Achteraan staan alleen maar mensen van kleur.”
Startpositie in het leven
De Marokkaanse presentator zegt dan tegen de deelnemers: “De positie waar je nu staat is representatief voor je startpositie in het leven.” Hij geeft hen de optie om te blijven staan waar ze staan en hun voorsprong te behouden, of terug te gaan naar de startlijn, zodat iedereen gelijk begint. Onder deze druk loopt iedereen terug. Behalve, ironisch genoeg, een zwarte jongen die een paar lijnen opgeschoven was. Hij verklaart: “Ik weet waar ik vandaan kom [in het leven], dus ik zou echt niet terug willen naar achter.” Dat wordt door de anderen zonder protest geaccepteerd, waarna hij (overigens ternauwernood) als eerste over de finish komt.
De winnaar van de 'woke' sprintwedstrijd is dolblij dat hij gewonnen heeft. Presentator Sahil Amar Aïssa (r) feliciteert hem. Bron: YouTube.
Emotionele chantage
Het valt op hoezeer de blanke deelnemers in interviewtjes achteraf meegaan in het slachtoffer-narratief. Ze erkennen hun ‘privilege’ en zeggen het onrechtvaardig te vinden dat anderen niet dezelfde kansen in het leven hebben als zij. Maar dit is niet onverwacht. Tegen dit soort emotionele druk - chantage is een beter woord - van links zijn jonge mensen niet bestand. Omdat ze niet de levenservaring hebben om tegen groepsdruk bestand te zijn, maar vooral ook omdat hun hele leven al gevormd is door linkse propaganda. Op school, op televisie, op sociale media, misschien ook wel thuis, overal horen ze dat blanke mensen het beter hebben dan gekleurde mensen en dat deze onrechtvaardige situatie ontstaat door hun eigen (onbewuste) racisme en uitsluiting van anderen.
Erg schuldig
De bewuste VWO 6-leerlinge vertelt dat de studenten na afloop gevraagd wordt te reageren op het filmpje. Opmerkelijk genoeg zegt ze dat er maar twee blanke studenten zijn, de anderen zijn allemaal van buitenlandse afkomst. Ook de docente is een moslima. Ze benadrukt dat kinderen uit blanke gezinnen het standaard beter hebben en dat dit komt door ‘wit privilege’. Niemand protesteert. Een blank meisje zegt dat ze zich ‘erg schuldig’ voelt. De studenten zijn het er over eens dat de zwarte jongen gelijk heeft dat hij niet terug naar de startstreep gaat en uiteindelijk wint. Hij mocht de anderen op deze manier wel ‘terugpakken’. (Een voorbode van de herstelbetalingen waar types als Sylvana Simons en Mitchell Esajas voor ijveren!)
Abraham Kuyper (1837-1920), staatsman en oprichter van de Vrije Universiteit Amsterdam. Bron: WikiCommons
Schaamte en zelfhaat
Let wel, dit zijn kinderen van misschien net 19 of 20 jaar, die in een officiële onderwijsinstelling te horen krijgen dat door hun schuld andere mensen het slechter hebben dan zij. In plaats van trots op hun land dat door hard werken van hun voorouders tot grote welvaart en ontwikkeling is gekomen, leren ze schaamte en zelfhaat. Het laat zien hoezeer onze onderwijsinstellingen zijn verworden tot cultuurmarxistische bolwerken waarin elke studierichting en elk vak ondergeschikt gemaakt wordt aan ‘woke’. We hoeven ons niet af te vragen wat de oprichter van de Vrije Universiteit, staatsman Abraham Kuyper, van dit alles zou hebben gevonden.
Laatst bijgewerkt: 22 december 2021 10:46