Beeld: Gerd Altmann via Pixabay
Vanguard wijst de weg uit de dwangbuis van groen beleggen
Vanguard is 's werelds op één na grootste beheerder van beleggings- en beursfondsen. Het was een pionier op het gebied van indexfondsen en beheert nu triljoenen beleggingsdollars. Zoals de naam al suggereert, heeft de onderneming altijd voorop gelopen in de financiële wereld en nieuwe manieren verkend om de mogelijkheden voor beleggers te verbeteren. Het innovatieve bedrijf is terug in de voorhoede en op een goede manier, en niet iedereen is daar blij mee.
Springen op de verkeerde wagen
Eind 2020 sprongen alle grote beleggingsfondsbeheerders op de kar van de klimaatverandering door een alliantie te vormen met de naam Net Zero Asset Managers (NZAM). De groep werd opgericht om de netto-nuluitstoot tegen 2050 te ondersteunen door klimaatvriendelijke investeringen te bevorderen. De kern van deze alliantie wordt gevormd door de grote drie fondsbeheerders: BlackRock, Vanguard en State Street. Vanguard beheert momenteel 8,1 biljoen dollar aan activa.
NZAM gaat verder dan klimaatagenda
Destijds was het trendy om zich bij de NZAM aan te sluiten. De zaken zijn echter verzuurd. Velen bekritiseren nu programma's als NZAM omdat ze verder gaan dan klimaatproblemen en de hele agenda voor milieu, maatschappij en bestuur (Environmental, social, and corporate governance, ESG) omarmen. Zij beschuldigen het management van bedrijven ervan toe te geven aan onredelijke eisen die niets te maken hebben met beter zakendoen. De ESG-radicalen dringen er inderdaad op aan dat fondsbeheerders energie en andere vitale industrieën ontmoedigen, goede doelen steunen en inclusiviteit in de bestuurskamer bevorderen. Dit is financiële zelfmoord.
Groene beleggingsstrategieën heroverwogen
Het verzet van beleggers is zo groot dat sommige financiële instellingen hun groene beleggingsstrategieën heroverwegen. Grote beleggers, waaronder belangrijke beheerders van overheidspensioenfondsen, hebben miljarden dollars teruggetrokken uit ESG-pushende bedrijven, met name het zeer woke BlackRock.
Lees ook: Abortus voor het klimaat: “heel gezonde reactie op een extreme situatie”
Vanguard leidt de weg naar buiten
Hoewel Vanguard snel op de kar sprong, neemt het nu het voortouw door aan te kondigen dat het formeel uit de NZAM-alliantie stapt. Het beweert dat het programma "duidelijkheid" mist en verwarrend is voor zijn beleggers. "We hebben besloten ons terug te trekken uit de NZAM, zodat we de door onze beleggers gewenste duidelijkheid kunnen verschaffen over de rol van indexfondsen en over hoe we denken over materiële risico's, waaronder klimaatgerelateerde risico's," verklaarde Vanguard in een verklaring op zijn website.
Verwarring over standpunten beleggingsondernemingen
In de aankondiging stond verder: "Dergelijke branche-initiatieven kunnen een constructieve dialoog bevorderen, maar soms kunnen ze ook leiden tot verwarring over de standpunten van individuele beleggingsondernemingen. Dat was in dit geval het geval, met name wat betreft de toepasbaarheid van de netto nulbenadering op de breed gediversifieerde indexfondsen waar veel Vanguard-beleggers de voorkeur aan geven."
De echte betekenis achter de stap
Niemand maakt zich enige illusie wat deze zorgvuldig opgestelde verklaringen betekenen. Vanguard wil uit het groene keurslijf. Beleggers zijn niet alleen "verward" door de groene onzin, maar ze zijn ook boos en zetten het fondsmanagement onder druk om er iets aan te doen. Beleggers begrijpen niet waarom ideologische krachten van buitenaf moeten dicteren hoe hun geld wordt gebruikt. Het doel van beheerde fondsen is niet om tegemoet te komen aan agenda's, maar om de winst van hun klanten te helpen verbeteren door verstandig te beleggen. Fondsbeheerders moeten de vrijheid hebben om te beslissen welke sectoren het beste zijn voor hun klanten - en in dit geval, het beste voor de natie.
Een grote klap voor de groene toekomst
Linkse groeperingen maken zich ook geen illusies over wat de aankondiging van Vanguard betekent. Het bedrijf verwerpt hun agenda. Het vertrek van een van de Grote Drie is een grote klap voor de groene inspanningen. Met deze stap verdwijnt een van de poten van de driepoot van Amerika's drie grootste fondsbeheerders. Het vertrek van Vanguard is de belangrijkste uitval tot nu toe in een groeiende reactie van conservatieven tegen banken en vermogensbeheerders die zich richten op vitale Amerikaanse industrieën.
Groene lobby voelt pijn
Voor de groene lobby kan de stap rampzalig zijn. Niet alleen staan er triljoenen dollars op het spel, maar, nog belangrijker, het keurslijf is nu gescheurd. De moedige positie van Vanguard in de voorhoede kan veel andere bedrijven ertoe aanzetten de ESG-ideologie die hun nu door de strot wordt geduwd, overboord te gooien. De groene lobby voelt de pijn. De voormalige Amerikaanse vicepresident Al Gore heeft de beslissing van Vanguard om uit de NZAM te stappen, veroordeeld als "een enorme teleurstelling" en een gebrek aan gevoel voor de tijdgeest. Gore, die voorzitter is van het milieuvriendelijke Generation Investment Management, zei: "Het is een onverantwoordelijke en kortzichtige beslissing". Groene activisten erkennen ook de druk van anti-ESG demonstranten. Zij beschuldigen Vanguard van kowtowing, het buigen voor "anti-woke" sentiment.
Nooit tevreden radicalen veranderen het verhaal
Links reageert op het vertrek met de gebruikelijke lasterpraatjes. In plaats van in te gaan op de legitieme zorgen van Vanguard, veranderen veel activisten onmiddellijk van onderwerp door de oprechtheid van het bedrijf aan te vallen. Ze beweren zelfs dat Vanguard nooit echt meer wilde doen. "Vanguard is ver achtergebleven bij zelfs zijn eigen branchegenoten in het beperken van klimaatrisico's, maar het beweerde tenminste in de goede richting te gaan," zei Casey Harrell, een senior strateeg van Vanguard S.O.S..
Lees ook: Nederlandse overheid manipuleerde publieke opinie omtrent corona
Deelname van Vanguard aan NZAM; meer publiciteitsstunt?
"Nu, met zijn beslissing om weg te lopen van NZAM, laat de firma elk masker vallen," verklaarde Harrell. "Vanguard buigt voor rechtse politieke druk in plaats van het belang van zijn klanten te dienen. Het is nu duidelijk dat beleggers die zich zorgen maken over het klimaatrisico hun investeringen elders moeten doen." Bloomberg meldt dat Lara Cuvelier, een activiste bij Reclaim Finance, de deelname van Vanguard aan de NZAM tot nu toe veel meer als een publiciteitsstunt dan als een pragmatische actie beschouwt.
Eco-activisten eisen altijd meer
Eco-activisten zijn nooit tevreden met de inspanning van wie hun programma's onderschrijven. Ze eisen altijd meer. Zelfs vóór het vertrek van Vanguard worden NZAM-functionarissen ervan beschuldigd dat zij er niet in slagen hun leden aan strikte milieudoelstellingen te laten voldoen. De denktank Universal Over publiceerde in oktober een vernietigend rapport waarin stond dat de NZAM "onherroepelijk tekortschoot", omdat de leden inconsistente en vage methodes gebruikten. De scherpste kritiek was voorbehouden aan de grote drie vermogensbeheerders, waaronder het zeer woke BlackRock.
Geen illusies over Vanguard
Ondanks zijn moedige houding moet niemand de illusie hebben dat Vanguard een anti-woke kruisvaarder is geworden die het opneemt tegen de gevestigde orde. De dagen van de legendarische oprichter van Vanguard, John Bogle, die niet bang was om buiten de kaders te denken en zijn mening te geven, zijn voorbij. Helaas zitten de wortels van ESG diep in corporate Amerika. Vanguard geeft nog steeds uiting aan zijn betrokkenheid bij de klimaatagenda en het gebruik van zijn eco-retoriek. In de verklaring van de firma wordt het publiek gerustgesteld dat zij nog steeds "onafhankelijk van het bondgenootschap haar vooruitgang zal bijhouden" door beleggers de informatie en producten te leveren om de VS de komende decennia in de richting van een netto nuluitstoot te sturen. Beleggers moeten dus goede druk blijven uitoefenen.
Drie lessen uit de exit
Er zijn echter drie lessen te trekken uit de exit van Vanguard. De eerste is dat protest en druk effect hebben. Zelfs verstokte analisten moeten dat toegeven. Vanguard was zo verstandig om naar zijn klanten te luisteren, niet naar eco-activisten, en zal beloond worden als het dat blijft doen. De tweede les is dat je nooit moet vertrouwen op linkse bondgenoten. Ze applaudisseren misschien als ze bedrijven zover krijgen om mee te doen, maar ze zullen aanvallen als het hun zaak dient. Radicaal links zal nooit tevreden zijn met concessies en zal altijd veel meer eisen. Ten slotte, wees nooit bang om actie te ondernemen wanneer u wordt aangevallen. In tegenstelling tot de andere twee van de Grote Drie verliet Vanguard op tijd het zinkende schip. Het durfde te erkennen dat zijn beste en natuurlijke positie in de voorhoede ligt, niet in de achterhoede.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 27 juni 2023 16:47