Geen doorbraak, maar er blijft hoop voor Nederlandse cultuur
De verkiezingen van 15 maart 2017 blijken achteraf vooral op te vallen door wat ze niet hebben gebracht. Internationaal werd immers met spanning naar de uitslag uitgezien. De verwachte grote doorbraak van het populisme, dat het land op een gecorrigeerde koers van zelfbehoud had kunnen brengen, bleef echter uit. Het bestuur blijft stevig in handen van wat Thierry Baudet, die als nieuweling voor Forum van Democratie twee zetels in de wacht sleepte, graag de 'kartelpartijen' noemt.
Slapend rijk
Deze traditionele, elkaar bevestigende partijen hebben de identiteit van Nederland in gevaar gebracht door een halve eeuw van kritiekloos multiculturalisme, politieke correctheid en massa-immigratie. De PVV, opgekomen als reactie hiertegen, was voor deze verkiezingen de gedoodverfde favoriet. Er waren verschillende redenenen waardoor Geert Wilders geen normale campagne kon voeren, maar wellicht heeft de partij ook teveel gedacht slapend rijk te kunnen worden. Bovendien kan de aangekondigde maar uitgebleven electorale aardverschuiving andere partijen, zoals de VVD en het sterk teruggekomen CDA, ertoe aangezet hebben iets meer PVV-achtige geluiden te laten horen. Dit beperkte zich vooral tot bijkomstigheden: zo hield Buma een onverwacht pleidooi voor het volkslied.
Dubieus allochtonenpartijtje
Het is overigens de historische rol van het populisme om democratieën te corrigeren die in de houdgreep terecht komen van werkelijkheidsvreemde politici. Wat dat betreft mag Forum van Democratie zichzelf nu terecht een "voet tussen de deur" noemen. Daar staat tegenover dat het onserieuze allochtonenpartijtje DENK met drie zetels in de Kamer terugkeert: de lange arm van Erdogan is nog weer wat langer geworden. GroenLinks, een echte haatpartij als het om de eigen cultuur gaat en halfzacht jegens die van anderen, heeft zich met veertien zetels onder Jesse Klaver indrukwekkend hersteld. Ook dat is geen goed nieuws voor wie de Nederlandse cultuur aan het hart gaat.
Broeikas
De verkiezingen van 15 maart 2017 hebben dus niet de gedroomde vernieuwing voor de Nederlandse politiek gebracht. Weliswaar is de PvdA, historisch als geen andere belast met de multiculturele samenleving en bovendien de broeikas waar de kiemen van DENK zijn opgekweekt, met negen zetels verregaand verzwakt, daar staat de grote winst van GroenLinks tegenover. De VVD van Mark Rutte kan opnieuw de leiding nemen in het formatieproces. In die zin brengen deze verkiezingen in hoofdzaak meer van hetzelfde. Maar onder de oppervlakte zijn er toch ook nieuwe ontwikkelingen, die zowel tot zorg als tot hoop aanleiding kunnen geven.
Laatst bijgewerkt: 1 december 2023 07:06