Acht lessen van de demonstratie op de Dam

Acht lessen van de demonstratie op de Dam

Nederland viel over de linkse demonstratie op de Dam, midden in coronatijd. We trekken er acht lessen uit.

1 - Coronamaatregelen zijn er niet voor gezondheid, maar voor controle.

Het doel van de maatregelen is niet zozeer de volksgezondheid, anders hadden minister Grapperhaus en burgemeester Halsema nooit de demonstratie laten doorgaan. Het doel is eerder het controleren van Nederlanders. Die mogen alleen doen wat de overheid noodzakelijk acht. Je oma bezoeken in het verpleeghuis? Onnodig. Je café uitbaten? Niet noodzakelijk. Linkse demonstratie houden? Wel noodzakelijk. Links activisme is voor de Nederlandse overheid een zaak van groot belang. Het wordt immers gesubsidieerd met belastinggeld.

Overheidssubsidies aan Stichting Nederland Wordt Beter, de club van Jerry Afriyie. Bron: subsidieregister gemeente Amsterdam.

2 - De demonstraties worden betaald door ons belastingbetalers.

Jerry Afriyie en Mitchell Esajas, organisatoren van de demonstratie, strijken jaar na jaar vette subsidies op van de Nederlandse overheid. Voor allerlei projecten die ‘racisme’ en ‘discriminatie’ moeten bestrijden, maar in de praktijk neerkomen op het zwartmaken van Nederlandse tradities. De fondsen stellen Afriyie en Esajas in staat om protesten op te zetten waar een burger die zijn dagelijks brood verdient in het bedrijfsleven, zeker niet aan toekomt. De projecten van Afriyie en Esajas draaien op subsidies die, zo vergeten politici graag, opgehoest worden door belastingbetalers. Die moeten gedwongen meebetalen aan geweldsverheerlijking en haat jegens de Nederlandse cultuur.

3 - Femke Halsema is geen burgemeester maar activiste.

Burgemeester zijn vereist dat je boven de partijen staat. Halsema is letterlijk tussen de demonstranten gaan staan. Toen het uit de hand liep en wel 10.000 mensen samendromden op de Dam, vond ze de “emoties te groot” en de boodschap van de demonstratie “te belangrijk” om die te ontbinden. Achteraf volgde geen kritische zelfreflectie, maar klaagde Halsema dat “rechts Nederland een gouden kans ziet” in de ophef. Halsema treedt op als ideoloog en activiste, niet als burgemeester. Dat liet ze op de Dodenherdenking van 4 mei ook blijken, toen ze op eenzelfde Dam – maar dan helemaal leeg – weigerde om het Wilhelmus mee te zingen.

Akwasi Owusu Ansah gaat los. Bron afbeelding: YouTube / Nelson Hillebrand

4 - Zwarte Piet is en blijft de grootste vijand.

“Op het moment in november dat ik een Zwarte Piet zie, ik trap hoogstpersoonlijk op zijn gezicht.” Die woorden sprak activist Akwasi Owusu Ansah maandag op de Dam. Niet vanuit het publiek, maar vanaf het podium. Met organisator Mitchell Esajas aan zijn zijde. Zwarte Piet blijft de grootste doorn in het oog van de linkse drammers. Dat Zwarte Piet dateert uit eeuwen dat er überhaupt geen zwarte mensen in Nederland rondliepen om hem op te baseren, dat deert de activisten niet. De werkelijkheid moet wijken voor fletse frames van Zwarte Piet als ‘blackface-figuur’.

5 - Rutte weigert voor Zwarte Piet op te komen.

Sterker nog Rutte verklaarde donderdag in de Tweede Kamer tegen Zwarte Piet te zijn. Hij zegt “grote veranderingen” te hebben doorgemaakt in zijn standpunt. Wie Rutte langer kent weet dat hij al jarenlang van mening is dat Zwarte Piet moet ‘veranderen’, lees: verdwijnen. Hij zegt het alleen explicieter. “Over een aantal jaren zullen er bijna geen Pieten meer zwart zijn”, meent Rutte. Wij denken eerder dat er over een aantal jaar geen Mark Rutte meer in het Torentje zit. Ongetwijfeld uitgevlogen naar de EU of de VN om vanuit daar de afbraak van nationale tradities te bevorderen.

Relschoppers in de Verenigde Staten. De gestrekte arm en gebalde vuist is het symbool van de Black Panthers, een groepering van communistische terroristen uit de jaren 1960. Bron afbeelding: Brett Weinstein (Wikipedia user Nrbelex) from Washington, DC - DC George Floyd Protest (I), CC BY-SA 2.0

6 - Black Lives Matter komt naar Nederland en dat is slecht nieuws.

Of is er eigenlijk al. Dat is zorgwekkend. In de Verenigde Staten, waar de beweging sinds 2013 actief is, heeft Black Lives Matter een lange geschiedenis van geweld, leugens en manipulaties. Politiearrestaties van zwarte verdachten waar geweld bij komt kijken, worden door BLM steevast als racistisch bestempeld. BLM-activisten zoeken ruzie met politieagenten om een ideologisch statement te maken. Jerry Afryie deed hetzelfde in 2014, toen hij geweld pleegde tegen politieagenten bij een Sinterklaasintocht.

Jerry Afriyie in gevecht met de politie tijdens de Sinterklaasintocht in Gouda. De activist weigerde meewerking aan arrestatie en ging vervolgens over tot geweld - in bijzijn van kleine kinderen. De rechter veroordeelde Afriyie uiteindelijk tot een schadevergoeding en een geldboete.

7 - De politiek-correcte elite werkt gewillig mee.

In de Verenigde Staten werpen celebrities zich op als apologeten van BLM-activisten. Ze betalen de borg zodat de relschoppers snel weer op vrije voeten komen, ook al hebben ze geweld tegen onschuldige mensen gebruikt en plunderingen gepleegd. Wie daarentegen kritiek levert op de BLM-activisten, wordt bedreigd en kan ontslag krijgen. Theoloog Timothy Gordon; journalist Andy Ngo; sportcommentator Grant Nepear; de lijst groeit met de dag. Zo ver zal het in Nederland ook komen. Jerry Afryie en zijn medeactivisten krijgen al veel steun van Bekende Nederlanders. Onder andere presentatrice Georgina Verbaan, model Doutzen Kroes en voetballer Memphis Depay stonden maandag op de Dam.

Heilige Mauritius (midden) op een zestiende-eeuws Duits schilderij. De negroïde Mauritius werd in middeleeuws Europa levendig vereerd, van Ierland tot en met Egypte. Hij was ridder en zelfs patroonheilige van het Heilig Roomse Rijk. Het ontkracht het beeld dat linkse activisten schetsen van een Europa dat een door en door racistische christelijke traditie heeft.

8 - Een cultuur die God verlaat, maakt ras tot een afgod.

Het christendom leert dat elk mens door God geschapen is en van Hem een onstoffelijke ziel heeft gekregen. De Revolutie ontkent de ziel. Dan blijft alleen het stoffelijke over. Verschillen in huidskleur springen in het oog, dus worden die door de Revolutie uitvergroot en tot basis van politieke ideologie gemaakt. Dat zagen we in de twintigste eeuw bij de nazi’s, in de eenentwintigste eeuw bij de zelfbenoemde ‘antiracisten’. Met als enige verschil dat de eerste de blanken boven de zwarten stelden en de ‘antiracisten’ vice versa. Het uitgangspunt blijft hetzelfde: de mens is een stoffelijk wezen dat bepaald wordt door zijn ras. Dit staat diametraal tegenover het christelijke uitgangspunt dat de mens een stoffelijk én spiritueel wezen is dat uiteindelijk bepaald wordt door zijn ziel. Het christelijke uitgangspunt is het enige medicijn tegen het racistisch gestook van linkse activisten.

Laatst bijgewerkt: 3 januari 2024 07:33

Doneer