Koningin Elizabeth bij haar kroning op 2 juni 1953 (© BiblioArchives / LibraryArchives, CC BY 2.0).
Wij rouwen om de koningin
Een tijdperk is voorbij. Koningin Elizabeth II is dood, en de wereld rouwt. We kunnen zeggen dat de twintigste eeuw officieel is geëindigd met de val van de laatste pijler van de naoorlogse orde.
The Queen was niet onfeilbaar
De koningin had haar gebreken. Bij het herdenken van haar, hekelen sommigen veel van haar politieke beslissingen. Anderen wijzen op de betreurenswaardige dingen die onder haar bewind gebeurden of op het schandalige gedrag van leden van de koninklijke familie.
Elizabet vertegenwoordigde een geïdealiseerd Groot-Brittanië
We moeten echter verder kijken dan persoon en beleid om haar symbolische rol in een chaotische wereld te begrijpen. Elizabeth II was niet alleen een politieke figuur. Zij vertegenwoordigde het ideale Verenigd Koninkrijk voor de wereld. Wanneer zij op het balkon van Buckingham Palace verscheen, strekte zich zover het oog reikte een grote menigte van alle gezindten uit om haar wild toe te juichen.
Sprookjesachtige vorstin
Welke president kon aanspraak maken op zoveel toewijding en populariteit van het volk? Op de een of andere manier projecteerde de koningin het beeld van een sprookjesachtige vorstin die tot de verbeelding sprak.
Dat was haar belangrijkste rol.
Stralende vertegenwoordiging
In die sublieme momenten van publiek contact, konden we een glimp opvangen van een schittering die haar persoon te boven ging. De Britten zagen in haar het symbool van hun glorie. Deze stralende, symbolische vertegenwoordiging was een van de redenen waarom zij zo geliefd en gewaardeerd was. Ze stond niet bekend om haar formulering van openbaar beleid of politieke agenda's.
Essentie van Brits-zijn
Maar door haar te zien, zagen de mensen iets van zichzelf weerspiegeld. Zij wist de kwaliteiten, deugden en overtuigingen die het Britse volk nodig had, tot uitdrukking te brengen. Haar aanwezigheid diende om de natie samen te brengen door de essentie te zijn van wat het betekende Brits te zijn.
Wij hebben ideaal nodig
Wij hebben dergelijke symbolen en idealen nodig omdat zij ons in staat stellen ons een voorstelling te maken van de wereld zoals die zou moeten zijn. Zij geven ons een doel waarnaar wij kunnen streven, ook al beseffen wij dat wij altijd tekort zullen schieten door onze gevallen natuur en de beperkingen van de werkelijkheid.
The Queen bracht offer
Door haar rol als symbool waar te maken, zette de Koningin de toon van de maatschappij, beïnvloedde zij de mode en bepaalde zij de normen van uitmuntendheid. Hare Majesteit weerspiegelde eeuwen van goede smaak, raffinement, goede manieren en beleefdheid. Zij bracht het offer om in het openbaar altijd waardig en correct te verschijnen, zelfs toen de rest van de wereld dit broodnodige offer achterwege liet. Daarom wordt zij meer herinnerd als de ideale sprookjeskoningin die iedereen zich van haar voorstelde, dan als de persoon die zij in werkelijkheid was.
De Majesteit vertegenwoordigen
Dit vermogen om een representatieve figuur te zijn stelde haar in staat een andere rol uit te oefenen die past bij haar ambt. De koningin was ook geliefd en gewaardeerd omdat zij wist hoe zij de christelijke majesteit goed moest vertegenwoordigen.
Alle gezag komt van God
Het doel van de Staat is de ordening van het algemeen welzijn, en daarom oefenen zij aan wie het gezag is toevertrouwd een opperste opdracht uit met intrinsieke waardigheid en majesteit. Aangezien alle gezag van God komt, moet het omgeven zijn met ceremonie en pracht om de goddelijke majesteit beter te weerspiegelen.
Luisterrijke christelijke beschaving
De koningin oefende haar gezag uit met kalme en welwillende majesteit. Haar heerschappij vertegenwoordigde inderdaad de overblijfselen van de middeleeuwse pracht en praal die haar ambt authenticiteit, glans, kracht en waardigheid gaven. Zij herinnerde de wereld aan een luisterrijke christelijke beschaving die door de moderne vulgariteit en egalitarisme werd verworpen.
Clowneske moderne politici
Deze pracht staat in contrast met de demagogie van clowneske moderne leiders die karikaturen presenteren van echt gezag. De meeste politici volgen Rousseauaanse modellen, die veronderstellen dat de macht niet van God komt, maar van de wispelturige grillen van de volkswil.
Ontroerende zelfverloochening
De koningin offerde zichzelf op door de waardigheid en majesteit van haar ambt waar te maken. Het vervulde haar heerschappij met schoonheid en stabiliteit. Tot in de laatste dagen van haar leven vervulde zij haar taken met ontroerende zelfverloochening, zorgzaamheid en genegenheid. Haar regeerperiode duurde meer dan zeventig jaar, waarin zij 15 eerste ministers, 14 presidenten en zeven pausen in functie zag.
Moderne wereld verafschuwt waar zij voor stond
Wij leven in een postmoderne egalitaire wereld die alles verafschuwt wat de Koningin vertegenwoordigde. Politieke leiders van vandaag willen niet langer de zware taak van een symbool zijn. Zij zijn niet langer in staat de verheven aspiraties van hun respectieve volkeren te vertegenwoordigen of de majesteit en waardigheid van hun ambt te tonen. Zelfs de overgebleven royals kunnen niet voldoen aan haar standaard van toewijding en uitmuntendheid.
Wij zijn als wezen achtergelaten
De koningin viel op omdat weinig leiders vandaag verder denken dan hun eigenbelang. Wij worden als wezen achtergelaten binnen een politieke wereldorde die ons niet vertegenwoordigt en ons geen verheven idealen voorhoudt. Overal hunkeren velen naar die symbolen en idealen die zin en doel geven aan het politieke en sociale leven. Zo werd de Koningin geliefd en gewaardeerd tot ver buiten het Verenigd Koninkrijk en de 2,3 miljard inwoners van het Gemenebest.
God save the Queen
Al die verweesden die hunkerden naar de idealen die zij vertegenwoordigde, konden in haar een koningin vinden die zij de hunne konden noemen. In een wereld vol vulgariteit en narcisme konden zij altijd naar haar kijken en vragen: God save the Queen, God behoede de koningin, de ideale koningin die een schitterende en waardige wereld vertegenwoordigt. Deze wezen keken gewoon naar haar als de koningin.
Met de koningin stierf meer dan zij alleen
Het was dus niet alleen de koningin van het Verenigd Koninkrijk die op 8 september overleed, maar ook de koningin van allen die haar zagen als een symbool van orde, zij het onvolmaakt, in een wereld in chaos en verwarring.
Wij rouwen omdat een grote pijler van plichtsbetrachting, gratie en majesteit is gevallen, en er is niemand om haar plaats in te nemen.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 12:53