Bron: Wikimedia (CC BY-SA 4.0)
Waar is de gezelligheid van Sinterklaas gebleven?
Je hoort het steeds vaker: Nederlanders die zich afvragen waar de gezellige sfeer van Sint en Piet gebleven is, die voorheen de weken voor vijf december zo kenmerkte. Winkels speelden er al vanaf september op in door hun etalages te versieren met Sinterklaasattributen: mijters, bisschopsstaven, pepernoten, roedebundels en natuurlijk… echte Zwarte Pieten.
‘Sociale ebola-epidemie’
Het valt niet te ontkennen dat drammerig figuren als Jerry Afriyie, Quinsy Gario en Syvlana Simons (respectievelijk van Ghanese en Surinaamse komaf) niet alleen zichzelf een positie hebben bezorgd door onze inheemse tradities aan te vallen (Sylvana zit nu zelfs in het parlement), maar ook daardoor een aanzienlijke verschraling van ons leven en onze nationale gewoontes hebben weten te bewerkstelligen. Zij zijn de verspreiders van wat prof. Smalhout (1927-2015) een “levensgevaarlijke sociale ebola-epidemie” heeft genoemd, die “onze vrijheid bedreigt”, onze cultuur verarmt en onze democratie en rechtstaat “uitholt.”
‘Tirannie van minderheid’
Bovendien hebben zij Nederlandse kinderen van hun geliefde feest beroofd dat zij volgens historische bronnen als minstens sinds de dertiende (!) eeuw vieren, maar dat nu slechts nog in zwaar beschadigde en onderdrukte vorm mag doorbestaan. Dit is wat Smalhout de “tirannie van de minderheid” noemt. Eigenlijk niemand wilde het, maar door toedoen van een minieme kern van activisten (veelal van vreemde komaf), uiteraard kritiekloos versterkt door de media en ondersteund door ‘deugende’ BN’ers, gebeurt het toch.
Onverwachte confrontatie
Het is een proces dat zich gedurende een wat langere periode heeft afgespeeld. Daardoor hebben we, als kikkers in een pan op het vuur, de veranderingen vaak niet opgemerkt. Prof. Bob Smalhout beschreef in zijn Telegraaf-column van 29 november 2014 hoe een onverwachte confrontatie met enkele echte Zwarte Pieten hem uit zijn troosteloze weduwnaarseenzaamheid haalde en hem plotseling terugverplaatste naar zijn gelukkige jeugd. Het deed hem beseffen hoeveel de haters van Zwarte Piet kapot gemaakt hadden.
‘Geestelijke terreur’
“De politiek correcte en ethische raddraaiers die nu al bijna een jaar bezig zijn de mooiste ervaringen van honderdduizenden kinderen te verpesten, beseffen niet eens wat ze met hun zogenaamd politiek correcte gezwets aanrichten”, aldus Smalhout. Dat wil echter niet zeggen dat het uit onnozelheid gebeurt. “De zwartepietdiscriminatie is niet zo maar een politiek-modieuze opwelling van links-progressieve fanaten, die de eeuwenoude geschiedenis van Sint en Piet aan het vervalsen zijn. Er zit een systeem achter dat vrij zeker tot doel heeft onze oude tradities te vernietigen, ons denkpatroon te veranderen en een geestelijke terreur te introduceren. De zwartepietdiscussie is daarvan het eerste symptoom.”
Steun Cultuur onder Vuur
In een eerdere column (11 oktober 2014) had Smalhout activisten tegen Zwarte Piet en andere uitingen van de christelijke cultuur al eens vergeleken met “boktorren en houtwormen” die zich invreten in de “de eiken steunbalken van een klassieke kathedraal”: de Westerse christelijke beschaving. Maar Smalhout wist ook de remedie. Hij besloot zijn column in het veelgelezen zaterdagnummer van De Telegraaf met de krachtigst denkbare aanbeveling: “Het heeft dus werkelijk zin om de jonge organisatie ‘Red Zwarte Piet’ (inmiddels: Cultuur onder Vuur, red.) van Hugo Bos, campagnedirecteur, massaal te steunen”.
Laatst bijgewerkt: 23 november 2021 09:36